اطلاعات دارویی آتوموکستین

● اتوموکستین یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین (SNRI) است.

● این دارو با مسدود کردن بازجذب نوراپی نفرین، یک انتقال دهنده عصبی که در تنظیم توجه، تکانشگری و بیش فعالی نقش دارد، عمل می کند.

● آتوموکستین با مهار فرآیند بازجذب، سطح نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهد که به بهبود علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) کمک می کند.

● مکانیسم دقیقی که آتوموکستین توسط آن اثرات درمانی خود را در ADHD ایجاد می کند به طور کامل شناخته نشده است.

● فارماکودینامیک اتوموکستین شامل توانایی آن در مهار بازجذب نوراپی نفرین است که منجر به افزایش سطح این انتقال دهنده عصبی در مغز می شود.

● اتوموکستین با تعدیل سیگنال دهی نوراپی نفرین به تنظیم توجه، تکانشگری و بیش فعالی که از علائم اصلی ADHD هستند، کمک می کند.

● پس از مصرف خوراکی، اتوموکستین به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و در عرض 1 تا 2 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد.

● متابولیسم گسترده ای در کبد توسط سیستم آنزیمی سیتوکروم P450، عمدتاً از طریق مسیر CYP2D6 انجام می شود.

● متابولیت های اتوموکستین عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● نیمه عمر حذف آتوموکستین از حدود 5 تا 21 ساعت بسته به وضعیت متابولیزه کننده CYP2D6 فرد متغیر است.

● در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کبدی یا افرادی که متابولیزه کننده ضعیف CYP2D6 هستند، ممکن است تنظیم دوز ضروری باشد.

● اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان.

کودکان و نوجوانان (6 سال و بالاتر):
● دوز اولیه توصیه شده 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم یک بار در روز است که ممکن است پس از حداقل 3 روز به دوز کل هدف روزانه حدود 1.2 mg/kg تا 1.4 mg/kg افزایش یابد.

● حداکثر دوز توصیه شده روزانه 1.4 میلی گرم بر کیلوگرم یا 100 میلی گرم است، هر کدام کمتر باشد.

بزرگسالان:
● دوز اولیه توصیه شده 40 میلی گرم یک بار در روز است که ممکن است پس از حداقل 3 روز به دوز کل هدف روزانه 80 میلی گرم افزایش یابد.

● حداکثر دوز توصیه شده روزانه 100 میلی گرم است.

● آتوموکستین در افرادی که دارای حساسیت یا آلرژی شناخته شده به اتوموکستین یا هر یک از اجزای آن هستند منع مصرف دارد.

● مصرف همزمان اتوموکستین با MAOIها یا در عرض 14 روز پس از قطع MAOIها به دلیل خطر واکنش های جدی منع مصرف دارد.

● آتوموکستین برای افراد مبتلا به گلوکوم با زاویه باریک یا فئوکروموسیتوم (تومور نادر غده آدرنال) توصیه نمی شود.

● برای تعیین اینکه آیا اتوموکستین در شرایط خاص منع مصرف دارد یا خیر، مهم است که در مورد هر گونه شرایط پزشکی یا دارویی با پزشک صحبت کنید.

● عوارض جانبی رایج آتوموکستین ممکن است شامل کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، یبوست، خشکی دهان، سرگیجه، سردرد، بی خوابی و افزایش ضربان قلب باشد.

● سایر عوارض جانبی ممکن است شامل تغییرات خلق و خو، تحریک پذیری، اضطراب، تغییرات فشار خون، افزایش آنزیم های کبدی و تردید یا احتباس ادرار باشد.

● عوارض جانبی نادر اما جدی ممکن است شامل افکار یا رفتارهای خودکشی، واکنش های آلرژیک، پریاپیسم (نعوظ طولانی و دردناک) و آسیب شدید کبدی باشد.

● آتوموکستین ممکن است با چندین دارو، از جمله مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و داروهایی که بر فشار خون یا ضربان قلب تأثیر می‌گذارند، تداخل داشته باشد.

● برای جلوگیری از تداخلات دارویی احتمالی، پزشک را در مورد تمام داروهای فعلی، از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و مکمل ها مطلع کنید.

● ترکیب اتوموکستین با MAOIها یا در عرض 14 روز پس از قطع MAOIها به دلیل خطر واکنش های جدی منع مصرف دارد.

● آتوموکستین ممکن است خطر افکار و رفتارهای خودکشی را به ویژه در کودکان و نوجوانان افزایش دهد. نظارت دقیق برای تغییرات خلق و خو، رفتار یا بدتر شدن افسردگی باید در طول درمان انجام شود.

● در برخی از بیمارانی که اتوموکستین مصرف می کنند آسیب کبدی گزارش شده است. عملکرد کبد باید به طور منظم کنترل شود و در صورت بروز علائم اختلال عملکرد کبد (مانند یرقان)، درمان باید قطع شود.

● اتوموکستین ممکن است باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب شود. نظارت منظم بر علائم حیاتی، به ویژه در افرادی که از قبل شرایط قلبی عروقی دارند، مهم است.

● واکنش های آلرژیک، از جمله واکنش های پوستی شدید، با اتوموکستین گزارش شده است. در صورت بروز راش، کهیر یا تورم فوراً به پزشک مراجعه کنید.

● آتوموکستین ممکن است باعث پریاپیسم، نعوظ دردناک و طولانی مدت شود. اگر نعوظ بیش از 4 ساعت طول بکشد، برای جلوگیری از آسیب دائمی، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

● آتوموکستین در افرادی که سابقه مشکلات قلبی، فشار خون بالا، گلوکوم یا احتباس ادراری دارند باید با احتیاط مصرف شود.

● پزشک را در مورد سایر داروهای مصرفی، از جمله داروهای ضد افسردگی، مطلع کنید، زیرا ممکن است تداخلاتی رخ دهد.

● آتوموکستین ممکن است بر رشد و افزایش وزن در کودکان و نوجوانان تأثیر بگذارد. نظارت منظم بر قد و وزن در طول درمان توصیه می شود.

● افرادی که سابقه افکار خودکشی، اختلال دوقطبی یا رفتار پرخاشگرانه دارند باید در حین مصرف اتوموکستین به دقت تحت نظر باشند.

● اتوموکستین ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. هنگام کار با ماشین آلات یا درگیر شدن در فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند باید احتیاط کرد.

● آتوموکستین تنها در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین باشد.

● اطلاعات محدودی در مورد ایمنی آتوموکستین در زنان باردار وجود دارد و مطالعات حیوانی اثرات نامطلوبی را بر رشد جنین نشان داده است.

● تصمیم به استفاده از اتوموکستین در دوران بارداری باید پس از بررسی دقیق و بحث با پزشک گرفته شود.

● افراد باردار باید در مورد خطرات و مزایای بالقوه اتوموکستین با پزشک صحبت کنند تا تصمیمی آگاهانه در مورد درمان بگیرند.