اطلاعات دارویی آلفاگان

● مکانیسم اثر آلفاگان شامل فعال سازی انتخابی گیرنده های آلفا-2 آدرنرژیک در بدن مژگانی چشم است.

● بریمونیدین با اتصال به این گیرنده ها، تولید زلالیه را کاهش می دهد، مایعی که قسمت جلوی چشم را پر می کند.

● کاهش تولید زلالیه منجر به کاهش فشار داخل چشمی (IOP) می شود که در گلوکوم و فشار خون چشم مفید است.

● علاوه بر این، آلفاگان همچنین ممکن است جریان خروجی یووواسکلرال را افزایش دهد، مسیر دیگری برای تخلیه مایع از چشم، که بیشتر به اثر کاهش IOP کمک می کند.

● فارماکودینامیک آلفاگان شامل تعامل آن با گیرنده های آلفا-2 آدرنرژیک در بدن مژگانی چشم است.

● بریمونیدین با تحریک این گیرنده ها سنتز و ترشح زلالیه را کاهش می دهد و منجر به کاهش فشار داخل چشم می شود.

● این اثر کاهش IOP به محافظت از عصب بینایی و کاهش سرعت پیشرفت گلوکوم کمک می کند.

● با تزریق قطره چشمی آلفاگان به چشم، بریمونیدین به سرعت از طریق رگ های خونی ملتحمه به گردش خون سیستمیک جذب می شود.

● دارو در عرض یک تا چهار ساعت پس از مصرف به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد.

● میزان دقیق جذب سیستمیک به دلیل سد خونی چشم نسبتاً کم است.

● بریمونیدین عمدتاً در کبد متابولیسم می شود و از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود.

● نیمه عمر بریمونیدین تقریباً دو تا سه ساعت است.

● به دلیل جذب سیستمیک کم، عوارض جانبی سیستمیک در مقایسه با داروهای خوراکی کمتر شایع است.

● گلوکوم با زاویه باز
● فشار خون چشمی

● دوز قطره چشم آلفاگان (بریمونیدین تارتارات) می تواند بر اساس شرایط خاص بیمار و شدت گلوکوم یا فشار خون چشمی متفاوت باشد.

● به طور معمول، دوز توصیه شده یک قطره از دارو در چشم(های) آسیب دیده دو تا سه بار در روز است.

● برنامه دوز دقیق باید توسط چشم پزشک بر اساس پاسخ فرد به درمان و فشار داخل چشم هدف (IOP) تعیین شود.

● حساسیت بیش از حد: قطره چشمی آلفاگان در بیماران مبتلا به حساسیت یا آلرژی شناخته شده به بریمونیدین یا هر یک از اجزای فرمولاسیون منع مصرف دارد.

● تحریک چشم: عوارض جانبی رایج قطره چشم آلفاگان شامل قرمزی چشم، خارش، سوزش یا سوزش در هنگام تزریق است.

● اثرات سیستمیک: برخی از بیماران ممکن است عوارض سیستمیک از جمله خستگی، سرگیجه، خشکی دهان یا سردرد را تجربه کنند.

● واکنش های آلرژیک: به ندرت، افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به دارو ایجاد کنند که منجر به تورم چشم، درد چشم یا بثورات پوستی شود.

داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS):
● استفاده از آلفاگان با سایر داروهای مضعف CNS، مانند آرام بخش ها، آرام بخش ها یا الکل، ممکن است منجر به افزایش خواب آلودگی یا کاهش هوشیاری شود.

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs):
● مصرف همزمان آلفاگان با MAOI ممکن است منجر به افزایش اثرات سیستمیک مانند کاهش فشار خون و ضربان قلب شود.

● برخی از افراد ممکن است حساسیت بیش از حد یا واکنش های آلرژیک به قطره چشم آلفاگان را تجربه کنند که منجر به علائمی مانند خارش چشم، قرمزی و تورم می شود. در صورت بروز این موارد، مصرف را قطع کرده و به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

● آلفاگان ممکن است اثرات سیستمیک، مانند کاهش فشار خون یا تغییر در ضربان قلب، به ویژه در بیماران مبتلا به مشکلات قلبی عروقی ایجاد کند.

● هنگام استفاده از آلفاگان در بیماران مبتلا به شرایط تنفسی شدید باید احتیاط کرد، زیرا ممکن است علائم آنها را بدتر کند.

● ایمنی استفاده از آلفاگان در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است.

● در دوران بارداری فقط در صورت نیاز واضح و تحت راهنمایی یک متخصص باید استفاده شود.