اطلاعات دارویی تریامسینولون

تصور می شود که عمل ضد التهابی کورتیکواستروئیدها وابسته به لیپوکورتین ها ،پروتئینهای بازدارنده فسفولیپاز A2 باشد که از طریق مهار اسید آراشیدونیک بیوسنتز پروستاگلندین ها و لوکوتری ان ها را کنترل می کند.در ابتدا،با این حال، گلوکوکورتیکوئیدها به گیرنده های گلوکوکورتیکوئید که به داخل هسته تغییرمکان داده اند متصل می شوند و به DNA (GRE) متصل شده وسبب تغییرات مثبت و منفی بیان ژنی می گردند.
کورتیکواستروئیدها با کاهش عملکرد سیستم لنفاوی ،کاهش ایمونوگلوبولین و غلظت کامپلمنتها و رسوب لنفوسیتوپنی و تداخل در اتصال آنتی ژن –آنتی بادی سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند.

تریامسینولون و مشتقات آن گلوکواستروئیدهای صناعی هستند که به واسطه خصوصیات ضد التهابی و سرکوب سیستم ایمنی به کار برده می شود.

تریامسینولون بدنبال مصرف خوراکی بسرعت جذب می گردد. تریامسینولون بمیزان 68% به پروتئینهای پلاسما متصل می شود.متابولیسم عمده تریامسینولون کبدی است.نیمه عمر تریامسینولون حدود 88 دقیقه می باشد. تریامسینولون از طریق کلیه دفع می گردد.

ضد التهاب

مقدار مصرف معمول برای نارسایی غده فوق کلیه: بزرگسالان:
4 تا 12 mg خوراکی در روز، بعلاوه مینرالوکورتیکوئید تراپی.
مقدار مصرف معمول برای اسپوندیلیت آنکیلوزان: بزرگسالان:
مقدار اولیه: 8 تا 16 mg خوراکی در روز.سپس ،3 تا 48 mg عضلانی در روز، در مقادیر منقسم برابر هر 12 ساعت.
تزریق داخل مفصل یا غلاف تاندونی: 5 تا 40 mg یک نوبت 0بسته به سایز مفاصل) بطور میانگین 25 mg برای زانو.
حداکثر مقدار مصرف تریامسینولون استات در هر هفته 75 mg می باشد.
مقدار مصرف معمول برای لوسمی:کودکان:
لوسمی حاد: 1 mg/kg (حداکثر 2 mg/kg ) خوراکی روزانه و بمدت 4 تا 6 هفته.
مقدار مصرف معمول برای آسم: کودکان:
6 تا 12 سال:یک تا دو پاف( 75 تا 150 mcg ) ، 3 تا 4 بار در روز سپس 2 تا 4 پاف (150 تا 300 mcg) دو بار در روز.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , پورپورای ناشناس کاهش پلاکت

آنژیوادم , واکنش های حساسیتی , برادی کاردی , افزایش فشارخون , آریتمی قلبی , آکنه , عفونت ها , احساس ناخوشی , احتباس مایعات بدن , واکنش های آنافیلاکتیک , افزایش وزن , افزایش فشار داخلی چشم , نارسایی احتقانی قلب , علائم شبه کوشینگ

بوسولفان , تراستوزوماب , استروژن , کنتراسپتیو , کنتراسپتیو دی ای , کنتراسپتیواچ دی , کنتراسپتیوال دی , تستوسترون , گلی بنکلامید , ریفابوتین , رانولازین , ایندیناویر , دسیرودین , فنین دیون | فنیندیون , گرپافلوکساسین , کوبیسیستات , دلاویردین , ترولیندومایسین , واکسن مننگوکوک کنژوگه , تیساگنل سلوسل

1-با تزریق اپیدورال تریامسینولون ، حوادث عصبی جدی ،در برخی موارد کشنده،گزارش شده است.
2- تریامسینولون می تواند سرکوب برگشت پذیر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-غده فوق کلیه با پتانسیل نارسایی گلوکوکورتیکواستروئید پس از قطع درمان را سبب شود.
3- این دارو نباید در بیماران دارای هرپس سیمپلکس چشمی فعال استفاده شود.
4- تریامسینولون باید در اولسر پپتیک اخیر یا فعال ،دیورتیکولیت،آناستوموزهای روده ای تازه،کولیت اولسراتیو غیراختصاصی با احتیاط فراوان تجویز شود.
5-اگر درمان با تریامسینولون بیشتر از 6 هفته بطول انجامید فشار داخلی چشم باید تحت کنترل قرار بگیرد.

1-از قطع ناگهانی مصرف تریامسینولون بدون نظارت پزشک معالج خودداری شود.
2-بیماران تحت درمان با تریامسینولون باید از قرارگرفتن در برابر آبله مرغان و سرخک خودداری نمایند.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

بتامتازون , پزودوافدرین , پیمکرولیموس , تریامسینولون ان ان , دفلازاکورت , دگزامتازون , فلوسینولون , مومتازون , کلوبتازول , پردنیزولون , فلونیزولاید , آلکلومتازون , هالوبتازول , هالسینونید , فلوران درنولید