اطلاعات دارویی مزوریدازین

بر اساس مطالعات حیوانی، مزوریدازین، همانند دیگر فنوتیازین ها، به طور غیر مستقیم بر تشکیل رتیکولار اثر می گذارد، و به موجب آن, فعالیت نورونی در تشکیل رتیکولار بدون تاثیر آن در فعال سازی قشر مغز، کاهش می یابد. علاوه بر این، فنوتیازین ها بخشی از فعالیت خود را از طریق مهار مراکز هیپوتالاموس انجام می دهند. از لحاظ نوروشیمیائی، به نظر می رسد فنوتیازین ها اثرات خود را از طریق انسداد سیستم آدرنرژیک مرکزی اعمال نمایند.

مزوریدازون، ملح متابولیت تیوریدازین، و یک آرام بخش فتوتیازینی می باشد. مطالعات فارماکولوژیک در حیوانات آزمایشگاهی نشان داده است که مزوریدازین طیف وسیعی از فعالیت های فارماکودینامیک به عنوان یک آرام بخش ماژور را دارا می باشد.

 این دارو مانند سایر آرام بخش ها، فعالیت حرکتی خود به خودی در موش ها را مهار کرده و زمان خواب تيوپنتال و هگزوباربیتال را در آن ها افزایش داده است. مزوریدازون اثر مهاری متوسطی بر سیستم آدرنرژیک در محیط آزمایشگاه و محیط بافت زنده نشان داده  است. با تزریق داخل رگ دارو, باعث افت فشار خون در سگ های بی هوش شده است. مزوریدازین اثرات آنتی کولینرژیک خفیف در محیط آزمایشگاه دارد. 

• جذب: به خوبی از سیستم گوارشی جذب می شود.

• اتصال پروتئینی: 4 درصد

• متابولیسم: کبدی و کلیوی

• نیمه عمر: 24 تا 48 ساعت

• دفع: صفراوی و ادراری

اسکیزوفرنی مقاوم

• خوراکی
  دوز اولیه: 50 میلی گرم سه بار در روز
  دوز نگهدارنده: 100 تا 400 میلی گرم در روز در دوزهای تقسیم شده.
• عضلانی
  دوز اولیه: 25 میلی گرم؛ در صورت لزوم پس از 30 تا 60 دقیقه تکرار شود.
  دوز نگهدارنده: 25 تا 200 میلی گرم در روز.

طولانی شدن فاصله QT , کما , سابقه آریتمی قلبی , تضعیف سیستم عصبی مرکزی , حساسیت شناخته شده به این دارو یا سایر داروهای فنوتیازینی , مصرف همزمان با داروهایی که موجب طولانی شدن فاصله QT می شوند یا داروهایی که متابولیسم و یا دفع مزوریدازین را مهار می کنند.

تاری دید , ضربان قلب تند یا نامنظم , بثورات جلدی , سرگیجه , کهیر , تب1 , لرزش , تعریق , خواب آلودگی , سختی تنفس , غش کردن , سفتی عضلات , بسته شدن گلو , تورم صورت، لبها، زبان یا گلو , حرکات غیر قابل کنترل دهان، زبان، گونه ها، فک، بازوها یا پاها , اسپاسم عضلات صورت یا گردن , بی قراری شدید

آناگریلید , پتاسیم سیترات , ترفنادین , ادنوزین , کلوزاپین , کلوفازیمین , رانولازین , افاویرنز , اسپارفلوکساسین , وندتانیب , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , دوفتیلید , بپریدیل , پرومازین , داساتینیب , وازوپرسین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , اکسی مورفون

• افزایش ریسک آریتمی تورسید دی پوینت در مصرف همزمان با داروهایی که سبب افزایش فاصله QT می شوند شامل:
آدنوزین ، اپیوئیدها، آمیودارون، ضد افسردگی های سه حلقه ای، ماکرولیدها، آتوموکستین، آناگریلاید، کلوفازیمین، کلوزاپین، افاویرنز، فینگولیمود، فلوکونازول، هیدروکسی زین، رانولازین، ساکیناویر، تاکرولیموس، تیزانیدین
• افزایش ریسک تشنج در صورت مصرف همزمان با داروهایی که آستانه تشنج را پایین می آورند مانند : بوپروپیون، تجویز داخل نخاعی مواد حاجب ید دار

• در موارد نادر، مزوریدازین موجب بی نظمی شدید ضربان قلب و گاها منجر به مرگ می شود.
• تنها در صورتی این دارو را تجویز کنید که بیمار به سایر درمان های اسکیزوفرنی پاسخ مناسب نداده باشد.

• در صورت داشتن هر یک از مشکلات زیر و مصرف همزمان مزوریدازین, ریسک بی نظمی های ضربان قلب, حملات قلبی و مرگ ممکن است افزایش یابد: بیماری قلبی, بی نظمی ضربان قلب, سابقه افزایش فاصلهQT ، سابقه خانوادگی طولانی بودن ارثی QT، کاهش پتاسیم خون، ضربان قلب پائین که نیاز به درمان داشته باشد یا سایر اختلالات قلبی.
• مزوریدازین ممکن است با داروهای دیگر که موجب خواب آلودگی می شود، شامل الکل، داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد درد، داروهای ضد اضطراب، داروهای ضد تشنج و شل کننده های عضلانی تداخل ایجاد کند.
• در صورت مصرف همزمان مزوریدازین با الکل یا هر یک از داروهای فوق، گیجی و خواب آلودگی و سرگیجه شدید ممکن است رخ دهد.
• مزوریدازین را با داروهایی که ریتم ضربان قلب را تغییر می دهند مصرف نکنید. این داروها عبارتند از : کینیدین, پروکاینامید, دیزوپیرامید.
• قبل از مصرف داروهای دیگر نسخه ای و یا داروهای بدون نسخه، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
• در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر سریعا با پزشک خود تماس بگیرید: بروز حرکات غیرقابل کنترل در دهان، زبان، گونه ها، فک، بازوها یا ساق پا ؛ تب؛ سفتی عضلات؛ تعریق؛ ضربان قلب سریع یا نامنظم.
• هنگام رانندگی، فعالیت با دستگاه هایی که نیاز به هوشیاری دارند و یا انجام سایر فعالیت های خطرناک احتیاط کنید.
• مزوریدازون ممکن است سرگیجه یا خواب آلودگی ایجاد کند. اگر احساس سرگیجه یا خواب آلودگی می کنید از انجام این فعالیت ها پرهیز کنید.
• معلوم نیست که آیا این دارو سبب آسیب رساندن به جنین می شود. در صورت حاملگی، قبل از مصرف مزوریدازین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
• میزان ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست. در صورت تغذیه با شیر مادر، قبل از مصرف مزوریدازین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
• اگر بیش از 60 سال سن داشته باشید با مصرف مزوریدازین, احتمال بروز عوارض جانبی در شما بیشتر است. در این صورت ممکن است به دوز کمتری از این دارو نیاز داشته باشید.
• از تماس طولانی مدت با نور خورشید اجتناب کنید. مزوریدازین ممکن است حساسیت پوست به نور خورشید را افزایش دهد. در صورتی که تماس با نور آفتاب اجتناب ناپذیر است، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

پرفنازین , تیوریدازین , فلوفنازین , کلرپرومازین , پروکلرپرازین