اطلاعات دارویی پرالاترکسات

انتخابیت پرالاترکسات برای سلول های سرطانی مبتنی بر مشاهداتی است که سلول های سرطانی معمولا دارای بیان بیش از حد پروتئین حامل فولات کاهش یافته-1 (RTC-1) نسبت به سلول های سوماتیک طبیعی هستند. این پروتئین حامل، ورود پرالاترکسات به سلول را ممکن می کند. پس از وارد شدن به سلول، فولی پلی گلوتامات سنتتاز (FPGS) پلی گلوتامیناسیون پرالاترکسات را  کاتالیز می کند تا در داخل سلول محبوس شود.

 یک بار در داخل، پرالاترکسات به طور رقابتی دی هیدروفولات ردوکتاز (DHFR) و تیمیدیلات سنتتاز را مهار می کند. سپس کاهش تيمیدین مونوفسفات (TMP) رخ می دهد به طوری که سلول سرطانی قادر به سنتز DNA و RNA نیست. در نتیجه، سلول سرطانی قادر به تکثیر نیست و مجبور به آپوپتوز می شود. پرالاترکسات در برابر سلول هایی که به طور فعال تقسیم می شوند موثرتر است.

پرالاترکسات یک آنالوگ 10 دیازآمینوپترین متوترکسات است. در مقایسه با متوترکسات، پرالاترکسات به RTC-1  10 برابر بیشتر تمایل دارد و سوبسترای قوی تری برای FPGS است. در نتیجه، پرالاترکسات بهتر درون سلول ها  وارد و حفظ می شود و سمیت سلولی بیشتری دارد.

کلیرانس: 417 میلی لیتر در دقیقه (دیاسترومر S)، 191 میلی لیتر در دقیقه (دیاسترومر R)

نیمه عمر: 12-18 ساعت

حجم توزیع: 105 لیتر  (دیاسترومر S)، 37 لیتر (دیاسترومر R)

اتصال به پروتئین: 67%

متابولیسم: به طور قابل توجهی با CYP450 یا گلوکورونیداز کبدی متابولیزه نمی شود.

دفع: ادرار، 34% بدون تغییر

لنفوم سلول T محیطی

بزرگسالان

30 میلی گرم به ازای هر مترمربع وریدی هر هفته برای 6 هفته در سیکل های 7 هفته ای

کودکان

ایمنی و کارایی ثابت نشده است.

حساسیت شدید

یبوست , ادم , سرفه , تهوع , ترومبوسیتوپنی , خستگی , آنمی , دیس پنه , پان سیتوپنی , نوتروپنی , نوتروپنی تب دار , سپسیس , بیماری التهابی غشای مخاطی

واکسن واریسلا زوستر , تالیدومید , دفریپرون , کلوزاپین , واکسن زنده ب ث ژ , پالیفرمین , واکسن سه ظرفیتی آنفولانزا , ساماریوم اس ام 153 لکسیدرونام , سرتولیزوماب , واکسن سرخک , واکسن اوریون , واکسن سرخجه , گولیمومب , روتاویروس , فنوپروفن , گلوکارپیداز , واکسن مننگوکوک کنژوگه

مکمل ویتامین B12 و اسید فولیک برای کاهش موکوزیت مصرف شود.

تعلیق درمان و یا کاهش دوز تا 20 میلی گرم در متر مربع ممکن است در موکوزیت شدید، ترومبوسایتوپنی یا تست های عملکرد کبدی بالا لازم باشد.

احتیاط در اختلال متوسط و شدید کلیوی (خطر بیشتر برای سمیت)؛ نظارت بر سمیت سیستمیک و تنظیم دوز براساس آن.

گزارشات واکنش های شدید پوستی شامل درماتیت پوسته شونده، زخم و نكرولیز اپیدرمی سمی (درمان را متوقف یا قطع كنید).

اجتناب از شیردهی

پروبنسید دفع کلیوی پرالاترکسات را کاهش می دهد.

عملکرد خونی را طبق دستور پزشک بررسی کنید. با پزشک صحبت کنید.

 ممکن است شانس بیشتری برای عفونت داشته باشید. دست ها را اغلب بشویید. از افراد مبتلا به عفونت، سرماخوردگی یا آنفولانزا دور شوید.

   شما ممکن است به راحتی خونریزی کنید مراقب باشید و از آسیب دوری کنید. از مسواک نرم و لوازم اصلاح برقی استفاده کنید.

   اگر ناراحتی معده، استفراغ، اسهال، یا عدم گرسنگی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است راه هایی برای کاهش این عوارض وجود داشته باشد.

• تحریک دهان و درد دهان با پرالاترکسات رایج است. این عوارض جانبی ممکن است چند روز پس از مصرف پرالاترکسات اتفاق بیفتد. آنچه را که پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی برای جلوگیری از تحریک دهان یا درد دهان به شما می گویند ، انجام دهید. اگر دچار تحریک دهان و درد دهان خیلی بد، آزاردهنده و بدون بهبود شدید به پزشک خود اطلاع دهید.
• یک واکنش بد پوستی (نکرولیز اپیدرمی سمی) ممکن است رخ دهد. این می تواند مشکلات سلامتی بسیار بدی را که ممکن است از بین نرود، و گاهی اوقات موجب مرگ و میر شود ایجاد کند. اگر نشانه هایی مانند پوست قرمز، متورم، تاول دار یا جداشونده (با تب و یا بدون تب) ، چشم قرمز یا تحریک شده یا درد در دهان، گلو، بینی یا چشم ها دارید فورا به اورژانس مراجعه کنید.
• بیماران مبتلا به سرطان که پرالاترکسات را مصرف می کنند ممکن است خطر ابتلا به یک مشکل جدی سلامتی به نام سندرم لیز تومور (TLS) را داشته باشند. این ممکن است منجر به مرگ شود. اگر ضربان قلب سریع یا غیر طبیعی، غش کردن، مشکل دفع ادرار، ضعف یا گرفتگی عضلات؛ ناراحتی معده، استفراغ، اسهال، یا ناتوانی در غذا خوردن؛ یا احساس تنبلی دارید فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
• مصرف این دارو در بارداری به جنین آسیب می رساند.از روش های پیشگیری از بارداری مطمئن حین مصرف این دارو استفاده کنید.اگر باردار هستید یا حین مصرف این دارو باردار شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

• اسید فولیک را قبل، در حین و پس از استفاده از پرالاترکسات طبق دستور پزشک مصرف کنید. با پزشک خود صحبت کنید.

گروه D

فلودارابین فسفات , تیوگوانین , سیتارابین , متوترکسات , هیدروکسی اوره (هیدروکسی کربامید) , کاپسیتابین , مرکاپتوپورین , فلورواوراسیل , دسیتابین , فلوکسوریدین , کلوفارابین , نلارابین , پمترکسد | پمترکسید