اطلاعات دارویی آسنوکومارول

● آسنوکومارول به عنوان یک آنتاگونیست ویتامین K عمل می کند و در سنتز فاکتورهای انعقادی II، VII، IX و X در کبد اختلال ایجاد می کند.

● این عوامل انعقادی برای تولید خود به ویتامین K وابسته هستند.

● آسنوکومارول با مهار فعالیت ویتامین K، تولید این فاکتورهای انعقادی را کاهش می دهد و در نتیجه زمان لخته شدن خون را طولانی می کند.

● این اثر ضد انعقاد به جلوگیری از تشکیل لخته خون کمک می کند و خطر حوادث ترومبوآمبولی را کاهش می دهد.

● آسنوکومارول اثر ضد انعقادی خود را با مهار فعال شدن فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K اعمال می کند.

● در فرآیند کربوکسیلاسیون این فاکتورهای لخته شدن اختلال ایجاد می کند و از عملکرد کامل آنها جلوگیری می کند و منجر به طولانی شدن زمان لخته شدن می شود.

● برای تنظیم دوز و حفظ اثر درمانی مورد نظر، نظارت منظم بر سطوح PT و INR ضروری است.

● پس از مصرف خوراکی، آسنوکومارول به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

● جذب آن می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند مصرف غذا و مصرف همزمان دارو باشد.

● این دارو تحت متابولیسم گسترده ای در کبد از طریق فرآیندهای آنزیمی، عمدتاً توسط CYP2C9 قرار می گیرد.

● سپس متابولیت ها از طریق ادرار و مدفوع دفع می شوند.

● نیمه عمر حذف آسنوکومارول حدود 11-8 ساعت است، اما اثر ضد انعقادی می تواند به دلیل کاهش تدریجی فاکتورهای انعقادی تا چند روز باقی بماند.

● نظارت منظم بر سطوح PT و INR به اطمینان از دوز مطلوب و اثرات درمانی کمک می کند.

● پیشگیری و درمان ترومبوآمبولی وریدی (لخته شدن خون در وریدها)، از جمله ترومبوز ورید عمقی (DVT) و آمبولی ریوی.

● پیشگیری از عوارض ترومبوآمبولی در بیماران دارای دریچه های مکانیکی قلب

● پیشگیری از تشکیل لخته خون در افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی یا سایر آریتمی های قلبی.

● درمان و پیشگیری از حوادث ترومبوآمبولیک در بیماران با سابقه سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA).

● دوز اسنوکومارول ممکن است بسته به عوامل فردی مانند وضعیت پزشکی، سن و پاسخ بیمار به درمان متفاوت باشد.

● به طور معمول، دوز اولیه بین 1 تا 3 میلی گرم در روز است و دوز نگهدارنده بر اساس نظارت منظم سطوح PT و INR تنظیم می شود.

● حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آسنوکومارول یا هر یک از اجزای آن.

● خونریزی فعال یا شرایطی که خطر خونریزی بالایی دارند، مانند بیماری زخم معده.

● بیماری شدید کبدی یا اختلال در عملکرد کبد.

● بیماری کلیوی شدید یا اختلال در عملکرد کلیه.

● بارداری، به ویژه در سه ماهه اول، به دلیل آسیب احتمالی جنین.

● عوارض جانبی رایج ممکن است شامل کبودی، خونریزی لثه، خونریزی بینی یا خونریزی طولانی مدت از بریدگی باشد.

● عوارض جانبی جدی تر ممکن است شامل علائم خونریزی داخلی (مانند خون در ادرار یا مدفوع)، کبودی شدید، یا سرفه خونی باشد.

● واکنش های آلرژیک مانند بثورات پوستی، خارش، تورم یا مشکل در تنفس ممکن است رخ دهد، اگرچه نادر هستند.

● سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتند از تهوع، استفراغ، درد شکم و واکنش های پوستی.

● داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و آسپرین.

● داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت، از جمله هپارین، وارفارین، و کلوپیدوگرل.

● برخی از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ.

● داروهایی که بر آنزیم های کبدی تأثیر می گذارند، مانند ریفامپین و فنی توئین.

● مکمل های گیاهی مانند مخمر سنت جان.

● آسنوکومارول در افرادی که سابقه اختلالات خونریزی، زخم یا جراحی اخیر دارند باید با احتیاط مصرف شود.

● نظارت دقیق بر پارامترهای لخته شدن خون، مانند زمان پروترومبین (PT) و نسبت نرمال شده بین المللی (INR)، در طول درمان با آسنوکومارول ضروری است.

● خطر خونریزی با دوزهای بالاتر آسنوکومارول یا زمانی که با سایر داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارند، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا عوامل ضد پلاکتی ترکیب می شود، افزایش می یابد.

● آسنوکومارول نباید در افراد مبتلا به خونریزی فعال، بیماری شدید کبدی یا کلیوی یا حساسیت مفرط شناخته شده به دارو استفاده شود.

● مصرف همزمان آسنوکومارول و برخی داروها، مانند آنتی بیوتیک ها یا عوامل ضد قارچ، ممکن است نیاز به تنظیم دوز و نظارت دقیق داشته باشد.

● آسنوکومارول ممکن است با داروهای مختلف از جمله مکمل های گیاهی و داروهای بدون نسخه تداخل داشته باشد. 

● نظارت منظم بر PT و INR برای اطمینان از اینکه دوز آسنوکومارول در محدوده درمانی است و برای به حداقل رساندن خطر خونریزی یا عوارض لخته شدن ضروری است.

● هر گونه علائم خونریزی، مانند کبودی غیر معمول، خونریزی بینی، یا خون در ادرار یا مدفوع، باید فورا به یک متخصص گزارش شود.

● توصیه می‌شود در حین مصرف آسنوکومارول از فعالیت‌ها یا ورزش‌هایی که ممکن است خطر آسیب یا خونریزی را افزایش دهند، خودداری کنید.

● تغییر در رژیم غذایی یا مصرف الکل ممکن است بر اثربخشی و ایمنی آسنوکومارول تأثیر بگذارد. هر گونه تغییر رژیم غذایی مهم را با پزشک در میان بگذارید.

● مصرف آسنوکومارول در دوران بارداری به دلیل پتانسیل عبور از جفت و آسیب رساندن به جنین در حال رشد، منع مصرف دارد.

● با افزایش خطر ناهنجاری های جنینی، به ویژه هنگامی که در سه ماهه اول استفاده می شود، مرتبط است.

● اگر زنی در حین مصرف اسنوکومارول باردار شد، باید گزینه های جایگزین ضد انعقاد را در نظر گرفت و فوراً به دنبال مشاوره پزشکی بود.

● آسنوکومارول از دسته آنتاگونیست های ویتامین K است و مکانیسم اثر آن مشابه سایر داروهای این دسته است.

● رایج ترین آنتاگونیست ویتامین K تجویز شده وارفارین است.

● سایر داروهای مشابه عبارتند از فن پروکومون و فلوئندیون. این داروها برای موارد مشابه استفاده می شوند و اثرات ضد انعقادی مشابهی دارند.