اطلاعات دارویی پردنیزون

پردنیزون با سرکوب مهاجرت لکوسیتهای پلی مورفونوکلئر ومعکوس کردن افزایش نفوذپذیری مویرگی التهاب را کاهش می دهد. همچنین با کاهش فعالیت سیستم لنفاتیک,سیستم ایمنی را سرکوب می کند.
دردوزهای بالا این داروعملکرد آدرنال راسرکوب می کند. اثرات ضد تومور این دارو ممکن است به علت مهار حمل و نقل گلوکز ،  مهار فسفوریلاسیون یا القای مرگ سلولی در لنفوسیت های نابالغ مرتبط باشد. تصور می شود اثرات ضد تهوع آن به علت بلوک حساسیت مراکز تهوع درمغز از طریق مهار سنتز پروستاگلاندین اتفاق می افتد.

جذب :

50٪ تا 90٪ (ممکن است در نارسایی کبدی ، نارسایی مزمن کلیوی ، بیماری التهابی روده ، پرکاری تیروئید و در افراد مسن تغییر یابد)

‎متابولیسم :  

در کبد به متابولیت فعال پردنیزولون تبدیل می شود.

 دفع :

ادراری
‎ نیمه عمرحذف :

2 تا 3 ساعت

  پیک اثر:

قرص های آزاد شده فوری: 2 ساعت؛ قرص های با تأخیر در انتشار: 6 تا 6.5 ساعت

پروتئین بایندینگ:

وابسته به غلظت: <50٪

اختلالات آلرژیک ، مشکلات  پوستی ، کولیت اولسراتیو ، آرتروز ،  اختلالات تنفسی , اسپوندیلیت آنکیلوزان , پنومونی آسپیراسیون, Bursitis, Dermatitis Herpetiformis, هایپرکلسمی بدخیمی , پورپورا ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک , سندرم لوفلر,استئوآرتریت ,  Polymyositis / Dermatomyositis,   پسوریازیس, روماتیسم مفصلی , سارکوئیدوز, درماتیت سبورئیک , لوپوس اریتماتوی سیستمیک , Uveitis, Iritis, نوریت چشمی,  آرتروز نقرس , کم خونی همولیتیک, سرکوب سیستم ایمنی, بیماریهای نئوپلاستیک, بیماری روماتیسمی قلب , نارسایی آدرنال ,   زخم قرنیه, Keratitis, پمفیگوس, Mycosis Fungoides, آرتریت پسوریاتیک , Epicondylitis, Iridocyclitis, Choroiditis, Synovitis,  ترومبوسیتمی, سندرم استیونز-جانسون , بیماری سرم , مولتیپل اسکلروزیس ,  آسم در مرحله حاد و مزمن, سندرم نفروتیک و.......

 

دوز معمول بزرگسالان  :

دوز مصرفی براساس بیماری و پاسخ بیماربه درمان  تنظیم می شود.

دوز اولیه: 5 تا 60 میلی گرم خوراکی در روز

دوز نگهدارنده: دوز اولیه دارورا تنظیم یا حفظ کنید تا پاسخ رضایت بخش موردنیاز  حاصل شود. سپس ، به تدریج  در فواصل مناسب با کاهش دوز دارو، میزان مصرف به کمترین دوزممکن کاهش می یابد  در حالیکه  بیمار دارای یک پاسخ بالینی کافی و مناسب است .

کورتیکواستروئیدهای اگزوژن زمانی فعالیت سلولهای آدرنرژیک رابه صورت حداکثری ساپرس میکنند که در زمان حداکثر فعالیت کورتکس آدرنال تجویز شوند.هنگام مصرف  دارو زمان فعالیت حداکثری قشر آدرنال (2 تا 8 صبح) را در نظر بگیرید .

قرص های با تأخیر در انتشار(delayed-release tablets) ، به طور مشابه با قرص های سریعاً آزاد شده (immediate-release)عمل می کنند ، بجز زمان انتشار دارو. قرص های با تأخیر در انتشار داروی فعال را تقریباً 4 تا 6 ساعت پس از مصرف  آزاد میکنند.

دوز معمول بزرگسالان برای آسم – حاد:

40 تا 80 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا در دو دوز منقسم تا زمانی که اوج گردش بازدم (PEF) به 70٪ از بهترین حالت پیش بینی شده یا شرایط شخص برسد.

برای درمان فوری بیماران غیر بستری: 40تا 60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا در 2 دوز منقسم برای 5 تا 10 روز

دوز معمول بزرگسالان برای سندرم نفروتیک:

اپیزود اولیه: 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (حداکثر 80 میلی گرم در روز) به صورت خوراکی یک بار در روز یا 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (حداکثر 120 میلی گرم) به صورت خوراکی یک بار درهر روز دیگر.

