اطلاعات دارویی پلی میکسین بی سولفات

● پلی میکسین B سولفات با اتصال به اجزای لیپیدی غشای سلولی باکتری عمل می کند و یکپارچگی آنها را مختل می کند.

● این اختلال منجر به نشت محتویات ضروری سلولی و در نهایت مرگ سلولی می شود.

● عمدتاً باکتری های گرم منفی را هدف قرار می دهد که دارای غشای خارجی هستند که به این مکانیسم اثر حساس است.

● فارماکودینامیک پلی میکسین B سولفات شامل تعامل آن با غشای سلولی باکتری است که باعث آسیب غشاء و تغییرات نفوذپذیری می شود.

● این دارو یکپارچگی ساختاری باکتری را مختل می کند و منجر به لیز سلولی نهایی می شود.

● اثربخشی دارو وابسته به غلظت است و دستیابی به سطوح کافی دارو در محل عفونت برای فعالیت باکتری کش آن بسیار مهم است.

● جذب: پلی میکسین B سولفات هنگام مصرف خوراکی به خوبی جذب نمی شود و معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شود تا سطح خون کافی را تضمین کند.

● توزیع: دارو در سراسر بدن توزیع می شود و به بافت ها و مایعات مختلف می رسد.

● متابولیسم: پلی میکسین B سولفات به حداقل در بدن متابولیزه می شود.

● دفع: دارو عمدتاً بدون تغییر از طریق کلیه ها دفع می شود. نظارت دقیق بر عملکرد کلیه برای جلوگیری از مسمومیت مهم است.

● عفونت های شدید ناشی از باکتری های گرم منفی مقاوم به چند دارو.

● عفونت در بیمارانی که به سایر آنتی بیوتیک ها حساسیت دارند یا مقاوم هستند.

● دوز پلی میکسین B سولفات می تواند بر اساس عفونت خاص تحت درمان، سن بیمار، وزن و عملکرد کلیه متفاوت باشد.

● معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شود.

● متخصصان پزشکی رژیم دوز مناسب را برای هر مورد مشخص می کنند.

● پلی میکسین B سولفات در افرادی که سابقه حساسیت یا واکنش های آلرژیک به این دارو دارند منع مصرف دارد.

● علاوه بر این، در بیمارانی که از قبل آسیب کلیوی یا اختلالات عصبی عضلانی دارند باید احتیاط کرد.

● سمیت کلیوی: آسیب کلیوی یا اختلال در عملکرد کلیه ممکن است رخ دهد، به خصوص با استفاده طولانی مدت یا دوزهای بالا.

● سمیت عصبی: آسیب عصبی ممکن است منجر به علائمی مانند گزگز، بی حسی یا ضعف عضلانی شود.

● واکنش های آلرژیک: بثورات، خارش، تورم و مشکل در تنفس ممکن است به صورت واکنش های آلرژیک شدید ظاهر شود.

● اثرات گوارشی: حالت تهوع، استفراغ و اسهال ممکن است رخ دهد.

● مصرف همزمان با برخی از داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی می تواند منجر به افزایش خطر ضعف عضلانی یا افسردگی تنفسی شود.

● سایر داروهای نفروتوکسیک، مانند برخی دیورتیک ها یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، می توانند عوارض جانبی مرتبط با کلیه را افزایش دهند.

● واکنش های آلرژیک: واکنش های آلرژیک جدی مانند بثورات پوستی، خارش، تورم و مشکل در تنفس ممکن است رخ دهد.

● سمیت عصبی: پلی میکسین B سولفات می تواند باعث آسیب عصبی شود که منجر به علائمی مانند گزگز، بی حسی یا ضعف عضلانی می شود.

● عملکرد کلیه: بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه در معرض افزایش خطر سمیت هستند و باید به دقت تحت نظر باشند.

● داروهای همزمان: برخی از داروها ممکن است با پلی میکسین B سولفات تداخل منفی داشته باشند که منجر به کاهش اثربخشی یا افزایش عوارض جانبی شود.

● تست حساسیت: قبل از درمان، کشت باکتریایی و تست حساسیت باید انجام شود تا از مصرف مناسب این دارو اطمینان حاصل شود.

● استفاده از پلی میکسین B سولفات در دوران بارداری باید با احتیاط انجام شود.

● در حالی که شواهد قطعی کافی برای اثبات قطعی ایمنی یا آسیب آن به جنین در حال رشد وجود ندارد، مشورت با یک متخصص قبل از استفاده از این دارو در دوران بارداری ضروری است.