اطلاعات دارویی کلیوکینول

● کلیوکینول دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است.

● مکانیسم اثر آن شامل تداخل با عملکرد طبیعی قارچ ها و باکتری ها است.

● برای عفونت های قارچی، کلیوکینول سنتز DNA و RNA قارچی را مختل می کند و از رشد و تکثیر آنها جلوگیری می کند.

● برای عفونت های باکتریایی، غشای سلولی باکتری را مختل می کند که منجر به نشت محتویات سلولی و در نهایت مرگ سلولی باکتری می شود.

● این مکانیسم دوگانه باعث می شود که کلیوکینول در برابر طیف وسیعی از میکروارگانیسم های ایجاد کننده عفونت های پوستی موثر باشد.

● فارماکودینامیک کلیوکینول شامل برهمکنش های آن با اجزای سلولی قارچ ها و باکتری ها است.

● برای عفونت های قارچی، سنتز DNA و RNA را مهار می کند و توانایی قارچ ها را برای تکثیر و رشد مختل می کند.

● برای عفونت های باکتریایی، کلیوکینول یکپارچگی غشای سلولی باکتری را مختل می کند و منجر به نشت سلولی و مرگ سلولی باکتری می شود.

● این عملکرد دوگانه باعث می شود که کلیوکینول در برابر عفونت های قارچی و باکتریایی پوست موثر باشد.

● در صورت استفاده موضعی، کلیوکینول از طریق پوست جذب می شود و به صورت موضعی در محل عفونت عمل می کند.

● جذب سیستمیک آن حداقل است، که پتانسیل عوارض جانبی سیستمیک یا تداخلات دارویی را محدود می کند.

● پس از استفاده، کلیوکینول به لایه های پوست نفوذ کرده و به محل عفونت می رسد.

● به دلیل عملکرد موضعی آن، قرار گرفتن در معرض سیستمیک با کلیوکینول محدود است و در صورت استفاده طبق دستور، به نمایه ایمنی مطلوب آن کمک می کند.

● عفونت های قارچی پوست: کلیوکینول برای درمان انواع عفونت های قارچی پوست، از جمله پای ورزشکاران، کرم حلقوی و خارش جوک اندیکاسیون دارد.

● عفونت‌های پوستی باکتریایی: همچنین می‌توان از آن برای درمان برخی عفونت‌های باکتریایی پوستی مانند زرد زخم و اگزمای عفونی استفاده کرد.

● دوز کلیوکینول بستگی به فرمولاسیون خاص (کرم، پماد یا محلول) و نوع بیماری پوستی دارد.

● به طور کلی، کلیوکینول بر روی پوست آسیب دیده یک یا دو بار در روز، طبق دستور پزشک اعمال می شود.

● این برنامه باید ناحیه آسیب دیده و مقدار کمی از پوست سالم اطراف را بپوشاند.

● مدت درمان ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً برای یک دوره مشخص یا تا زمانی که بهبودی مشاهده شود ادامه می یابد.

● حساسیت بیش از حد: مصرف کلیوکینول در افرادی که دارای حساسیت مفرط شناخته شده به کلیوکینول یا هر یک از اجزای آن هستند، منع مصرف دارد.

● چشم ها و غشاهای مخاطی: کلیوکینول نباید روی چشم ها یا غشاهای مخاطی مالیده شود.

● عوارض جانبی رایج ممکن است شامل تحریک پوست، خارش، قرمزی یا سوزش در محل استفاده باشد.

● در برخی موارد، درماتیت تماسی یا واکنش آلرژیک به کلیوکینول یا اجزای آن ممکن است رخ دهد.

● کلیوکینول عمدتاً به صورت موضعی استفاده می شود و پتانسیل آن برای تداخلات قابل توجه با سایر داروها حداقل است.

● کلیوکینول برای استفاده خارجی در نظر گرفته شده است و نباید بلعیده شود یا روی غشاهای مخاطی، چشم ها یا سایر نواحی حساس استفاده شود.

● افرادی که سابقه واکنش های آلرژیک به کلیوکینول یا اجزای آن دارند باید هنگام استفاده از دارو احتیاط کنند.

● ایمنی کلیوکینول در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است.

● افراد باردار باید قبل از استفاده از کلیوکینول برای ارزیابی خطرات احتمالی برای جنین در حال رشد و در نظر گرفتن گزینه های درمانی جایگزین، با پزشک مشورت کنند.