اطلاعات دارویی پریمیدون

پیریمیدون یک آگونیست گیرنده گابا است. مکانیسم اثر ضد تشنجی پریمیدون ناشناخته است. باور بر این است که اثر آناز طریق کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ و جلوگیری از پتانسیل عمل های تکرار شونده با فرکانس بالا میباشد. متابولیت اصلی این دارو فنوباربیتال نیز به نوبه خود اثر ضدتشنجی قدرتمندی داشته و به پریمیدون در مهار بسیاری از گونه های تشنج کمک میکند .

پریمیدون یک باربیتورات با اثرات ضد تشنجی میباشد. پیریمیدون به تنهایی یا همراه با سایر ضد تشنج ها در کنترل صرع بزرگ, سایکوموتور و تشنج های فوکال به کار میرود. این دارو میتواند در کنترل صرع های بزرگ مقاوم به سایر درمان ها به کار رود.
پریمیدون باعث افزایش آستانه الکترو یا کموشوک مدل های حیوانی در آزمایشگاه میگردد. پریمیدون به خودی خود و همراه با دو متابولیت آن فنوباربیتال و فنیل اتیل مالونامید (PEMA) اثر ضد تشنجی دارد .

پریمیدون به خوبی جذب می شود. متابولیسم آن کبدی و به دو متابولیت فنوباربیتال و فنیل اتیل مالونامید است. دفع آن از طریق ادرار میباشد که 15 تا 65 درصد آن به صورت داروی تغییر نیافته و بقیه به صورت پمای غیر کونژوگه، فنوباربیتال و متابولیت هایش است .
نیمه عمر حذف متغیر است .
پریمیدون : 5 تا 16 ساعت
پما : 16 تا 50 ساعت
فنوباربیتال : 50 تا 150 ساعت

ضد تشنج

بزرگسالان :
- دوز معمول در تشنج ها :
روز اول تا سوم: 100 تا 125 میلی گرم خوراکی موقع خواب.
روز 4 تا 6: 100 تا 125 میلی گرم خوراکی دو بار در روز.
روز 7 تا 9 : 100 تا 125 میلی گرم سه بار در روز.
روز دهم به بعد: 250 میلی گرم خوراکی سه تا چهار بار در روز یا بیشتر (از 500 میلی گرم چهار بار درروز فراتر نرود.)
اطفال :
- دوز معمول در تشنج ها :
نوزادان :
12 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در 2 تا 4 دوز منقسم ؛ شروع با پایین ترین دوز ممکن و افزایش تدریجی دوز
کودکان :
- زیر هشت سال :
دوز آغازین:50 تا 125 میلی گرم در روز موقع خواب و افزایش 50 تا 125 میلی گرم در روز هر 3 تا 7 روز
دوز نگهدارنده: 10 تا 25 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در 3 تا 4 دوز منقسم
- بالای هشت سال :
دوزآغازین :125 تا 250 میلی گرم در روزموقع خواب و افزایش125تا250 میلی گرم در روزهر 3 تا 7 روز
دوزنگهدارنده : 750تا1500میلیگرم در روزدر 3 تا 4 دوزمنقسم
دوز حداکثر: 2 گرم در روز

بارداری , بیماران مبتلا به پورفیری , آنمی مگالوبلاستیک , آنمی آپلاستیک , کاهش پلاکت , کاهش گلبول سفید , کاهش گرانولوسیت ها در خون , تمایل به خودکشی , اعتیاد به الکل , افسردگی , مشکلات کبد , مشکلات کلیه همراه با کاهش عملکرد کلیوی , آپنه خواب , مسمومیت با پریمیدون

تهوع , کاهش اشتها , استفراغ , سرگیجه , احساس سبکی سر , راه رفتن همراه با لرزش و عدم تعادل , هرگونه عدم تعادل ماهیچه ای و یا لرزش , احساس حرکت اجسام , کاهش توانایی جنسی , تغییر خلق

اتینیل استرادیول+ دروسپیرنون , استازولامید , پروتامین سولفات , استامینوفن +کدئین , نیلوتینیب , داکلاتاسویر , تتراکوزاکتاید , دفلازاکورت , فولینیک اسید | کلسیم فولینات , لوونورژسترول , سوفوسبوویر , داروناویر , پرازی کوانتل , رانولازین , سدیم اکسی بات , افاتینیب , تاپنتادول , فنین دیون | فنیندیون , دکس متیل فنیدات , تولواپتان , کنتراسپتیو تری فازیک , بوتالبیتال و استامینوفن , داساتینیب , دالتپارین , سکوباربیتال , تینزاپارین , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , الیگلوستات , جفیتینیب , ادوکسابان , ماراویروک , فوستاماتینیب , دابرافنیب , دولوتگراویر , پیرفنی دون , کوبیسیستات , دلاویردین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , تاسیملتئون , ابماسیکلیب , آپرمیلاست , الویتگراویر , استری پنتول , ترابکتدین , کوسینتروپین , لوکوورین , پالبوسیکلیب , لوماکافتور / ایواکافتور , گلاسدگیب , لاروترکتینیب , دوولیزیب , الباسویر/گرازوپرویر , اکسی مورفون , ات کلر وینول , بنزهیدروکدون/استامینوفن , تزاکافتور/ایواکافتور , الگزاکافتور/ تزاکافتور و ایواکافتور , رولاپیتانت , وکسلوتور , دیکلورفنامید , آواپریتینیب , نتوپیتانت , سکوکینوماب , کپماتینیب

در صورت داشتن آلرژی به پریمیدون یا فنوباربیتال و یا ابتلا به پورفیری از مصرف دارو خودداری کنید .
در صورت باردار بودن یا شیردهی پزشک خود را مطلع سازید .
اگر پریمیدون را برای جلوگیری از تشنج استفاده میکنید دارو را حتی در صورت احساس بهبودی ادامه دهید. در صورت قطع دارو ممکن است با افزایش تشنجات مواجه شوید.

پریمیدون را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
دارو را بیش از حد مصرف نکنید.
پریمیدون معمولا 2 تا 4 بار در روز و به صورت خوراکی مصرف میشود.
اگر پزشک دستور داد به جای مصرف داروی دیگری که برای تشنج استفاده می کنید از این پس از پریمیدون استفاده کنید ممکن است نیاز باشد در ابتدا پریمیدون را فقط موقع خواب مصرف کنید.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

فنوباربیتال

دارو ضد تشنج ضد صرع