اطلاعات دارویی ایمی پرامین

ایمی پرامین از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی نفرین وسروتونین توسط پایانه سلولهای عصبی پیش سیناپسی ،غلظت سیناپسی آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می دهد. به نظر می رسد با تداوم مصرف ایمی پرامین در سطح گیرنده ها تغییراتی ایجاد می گردد که تا حدودی اثرات ضد افسردگی آن را توجیه می نماید.
نحوه عمل داروی ایمی پرامین در کنترل شب ادراری در دوران کودکی تصور می شود که جدا از اثر ضد افسردگی آن می باشد.

ایمی پرامین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای با خواص دارویی کلی سایر ضد افسردگیهای سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین و دوکسپین می باشد .

ایمی پرامین پس از مصرف خوراکی به سرعت و بخوبی جذب می گردد. فراهمی زیستی ایمی پرامین حدود 43% است. حداکثر غلظت پلاسمایی معمولا یک تا دو ساعت پس از مصرف خوراکی ایمی پرامین بدست می آید.
جذب توسط غذا تحت تاثیر قرار نمی گیرد. ایمی پرامین 60-95% به پروتئینهای پلاسما متصل می گردد.
ایمی پرامین منحصرا توسط کبد متابولیزه می گردد. تقریبا 40% دوز مصرف شده خوراکی طی 24 ساعت و 70% طی 72 ساعت از طریق ادرار دفع می گردد.
مقادیر کمی از طریق حذف صفراوی در مدفوع دفع می شود. نیمه عمر ایمی پرامین 8-20 ساعت و دزی پرامین(متابولیت فعال) حداکثر تا 125 ساعت می باشد.

افسردگی

مقدار مصرف معمول برای افسردگی:بزرگسالان:
بیماران بستری:
مقدار اولیه:100 mg خوراکی در روز( در صورتی که پس از دو هفته نتیجه مطلوب حاصل نشد مقدار مصرف به 250 تا 300 mg افزایش داده شود)
حداکثر مقدار مجاز:300 mg خوراکی در روز.
بیماران سرپایی:
مقدار اولیه:75 mg خوراکی در روز
مقدار نگهدارنده:50 تا 150 mg در روز
حداکثر مقدار مجاز:200mg خوراکی در روز.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز , انفارکتوس میوکارد

تهوع , خشکی دهان , افزایش تعداد ضربان قلب , استفراغ , تاری دید , بثورات جلدی , کهیر , افزایش فشارخون , آریتمی قلبی , تپش قلب , اضطراب , سردرگمی , الکتروکاردیوگرام غیر طبیعی , سکته قلبی , خونریزی زیر پوستی , کاهش فشارخون وضعیتی , توهم

اکسپکتورانت , ایپراتروپیوم بروماید , پروپافنون , پروکاربازین , ترازودون , ترانیل سیپرومین , آتروپین/دیفنوکسیلات ( لوموتیل ) , سالبوتامول , سیبوترامین , سیزاپراید , فلووکسامین , گالانتامین , مدافینیل , مکلوبماید , ونلافاکسین , کلوزاپین , کلونیدین , یوهمبین , سیکلوبنزاپرین , پگ اینترفرون آلفا 2بی , پتاسیم سیترات , سدیم اکسی بات , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , وندتانیب , راساژیلین (رازاگیلین) , سافینامید , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , زیلوتون , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , اینداپامید , دوفتیلید , فلبامات , بپریدیل , تروپیسترون , لورکاسرین , بنزفتامین , دکس فن فلورامین , دس ونلافاکسین , میلناسیپران , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , پیلوکارپین خوراکی , هوپرزین آ , گلیکوپیرونیوم توسیلات , کلرسیکلیزین + فنیل افرین , گادوفوسوست , بلونانسرین , کانابیدیول , یوراپیدیل , نتوپیتانت , فلوربتاپیر F18

1-در حین درمان با ایمی پرامین بیماران دارای اختلالات افسردگی شدید(MDD)، هم بزرگسالان وهم کودکان، ممکن است وخیم تر شدن وضعیت افسردگی و یا افزایش تمایل به خودکشی یا تغییرات رفتاری غیرطبیعی را تجربه کنند.
2- ایمنی مصرف ایمی پرامین در بیماران دارای افسردگی دوقطبی به اثبات نرسیده است.

1- بیمار و خانواده بیمار باید نسبت به تغییر در رفتار بیمار از جمله پرخاشگری،حملات هراسی،اضطراب،بیخوابی،تحریک پذیری،زود رنجی،وخیم تر شدن وضعیت افسردگی در اوایل مصرف،هنگام تغییر مقدار (کم یا زیاد) هوشیار باشند.
2- از مصرف الکل خودداری نمایید.
3- از مصرف مقادیر زیاد قهوه یا چای خودداری نمایید.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

آمی تریپتیلین , دسیپرامین , دوکسپین , آموکساپین , پروتریپتیلین , سروتونین , دوسولپین , تولوکساتون