● سندرم خستگی مزمن (CFS) یک اختلال است که همراه با خستگی یا خستگی شدید مشخص می‌شود که با استراحت هم از بین نمی‌رود و با یک بیماری زمینه‌ای نیز قابل توضیح نیست.
● CFS همچنین می‌تواند به عنوان آنسفالومیلیت میالژیک (ME) یا بیماری عدم تحمل فشار سیستمیک (SEID) نامیده شود.
● علل سندرم خستگی مزمن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. برخی از نظریه‌ها عبارتند از عفونت ویروسی، استرس روانی یا ترکیبی از عوامل.
● از آنجایی که هیچ علت واحدی شناسایی نشده است و بسیاری از شرایط دیگر علائم مشابهی را ایجاد می‌کنند، تشخیص CFS می‌تواند دشوار باشد.
● هیچ آزمایشی برای CFS وجود ندارد. پزشک باید در هنگام تعیین تشخیص، سایر علل خستگی را رد کند.
● در حالی که سندرم خستگی مزمن قبلاً یک تشخیص بحث برانگیز بود، اکنون به طور گسترده به عنوان یک وضعیت پزشکی پذیرفته شده است.
● CFS می‌تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه در بین زنان 40 و 50 ساله بیشتر شایع است. در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان می‌تواند علائم را تسکین دهد.
چه چیزی باعث سندرم خستگی مزمن می‌شود؟
● علت CFS ناشناخته است. محققان حدس می‌زنند که عوامل ایجاد کننده ممکن است شامل:
- ○ ویروس‌ها
- ○ یک سیستم ایمنی ضعیف
- ○ استرس
- ○ عدم تعادل هورمونی
● همچنین ممکن است برخی افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به CFS باشند.
● اگرچه سندرم خستگی مزمن گاهی اوقات ممکن است پس از یک عفونت ویروسی ایجاد شود، اما هیچ نوع عفونتی که اختصاصاً باعث CFS شود، یافت نشده است. برخی از عفونت‌های ویروسی که در رابطه با CFS مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:
- ○ ویروس اپشتین بار (EBV)
- ○ ویروس هرپس انسانی 6
- ○ ویروس راس ریور (RRV)
- ○ ویروس سرخجه
● عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، از جمله کوکسیلا بورنتی و مایکوپلاسما پنومونیه نیز در رابطه با CFS مورد مطالعه قرار گرفته است.
● مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) پیشنهاد کرده است که سندرم خستگی مزمن ممکن است مرحله پایانی چندین شرایط مختلف باشد، نه یک وضعیت خاص.
● در واقع، حدود 1 نفر از هر 10 نفر مبتلا به EBV، ویروس راس ریور، یا عفونت کوکسیلا بورنتی شرایطی را ایجاد می‌کند که معیارهای تشخیص CFS را دارند.
● علاوه بر این، محققان می‌گویند کسانی که علائم شدید هر یک از این سه عفونت را داشته اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به CFS در آینده هستند.
● افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن گاهی اوقات سیستم ایمنی ضعیفی دارند، اما پزشکان نمی‌دانند که آیا این عامل برای ایجاد این اختلال کافی است یا خیر.
● افراد مبتلا به CFS همچنین گاهی اوقات ممکن است سطوح هورمونی غیرطبیعی داشته باشند. پزشکان هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که آیا این عامل مهمی است یا خیر.
● برخی از افراد مبتلا به CFS ممکن است همزمان کمبود ویتامین‌هایی از جمله B2 (ریبوفلاوین) یا B12 داشته باشند، اما مشخص نیست که آیا با مصرف مکمل‌های ویتامین بهبود می‌یابند.
عوامل خطر برای سندرم خستگی مزمن
● CFS بیشتر در بین افراد 40 و 50 ساله دیده می‌شود.
● رابطه جنسی نیز نقش مهمی در CFS دارد، زیرا زنان دو تا چهار برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به CFS را دارند.
● عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به CFS را افزایش دهند عبارتند از:
- ○ استعداد ژنتیکی
- ○ آلرژی
- ○ استرس
- ○ فاکتورهای محیطی
علائم سندرم خستگی مزمن چیست؟
● علائم CFS بسته به فرد و شدت بیماری متفاوت است.
● شایع‌ترین علامت آن خستگی است که به حدی شدید است که در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد کند.
● برای اینکه CFS تشخیص داده شود، توانایی کاهش قابل توجهی در انجام فعالیت‌های معمول روزانه همراه با خستگی باید حداقل 6 ماه ادامه داشته باشد. نباید با استراحت در بستر قابل درمان باشد.
● همچنین پس از فعالیت‌های جسمی یا ذهنی دچار خستگی شدید می‌شوید که به آن بی‌حالی پس از تمرین (PEM) گفته می‌شود. این حالت می‌تواند بیش از 24 ساعت پس از فعالیت ادامه یابد.
● CFS همچنین می‌تواند باعث مشکلات خواب شود، مانند:
- ○ احساس خستگی بعد از یک خواب شبانه
- ○ بی خوابی مزمن
- ○ سایر اختلالات خواب
● علاوه بر این، ممکن است تجربه کنید:
- ○ از دست دادن حافظه
- ○ کاهش غلظت
- ○ عدم تحمل ارتواستاتیک (رفتن از حالت خوابیده یا نشسته به حالت ایستاده باعث سبکی سر، سرگیجه یا غش می‌شود)
● علائم فیزیکی سندروم خستگی مزمن ممکن است شامل:
- ○ درد عضلانی
- ○ سردردهای مکرر
- ○ درد چند مفصلی بدون قرمزی یا تورم
- ○ گلودرد مکرر
- ○ غدد لنفاوی حساس و متورم در گردن و زیر بغل
● CFS برخی افراد را در دوره‌های چرخه‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد، با دوره‌هایی که احساس بدتر و سپس بهتر شدن دارند.
● حتی گاهی اوقات علائم ممکن است به طور کامل ناپدید شوند که به آن بهبودی می‌گویند. با این حال، هنوز ممکن است علائم بعداً عود کنند، که به آن دوره عود می‌گویند.
● این چرخه بهبودی و عود می‌تواند مدیریت علائمتان را دشوار کند.
سندروم خستگی مزمن چگونه تشخیص داده می‌شود؟
● سندروم خستگی مزمن یک بیماری بسیار چالش برانگیز برای تشخیص است.
● هیچ آزمایش پزشکی برای غربالگری CFS وجود ندارد. علائم آن مشابه بسیاری از بیماری‌های دیگر است. بسیاری از افراد مبتلا به CFS "بیمار به نظر نمی‌رسند"، بنابراین پزشکان ممکن است تشخیص ندهند که آنها دچار این سندروم شده اند.
● به منظور دریافت تشخیص CFS، پزشک سایر علل بالقوه را رد می‌کند و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند.
● رد کردن سایر علل بالقوه خستگی بخش مهمی از فرآیند تشخیص است. برخی از شرایط با علائمی شبیه علائم CFS عبارتند از:
- ○ مونونوکلئوز
- ○ بیماری لایم
- ○ اسکلروز چندگانه
- ○ لوپوس (SLE)
- ○ کم کاری تیروئید
- ○ فیبرومیالژیا
- ○ اختلال افسردگی اساسی
- ○ چاقی شدید
- ○ اختلالات خواب
● عوارض جانبی برخی داروها، مانند آنتی هیستامین‌ها و الکل، می‌توانند علائم CFS را نیز تقلید کند.
سندروم خستگی مزمن CFS چگونه درمان می‌شود؟
● در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای CFS وجود ندارد.
● هر فردی علائم متفاوتی دارد و بنابراین ممکن است برای مدیریت اختلال و تسکین علائم خود به انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد.