 طول مدت درمان: 4 تا 16 هفته

دوز معمول بزرگسالان برای  درمان نگهدارنده آسم:

7.5 تا 60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا هر روز دیگر

دوز معمول کودکان  :

دوز مصرفی باید براساس بیماری و پاسخ بیمار  به درمان با تأکید کمتر برسن یا دوز وزن بدن انجام شود: دوز اولیه: 5 تا 60 میلی گرم در روز به صورت خوراکی

دوز نگهدارنده: دوز اولیه دارورا تنظیم یا حفظ کنید تا پاسخ رضایت بخش موردنیاز  حاصل شود. سپس ، به تدریج  در فواصل مناسب با کاهش دوز دارو، میزان مصرف به کمترین دوزممکن کاهش می یابد  در حالیکه  بیمار دارای یک پاسخ بالینی کافی و مناسب است .

کورتیکواستروئیدهای اگزوژن زمانی فعالیت سلولهای آدرنرژیک رابه صورت حداکثری ساپرس میکنند که در زمان حداکثر فعالیت کورتکس آدرنال تجویز شوند.هنگام مصرف  دارو زمان فعالیت حداکثری قشر آدرنال (2 تا 8 صبح) را در نظر بگیرید

دوز معمولی کودکان برای سندرم نفروتیک:

سن 1 سال یا بالاتر:

اپیزود اولیه: 60 میلی گرم به ازای هرمتر مربع یا 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (حداکثر 60 میلی گرم در روز) به صورت خوراکی یک بار در روز برای حداقل 4 تا 6 هفته.  درمان را به شکل 40 میلی گرم در متر مربع یا 1.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (حداکثر 40 میلی گرم در روز) به صورت خوراکی یک بار در روز برای 4 هفته دنبال کنید. سپس دوز را به تدریج کاهش دهید.

مدت زمان درمان: حداقل 12 هفته

دوز معمولی کودکان برای آسم - حاد

سنین کمتر از 12 سال:

درمان کوتاه مدت: 1 تا 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی در 2 دوز منقسم, تا زمانی که پیک جریان تنفسی به(PEF) 70٪ از بهترین حالت پیش بینی شده برسد.

به نظر می رسد دوز 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز به همان اندازه کارآمد است و ممکن است عوارض جانبی رفتاری کمتری به دنبال داشته باشد

حداکثر دوز: 60 میلی گرم در روز

مدت زمان درمان: 3 تا 10 روز

سنین 12 سال یا بالاتر:

درمان کوتاه مدت: 40 تا 80 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا در دو دوز منقسم  ,تا زمانی که پیک جریان تنفسی بهPEF) 70٪ (از بهترین حالت پیش بینی شده برسد.

برای درمان بیماران غیر بستری: 40 تا 60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا در 2 دوز منقسم

مدت زمان درمان: 5 تا 10 روز

دوز معمول کودکان برای درمان نگهدارنده آسم :

سنین کمتر از 12 سال:

0.25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم تا 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم خوراکی یک بار در روز یا هر روز دیگر

سنین بالاتراز 12 سال:

7.5 تا 60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز یا هر روز دیگر

در کنار اثار درمانی پردنیزون ممکن است اثرات ناخواسته ای ایجاد شود. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند ،ولی در صورت بروز آنها ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی باشد.

در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید :

عوارض شایع تر: پرخاشگری ، تحریک ، تاری دید ، کاهش در میزان ادرار ، سرگیجه ، ضربان قلب سریع ، آهسته ، تپش یا ضربان قلب نامنظم ، سردرد ، تحریک پذیری ، تغییرات در خلق و خو ، تنفس پر سر و صدا ، بی حسی یا سوزن شدن در بازوها یا پاها ، تپش در گوش ، تنگی نفس ، تورم انگشتان دستها ، پاها یا قسمت های تحتانی پاها ، دشواری در تفکر یا تکلم  یا راه رفتن ، سختی در تنفس درهنگام استراحت و افزایش وزن

برخی از عوارض جانبی پردنیزون ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. با تنظیم بدن شما به دارو ، این عوارض جانبی در طول درمان از بین می رود. همچنین ، ممکن است متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند در مورد راه های جلوگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی شما را راهنمایی کند.
اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه داریا آزار دهنده است یا در مورد آنها سؤال دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید:

بیشتر رایج : افزایش اشتها

عوارضی که وقوع آن مشخص نیست :
- رسوب چربی غیر طبیعی در صورت ، گردن و تنه
- آکنه
- خشکی  پوست سر
- روشنایی رنگ طبیعی پوست
- قرمزی در صورت
- خطوط بنفش مایل به قرمز بر روی بازوها ، صورت ، پاها ، تنه یا کشاله ران
- تورم ناحیه معده
- نازک شدن موهای پوست سر

تیموگلوبولین , کلسیم+ویتامین د3 , ریفابوتین , رانولازین , دسیرودین , فنین دیون | فنیندیون , واکسن واریسلا زوستر , تالیدومید , دسموپرسین , دفراسیروکس , سیپروفلوکساسین , موکسی فلوکساسین , نالیدیکسیک اسید , دینوتوکسیمب , تالیموژن لاهرپارپوک , لومفلوکساسین , سیپونیمود , سینوکساسین , دلافلوکساسین , انوکساسین , تروافلوکساسین , واکسن سرخجه , گولیمومب , نورفلوکساسین , گاتی فلوکساسین , روتاویروس , ویگاباترین , اسپارفلوکساسین , میفه پریستون , سرتولیزوماب , واکسن سرخک , واکسن اوریون , مکلوفنامات , گرپافلوکساسین , گلیسرول فنیل بوتیرات , واکسن مننگوکوک کنژوگه , تیساگنل سلوسل , آولومب , دینسترول

