اطلاعات دارویی آدالیمومب

● آدالیمومب یک آنتی بادی مونوکلونال است که فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha) را هدف قرار داده و آن را مهار می کند، سیتوکینی که در پاسخ های التهابی و ایمنی نقش دارد.

● آدالیموماب با اتصال به TNF-alpha فعالیت آن را مسدود کرده و التهاب را در شرایط مختلف خودایمنی کاهش می دهد.

● آدالیموماب اثرات فارماکودینامیک خود را با خنثی کردن TNF-alpha اعمال می کند که باعث کاهش تولید سیتوکین های التهابی و کموکاین ها می شود.

● این دارو به تعدیل پاسخ ایمنی و کاهش علائم مرتبط با شرایط خود ایمنی کمک می کند.

جذب:
● آدالیموماب به صورت زیر جلدی تجویز می شود و در گردش خون سیستمیک جذب می شود.

پخش:
● حجم زیادی از توزیع دارد و در بافت های خارج عروقی پخش می شود.

متابولیسم:
● آدالیموماب به پپتیدها و اسیدهای آمینه کوچکتر متابولیزه می شود.

دفع:
● نیمه عمر حذف آدالیموماب تقریباً 2 هفته است. در درجه اول از طریق تخریب پروتئولیتیک حذف می شود.

● روماتیسم مفصلی
● آرتریت پسوریاتیک
● اسپوندیلیت آنکیلوزان
● بیماری کرون
● کولیت زخمی
● پسوریازیس

آرتریت روماتوئید:
● دوز اولیه 40 میلی گرم یک هفته در میان تجویز می شود.
● برخی از بیماران ممکن است از افزایش دوز به 40 میلی گرم در هفته سود ببرند.

آرتریت پسوریاتیک:
● دوز اولیه 40 میلی گرم است که یک هفته در میان تجویز می شود.
● برخی از بیماران ممکن است از افزایش دوز به 40 میلی گرم در هفته سود ببرند.

اسپوندیلیت آنکیلوزان:
● دوز توصیه شده 40 میلی گرم یک هفته در میان تجویز می شود.

بیماری کرون:
● دوز توصیه شده دوز اولیه 160 میلی گرم است که دو هفته بعد 80 میلی گرم و سپس 40 میلی گرم هر هفته در میان است.

پسوریازیس:
● دوز توصیه شده دوز اولیه 80 میلی گرم و سپس 40 میلی گرم یک هفته در میان است.

● حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آدالیمومب یا هر یک از اجزای آن.

● عفونت های فعال، از جمله سل فعال.

● عوارض جانبی شایع شامل واکنش های محل تزریق، عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی، سردرد و بثورات پوستی است.

● عوارض جانبی جدی ممکن است شامل عفونت های جدی، واکنش های آلرژیک، مشکلات کبدی، اختلالات خونی و علائم عصبی باشد.

● ادالیمومب ممکن است با سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تداخل داشته باشد و خطر عفونت را افزایش دهد.

● واکسن های زنده نباید همزمان با آدالیموماب تجویز شوند.

● افزایش خطر عفونت، از جمله عفونت های جدی و گاهی کشنده
● خطر فعال شدن مجدد سل نهفته (TB) یا سایر عفونت های فرصت طلب
● افزایش خطر ابتلا به بدخیمی ها، از جمله لنفوم و سایر سرطان ها
● خطر سمیت کبدی (آسیب کبدی)
● خطر نارسایی قلبی
● خطر اختلالات دمیلینه کننده (اختلالات مؤثر بر اعصاب)

● قبل از شروع درمان با آدالیموماب، بیماران باید از نظر سل نهفته غربالگری شوند.

● در بیماران با سابقه عفونت های مکرر یا شرایط زمینه ای که ممکن است خطر عفونت را افزایش دهند، با احتیاط مصرف شود.

● در طول درمان علائم نارسایی قلبی، اختلال عملکرد کبد و علائم عصبی را کنترل کنید.

● در بیماران با سابقه بدخیمی باید احتیاط کرد.

● اگر فواید آن بیشتر از خطرات باشد، آدالیموماب در دوران بارداری قابل استفاده است.

● باید با یک پزشک برای ارزیابی وضعیت فردی مشورت کنید.