● همانطور که در بالا ذکر شد، برخی از افراد مبتلا به CFS ممکن است کمبود ویتامین عملکردی داشته باشند و از نظر تئوری ممکن است با مصرف مکمل ویتامین احساس بهتری داشته باشند، اما مطالعات بسیار بیشتری مورد نیاز است.
پرداختن به علائم کسالت پس از تمرین (PEM)
● PEM زمانی اتفاق می‌افتد که حتی اعمال جزئی فیزیکی، ذهنی یا احساسی منجر به بدتر شدن علائم سندروم شود.
● بدتر شدن علائم معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از فعالیت رخ می‌دهد و برای روزها یا حتی هفته‌ها ادامه دارد.
● مدیریت فعالیت‌ها، می‌تواند به تعادل استراحت و فعالیت برای جلوگیری از التهاب PEM کمک کند. شما باید محدودیت‌های فردی خود را برای فعالیت‌های ذهنی و فیزیکی پیدا کنید، فعالیت‌هایتان را برنامه‌ریزی و سپس استراحت کنید.
● برخی از پزشکان به ماندن در این محدودیت‌ها به عنوان "پاکت انرژی" اشاره می‌کنند. یادداشت روزانه فعالیت‌های خود ممکن است به شما کمک کند محدودیت‌های شخصیتان را پیدا کنید.
● توجه به این نکته مهم است، در حالی که ورزش هوازی شدید برای بهبود اکثر بیماری‌های مزمن خوب است، افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن چنین روتین‌های ورزشی را تحمل نمی‌کنند.
درمان‌های خانگی و تغییر سبک زندگی
● ایجاد برخی تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
● محدود کردن یا حذف مصرف کافئین می‌تواند به خواب بهتر و کاهش بی خوابی کمک کند. باید مصرف نیکوتین و الکل را نیز محدود یا از آنها اجتناب کنید.
● سعی کنید از چرت زدن در طول روز خودداری کنید اگر به خواب شبانه تان آسیب می‌رساند.
● یک روال خواب ایجاد کنید. هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و هر روز در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید.
داروها
● به طور معمول، هیچ دارویی نمی‌تواند تمام علائم شما را درمان کند. همچنین، علائم ممکن است در طول زمان تغییر کنند.
● در بسیاری از موارد، CFS می‌تواند محرک یا نشانه ای از افسردگی باشد. ممکن است به درمان ضد افسردگی با دوز کم یا مراجعه به یک مشاور سلامت روان نیاز داشته باشید.
● اگر تغییر سبک زندگی خواب آرامی را برای شما به ارمغان نمی‌آورد، پزشک ممکن است قرص خواب تجویز کند. داروهای کاهش دهنده درد همچنین می‌توانند به شما در مقابله با درد و درد مفاصل ناشی از CFS کمک کنند.
طب جایگزین
● طب سوزنی، تای چی، یوگا و ماساژ ممکن است به تسکین درد مرتبط با خستگی مزمن کمک کنند. همیشه قبل از شروع هر گونه درمان جایگزین یا مکمل با پزشک صحبت کنید.
در دراز مدت چه انتظاری می‌توان داشت؟
● علیرغم افزایش تلاش‌های تحقیقاتی، CFS یک بیماری پیچیده بدون علت و درمان دقیق شناخته شده است. نرخ بازیابی فقط 5٪ است. بنابراین مدیریت CFS می‌تواند چالش برانگیز باشد.
● احتمالاً برای تطبیق با خستگی مزمن خود نیاز به تغییراتی در سبک زندگی تان دارید. در نتیجه، ممکن است افسردگی، اضطراب یا انزوای اجتماعی را در نتیجه آن تجربه کنید.
● CFS در همه افراد به طور متفاوتی پیشرفت می‌کند، بنابراین با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی که نیازهای شما را برآورده می‌کند، همکاری کنید.
درج نظر