اطلاعات دارویی آموکساپین

● مکانیسم اصلی اثر شامل مهار بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین است که باعث افزایش انتقال عصبی در سیستم عصبی مرکزی می شود.

● ویژگی منحصر به فرد آموکساپین در فعالیت آنتاگونیست گیرنده دوپامین نهفته است که به اثرات نورولپتیک آن کمک می کند.

● این عمل دوگانه آموکساپین را از سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای متمایز می کند.

● آموکساپین اثرات دارویی خود را از طریق مهار بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین، مشابه سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، اعمال می کند.

● این دارو همچنین دارای فعالیت آنتاگونیستی در گیرنده های دوپامین خاصی است که به اثرات نورولپتیک آن کمک می کند.

● تصور می شود که ترکیب این اقدامات به اثربخشی آن در مدیریت علائم افسردگی کمک می کند.

● آموکساپین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● متابولیسم در کبد رخ می دهد و یک متابولیت فعال به نام آموکساپین N-اکسید تولید می کند.

● هم داروی اصلی و هم متابولیت آن از طریق ادرار دفع می شوند.

● فارماکوکینتیک ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند سن، عملکرد کبد و داروهای همزمان قرار گیرد.

● اختلال افسردگی اساسی

● سایر اختلالات خلقی که توسط یک متخصص تعیین می شود.

● در مواردی که داروهای ضد افسردگی جایگزین به خوبی تحمل یا مؤثر نیستند، تحت راهنمایی پزشک در نظر گرفته می شود.

● دوز آموکساپین بر اساس پاسخ هر بیمار و شرایط خاص تحت درمان متفاوت است.

● دوزهای اولیه معمولاً کمتر بوده و به تدریج به سمت بالا تجویز می شوند.

● دوز ممکن است به چندین تجویز روزانه تقسیم شود تا عوارض جانبی به حداقل برسد.

● ممکن است در بیماران مسن و آنهایی که نارسایی کبدی یا کلیوی دارند، تنظیم دوز ضروری باشد.

● حساسیت مفرط شناخته شده به آموکساپین یا هر داروی ضد افسردگی سه حلقه ای.
● سکته قلبی اخیر
● استفاده همزمان از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) یا استفاده در طی 14 روز پس از قطع MAOI.
● افراد مبتلا به گلوکوم یا سابقه احتباس ادرار.
● مصرف همزمان داروهایی که فاصله QT را طولانی می کنند.

● خشکی دهان و تاری دید
● یبوست و احتباس ادرار
● افزایش وزن
● آرام بخش و خواب آلودگی
● هیپوتانسیون ارتواستاتیک
● افزایش خطر سقوط به خصوص در افراد مسن
● اثرات آنتی کولینرژیک، مانند خشکی چشم و اختلالات شناختی
● احتمال بروز علائم خارج هرمی ناشی از تضاد گیرنده دوپامین
● آریتمی های قلبی (نادر)

● مصرف همزمان با MAOI ها می تواند منجر به بحران فشار خون شود.

● افزایش خطر ابتلا به سندرم سروتونین با سایر داروهای سروتونرژیک.

● افزایش اثرات آرام بخش در صورت استفاده با سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی، مانند الکل یا بنزودیازپین ها.

● احتمال بروز آریتمی در هنگام استفاده با داروهایی که فاصله QT را طولانی می کنند.

● تداخل با داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است خطر عوارض جانبی آنتی کولینرژیک را افزایش دهد.

● افزایش خطر افکار یا رفتارهای خودکشی، به ویژه در بزرگسالان جوان.

● هنگام استفاده همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک، از نظر علائم سندرم سروتونین نظارت دقیق داشته باشید.

● بالقوه برای طولانی شدن فاصله QT، در بیماران با سابقه مشکلات قلبی نیاز به احتیاط دارد.

● نظارت منظم بر علائم حیاتی، به ویژه فشار خون، به دلیل پتانسیل دارو برای افت فشار خون ارتواستاتیک.

● احتیاط در بیماران با سابقه تشنج، زیرا آموکساپین ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد.

● در افراد مبتلا به احتباس ادرار یا گلوکوم به دلیل اثرات آنتی کولینرژیک با احتیاط مصرف شود.

● اطلاعات محدودی در مورد ایمنی آموکساپین در دوران بارداری وجود دارد.