اطلاعات دارویی اندانسترون

اندانسترون یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده سروتونین 5-HT3 است. فعالیت ضدتهوع این دارو از طریق مهار گیرنده های 5-HT3به صورت مرکزی و محیطی (دستگاه گوارش) به وجود می آید. مهاراین گیرنده های5-HT3 به نوبه خود باعث مهار اعصاب آوران احشائی در مرکز تهوع می شود .

اندانسترون یک آنتاگونیست بسیار اختصاصی و انتخابی گیرنده سروتونین 5-HT3است و اثرات آن بر دیگر گیرنده های سروتونین مشخص نیست و تمایل کمی به گیرنده های دوپامین دارد.
گیرنده های سروتونین 5-HT3در پایانه های عصب واگ در محیط قرار دارند و به طور مرکزی در درمنطقه کمورسپتور درناحیه postrema قرار می گیرند.
سروتونین، گیرنده های عصب واگ واحشایی را تحریک می کند که به مرکز استفراغ پیام رسانی کنند و همچنین به گیرنده های 5-HT3 درناحیه postrema برسند. ، بنابراین با شروع رفلکس تهوع ، باعث تهوع و استفراغ می شود .

جذب :
• فراهمی زیستی : 56-71٪در مصرف خوراکی؛ غذا میزان جذب را به میزان 17 درصد افزایش می دهد .
• شروع اثر : 30 دقیقه
• زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی : در فرم داخل وریدی: در پایان تزریق؛ در فرم عضلانی: 30 دقیقه پس از تزریق؛ در مصرف خوراکی : 2 ساعت
توزیع :
• اتصال به پروتئین : 70-76٪
• حجم توزیع : کودکان، 1.7-3.7 لیتر بر کیلوگرم؛بزرگسالان 2.2 تا 2.5 لیتر بر کیلوگرم
متابولیسم :
متابولیسم گسترده کبدی توسط هیدروکسیلاسیون و سپس کونژوگاسیون با گلوکورونید (حلقه اندول) یا سولفات؛ متابولیزه شده توسط CYP2D6 و تا حدی CYP1A2 و CYP3A4 متابولیت ها: گلوکورونید کنژوگه، سولفات کنژوگه (غیر فعال)
حذف :
• نیمه عمر: 2-7 ساعت (در کودکان کمتر از 15 سال)؛ 3 تا 7 ساعت (در بزرگسالان)؛ بیماران با اختلال کبدی خفیف تا متوسط 12 ساعت ؛ بیماران مبتلا به اختلالات شدید کبدی 20 ساعت
• پاک سازی دارو از کلیه: 0.26-0.38 لیتر در ساعت بر کیلوگرم
• پاک سازی کامل دارو از بدن: 600-700 میلی لیتر در دقیقه
• دفع : عمدتا ادرار (30-70٪)؛ مدفوع (25٪)

درمان و جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی ، عمل جراحی و پرتو درمانی

