اطلاعات دارویی دانازول

به عنوان یک مهار کننده گنادوتروپین، دانازول محور هیپوفیز تخمدان را مهار می کند که احتمالا توسط مهار ترشح گنادوتروپین های هیپوفیزی انجام می شود. دانازول همچنین موجب جلوگیری از تولید هورمون FSH و LH شده، در نتیجه باعث کاهش تولید استروژن تخمدانی می شود.
دانازول همچنین می تواند به طور مستقیم تولید استروئید در تخمدان را مهار کند و با اتصال به گیرنده های آندروژن، پروژسترون و گلوکوکورتیکوئیدها و اتصال به گلوبولین متصل شونده به هورمون های جنسی و کورتیکواستروئید میزان کلیرانس متابولیک پروژسترون را افزایش دهد.
یکی دیگر از مکانیسم های عمل دانازول در اندومتريوز کاهش غلظت IgG، IgM و IgA و همچنین فسفولیپید و آنتی بادی های ایزوتوپ IgG است.

دانازول مشتقی ازیک استروئید سنتتیک به نام اتیسترون است که یک  تستوسترون تغییر یافته است می باشد.دانازول فعالیت ضد گنادوتروپیک و ضد استروژنی دارد و با مهار ترشح گنادوتروپین ها از هیپوفیز به عنوان مهار کننده هیپوفیز قدامی عمل می کند. دانازول همچنین دارای برخی خواص آندروژنی میباشد.

دانازول جذب خوراکی خوبی دارد.

در کبد به طور گسترده ای به متابولیت فعالش 2 هیدروکسی متیل اتیسترون متابولیزه می شود.

نیمه عمر تقریبی داروی دانازول 24 ساعت است.

دفع دانازول عمدتا در ادرار و مقدار کمی در مدفوع انجام می شود.

کاربردهای اصلی (Labeled indications):
آندومتریوز (عامل جایگزین)
حملات آنژیوادم ارثی ، پیشگیری (عامل جایگزین)
کاربردهای دیگر (Off-labeled indications):
ترومبوسیتوپنی ایمنی ، مقاوم
ماستالژی ، دوره ای ، شدید

*بزرگسالان
کاربردهای اصلی (Labeled indications):
1-آندومتریوز (عامل جایگزین):
توجه: برای استفاده به عنوان جایگزین برای سایر روشهای درمانی خط اول در بیماران مبتلا به درد همراه با آندومتریوز.
اولیه:
بیماری خفیف: خوراکی: 200 تا 400 میلی گرم در روز در 2 دوز منقسم.
بیماری متوسط یا شدید یا ناباروری ناشی از آندومتریوز: خوراکی: 800 میلی گرم در روز در 2 دوز منقسم.
تنظیم دوز: برای حفظ آمنوره مقدار دارو را به تدریج کاهش دهید.
مدت زمان درمان: درمان را بدون وقفه 3 تا 6 ماه ادامه دهید. در صورت لزوم ممکن است تا 9 ماه ادامه یابد.اگر علائم پس از قطع بیماری عود کرد ، ممکن است درمان را دوباره شروع کنید.
2- پیشگیری از حملات آنژیوادم ارثی (عامل جایگزین):
توجه: ممکن است به عنوان جایگزینی برای سایر روشهای درمانی خط اول برای پیشگیری از حمله قبل از فرآیند (کوتاه مدت) و آنژیوادم ارثی (HAE) باشد. دانازول برای درمان حملات حاد HAE توصیه نمی شود.
پیشگیری از پیش فرآیند (کوتاه مدت): خوراکی: دوز اولیه: 2.5 تا 10 میلی گرم در کیلوگرم در روز ؛ دوز را با توجه به پاسخ بیمار تنظیم کنید (حداکثر: 600 میلی گرم در روز). 5 روز قبل و 2 تا 3 روز بعد از عمل تجویز کنید. دوره های کوتاه مدت مکرر ممکن است منجر به عوارض جانبی مرتبط با استفاده طولانی مدت شود.

