محققان دانشگاه libre de در بروکسل دریافتند نوعی آلکالویید که در عصاره گل نرگس زرد یافت می‌شود، قادر است کنترل بی رویه تومورهای سرطانی را کنترل کند.
به گزارش ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، آلکالوییدها ترکیبات آلی شیمیایی هستند که حداقل یک اتم نیتروژن دارند.
آلکالویید موسوم به haemanthamine که در نرگس زرد وجود دارد از روش‌های مختلفی به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند. این ماده ابتدا مانع تولید پروتئین توسط زیبوزوم‌ها و در نتیجه کاهش سرعت رشد تومور می‌شود. همچنین مانع تولید خود ریبوزوم‌ها می‌شود. علاوه بر این نوعی پروتئین موسوم به p53 را که در سلول‌های عادی تجزیه می‌شود، تحریک کرده و با تجمیع آن موجب مرگ سریع سلول‌های سرطانی می‌شود.
با وجود نتایج مثبت حاصل از این تحقیقات هنوز مطالعات زیادی برای اطمینان از اثربخش بودن این ماده بر درمان سرطان و عدم تاثیرگذاری آن بر سلول‌های سالم بدن لازم است. اکنون محققان به منظور یافتن سایر ترکیبات موثر بر درمان سرطان، در حال بررسی چهارنوع آلکالویید دیگر هستند که توسط نرگس زرد تولید می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Structure منتشر شده است.
سردهٔ نرگس از خانواده نرگسیان(Amaryllidaceae) و تیره Narcissus می‌باشد. گیاهی دائمی و پیازدار می‌باشد. پیازهای آن درشت و دارای ورقه‌های فلسی یا مطبق است. به عبارت دیگر پیاز آن می‌تواند چندین سال متوالی گل دهد و گل آن همه ساله درشت تر گردد. گلهای نرگس به رنگ سفید، زرد، نارنجی، کم پر و پُر پر هستند. برگهای این گیاه از بن ریشه بصورت صاف یا شیاردار بیرون می‌آیند و در طول ساقه قرار می‌گیرند. نرگس‌ها به اندازه‌های مختلف یافت می‌شوند از گلهای ۵ اینچی روی ساقه‌های ۲ فوتی گرفته تا گلهای ۵/۰ اینچی روی ساقه ۲ اینچی.
نرگس‌ها شاید آسانترین و مطمئن‌ترین پرورش از میان خانواده تمام گلها هستند و برای افراد مبتدی در باغبانی ایده‌آل است. پیاز و برگها حاوی کریستالهای سمی هستند که فقط حشرات اصلی می‌توانند بدون آسیب رساندن به آن از آن مصرف کنند هر چند ممکن است جانوران آنها را از زیر خاک بیرون بیاورند.
درج نظر