داروهای استروئیدی می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و بدن را مستعد عفونت کنند. از نزدیک شدن به  افرادی که مریض هستند یا عفونت دارند خودداری نمایید . هنگام استفاده از پردنیزون ، واکسن "زنده" دریافت نکنید.
در صورت بروز تنگی نفس ، درد شدید در قسمت های فوقانی معده ، مدفوع خونی ، افسردگی شدید ، تغییر در شخصیت یا رفتار ، مشکلات بینایی یا درد چشم ، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
استفاده طولانی مدت از استروئیدها ممکن است منجر به بروز استئوپروز شود ، به خصوص اگر سیگارمی کشید ، یا ورزش نمی کنید یا اگر به میزان کافی ویتامین D یا کلسیم در رژیم غذایی خود ندارید ، یا سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارید. در مورد خطر ابتلا به پوکی استخوان با پزشک خود صحبت کنید.
برای اطمینان از اینکه پردنیزون برای شما بی خطر است ، در صورت وجود هر یک از موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
    هر بیماری که باعث اسهال شود.
    بیماری کبد (مانند سیروز)
    بیماری کلیوی
    بیماری قلبی ، فشار خون بالا ،پایین بودن سطح پتاسیم در خون 
    اختلال در تیروئید
   دیابت
    سابقه مالاریا
    بیماری سل
    پوکی استخوان
    گلوکوم ، آب مروارید یا عفونت تبخال چشم ها
    زخم معده ، کولیت اولسراتیو یا سابقه خونریزی معده
    اختلال عضلانی مانند میاستنی گراویس 
    افسردگی یا اختلالات روانی

اگرمبتلا به عفونت قارچی می باشید  ونیاز به مصرف داروهای ضد قارچ خوراکی دارید ، باید از مصرف داروی پردنیزون خودداری نمایید. هر چند مصرف ضد قارچ های موضعی ممکن است مشکلی نداشته باشد، اما قبل ازشروع مصرف پردنیزون در مورد داروهایی که در حال مصرف می باشید ,به پزشک  خود اطلاع دهید.
شما نباید مصرف پردنیزون را به طور ناگهانی متوقف نمایید .دوز دارو را طبق دستورالعمل پزشک خود کم نموده و دوز داروی مصرفی خود را طبق دستورالعمل پزشک مصرف نمایید.

در صورت مصرف پردنیزون در سه ماهه اول بارداری,این دارو می تواند باعث وزن کم یا نقص در هنگام تولد شود. اگر باردار هستید و قصد استفاده از این دارو را دارید ،حتما به پزشك خود اطلاع دهید.
پردنیزون می تواند به شیر مادر ترشح شده و به یک کودک شیرخوار آسیب برساند. 

استروئیدها می توانند بر رشد در کودکان تأثیر بگذارند. اگراحساس می نمایید کودک در هنگام استفاده از این دارو به میزان عادی رشد نمی کند با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت داشتن استرس غیرمعمول مانند بیماری جدی ، تب یا عفونت یا در صورت نیاز به جراحی یا اورژانس پزشکی ، نیاز به تغییر دوزدارو می باشد.هیچ گاه دوز دارو را بدون توصیه پزشک تغییر ندهید.
این دارومیتواند بر روی برخی از آزمایشات پزشکی تاثیر گذاشته و نتایج غیرمعمول ایجاد کند. در صورت مصرف داروی پردنیزون به پزشک معالج خود اطلاع دهید.

شرایط نگهداری
دارو رادر دمای 15 تا30درجه سانتیگراد و به دور از نورو رطوبت، نگهداری کنید.
بطری های حاوی محلول خوراکی  داروی پردنیزون را 90 روز بعد از باز شدن دور بیاندازید.

رده حاملگی (قرص های با تأخیر در انتشار) طبق رده بندیFDA: D

این دارو باید تنها درصورتی در دوران بارداری مورد استفاده قرار گیرد که فواید مصرف آن از خطر بالقوه عدم مصرف برای جنین بیشتر باشد.

مصرف در شیردهی :
داروی پردنیزون در شیر مادر ترشح می شود ودر صورت ضروری بودن مصرف این دارو ، کمترین میزان ممکن باید تجویز شود. از نظر تئوریک ، اگر دوزهای زیاد مصرف داروتوسط مادر لازم باشد ، می توان با جلوگیری از شیردهی به مدت 4 ساعت پس از دوز و استفاده از پردنیزولون به جای پردنیزون ، دوز دریافتی نوزاد را به حداقل رساند .

دگزامتازون , پردنیزولون , بلیموماب , اکولیزومب