اطلاعات دارویی اپوپروستنول

داروی اپوپروستنول دو عملکرد فارماکولوژیک اصلی دارد : اول اتساع مستقیم شریان های ریوی و محیطی و دوم مهار تجمع پلاکتی .

اپوپروستنول با اثر اتساع عروقی باعث کاهش پس بار بطن راست و چپ و افزایش برون ده قلبی و حجم ضربه ای می شود . اثر دارو روی ضربان قلب بسته به دوز تجویزی متفاوت است.

در دوز کم به واسطه عصب واگ برادیکاردی روی می دهد و در دوزهای بالاتر تاکیکاردی رفلکسی در پاسخ به اتساع عروق و افت فشارخون ایجاد می شود.

داروی اپوپروستنول اثرات مشخصی روی سرعت هدایت قلب ندارد . علاوه بر موارد گفته شده, برونکودیلاسیون, مهار ترشح اسید معده و کاهش حرکات و تخلیه دستگاه گوارش نیز رخ می دهد.

• در مورد جذب داروی اپوپروستنول اطلاعات کافی در اختیار نیست.
• حجم توزیع دارو حدود 357 میلی لیتر بر کیلوگرم است و میزان اتصال پروتئینی نامشخص است .
• دارو به دو متابولیت عمده تبدیل می شود که اثرات دارویی کمتری نسبت به اپوپروستنول دارند.
• متابولیت ها عمدتا در ادرار بازیابی شده اند. نیمه عمر دفع دارو در شرایط آزمایشگاهی حدود 6 دقیقه بوده است و به نظر می رسد نیمه عمر دارو در بدن انسان نیز طولانی تر از 6 دقیقه نباشد.

درمان وریدی طولانی مدت افزایش فشارخون ریوی

درمان وریدی طولانی مدت افزایش فشارخون ریوی

بزرگسالان

فشارخون ریوی :

ابتدا 2 نانوگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه به صورت وریدی انفوزیون شود و بعد هر 15 دقیقه یا بیشتر (بسته به پاسخ بیمار) به مقدار 2 نانوگرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن افزایش دوز اعمال شود که حد قابل تحمل و دوز دارویی مناسب حاصل شود.  

سابقه حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن , نارسایی قلب به علت کاهش برون ده بطن چپ

عفونت , درد , اسهال , سردرد , تهوع , استفراغ , سرگیجه , کهیر , کاهش فشارخون , تب1 , علائم شبه آنفولانزا , اضطراب , واکنش های محل تزریق , بی اشتهایی , لرزش , اگزما , تاکیکاردی , آرترالژی , راش , تحریک پذیری , لرز , فلاشینگ , میالژی , گردن درد , زخم , سپسیس , هایپراستزی , هایپواستزی

تاناستوم , دروسپیرنون , جینکوبیلوبا , نتونال , دیگوکسین , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ترپروستینیل , راموسیروماب , کوردیسپس , نسیریتاید

ضد انعقادها: افزایش احتمال خون ریزی
ضد پلاکت ها : افزایش احتمال خون ریزی
دیگوکسین : کاهش کلیرانس دیگوکسین و افزایش سمیت آن
دیورتیک ها : کاهش کلیرانس فورزماید و افزایش اثرات کاهنده فشارخون
داروهای کاهنده فشارخون : افزایش اثرات کاهنده فشارخون
وازودیلاتورها : افزایش اثرات کاهنده فشارخون

ادم ریوی: در برخی بیماران که دچار ازدیاد فشار خون ریوی هستند طی تنظیم دوز ممکن است ادم ریوی ایجاد شود که احتمالا بدون ارتباط با نارسایی قلبی نیست. در صورت بروز این عارضه با شروع درمان, بایستی دارو قطع شده و مجددا نیز شروع نشود.

افزایش فشارخون ریوی برگشتی: بایستی از قطع ناگهانی یا کاهش دوز شدید دارو خودداری شود چرا که ممکن است باعث افزایش فشارخون ریوی برگشتی (با علائم دیس پنه, سرگیجه و آستنی) شود. در این خصوص یک مورد عارضه منجر به فوت نیز گزارش شده است. در طی درمان باید داروهای لازم و پمپ انفوزیون در دسترس باشد.

وازودیلاسیون: اپوپروستنول یک متسع کننده عروق سیستمیک و ریوی قوی است که می تواند باعث کاهش فشارخون و اختلالاتی مانند فلاشینگ, تهوع, استفراغ, سرگیجه و سردرد شود. در شروع مصرف دارو و طی آن باید فشارخون و علائم افزایش یا کاهش آن به دقت تحت نظر باشد.

افزایش احتمال خون ریزی: داروی اپوپروستنول یک مهارکننده قوی تجمع پلاکتی است و باید در بیماران دارای ریسک خون ریزی با احتیاط فراوان مصرف شود.  

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:

• سابقه آلرژی به دارو یا ترکیبات آن و آلرژی به سایر داروها و مواد غذایی، در صورت وجود نارسایی قلبی و سابقه ادم ریوی در مصرف داروی اپوپروستنول .
• طی مصرف این دارو , تا مشخص شدن اثرات دارو بر هوشیاری فرد, از رانندگی و انجام کارهای دقیق خودداری شود.
• به علت وجود احتمال خون ریزی, باید دقت لازم برای اجتناب از آسیب انجام شود و مسواک نرم استفاده شود و از ریش تراش برقی بهره گیری شود.
• به صورت منظم باید بررسی فشارخون انجام شود.
• از قطع ناگهانی دارو یا کاهش دوز شدید آن بدون مشورت با پزشک خودداری شود و علائم افزایش فشارخون ریوی مانند کوتاهی تنفس, سرگیجه و ضعف با پزشک مطرح شود.
• در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک مشورت شود تا بر اساس منافع در مقابل مضرات دارو برای مادر و کودک تصمیم گیری شود.

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

ایلوپروست , ترپروستینیل