پروفیلاکسی طولانی مدت: خوراکی: دوز اولیه: 100 تا 200 میلی گرم یک بار در روز. پس از پاسخ اولیه مطلوب ، در صورت تعیین دفعات حملات ، می توان مقدار مصرف را 50٪ یا کمتر در فواصل 1 تا 3 ماه یا بیشتر کاهش داد. در صورت حمله ، دوز روزانه را تا 200 میلی گرم در روز افزایش دهید. دامنه دوز معمول: 100 میلی گرم در روز تا 200 میلی گرم در روز 3 بار. توجه: از حداقل دوز موثر استفاده کنید. استفاده از دوزهای بالای 200 میلی گرم در روز برای مدت زمان طولانی به دلیل عوارض جانبی توصیه نمی شود.

کاربردهای دیگر (Off-Labeled indications):
1- ترومبوسیتوپنی ایمنی ، مقاوم:
توجه: ممکن است در بیمارانی که علائم آنها مقاوم به درمان است یا قادر به استفاده از سایر داروهای ارجح نیستند مورد توجه قرار گیرد.
خوراکی: 200 میلی گرم 2 تا 4 بار در روز ؛ زمان تقریبی پاسخ 3 تا 6 ماه است یا 600 میلی گرم یک بار در روز برای حداقل 6 ماه و پس از آن 400 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 ماه و سپس (در صورت بهبودی) 200 میلی گرم یک بار در روز.
2-ماستالژی ، دوره ای ، شدید:
توجه: برای استفاده در بیماران با درد پایدار دوره ای شدید یا مقاوم به درمان همراه با اختلالات خوش خیم پستان.
خوراکی: 200 میلی گرم در روز در 1 یا 2 دوز منقسم تجویز می شود. تجویز دوره ای در مرحله لوتئال چرخه قاعدگی (روزهای 14 تا 28) ممکن است خطر عوارض جانبی را کاهش دهد. اگر به طور مداوم داده شود ، در اولین روز چرخه قاعدگی شروع شود. محدوده دوز معمول: 100 تا 200 میلی گرم در روز ؛ دوزهای حداکثر 400 میلی گرم در روز مورد مطالعه قرار گرفته اند اما ممکن است با شیوع بیشتری از عوارض جانبی همراه باشند.
مدت زمان درمان: 3 تا 6 ماه. در برخی مطالعات بر روی بیمارانی که تحت درمان مداوم (یعنی تحت درمان دوره ای نیستند) ، دوز دارو قبل از قطع کاهش یافته است.

*کودکان:
آنژیوادم وراثتی: اطلاعات محدود موجود است، اما عامل ارجح نیست
نوجوانان ≥16 سال:
پیشگیری کوتاه مدت (برای عوامل خاص بیمار ، اقدامات پزشکی و دندانپزشکی): خوراکی: 2.5 تا 10 میلی گرم در کیلوگرم در روز به 3 دوز تقسیم شده است. حداکثر دوز روزانه: 600 میلی گرم در روز ؛ حداقل 5 روز قبل شروع کنید و 2 تا 5 روز بعد از عمل ادامه دهید.

پروفیلاکسی طولانی مدت: خوراکی: اولیه: 2.5 میلی گرم در کیلوگرم در روز ؛ حداکثر دوز اولیه روزانه: 50 میلی گرم در روز ؛ هر 2 هفته به آرامی افزایش دهید تا زمانی که علائم کنترل شود ، به حداکثر میزان تحمل یا حداکثر دوز توصیه شده برسید. حداکثر دوز روزانه: 5 میلی گرم در کیلوگرم در روز تا 200 میلی گرم در روز. پس از دستیابی به کنترل ، فاصله را به یک روز در میان یا هر روز سوم کاهش دهید. حداکثر دوز: 100 میلی گرم در دوز

