اطلاعات دارویی پردنیزولون

گلوكوكورتيكوئيدهایی مانند پردنيزولون مي توانند نفوذ لكوسيت ها را به محل التهاب مهار كنند، با ميانجي گر های پاسخ التهابي تداخل ایجاد کنند و پاسخ هاي ايمني هومورال را سركوب كنند . اثرات ضد التهابی گلوکوکورتیکوئیدها تصور می شود شامل پروتئین های مهاری فسفولیپاز A2، لیپوکورتین ها باشد که بیوسنتز میانجی های قوی التهاب مانند پروستاگلاندین ها و لکوترین ها را کنترل می کنند.
پردنیزولون واکنش التهابی را با محدود کردن اتساع مویرگی و نفوذپذیری ساختارهای عروقی کاهش می دهد. این ترکیبات تجمع لکوسیت ها و ماکروفاژهای پلی مورفونوکلئار را محدود می کنند و آزادسازی کینین های وازواکتیو را کاهش می دهند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که کورتیکواستروئیدها ممکن است آزاد شدن اسید آراشیدونیک را از فسفولیپید ها مهار کنند و بنابراین باعث کاهش تشکیل پروستاگلاندین ها شوند.
پردنیزولون آگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئیدی است. هنگام اتصال، کمپلکس کورتیکواستروئید -لیگاند خود را وارد هسته سلول می کند، که در آن جا به بسیاری از اجزای پاسخ گلوکورتیکوئید (GRE) در پروموتور ژن های هدف متصل می شود. گیرنده متصل به DNA سپس با عوامل رونویسی اولیه برهمکنش می دهد و باعث افزایش یا کاهش بیان ژن های هدف خاص، از جمله سرکوب بیان IL2 (اینترلوکین 2) می شود.

پردنیزولون یک گلوکوکورتیکوئید سنتتیک است که به عنوان ضد التهاب یا سرکوب کننده سیستم ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد .

مدت زمان: 18-36 ساعت

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 5 دقیقه (وریدی)؛ 1 ساعت (خوراکی)

اتصال به پروتئین: 65-91٪ (در سالمندان کمتر)

حجم توزیع : 0.22-0.7 لیتر بر کیلوگرم

متابولیسم : به طور گسترده در کبد متابولیزه می شود.

نیمه عمر: 3.6 ساعت (عملکرد طبیعی کلیه)؛ 3-5 ساعت (بیماری کلیه در مرحله پایانی)

قابلیت همودیالیز ندارد.

کلیرانس کلیه: 9.5 میلی لیتر در دقیقه

دفع: ادرار (عمدتا)

آرتریت روماتوئید , آلرژی , لوپوس , التهاب , پسوریازیس , کولیت اولسراتیو

بزرگسالان

آرتریت روماتوئید

5-7 میلی گرم خوراکی یک بار در روز

مولتیپل اسکلروزیس

200 میلی گرم در روز خوراکی برای 1 هفته، سپس 80 میلی گرم خوراکی روز در میان

تشدید حاد COPD (آف لیبل)

30-40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز برای 10-14 روز

فلج عصب صورت (آف لیبل)

60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز به مدت 5 روز؛ سپس روزانه 10 میلی گرم برای 5 روز کاهش دهید، کل دوره 10 روز است.

کودکان

التهاب

1-2 میلی گرم / کیلوگرم در روز خوراکی یک بار یا منقسم در هر 6-12 ساعت، بیش از 80 میلی گرم در روز نشود.

آسم حاد

1-2 میلی گرم / کیلوگرم در روز در روز یک بار یا منقسم در هر 12 ساعت برای 3-5 روز

سندرم نفروتیک

4 هفته اول: 60 میلی گرم در متر مربع در روز یا 2 میلی گرم در کیلوگرم در روز، خوراکی منقسم در هر 8 ساعت تا زمانی که ادرار برای 3 روز متوالی بدون پروتئین شود. بیش از 28 روز نشود؛ دوز نباید بیش از 80 میلی گرم در روز شود.

4 هفته بعد: 40 میلی گرم / مترمربع یا 1-1.5 میلی گرم / کیلوگرم خوراکی روز در میان. نباید بیش از 80 میلی گرم در روز شود.

نگهدارنده در عود مکرر: 0.5-1 میلی گرم / کیلوگرم / دوز خوراکی روز در میان برای 3-6 ماه

درمان ممکن است بر مبنای فرد باشد.

عفونت قارچی سیستمیک , دریافت واکسن زنده یا زنده ضعیف شده , در صورت ابتلا به واریسلا (آبله مرغان ) , حساسیت شدید , کراتیت هرپس سیمپلکس سطحی

افسردگی , اضطراب , سردرد , تاری دید , سرگیجه , افزایش وزن , کم ادراری , افزایش اشتها , بی حسی و مور مور در دست و پا , بی قراری , تنگی نفس , تورم بازوها , ضربان قلب سریع یا نامنظم , تورم مچ پا یا کل پا , تحریک پذیری , احساس صدا در گوش , تغییر خلق , واکنش های تهاجمی , ضربان قلب آهسته یا نامنظم , اختلال در راه رفتن , مشکل در تنفس یا صحبت کردن , اختلال تفکر , تنفس صدا دار

