اطلاعات دارویی ویلازودون

از آنجایی که سروتونین به عنوان یکی از سه نوروترانسمیتر اصلی که در بیماران مبتلا به افسردگی کم و یا غیرمتوازن است شناخته می شود ، راه هایی برای افزایش سطح سروتونین توسط شرکت های داروسازی مورد هدف قرار می گیرند. به عنوان مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین، ویلازودون مانع از ورود دوباره سروتونین به درون سلول می شود. از این رو، آنها مدت طولانی تری در سیناپس باقی خواهند ماند. ویلازودون همچنین دارای انتخابیت برای گیرنده های سروتونین-1A است که به عنوان یک آگونیست نسبی عمل می کند درحالی که که تولید سروتونین را تحریک می کند.

نتیجه نهایی، افزایش سروتونین در شکاف سیناپسی است، به این معنا که سروتونین قادر به ادامه فعالیت خود در سلول های اطراف است. مکانیسم اثر ضد افسردگی ویلازودون به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می رسد که به خاطر افزایش فعالیت های سروتونرژیک در CNS از طریق مهار انتخابی بازجذب سروتونین است.

ویلازودون با مهار بازجذب سروتونین، در حالی که به عنوان یک آگونیست نسبی بر گیرنده های سروتونین1A عمل می کند، باعث افزایش سطح سروتونین در مغز می شود. از این رو دانشمندان به عنوان یک آگونیست نسبی انتخابی و مهارکننده  بازجذب  (SPARI) تعریف کرده اند. با توجه به فعالیت آگونیست نسبی برای سروتونین-1A، ویلازودون به کاهش اضطراب کمک می کند.

فراهمی زیستی: 72٪ (با غذا)

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 4-5 ساعت

حداکثر غلظت پلاسمایی: 156 نانوگرم در میلی لیتر

سطح زیر منحنی: 1645 نانوگرم ساعت در میلی لیتر

اتصال به پروتئین: 96-99٪

متابولیسم: عمدتا از طریق مسیرهای CYP و غیر CYP (احتمالا توسط کربوکسیل استراز) است؛ CYP3A4 در درجه اول مسئول متابولیسم در میان مسیرهای CYP است، با همراهی جزئی از CYP2C19 و CYP2D6

نیمه عمر: 25 ساعت

دفع: مدفوع (2٪ بدون تغییر)، ادرار (1٪ بدون تغییر)

اختلال افسردگی ماژور

بزرگسالان

اختلال افسردگی ماژور

10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز به مدت 7 روز با غذا؛ سپس به 20 میلی گرم یک بار در روز با غذا افزایش دهید

می تواند تا بیشتر از 40 میلی گرم در روز بعد از حداقل 7 روز فاصله بین افزایش دوز، افزایش یابد

دوز نگهدارنده هدف: 20-40 میلی گرم در روز

کودکان

ایمنی و کارایی ثابت نشده است

حساسیت بیش از حد

تجویز همزمان با داروهای سروتونرژیک

• از MAOI ها همزمان یا در عرض 14 روز قبل از شروع ویلازودون و یا ظرف 14 روز پس از قطع ویلازودون استفاده نکنید.
• علائم شامل لرزش، میوکلونوس، تعریق، تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، سرگیجه، هایپرترمی با علائم شبیه سندرم نورولپتیک بدخیم ، تشنج، سفتی، ناپایداری اتونوم با نوسان های احتمالی سریع علائم حیاتی و تغییرات وضعیت ذهنی است كه شامل بی قراری های شدید پیش رونده به سمت هذیان وکما است.
• شروع ویلازودون در بیمارانی که با لینزولاید یا متیلن بلو وریدی درمان می شوند، به دلیل افزایش خطر سندرم سروتونینی منع مصرف دارد.

• اگر لینزولاید یا متیلن بلو وریدی باید تجویز شود، باید ویلازودون را فورا قطع کرد و سمیت CNS را تحت نظر داشت. ممکن است 2 هفته بعد از آخرین دوز لینزولاید یا متیلن بلو ویلازودون دوباره شروع شود.

اسهال، تهوع، سرگیجه، خشکی دهان، بی خوابی، استفراغ، خستگی، خواب های غیرطبیعی، کاهش میل جنسی، ارگاسم غیر طبیعی، سوهاضمه، نفخ، گاستروانتریت، خواب آلودگی، پاراستزی، درد مفاصل، بی قراری / آکاتیزیا، احساس وحشت، لرزش، انزال تاخیری، اختلال نعوظ، افزایش اشتها

سیبوترامین , کاربامازپین , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , فنیل پروپانولامین , نلفیناویر , لورکاسرین , تیپراناویر , بوپروپیون + نالترکسون , نیکاردیپین , دکس فن فلورامین , دس ونلافاکسین , میلناسیپران , راموسیروماب