حساسیت بیش از حد به دانازول یا هر یک از اجزای فرمولاسیون
خونریزی غیرطبیعی دستگاه تناسلی تشخیص داده نشده
بارداری
شیردهی
پورفیری
عملکرد کبدی ، کلیوی یا قلبی که به طور قابل توجهی مختل شده است
تومور وابسته به آندروژن ؛ فعال یا سابقه ترومبوز یا بیماری ترومبوآمبولیک

آکنه , گرگرفتگی , افسردگی , افزایش وزن , تعریق , احتباس آب , ریزش مو , گلودرد , تغییر صدا , تحریک پذیری , خشکی واژن , تغییرات خلقی , خارش واژن , پوست و موی چرب , رشد غیر طبیعی موهای بدن (در زنان) , کاهش اندازه پستان , تغییر در چرخه قاعدگی (لکه بینی، خونریزی نامنظم، دوره های از دست رفته)

عوارض جانبی با شیوع نامشخص:
قلب و عروق:سکته قلبی حاد ، ادم ، گرگرفتگی ، فشار خون بالا ، تپش قلب ، سنکوپ ، تاکی کاردی
پوست:آکنه ولگاریس ، آلوپسی ، دیافورز ، بثورات ماکروپاپولار ، بثورات پاپولار ، خارش ، سبوره ، کهیر
غدد درون ریز و متابولیک: آمنوره (ممکن است بعد از درمان ادامه یابد) ، تغییر در میل جنسی ، کاهش تحمل گلوکز (و تغییرات گلوکاگون) ، کاهش کلسترول HDL ، کاهش گلوبولین متصل به تیروکسین ، هیرسوتیسم (خفیف) ، افزایش کلسترول LDL ، افزایش گلوبولین متصل به تیروکسین ، قاعدگی بیماری (تغییر زمان چرخه ، لکه بینی) ، افزایش وزن
دستگاه گوارش: یبوست ، ورم معده و روده ، حالت تهوع ، استفراغ
دستگاه ادراری تناسلی: آدنوسپرمی ، آتروفی پستان ، کاهش حجم انزال ، هماچوری ، مهار اسپرماتوژنز ، اختلال اسپرماتوزوئید (تغییر در تعداد اسپرم و گرانروی اسپرم) ، خشکی واژن ، تحریک واژن
هماتولوژیک و انکولوژیک: گلبول های قرمز غیرطبیعی (افزایش یافته) ، کاهش گلوبولین اتصال هورمون جنسی ، ائوزینوفیلی ، افزایش گلوبولین متصل کننده هورمون جنسی ، لکوسیتوز ، لکوپنی ، نئوپلاسم بدخیم (پس از استفاده طولانی مدت) ، بثورات پتشیال ، پلی سیتمی
کبدی: زردی کلستاتیک ، آدنوم کبدی ، نئوپلاسم کبدی (بدخیم ؛ پس از استفاده طولانی مدت) ، افزایش آنزیم های کبدی ، زردی ، هپاتیت
سیستم عصبی: افسردگی ، سرگیجه ، ناتوانی عاطفی ، خستگی ، سردرد ، عصبی شدن، پارستزی ، اختلال خواب ، اختلال صدا (تعمیق صدا ، گرفتگی صدا ، بی ثباتی ، گلودرد)
عصب عضلانی و اسکلتی: اسپوندیلیت آنکیلوزان ، آرترالژی ، آستنی ، کمر درد ، افزایش کراتین فسفوکیناز در نمونه خون ، تورم مفصل ، درد اندام ، گرفتگی عضلات ، اسپاسم عضله ، درد گردن ، لرزش
چشم: اختلال بینایی
تنفسی: پنومونیت بینابینی

پیموزاید , سیزاپراید , لومیتاپید , لمبورکسانت , جفیتینیب , هالوفانترین , پاری کلسی تول