بزرگسالان
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی:
* خوراکی :
• شیمی درمانی با تهوع زایی متوسط: 8 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی شروع شود ، سپس هر 12 ساعت برای 1-2 روز پس از شیمی درمانی
• شیمی درمانی با تهوع زایی شدید : 24 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی آغاز شود .
* داخل وریدی :
0.15 میلی گرم بر کیلوگرم در طی 15 دقیقه 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی، سپس 4 و 8 ساعت بعد از دوز اول؛ نباید به بیش از 16 میلی گرم برسد (بیشتر از 32 میلی گرم در روز به دلیل افزایش خطر افزایش وقفه QT توصیه نمی شود)
پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل :
4 میلی گرم عضلانی یا وریدی بلافاصله قبل از بیهوشی یا بعد از عمل یا 16 میلی گرم خوراکی 1 ساعت قبل از بیهوشی؛ بیماران بالای 80 کیلوگرم ممکن است یک دوز اضافی 4 میلی گرم وریدی نیاز داشته باشند.
پیشگیری ازتهوع و استفراغ ناشی از رادیوتراپی :
پرتودرمانی کامل بدن: 8 میلی گرم خوراکی 1-2 ساعت قبل از پرتودرمانی؛ هر روز تجویز شود .
اصلاحات دوز :
اختلال کلیوی: تنظیم دوز ضروری نیست .
اختلال کبدی شدید (Child-Pugh ≥ 10) نباید بیش از 8 میلی گرم در روز باشد .
کودکان :
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی:
• خوراکی :
- کمتر از4 سال: ایمنی و کارآیی تأیید نشده است .
4 تا 12 سال : 4 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی ، سپس 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز، سپس هر 8 ساعت برای 1-2 روز پس از شیمی درمانی .
- بیشتر از12 سال : 8 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی شروع ، سپس هر 12 ساعت به مدت 1-2 روز پس از شیمی درمانی یا تک دوز 24 میلی گرم .
• وریدی :
کمتر از 6ماه : ایمنی و اثربخشی ثابت نشده است .
بزرگتر از 6 ماه : 0.15 میلی گرم بر کیلوگرم طی 15 دقیقه 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی ، سپس هر 4 و 8 ساعت پس از اولین دوز تکرار شود. تجویز بیش از 16 میلی گرم بر دوز نباشد (32 میلی گرم به دلیل افزایش خطر طولانی شدن وقفه QT توصیه نمی شود) .
• پیشگیری ازتهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی :
1 ماه تا 12 سال
کمتر از 40 کیلوگرم، 0.1 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی
بیشتر از 40 کیلوگرم، 4 میلی گرم وریدی
بالای 12 سال : 4 میلی گرم عضلانی یا وریدی بلافاصله قبل از بیهوشی یا بعد از عمل یا 16 میلی گرم خوراکی 1 ساعت قبل از بیهوشی؛ بیماران بالای 80 کیلوگرم ممکن است یک دوز اضافی 4 میلی گرم وریدی نیاز داشته باشند .

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , تجویز همزمان با آپومورفین

سردرد2 , یبوست , سرگیجه , اسهال , تب1 , اضطراب , احتباس ادراری , خارش , خواب آلودگی , خستگی , پارستزی , درد در محل تزریق , کمبود اکسیژن بافتی

دروندارون , سیبوترامین , لاکتولوز , رانولازین , بوپرنورفین , فنلزین , اسپارفلوکساسین , کینین , تورمیفن , وندتانیب , سوفنتانیل , راساژیلین (رازاگیلین) , دولاسترون , تاپنتادول , رمی فنتانیل , مفلوکین , اینوتوزوماب , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , پازوپانیب , پالیپریدون , ومورافنیب , جمتوزومب , ایسرادیپین , کریزوتینیب , دکس فن فلورامین , دس ونلافاکسین , میلناسیپران , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , لنواتینیب , لورلاتینیب

• شما نباید از اندانسترون استفاده کنید اگرهمزمان از آپومورفین استفاده میکنید یا به اندانسترون حساسیت دارید.
• درصورت داشتن مشکلات زیر به پزشک خود اطلاع دهید تا مطمئن شوید دارو برای شما بی خطر است :
- بیماری کبد
- عدم تعادل الکترولیتی (مانند سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون شما)
- نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب آرام؛
- سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم طولانی شدن QT؛
- وجود انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده)
• انتظار نمی رود اندانسترون به جنین آسیب برساند. اگر باردار هستید ، به پزشک خود بگویید.
• هنوز مشخص نیست که آیا اندانسترون به شیر مادر منتقل می شود و یا می تواند به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. در صورتی که شیرده هستید ، به پزشک خود بگویید.
• اندانسترون برای افراد کمتر از 4 سال استفاده نمی شود.
• قرصهای اندانسترون بازشونده دهانی ممکن است حاوی فنیل آلانین باشد. اگر شما فنیل کتونوریا (PKU) دارید، به پزشک خود اطلاع دهید

• دقت داشته باشید در حین استفاده از اندانسترون از تمامی دستورالعمل ها در برچسب تجویزی خود پیروی کنید و مقادیر بیشتر یا کمتر یا طولانی تر از آن چه تجویز شده است مصرف نکنید.
• اندانسترون را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.
• دوز اول معمولا قبل از شروع عمل جراحی، شیمی درمانی یا درمان با اشعه ایکس استفاده می شود.دستورالعمل پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
• قرص اندانسترون را با یک لیوان پر آب مصرف کنید.

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

پرومتازین , گرانیسترون , پالونوسترون , تروپیسترون , آلیزاپراید