بورتزومیب , تراستوزوماب , سیکلوپنتولات , گلی بنکلامید , کاربامازپین , دیلتیژل , ریفابوتین , ایندیناویر , بنزتروپین , اریترومایسین , تستوسترون , ریفامپین , سایمتیدین , سیزاپراید , کلاریترومایسین , واکسن هپاتیت آ , واکسن انسفالیت حامل کنه , واکسن وبا و اسهال مسافران غیرفعال شده , پیاز عنصل , تیساگنل سلوسل , واکسن سرخک , واکسن اوریون , واکسن سرخجه , دروندارون , تولواپتان , روتاویروس , علف چای , ارگوتامین , رانولازین , نفازودون , واکسن زنده ب ث ژ , واکسن سه ظرفیتی آنفولانزا , دسیرودین , فنین دیون | فنیندیون , واکسن واریسلا زوستر , گرپافلوکساسین , ناتامایسین , گلیسرول فنیل بوتیرات , واکسن مننگوکوک کنژوگه , بندروفلومتازید , کوردیسپس , سیکلوپنتیازید

در سیروز، دیابت، هرپس سیمپلکس چشمی، دیورتیکولیت، فشارخون بالا، پس از انفارکتوس میوکارد، بیماری تیروئید، اختلالات تشنجی، کم کاری تیروئید، میاستنی گراویس، اختلال کبدی، بیماری زخم پپتیک، پوکی استخوان، کولیت اولسراتیو، تمایلات روانی، عفونت های سیستمیک درمان نشده، نارسایی کلیوی، بارداری احتیاط کنید.

اختلالات ترومبوآمبولی یا میوپاتی ممکن است رخ دهد.

امکان تاخیر درمان زخم وجود دارد.

بیمارانی که کورتیکواستروئیدها را دریافت می کنند، در صورت عدم واکسینه بودن باید از بیماران مبتلا به آبله مرغان یا سرخک دوری کنند.

سل نهفته ممکن است دوباره فعال شود (بیماران با آزمایش مثبت توبرکولین باید تحت نظر باشند).

برخی از پیشنهادات (به طور کامل اثبات نشده) کمی افزایش شکاف کام به خاطر مصرف کورتیکواستروئیدها در بارداری را گزارش داده اند.

سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال ممکن است به ویژه در بیماران دریافت کننده دوزهای بالا برای دوره های طولانی مدت یا در کودکان کوچک رخ دهد؛ قطع درمان باید به تدریج انجام شود.

تشکیل آب مروارید ساب کاپولار مرتبط با استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها گزارش شده است.

استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها ممکن است خطر عفونت ثانویه را افزایش دهد.

افزایش فشار داخل چشم با مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها مرتبط است.

استفاده طولانی مدت با احتباس مایعات و فشار خون بالا مرتبط است.

ایجاد کاپوسی سارکوما با مصرف طولانی مدت کورتيکواستروئيدها مرتبط است.

میوپاتی حاد با دوز بالای کورتیکواستروئیدها مرتبط است.

مصرف کورتیکواستروئید ممکن است منجر به اختلالات روانی شود.

اگر محصول به مدت 10 روز یا بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، فشار داخل چشم باید به طور مرتب نظارت شود، حتی اگر در کودکان و بیماران بدون همکاری مشکل باشد؛ استروئید باید با احتیاط در حضور گلوکوم استفاده شود. فشار داخل چشمی باید مرتبا بررسی شود.

استروئیدها پس از عمل جراحی کاتاراکت، ممکن است بهبود را به تاخیر بیندازند و بروز تاول را افزایش دهند.

استفاده از استروئید های چشمی ممکن است موجب تشدید شدت و طولانی شدن دوره عفونت های ویروسی چشم شوند (از جمله هرپس سیمپلکس).

دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید و از افزایش یا کاهش دوز یا مدت زمان مصرف خودداری کنید.

داروی مایع را با سرنگ یا پیمانه مدرج اندازه گیری کنید.

ممکن است لازم باشد قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را تکان دهید . دستورالعمل های برچسب دارویی خود را پیروی کنید.

تا زمان مصرف دارو آن را در بسته اصلی خود نگهداری کنید.

نیازهای دوزی شما ممکن است در شرایط استرس غیر معمول مانند بیماری جدی، تب و یا عفونت، یا جراحی یا اورژانس پزشکی تغییر کند. در مورد هر وضعیتی که بر شما تاثیر می گذارد، به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو می تواند نتایج غیر معمولی را در آزمایش های پزشکی خاص ایجاد کند. به پزشک خود مصرف این دارو را اطلاع دهید.

شما نباید به طور ناگهانی مصرف پردنیزولون را متوقف کنید. دستورالعمل پزشک خود را در مورد کاهش دوز خود پیروی کنید.

اگر شما نیاز به عمل جراحی دارید، به جراح بگویید که از پردنیزولون استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد مصرف دارو برای مدت کوتاهی متوقف شود.

در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

هنگام استفاده از پردنیزولون واکسن زنده دریافت نکنید. واکسن ممکن است به خوبی عمل نکند و ممکن است شما را از بیماری کاملا محافظت نکند. واکسن های زنده شامل سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، فلج اطفال، روتاویروس، حصبه، تب زرد، آبله مرغان، زوستر (زونا)، و آنفولانزا است.

واکسن آبله را دریافت نکنید و گرنه عوارض جدی ایجاد می شود.

از نزدیک بودن به افرادی که بیمار هستند یا عفونت دارند اجتناب کنید. اگر شما در معرض ابتلا به آبله مرغان یا سرخک هستید، با پزشک خود مشورت کنید. این شرایط می تواند در افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده می کنند، جدی و حتی کشنده باشد.

گروه C/D

بتامتازون , دفلازاکورت , دگزامتازون , فلودروکورتیزون , لوتپردنول , تریامسینولون , متیل پردنیزولون , هیدروکورتیزون , پردنیزون , فلوران درنولید