سیکلوسپورین (سیستمیک):آندروژن ها ممکن است اثر سمیت کبدی سیکلوسپورین (سیستمیک) را افزایش دهند. آندروژن ها ممکن است غلظت سرمیسیکلوسپورین(سیستمیک) را افزایش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان آندروژن و سیکلوسپورین خودداری کنید. اگر مصرف همزمان اجتناب ناپذیر است ، غلظت سیکلوسپورین سرم و علائم و نشانه های سمیت کبدی را کنترل کنید. ممکن است به کاهش دوز سیکلوسپورین نیاز باشد.تداخل ردهD: اصلاح درمان
لمبورکسانت:مهارکننده های CYP3A4 (ضعیف) ممکن است غلظت سرمیلمبورکسانترا افزایش دهند. مدیریت: حداکثر دوز توصیه شدهلمبورکسانت5 میلی گرم است ، بیش از یک بار در شب ، در صورت استفاده با مهارکننده های ضعیف CYP3A4.تداخل ردهD: اصلاح درمان
لومیتاپید:مهار کننده های CYP3A4 (ضعیف) ممکن است غلظت سرمی لومیتاپید را افزایش دهند. مدیریت: بیماران با لومیتاپید 5 میلی گرم در روز ممکن است این دوز را ادامه دهند. بیمارانی که از لومیتاپید 10 میلی گرم در روز یا بیشتر استفاده می کنند باید دوز لومیتاپید را به نصف کاهش دهند. دوز لومیتاپید ممکن است تا حداکثر دوز بزرگسالان 30 میلی گرم در روز تیتر شود. خطر D: اصلاح درمان
لونافارنیب:مهارکننده های CYP3A4 (ضعیف) ممکن است غلظت سرمیلونافارنیبرا افزایش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان لونافارنیب با مهارکننده های ضعیف CYP3A4 خودداری کنید. اگر مصرف همزمان اجتناب ناپذیر است ، دوز لونافارنیب را با دوز 115 میلی گرم در متر مربع کاهش داده یا ادامه دهید. از نظر آریتمی ، سنکوپ ، تپش قلب یا اثرات مشابه آن را کنترل کنید.تداخل ردهD: اصلاح درمان
لوواستاتین:دانازول ممکن است غلظت سرمی لوواستاتین را افزایش دهد. مدیریت: لوواستاتین را با دوز 10 میلی گرم در روزمصرفکنید و در بیمارانی که دانازول دریافت می کنند ، برای لوواستاتین با رهش فوری یا طولانی مدت از 20 میلی گرم در روز تجاوز نکنید. از نزدیک علائم سمیت لواستاتین (به عنوان مثال ، میوزیت ، رابدومیولیز) را کنترل کنید.تداخل ردهD: اصلاح درمان
پیموزاید:مهارکننده های CYP3A4 (ضعیف) ممکن است غلظت سرمی پیموزید را افزایش دهند. تداخل ردهX: منع مصرف همزمان
سیمواستاتین:دانازول ممکن است غلظت سرمی سیمواستاتین را افزایش دهد.تداخل ردهX: منع مصرف همزمان
اوبروجپانت: مهارکننده های CYP3A4 (ضعیف) ممکن است غلظت سرمی اوبروجپانت را افزایش دهند. مدیریت: در بیمارانی که از مهارکننده های ضعیف CYP3A4 استفاده می کنند ، دوز اولیه و دوم (در صورت نیاز حداقل 2 ساعت بعد داده می شود) اوبروجپانت باید به 50 میلی گرم محدود شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
آنتاگونیست های ویتامین K (به عنوان مثال وارفارین): آندروژن ها ممکن است اثر ضد انعقادی آنتاگونیست های ویتامین K را افزایش دهند. مدیریت: برای افزایش اثرات آنتاگونیست های ویتامین K در صورت شروع آندروژن / افزایش دوز ، یا در صورت قطع آندروژن / کاهش دوز ، اثرات آن کاهش یابد. کاهش قابل توجهی در دوز آنتاگونیست  ویتامین K احتمالاً مورد نیاز است. تداخل رده D: اصلاح درمان

