اطلاعات دارویی میانسرین

● مسدود کردن گیرنده های خاص (گیرنده های α2-آدرنرژیک) روی نورون های پیش سیناپسی، که باعث افزایش ترشح نوراپی نفرین و سروتونین می شود.

● تعدیل گیرنده های سروتونین پس سیناپسی (گیرنده های 5-HT2) برای تأثیرگذاری بر انتقال سروتونین.

● منجر به افزایش کلی سطح این انتقال دهنده های عصبی در مناطق خاص مغز مرتبط با تنظیم خلق و خو می شود.

● افزایش نورآدرنرژیک: با مسدود کردن خود گیرنده های α2-آدرنرژیک، میانسرین منجر به افزایش ترشح نوراپی نفرین می شود که می تواند اثرات تثبیت کننده خلق و خو داشته باشد.

● مدولاسیون سروتونرژیک: اثرات میانسرین بر گیرنده های سروتونین به خواص ضد افسردگی آن کمک می کند و همچنین ممکن است پتانسیل آن را برای آرام بخشی و تحریک اشتها توضیح دهد.

● جذب: میانسرین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● پخش: به پروتئین های پلاسما متصل می شود و حجم توزیع متوسطی دارد.

● متابولیسم: میانسرین متابولیسم گسترده ای در کبد انجام می دهد که متابولیت های فعال در تأثیرات آن نقش دارند.

● دفع: عمدتاً از طریق ادرار، با نیمه عمری که امکان مصرف یک یا دو بار در روز را فراهم می کند، دفع می شود.

● برای کاهش علائم افسردگی و بازگرداندن بهزیستی عاطفی استفاده می شود.

● دوز میانسرین می تواند بر اساس شرایط و پاسخ فرد متفاوت باشد.

● این دارو معمولا به صورت خوراکی به شکل قرص مصرف می شود.

● پزشک دوز مناسب را بر اساس عواملی مانند شدت افسردگی، سن بیمار و هرگونه تداخل احتمالی با سایر داروها تعیین می کند.

● حساسیت به میانسرین یا هر یک از اجزای دارو
● مسمومیت حاد با الکل، آرام بخش، خواب آور، یا داروهای روانگردان
● نارسایی شدید کبد

● آرام بخش یا خواب آلودگی
● دهان خشک
● یبوست
● افزایش اشتها و افزایش وزن
● تاری دید
● سرگیجه
● افت فشار خون ارتواستاتیک (افت ناگهانی فشار خون در هنگام ایستادن)
● اثرات آنتی کولینرژیک (به عنوان مثال، احتباس ادرار، اختلال شناختی)

● مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): ترکیب میانسرین با MAOI ها می تواند منجر به سندرم سروتونین شود که یک وضعیت بالقوه خطرناک است.

● داروهای سروتونرژیک: مصرف همزمان سایر عوامل سروتونرژیک ممکن است خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد.

● داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی: ترکیب میانسرین با سایر داروهایی که اثرات آرام بخش دارند، می تواند منجر به افزایش خواب آلودگی و اختلال در عملکرد شناختی شود.

افکار خودکشی:
● میانسرین ممکن است خطر افکار خودکشی را افزایش دهد، به ویژه در افراد جوانتر یا کسانی که سابقه تمایل به خودکشی دارند.
● نظارت دقیق در مراحل اولیه درمان بسیار مهم است.

سندرم سروتونین:
● ترکیب میانسرین با سایر عوامل سروتونرژیک می تواند منجر به سندرم سروتونین شود، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که با بیقراری، توهم، ضربان قلب سریع و تب مشخص می شود.

طولانی شدن QT:
● میانسرین ممکن است باعث طولانی شدن فاصله QT شود که به طور بالقوه منجر به ریتم نامنظم قلب می شود.
● در بیمارانی که از قبل بیماری قلبی دارند، احتیاط توصیه می شود.

● بیماران با سابقه بیماری قلبی یا آریتمی باید در حین مصرف میانسرین به دلیل اثرات احتمالی قلبی تحت نظارت دقیق قرار گیرند.

● متابولیسم میانسرین در کبد رخ می دهد، که تنظیم دقیق دوز را برای افراد مبتلا به اختلال عملکرد کبد ضروری می کند.

● افراد مسن ممکن است به اثرات میانسرین از جمله آرام بخش و عوارض جانبی آنتی کولینرژیک حساس تر باشند.

● ایمنی میانسرین در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است.

● پزشک باید قبل از در نظر گرفتن استفاده از آن در افراد باردار، فواید بالقوه را در مقابل خطرات ارزیابی کنند.

● افراد باردار یا کسانی که قصد باردار شدن دارند باید وضعیت خود را با پزشک در میان بگذارند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد گزینه های درمانی بگیرند.