اطلاعات دارویی دالتپارین

دالتپارین موجب تقویت فعالیت آنتی ترومبین 3 و مهار تشکیل فاکتور 10a و ترومبین می شود. تفاوت عمده دالته پارین و هپارین غیرفراکشنه غیرفعال کردن فاکتور 10a به طور اختصاصی تر است. در نتیجه افزایش خفیفی در زمان انعقاد رخ می دهد ( APTT).به همین دلیل APTT برای بررسی اثر دالته پارین به جز در موارد اُوردوز استفاده نمی شود.

دالتپارین دارای جایگاه اتصال آنتی ترومبین است که برای اتصال به آنتی ترومبین 3 ضروری است. فعالیت ضد 10a سرمی برای ارزیابی فعالیت انعقادی و تعیین دوز استفاده می شود.

برای ارزیابی اثر بخشی LMWH ها باید از فعالیت ضد فاکتور 10a استفاده کنید.  در بیماران با کلیرانس کراتینین کمتر از 20 میلی لیتر در دقیقه استفاده نشود، در این بیماران هپارین غیرفراکشنه باید استفاده شود.

• نیمه عمر:3-5 ساعت
• شروع اثر:1-2 ساعت(فعالیت ضد 10a)
• زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی:4 ساعت
• دوام اثر :بیشتر از 12 ساعت
• حداکثر غلظت پلاسمایی :0.19 واحد در هر میلی لیتر(دوز 2500 واحدی)
• اتصال به پروتئین : کم
• فراهمی زیستی :81-93%
• حجم توزیع :40-6- میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
• دفع:ادراری
• کلیرانس :15-25 میلی لیتر در هر ساعت به ازای هرکیلوگرم وزن بدن(وابسته به دوز)

مشکلات قلبی عروقی , ترومبوز ورید عمقی فعال , ترومبوآمبولی , لخته خونی , ترومبوآمبولی وریدی

ترومبوآمبولی وریدی علامت دار - ترومبوآمبولی وریدی

• بزرگسالان

پیشگیری ترومبوز ورید عمقی

جایگزینی هیپ

شروع بعد از عمل:2500 واحد زیرجلدی 4-8 ساعت بعد از جراحی سپس روزی 5000 واحد زیرجلدی

شروع قبل از عمل:

2500 واحد زیرجلدی دو ساعت قبل از عمل سپس 2500 واحد زیرجلدی 4-8 ساعت بعد از جراحی سپس روزی 5000 واحد زیرجلدی(حداقل 6 ساعت بین دو دوز اول بعد از عمل فاصله باشد)

 

بعد از ظهر قبل از جراحی:5000 واحد 10-14 ساعت قبل از عمل سپس 5000 واحد زیرجلدی 4-8 ساعت بعد از جراحی سپس روزی 5000 واحد زیرجلدی

 

جراحی شکمی

2500 واحد 1-2 ساعت قبل از عمل سپس روزانه 2500 واحد زیرجلدی

در موارد خطر بالای عوارض ترومبوآمبولیک(بدخیمی): 5000 واحد زیرجلدی بعد از ظهر قبل از عمل سپس روزانه 5000 واحد(شاید اولین دوز به دو دوز برابر قبل و بعد از عمل تقسیم شود)

 

آنژین ناپایدار و سکته قلبی غیر موج Q

120 واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی هر 12 ساعت برای 5-8 روز(همراه با 75-165 میلی گرم در روز آسپیرین)

از 10000 واحد در هر دوز یا 18000 واحد در روز بیشتر نشود.مدت درمان معمولا 5-10 روز است.

 

درمان طولانی مدت ترومبوآمبولی ورید عمقی در بیماران سرطانی

روزانه 200 واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی برای 30 روز سپس روزانه 150 واحد به ازای هرکیلوگرم وزن بدن زیرجلدی برای ماه دوم تا ششم

از18000 واحد در روز بیشتر نشود. مدت درمان معمولا 5-10 روز است.

 

در محدودیت حرکت شدید:روزانه 5000 واحد زیرجلدی

• کودکان

ایمنی دارو تایید نشده است.