• قبل از تجویز داروی دانازول از عدم بارداری بیمار مطمئن شوید و اکیدا بیمار را به استفاده از یک روش غیر هورمونی پیشگیری از بارداری توصیه کنید.
• ترومبوآمبولی و حوادث ترومبوتیک کشنده در مصرف دانازول گزارش شده است.
• مواردی از افزایش فشار داخل جمجمه در ارتباط با مصرف دانازول گزارش شده است. به بیمار آموزش دهید اگر علائمی نظیر سردرد، تهوع و استفراغ و اختلالات بینایی را تجربه کرد سریعا به پزشک مراجعه کند.
• قبل از شروع درمان برای بیماری فیبروکیستیک پستان، از نبود کارسینومای پستان مطمئن شوید.
• دانازول  سبب درجاتی از احتباس مایع در بدن می شود. بنابراین وضعیت هایی که این مورد بر آن ها تاثیرگذارست مانند صرع، میگرن یا نارسایی قلبی یا کلیوی باید به دقت پایش شوند.

·دانازول را می توان همراه یا بدون غذا مصرف کرد اما همیشه دارو را به همان طریق همیشگی (معده پر یا خالی) مصرف نمایید.
· اگر باردار هستید دانازول را مصرف نکنید و حتما پیش از مصرف، از تست بارداری منفی خود مطمئن شوید.
· دانازولدر مواردی باعث ایجاد لخته های خونی شده است که ممکن است مانند سکته مغزی کشنده باشند. اگر دچار درد بازو، پشت گردن، درد یا فشار در فک ، سرفه کردن خونی، کرختی یا ضعف یک سمت بدن، مشکل صحبت کردن یا تفکر، تغییر تعادل یا تغییر در بینایی، تنگی نفس، تورم، گرما، یا درد در پا یا بازو هستید سریعا پزشک خود را مطلع سازید.
· در صورتی که نشانه هایی از مشکلات کبدی مانند ادرار تیره، احساس خستگی، عدم گرسنگی، ناراحتی معده یا درد معده، مدفوع روشن، استفراغ، پوست زرد یا چشم زرد رنگ داشته باشید، با پزشک خود تماس بگیرید.
· افزایش فشار در مغز با دانازول اتفاق افتاده است. این می تواند باعث از بین رفتن بینایی برای مدت طولانی و گاهی اوقات مرگ شود.اگرهنگام مصرف دارو دچار سردرد، سرگیجه، ناراحتی معده یا تشنج شدید، بلافاصله به پزشک  مراجعه کنید.

X ( مصرف در بارداری ممنوع است)

قرار گرفتن در معرض دانازول در رحم ممکن است منجر به اثرات آندروژنیک بر روی جنین ماده شود. گزارش هایی از هایپرتروفی کلیتورال ، همجوشی لب ، نقص سینوس ادراری تناسلی ، آترزی واژن و دستگاه تناسلی مبهم دریافت شده است.
استفاده از دانازول در بارداری منع مصرف دارد. اگر بیمار هنگام مصرف دانازول باردار شود ، باید تجویز دارو قطع شود و بیمار باید از خطر احتمالی جنین مطلع شود.
استفاده از دانازول برای مدیریت آنژیوادم وراثتی (HAE) در بارداری که به درمان ترجیحی پاسخ نمی دهد ، در گزارشات موردی شرح داده شده است. با این حال ، دانازول در دوران بارداری منع مصرف دارد. دستورالعملهای فعلی استفاده از سایر عوامل در بیماران باردار را توصیه می کند.

استفاده از دانازول در بیماران شیرده ممنوع است.
دستورالعمل های فعلی برای آنژیوادم ارثی استفاده از سایر عوامل را در بیماران شیرده توصیه می کند. شیردهی باید قبل از شروع درمان با دانازول قطع شود.

اکساندرولون , تستوسترون , متیل تستوسترون , ژسترینون