اطلاعات دارویی اتیونامید

بسته به غلظت ایجاد شده از دارو در محل عفونت و حساسیت ارگانیسم عامل عفونت، اتیونامید می تواند باکتریوسید یا باکتریواستاتیک باشد. اتیون آمید ، مانند پروتئینامید و پیرازین آمید ، یک مشتق اسید نیکوتینیک مرتبط با ایزونیازید است. تصور می شود که اتیونامید دستخوش تغییرات داخل سلولی شده و به روشی مشابه ایزونیازید عمل می کند.

ایزونیازید سنتز اسیدهای میوکولیک ، یک جزء اساسی دیواره سلولی باکتری ها را مهار می کند. به طور خاص ایزونیازید InhA موجود در باکتری را با تشکیل یک پیوند کووالانسی با کوفاکتور NAD مهار می کند.

اتیونامید یک داروی ضد سل است. در یک مطالعه بر روی مقاومت به اتیونامید ، اتیون آمید که به صورت خوراکی تجویز می شود ، در ابتدا تعداد ارگانیسم های قابل کشت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از ریه موش های آلوده H37Rv را کاهش داد. مقاومت داروئی با ادامه مونوتراپی با اتیونامید گسترش پیدا کرد ، اما هنگامی که موش ها اتیونامید را در ترکیب با استرپتومایسین یا ایزونیازید دریافت کردند رخ نداد.

جذب: اساساً پس از تجویز خوراکی کاملاً جذب می شود و در معرض متابولیسم قابل توجه گذر اول کبدی قرار نمی گیرد.فراهمی زیستی دارو تقریبا 100٪ است.

حجم توزیع: 93.5 لیتر در افراد سالم

اتصال پروتئینی: تقریبا 30 درصد

متابولیسم: کبدی و گسترده . به متابولیت فعال سولفوکسید و چندین متابولیت غیرفعال متابولیزه می شود . نشان داده شده است که متابولیت سولفوکسید دارای فعالیت ضد میکروبی علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است.

روش حذف: کمتر از 1٪ از دوز خوراکی به صورت اتیونامید تغییر نیافته در ادرار دفع می شود. اتیونامید به طور گسترده ای به متابولیت های فعال و غیرفعال متابولیزه می شود.

نیمه عمر: 2 تا 3 ساعت

استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آنها مستعد است تجویز شود.

پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.

اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.

اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسنهای زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد

تجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..

اتیونامید در بیمارانی که نارسایی شدید کبدی دارند و در بیمارانی که نسبت به دارو حساس هستند ، منع مصرف دارد.

ممکن است حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد شکم / معده ، افزایش بزاق ، طعم عجیب فلزی در دهان ، از دست دادن اشتها یا زخم در دهان ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه دارد یا بدتر می شود ، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.

اتیونامید نشان داده شده است که غلظت سرمی ایزونیازید را به طور موقت بالا می برد. اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. به طور خاص ، هنگامی که اتیونامید با سیکلوسرین تجویز می شود تشنج گزارش شده است و در صورتی که رژیم درمانی هر دو این داروها را شامل می شود ، باید مراقبت های ویژه ای انجام شود. از مصرف بیش از حد اتانول باید اجتناب شود زیرا یک واکنش روانی گزارش شده است.

استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آنها مستعد است تجویز شود.

پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.

اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.

اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسنهای زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد

تجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..

- قبل از مصرف اتیون آمید ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید. یا اگر آلرژی دیگری دارید.

- اگر این دارو باعث ناراحتی معده یا تهوع یا استفراغ شد ، آن را با وعده های غذایی مصرف کنید.

- مصرف این دارو (و سایر داروهای سل) را تا زمانی که دوره کامل تجویز شده تمام شود ، حتی اگر علائم از بین رفته باشد ، ادامه دهید. قطع زود هنگام دارو ممکن است باعث شود که باکتری ها به رشد خود ادامه دهند ، که ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود و باعث شود عفونت در برابر درمان مقاوم شود.

مطالعات حیوانی انجام شده با اتیونامید نشان می دهد که این دارو پتانسیل ایجاد نقص جنینی در خرگوش ها و موش ها را دارد. دوزهای مورد استفاده در این مطالعات بر اساس میلی گرم بر کیلوگرم به میزان قابل توجهی بیشتر از مقدار توصیه شده در انسان بودند. در زنان باردار هیچ مطالعه کافی و کنترل نشده ای انجام نشده است.

با این وجود ، به دلیل این مطالعات حیوانی، توصیه می شود كه از مصرف اتیونامید در خانم هایی كه حامله هستند و یا احتمالاً در دوران درمان باردار می شوند، خودداری شود، مگر اینكه پزشك تجویز كننده آن را جزء اساسی درمان قلمداد كند.

سل بیماری سل