ترومبوسایتوپنی , ترومبوآمبولی وریدی , حساسیت شدید به دالته پارین ، هپارین یا محصولات خوکی , خونریزی شدید فعال , ترومبوسایتوپنی ناشی از آنتی بادی های ضد پلاکت , سابقه ترومبوسایتوپنی ناشی از هپارین با یا بدون ترومبوز , به عنوان درمان برای آنژین ناپایدار و سکته قلبی غیر موج Q در بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال , برای پیشگیری طولانی مدت ترومبوآمبولی وریدی در بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال , بیماران بی حسی اپیدورال/نوراکسیال

هماتوم , خون در ادرار , ترومبوسایتوپنی , درد در محل تزریق , خونریزی شدید فعال , هماتوم محل تزریق , افزایش آزمایش عملکرد کبدی , هماتوم زخم

پروتامین سولفات , تاناستوم , جینکوبیلوبا , نتونال , سولفین پیرازون , آنالوگ پروستاگلاندین , دسیرودین , کنتراسپتیو تری فازیک , داساتینیب , اپتیفیباتاید , اریترومایسین , استرادیول , انوکساپارین , پریمیدون , تیکلوپیدین , استروپیپات , سفپودوکسیم , سفدیتورن پیوکسیل , سفدی نیر , سفوتتان , سفوکسیتین , تینزاپارین , ادوکسابان , تراندولاپریل , رامیپریل , کیناپریل , موکسی پریل , بازدوکسیفن + استروژن کنژوگه , بوتاباربیتال , سفاماندول , فونداپارینوکس , روکسیترومایسین , تیبولون , هگزوباربیتال , بیوالی رودین , لپی رودین , میفه پریستون , فنین دیون | فنیندیون , بوتالبیتال و استامینوفن , دابیگاتران , ابسیکسی مب , تیروفیبان , لیوتیرونین , کینین , پنتوباربیتال , سفازولین , سولفادیازین , سیلوستازول , لوونورژسترول , هپارین , کلاریترومایسین , کیتوسان , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ایپیلی موماب , اکساپروزین , گلوکاگون , اوروکیناز | یوروکیناز , ایکوزاپنت , راموسیروماب , کوردیسپس , کانگرلور , دفیبروتاید , اماداساکلین

بمی پارین - تیروئید خشک - دفی بروتاید - سوسه باربیتال - فاکتور 10 انسانی - لوونورژسترول داخل رحمی و خوراکی - مفوباربیتال -سولفیسوکسازول

هماتوم نخاعی یا اپیدورال در بیمارانی که داروی ضدانعقاد همراه با LMWH یا هپاریتوئید مصرف کرده اند و بی حسی نخاعی یا نمونه برداری با سوزن از نخاع می شوند ممکن است رخ دهد.فاصله زمانی مناسب بین این دو فرآیند تعیین نشده است. پزشک باید منافع و مضار تجویز را لحاظ کند.این هماتوم می تواند موجب فلج طولانی مدت یا دائمی شود. بیماران باید مرتبا از نظر علایم نارسایی عصبی بررسی شوند و در صورت نقص عصبی اقدام اورژانسی انجام شود.

عوامل موثر بر افزایش خطر هماتوم نخاعی یا اپیدورال: سوند داخل نخاعی، استفاده همزمان از داروهایی که هموستاز را متاثر می کنند نظیر NSAIDها، مهارکننده های پلاکت و سایر ضدانعقادها، سابقه آسیب مکرر اپیدورال یا نمونه برداری نخاعی، سابقه جراحی نخاعی یا بدشکلی نخاعی.

• دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید و از افزایش یا کاهش دوز خودداری کنید.
• دالته پارین را به جز در موارد تجویز پزشک با داروی دیگری در سرنگ مخلوط نکنید.
• دارو را فقط هنگام مصرف در سرنگ بکشید.در صورت تغییر رنگ یا وجود ذرات در دارو به داروساز خود مراجعه کنید.
• دارو را در حالت نشسته یا دراز کشیده تزریق کنید.از تزریق در عضله خودداری کنید.
• محل تزریق را هربار عوض کنید.
• از سوزن یک بار مصرف استفاده کنید و آن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
• قبل از هر نوع جراحی مصرف این دارو را به پزشک خوداطلاع دهید.شاید لازم باشد مصرف این دارو را برای مدتی قطع کنید.
• ویال دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.ویال پس از باز شدن تا دوهفته در دمای اتاق می تواند نگهداری شود و بعد از آن باید دور انداخته شود.
• دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی بود از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن دوز بعدی خودداری کنید.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

انوکساپارین , هپارین , تینزاپارین , داناپاروئید , آردپارین سدیم