اطلاعات دارویی آزلوسیلین

● آزلوسیلین متعلق به کلاس آنتی بیوتیک های پنی سیلین است.

● این دارو با مهار سنتز دیواره سلولی باکتری ها عمل می کند که منجر به اختلال در تشکیل دیواره سلولی و در نهایت تخریب باکتری ها می شود.

● آزلوسیلین به طور خاص پروتئین های متصل شونده به پنی سیلین (PBPs) واقع در دیواره سلولی باکتری را هدف قرار می دهد و به آن متصل می شود، در نتیجه در فرآیند ترانس پپتیداسیون اختلال ایجاد می کند و از اتصال عرضی زنجیره های پپتیدوگلیکان جلوگیری می کند.

● این کار دیواره سلولی باکتری را ضعیف می کند و باعث پارگی آن و در نتیجه مرگ باکتری می شود.

● فارماکودینامیک آزلوسیلین شامل توانایی آن در مهار سنتز دیواره سلولی باکتریایی است.

● آزلوسیلین با اتصال به پروتئین های متصل شونده به پنی سیلین، اتصال عرضی زنجیره های پپتیدوگلیکان را که برای یکپارچگی ساختاری دیواره سلولی باکتری ضروری است، مختل می کند.

● این حالت منجر به ضعیف شدن دیواره سلولی، افزایش نفوذپذیری غشای سلولی و در نهایت لیز سلولی و مرگ باکتری می شود.

● آزلوسیلین فعالیت ضد باکتریایی در برابر باکتری های حساس نشان می دهد.

● فارماکوکینتیک آزلوسیلین شامل فرآیندهای جذب، توزیع، متابولیسم و دفع است.

● پس از تزریق داخل وریدی، آزلوسیلین به سرعت در بافت ها و مایعات مختلف بدن از جمله ادرار، ترشحات تنفسی و صفرا توزیع می شود.

● عمدتاً از طریق دفع کلیوی از بین می رود.

● نیمه عمر آزلوسیلین می تواند بسته به عملکرد کلیوی فرد متفاوت باشد و در بیماران با عملکرد کلیوی طبیعی بین 1 تا 2 ساعت متغیر است.

● ممکن است در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، تنظیم دوز مورد نیاز باشد تا از سطوح درمانی مطلوب دارو اطمینان حاصل شود.

● عفونت های دستگاه ادراری
● عفونت های دستگاه تنفسی، از جمله ذات الریه
● عفونت های پوست و بافت نرم
● عفونت های داخل شکمی
● سپتی سمی
● اندوکاردیت

بزرگسالان:
● دوز معمول بزرگسالان آزلوسیلین از 1 تا 8 گرم است که هر 4 تا 6 ساعت بسته به شدت عفونت تجویز می شود.

بیماران اطفال:
● دوز برای بیماران اطفال بر اساس وزن بدن آنها است.

● معمولاً با سرعت 50 تا 200 میلی گرم بر کیلوگرم در روز تجویز می شود که به دوزهای متعدد تقسیم می شود.

● آزلوسیلین در افرادی که دارای حساسیت یا واکنش آلرژیک شناخته شده به آزلوسیلین یا هر آنتی بیوتیک پنی سیلین دیگری هستند منع مصرف دارد. در چنین مواردی نباید از آن استفاده کرد.

● اسهال
● تهوع و استفراغ
● بثورات پوستی یا خارش
● سردرد
● واکنش محل تزریق

پروبنسید:
● مصرف همزمان آزلوسیلین با پروبنسید ممکن است باعث افزایش و طولانی شدن سطح خونی آزلوسیلین شود، زیرا پروبنسید دفع کلیوی آن را مهار می کند.

آمینوگلیکوزیدها:
● آزلوسیلین نباید در یک محلول با آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید مخلوط شود، زیرا ممکن است یکدیگر را غیرفعال کنند.

سایر آنتی بیوتیک ها:
● آزلوسیلین ممکن است با سایر آنتی بیوتیک ها مانند تتراسایکلین ها و اریترومایسین تداخل داشته باشد.

● آزلوسیلین می تواند در برخی افراد واکنش های آلرژیک ایجاد کند.

● اگر علائمی مانند بثورات پوستی، خارش، تورم، سرگیجه یا مشکل در تنفس را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

● بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه ممکن است به تنظیم دوز یا نظارت دقیق در هنگام استفاده از آزلوسیلین نیاز داشته باشند.

● در صورت داشتن هر گونه بیماری کلیوی از قبل، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید.

● آزلوسیلین به طور کلی برای استفاده در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شود.

● با این حال، همیشه توصیه می شود قبل از استفاده از هر دارویی در دوران بارداری با یک متخصص مشورت کنید تا خطرات و مزایای احتمالی آن را ارزیابی کنید.