اطلاعات دارویی دوسولپین

● دوسولپین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است که اثرات درمانی خود را با تأثیر بر تعادل انتقال دهنده های عصبی در مغز اعمال می کند. در درجه اول توسط:

مهار بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین:
● این امر دسترسی این انتقال دهنده های عصبی را در سیناپس ها افزایش می دهد و به طور بالقوه علائم افسردگی را کاهش می دهد.

مسدود کردن گیرنده های خاص:
● دوسولپین گیرنده های مختلف از جمله گیرنده های هیستامین H1 را مسدود می کند که منجر به اثرات آرام بخش آن و گیرنده های موسکارینی می شود که به عوارض جانبی آنتی کولینرژیک آن کمک می کند.

● فارماکودینامیک دوسولپین شامل تعاملات آن با سیستم های انتقال دهنده عصبی است:

تعدیل نوراپی نفرین و سروتونین:
● با مهار بازجذب، دوسولپین سطوح این انتقال دهنده های عصبی را افزایش می دهد و به طور بالقوه تنظیم خلق و خو را افزایش می دهد.

اثرات آنتی کولینرژیک:
● مسدود شدن گیرنده های موسکارینی توسط دوسولپین می تواند منجر به عوارض جانبی مانند خشکی دهان، یبوست و تاری دید شود.

● جذب: دوسولپین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● توزیع: حجم توزیع متوسطی دارد و به پروتئین های پلاسما متصل می شود.

● متابولیسم: دوسولپین متابولیسم کبدی گسترده ای را متحمل می شود و در نتیجه متابولیت های فعال و غیر فعال ایجاد می شود.

● دفع: عمدتاً از طریق ادرار دفع می شود.

● اختلال افسردگی اساسی (MDD): برای کاهش علائم افسردگی و بازگرداندن رفاه عاطفی استفاده می شود.

● اختلالات اضطرابی: همچنین ممکن است برای مدیریت برخی از اختلالات اضطرابی استفاده شود.

● دوز شروع: به طور معمول حدود 25 تا 50 میلی گرم در روز، در دوزهای منقسم مصرف می شود.

● دوز نگهدارنده: ممکن است دوز به تدریج افزایش یابد تا اثر درمانی مورد نظر حاصل شود که ممکن است بین 150 تا 225 میلی گرم در روز برای بزرگسالان باشد.

● حساسیت به دوزولپین یا هر یک از اجزای دارو

● مسمومیت حاد با الکل، آرام بخش، خواب آور، یا داروهای روانگردان

● انفارکتوس حاد میوکارد (سکته قلبی) یا هر بیماری قلبی دیگر

● گلوکوم با زاویه بسته

● آرام بخش یا خواب آلودگی
● دهان خشک
● یبوست
● افزایش ضربان قلب
● تاری دید
● سرگیجه
● احتباس ادرار
● افزایش وزن

● مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): ترکیب دوسولپین با MAOI ها می تواند منجر به عوارض جانبی جدی از جمله سندرم سروتونین شود.

● داروهای سروتونرژیک: مصرف همزمان سایر عوامل سروتونرژیک می تواند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد.

● داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی: ترکیب دوسولپین با سایر داروهایی که اثرات آرام بخش دارند، می تواند منجر به افزایش خواب آلودگی و اختلال در عملکرد شناختی شود.

● افکار خودکشی: دوسولپین ممکن است خطر افکار خودکشی را افزایش دهد، به ویژه در افراد جوانتر یا در ابتدای درمان. نظارت دقیق ضروری است.

● اثرات قلبی: دوسولپین می تواند بر ریتم قلب تأثیر بگذارد و منجر به خطر آریتمی، به ویژه در شرایط مصرف بیش از حد شود.

● سندرم سروتونین: ترکیب دوسولپین با سایر داروهایی که بر سطح سروتونین تأثیر می گذارند می تواند منجر به سندرم سروتونین شود که با علائمی مانند بی قراری و گیجی مشخص می شود.

● دوسولپین ممکن است بر ضربان قلب و فشار خون تأثیر بگذارد. افراد با سابقه بیماری قلبی باید به دقت ارزیابی شوند.

● این دارو می تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد که ممکن است برای افراد مبتلا به گلوکوم مشکل ساز باشد.

● دوسولپین ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد، بنابراین برای کسانی که سابقه تشنج دارند احتیاط می شود.

● ایمنی دوسولپین در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است.

● پزشک باید قبل از در نظر گرفتن استفاده از آن در افراد باردار، فواید بالقوه را در برابر خطرات ارزیابی کنند.

● افراد باردار یا کسانی که قصد باردار شدن دارند باید وضعیت خود را با پزشک در میان بگذارند تا تصمیمات آگاهانه بگیرند.