اطلاعات دارویی توپیرامات

افزایش فعالیت GABA:
● توپیرامات فعالیت گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) را افزایش می دهد، یک انتقال دهنده عصبی مهاری، که به کاهش تحریک پذیری عصبی کمک می کند.

مهار انتقال عصبی تحریکی:
● توپیرامات کانال های یونی خاصی مانند کانال های سدیم دارای ولتاژ و کانال های کلسیم را که در انتقال عصبی تحریکی نقش دارند، مهار می کند.

تعدیل گیرنده های گلوتامات:
● توپیرامات همچنین ممکن است گیرنده های گلوتامات را تعدیل کند و سیگنال های تحریکی با واسطه گلوتامات را کاهش دهد.

● فارماکودینامیک توپیرامات شامل اثرات آن بر انتقال عصبی، به ویژه تعدیل GABA و گلوتامات، و همچنین مهار سیگنال دهی تحریکی است.

● توپیرامات با افزایش فعالیت مهاری و کاهش فعالیت تحریکی، به تثبیت فعالیت عصبی و کاهش فعالیت تشنج کمک می کند.

● پس از مصرف خوراکی، توپیرامات به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

● در عرض 2 تا 4 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد.

● در ابتدا توسط آنزیم های مختلف در کبد متابولیزه می شود و حداقل دفع کلیوی را تحمل می کند.

● نیمه عمر توپیرامات می تواند بین 19 تا 25 ساعت در بزرگسالان و 11 تا 14 ساعت در کودکان باشد.

● صرع: توپیرامات برای درمان انواع تشنج در بزرگسالان و کودکان اندیکاسیون دارد.

● پیشگیری از میگرن: توپیرامات همچنین برای پیشگیری از سردردهای میگرنی در بزرگسالان استفاده می شود.

● دوز توپیرامات بسته به شرایط خاص تحت درمان، پاسخ فردی و سایر عوامل می تواند متفاوت باشد.

● پیروی از دوز ارائه شده توسط متخصص که دارو را تجویز می کند بسیار مهم است.

● دوز ممکن است کم شروع و به تدریج در طول زمان افزایش یابد تا به اثر درمانی مورد نظر برسد.

● به طور معمول، برای درمان صرع، دوز اولیه برای بزرگسالان حدود 25-50 میلی گرم در روز است که ممکن است به صورت هفتگی افزایش یابد.

● برای پیشگیری از میگرن، دوز اولیه اغلب 25 میلی گرم در روز است که پس از یک هفته به 50 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

● توپیرامات نباید در افرادی که حساسیت مفرط شناخته شده یا آلرژی به دارو دارند استفاده شود.

● اثرات شناختی و روانپزشکی: عوارض جانبی شایع توپیرامات شامل مشکل در تمرکز، مشکلات حافظه، گیجی و تغییرات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب است.

● اثرات گوارشی: توپیرامات ممکن است باعث اختلالات گوارشی از جمله تهوع، اسهال یا درد معده شود.

● کاهش وزن و سرکوب اشتها: توپیرامات می تواند منجر به کاهش وزن یا کاهش اشتها در برخی افراد شود.

● سوزن سوزن شدن یا بی حسی: برخی از افراد ممکن است در اندام ها دچار گزگز یا بی حسی شوند.

سایر داروهای ضد صرع:
● توپیرامات ممکن است با سایر داروهای ضد صرع مانند کاربامازپین، فنی توئین یا والپروئیک اسید تداخل داشته باشد و به طور بالقوه بر سطح خون آنها تأثیر بگذارد و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد یا اثربخشی آنها را کاهش دهد. 

داروهای ضد بارداری خوراکی:
● توپیرامات می تواند اثربخشی داروهای ضد بارداری خوراکی را کاهش دهد.

● مهم است که در مورد روش های جایگزین یا اضافی پیشگیری از بارداری با یک متخصص صحبت کنید.

تغییرات خلق و خو و رفتار:
● توپیرامات با بروز تغییرات خلقی از جمله افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی مرتبط است.
● نظارت دقیق برای هرگونه تغییر در خلق و خو یا رفتار توصیه می شود.

سنگ کلیه:
● استفاده از توپیرامات با افزایش خطر تشکیل سنگ کلیه مرتبط است.
● مصرف مایعات کافی و نظارت منظم توصیه می شود.

گلوکوم:
● توپیرامات ممکن است خطر ابتلا به گلوکوم با زاویه بسته را افزایش دهد یا آب سیاه موجود را تشدید کند.

● برای افرادی که توپیرامات مصرف می کنند، معاینه منظم چشم توصیه می شود.

اسیدوز متابولیک:
● توپیرامات می تواند شرایطی به نام اسیدوز متابولیک ایجاد کند که با افزایش اسیدیته در خون مشخص می شود.

● افراد با سابقه اسیدوز متابولیک یا کسانی که داروهایی مصرف می کنند که می توانند باعث اسیدوز شوند باید با احتیاط از توپیرامات استفاده کنند.

● استفاده از توپیرامات در دوران بارداری ممکن است خطرات خاصی را به همراه داشته باشد.

● با افزایش خطر نقایص مادرزادی، از جمله شکاف لب یا کام مرتبط است.

● فواید و خطرات بالقوه استفاده از توپیرامات در دوران بارداری باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد و با یک متخصص صحبت شود.

● ممکن است تنظیم دوز یا گزینه های درمانی جایگزین در نظر گرفته شود.