ایزوکربوکسازید، فنلزین، رازاژیلین، سلژیلین، سلژیلین پوستی، ترانیل سیپرومین، آلموتریپتان، آمیودارون، آمی تریپتیلین، آپالوتامید، اپرپیتانت، آتازاناویر، باسپیرون، کلرامفنیکل، سایمتیدین، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلومی پرامین، کوکائین، کونیواپتان ، سیکلوبنزاپرین، دانازول، داروناویر، دلاویردین، دزی پرامین، دس ونلافاکسین، دکستروامفتامین، دکسترومتورفان، دیلتیازم، دوکسپین، دروندارون، دولوکستین، التریپتان، اریترومایسین، اس سیتالوپرام، فلوکونازول، فلوکستین، فلوواکسامین، فوزامپرناویر، فروواتریپتان، ایده لالیزیب، ایماتینیب، ایمی پرامین، ایندیناویر، ایزونیازید، ایتراکونازول، ایووزیدنیب، کتوکنازول، ال-تریپتوفان، لانرئوتاید، لاپاتینیب، لوومیلناسیپران، لیتزولاید، لیس دکس آمفتامین، لیتیوم، لوپیناویر، لورکاسرین، مپریدین، مت آمفتامین، متیلن بلو، متوکلوپرامید، میلناسیپران، میرتازاپین، ناراتریپتان، نفازودون، نلفیناویر، نیکاردیپین، نیلوتینیب، نورتریپتیلین، اکتروتاید، پاروکستین، پوساکونازول، پروتریپتیلین، کینیدین، کینوپریستین/دالفوپریستین، ریتوناویر، ریزاتریپتان، ساکوئیناویر، سرترالین، سوماتریپتان، سوماتریپتان داخل بینی، سوماتریپتان پوستی، تدیزولید، تیپراناویر، ترامادول، ترازودون، ونلافاکسین، وراپامیل، وریکونازول، ورتیوکستین، زولمی تریپتان

ممکن است در صورتی که برای اختلال دوقطبی شروع شود اپیزود های مخلوط / مانیک را تشدید کند

ممکن است باعث سندرم سروتونینی یا واکنش های شبه سندرم نورولپتیک بدخیم مانند بی قراری، توهم، کما، ناپایداری اتونوم (مثلا تاکی کاردی، فشار خون خفیف، هایپرترمی)، اختلالات عصبی عضلانی (به عنوان مثال، هایپررفلکسی، عدم هماهنگی) و / یا علائم گوارشی (به عنوان مثال ، تهوع، استفراغ، اسهال) شود

در بیماران با سابقه تشنج با احتیاط استفاده  کنید؛ در بیماران مبتلا به اختلالات تشنجی به طور سیستماتیک ارزیابی نشده است (احتیاط توصیه می شود)

مهار بازجذب سروتونین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد (با داروهایی که پلاکت ها یا انعقاد را مهار میکنند احتیاط کنید)

هنگام قطع دارو ، برای اجتناب از خلق ناهنجار، تحریک پذیری، بی خوابی، بی قراری و سردرگمی کاهش دوز به طور تدریجی باید انجام شود

CYP3A4 (سوبسترا اصلی)؛ CYP2C19 (سوبسترا جزئی، مهارکننده جزئی، القا کننده جزئی)؛ CYP2D6 (سوبسترا جزئی ، مهارکننده جزئی)؛ CYP2C8 (مهار کننده متوسط)؛ افزایش غلظت پلاسما (50٪) در تجویز همراه با مهارکننده های قوی CYP3A4 (به عنوان مثال، کتوکونازول)

به شدت به پروتئین های پلاسما متصل می شود (تجویز با داروهای دیگر که بسیار به پروتئین متصل می شوند ممکن است غلظت آزاد دارو را افزایش دهد)

هیپوناترمی با دیگر SSRI ها و SNRI ها گزارش شده است. عوارض جانبی رایج عبارتند از اسهال، تهوع، خشکی دهان، سرگیجه و بی خوابی. می تواند در ارتباط با سندرم ترشح هورمون آنتی دیورتیک نامناسب (SIADH) رخ دهد

شکستگی های استخوانی با ضد افسردگی گزارش شده است اگر بیمار تحت درمان با داروهای ضد افسردگی دارای درد استخوان بی دلیل، تورم، حساسیت نقطه ای یا کبودی بود، احتمال شکستگی شکنندگی را در نظر بگیرید.

ممکن است باعث اختلال در عملکرد جنسی شود

MAOI ها

تجویز همزمان با آگونیست گیرنده 5HT (به عنوان مثال، تریپتان)، سایر داروهای سروتونرژیک (به عنوان مثال، SSRIs، SNRIs، باسپیرون، ترامادول) و یا داروهای ضددوپامینرژیک ممکن است خطر سندرم سروتونین را افزایش دهد

مصرف همزمان با پیش سازهای سروتونین (به عنوان مثال، تریپتوفان) توصیه نمی شود

مهار بازجذب سروتونین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد (در مصرف با آسپرین، NSAIDs، وارفارین و سایر داروهای ضد انعقاد، احتیاط کنید)

خطر میدریاز؛ ممکن است حمله بسته شدن زاویه را در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته با زاویه های باریک آناتومیکی بدون برداشت عنبیه آغاز کند.

شواهد متناقضی در مورد استفاده از SSRI ها در دوران بارداری و افزایش خطر ابتلا به پرفشاری خون ریوی دائم در نوزادان وجود دارد

تجویز را با کمترین مقدار پایدار که با مراقبت خوب بیمار مطابقت دارد، بنویسید

قطع ناگهانی یا قطع درمان با سندرم قطع مرتبط است؛ داروهای ضد افسردگی با نیمه عمر کوتاه تر، درمان طولانی مدت و یا قطع ناگهانی، با افزایش خطر ابتلا به سندرم قطع مرتبط است؛ برای داروهای ضد افسردگی کوتاه مدت با نیمه عمر متوسط، علائم ممکن است در عرض 2 تا 5 روز پس از قطع درمان ظاهر شوند؛ ممکن است 7 تا 14 روز باقی بماند

هشدار شدید

افزایش خطر فکر و رفتار خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان مصرف کننده داروهای ضد افسردگی برای اختلال افسردگی ماژور و سایر اختلالات روانپزشکی

در کودکان و جوانان، خطرات باید در برابر مزایای استفاده از داروهای ضد افسردگی ارزیابی شود

بیماران باید به دقت برای تغییرات رفتاری، بدتر شدن وضعیت بالینی و گرایشهای خودکشی تحت نظر باشند؛ این باید در طول 1-2 ماه اول درمان و همچنین در تنظیم دوز انجام شود

خانواده بیمار بایستی هرگونه تغییر ناگهانی در رفتار را به پرسنل بهداشتی اطلاع دهند.

بدتر شدن رفتار و گرایش های خودکشی که جزء علائم موجود نیست، ممکن است نیاز به قطع درمان داشته باشند

ممکن است در برخی از بیماران سایکوز را بدتر کند یا باعث تغییر به مانیا یا هیاپومنیا در اختلال دوقطبی شود، بیماران باید قبل از شروع درمان برای اختلال دوقطبی بررسی شوند

برای استفاده در کودکان تایید نشده است

• اجتناب از رانندگی و انجام اقدامات دیگری که نیاز به هوشیاری دارد تا زمانی که متوجه شوید که چگونه ویلازودون بر شما تاثیر می گذارد.

در مصرف ویلازودون از نوشیدن الکل اجتناب کنید.

قبل از استفاده از داروهای دیگر و محصولات گیاهی که فعالیت های شما را کند می کنند با پزشک خود صحبت کنید.

• این دارو احتمال خونریزی را افزایش می دهد. گاهی اوقات خونریزی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. با پزشک صحبت کنید.
• این دارو ممکن است بر میزان برخی از داروها در بدن تاثیر بگذارد. اگر داروهای دیگر مصرف می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. شما ممکن است نیاز داشته باشید که خون خود را در مصرف همزمان داروهای دیگر بررسی کنید.
• بعضی از افراد ممکن است شانس بیشتری برای مشکلات چشمی با ویلازودون داشته باشند. پزشک شما ممکن است بخواهد شما یک معاینه چشم داشته باشید تا ببینید آیا احتمال بیشتری برای این مشکلات چشم وجود دارد. در صورتی که درد چشم، تغییر در بینایی یا تورم یا قرمزی در چشم یا اطراف چشم وجود داشته باشد، با پزشک خود فورا تماس بگیرید.
• کاهش سطح خون سدیم ممکن است با ویلازودون رخ دهد. در موارد بسیار بد، می تواند کشنده باشد. با پزشک صحبت کنید.
• در صورت بارداری یا قصد بارداری، به پزشک خود بگویید. شما باید در مورد مزایا و خطرات استفاده از ویلازودون در حین بارداری صحبت کنید.
• مصرف ویلازودون در اواخر دوران بارداری ممکن است موجب مشکلات تنفسی یا تغذیه ای، کاهش دمای بدن یا علائم محرومیت در نوزاد شود. با پزشک صحبت کنید.
• در صورت شیردهی، به پزشک خود بگویید. شما باید در مورد هر گونه خطری برای کودک خود صحبت کنید.
• با غذا مصرف کنید.
• برای به دست آوردن بیشترین اثر، هیچ دوزی را از دست ندهید.
• حتی با وجود احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید.
• بروز اثرات کامل، ممکن است چند هفته طول بکشد.
• بدون مشورت با پزشک خود، به طور ناگهانی مصرف ویلازودون را قطع نکنید. شما ممکن است خطر بیشتری از بروزعوارض جانبی داشته باشید. اگر شما نیاز به متوقف کردن ویلازدون دارید، باید به آرامی آن را طبق دستور پزشک خود متوقف کنید.

• دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی است است آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن یا افزایش دوز برای جبران خودداری کنید.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

ورتیوکستین

بوپروپیون، ورتیوکستین