اطلاعات دارویی وارفارین

● وارفارین اثرات ضد انعقادی خود را با مهار عملکرد ویتامین K اپوکسید ردوکتاز، آنزیمی که در بازیافت ویتامین K در بدن دخیل است، اعمال می کند.

● ویتامین K برای سنتز فاکتورهای انعقادی II، VII، IX و X و همچنین پروتئین های C و S ضروری است. مهار بازیافت ویتامین K باعث کاهش تولید این فاکتورهای انعقادی می شود و منجر به کاهش تشکیل لخته خون می شود.

● چندین روز طول می کشد تا اثر ضد انعقادی کامل ایجاد شود زیرا فاکتورهای انعقادی موجود باید از گردش خون پاک شوند.

● فارماکودینامیک وارفارین شامل اثرات آن بر سیستم انعقادی است که منجر به ضد انعقاد می شود.

● فعالیت فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K را کاهش می دهد، زمان لخته شدن را طولانی می کند و از تشکیل بیش از حد لخته جلوگیری می کند.

● اثر درمانی با استفاده از INR (نسبت عادی شده بین المللی)، با محدوده هدف معمولاً بین 2.0 و 3.0 برای اکثر نشانه ها بررسی می شود.

جذب:
● وارفارین پس از مصرف خوراکی به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض 3 تا 12 ساعت می رسد.

توزیع:
● در خون به پروتئین، عمدتاً به آلبومین، بسیار متصل است.

متابولیسم:
● وارفارین به طور گسترده در کبد، عمدتاً توسط سیستم آنزیمی سیتوکروم P450، به ویژه CYP2C9، متابولیزه می شود.

دفع:
● نیمه عمر نسبتاً طولانی (حدود 40 ساعت) دارد و متابولیت های آن از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود.

● فارماکوکینتیک فردی می تواند بسیار متفاوت باشد، و عواملی مانند ژنتیک، سن و داروهای همزمان می توانند بر متابولیسم و پاکسازی وارفارین تأثیر بگذارند و نیاز به نظارت دقیق و تنظیم دوز دارند.

● پیشگیری و درمان ترومبوز ورید عمقی (DVT) و آمبولی ریه (PE).

● پیشگیری برای بیماران با دریچه های مکانیکی قلب.

● مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی یا فلوتر دهلیزی برای کاهش خطر سکته مغزی و آمبولی سیستمیک.

● پیشگیری از تشکیل لخته پس از اعمال جراحی خاص یا در بیماران با سابقه حوادث ترومبوآمبولی.

● مدیریت شرایطی که نیاز به درمان طولانی مدت ضد انعقاد دارند.

● دوز وارفارین بسته به عوامل فردی، از جمله وضعیت پزشکی بیمار، INR هدف (نسبت عادی شده بین المللی) و پاسخ به درمان، بسیار متفاوت است.

● دوز اولیه معمولاً بین 2 تا 5 میلی گرم در روز متغیر است، اما می توان آن را بر اساس نتایج INR تنظیم کرد.

● نظارت منظم برای حفظ INR در محدوده درمانی، معمولاً بین 2.0 و 3.0 بسیار مهم است، اگرچه مقادیر هدف ممکن است بر اساس اندیکاسیون متفاوت باشد.

● حساسیت شناخته شده به دارو.

● اختلالات شدید خونریزی یا سابقه خونریزی غیرقابل کنترل.

● جراحی اخیر شامل سیستم عصبی مرکزی، چشم یا نخاع.

● شرایط پرخطر برای خونریزی، مانند فشار خون شدید، بیماری اولسراتیو گوارشی فعال، یا خونریزی داخل جمجمه اخیر.

● بارداری (به ویژه در سه ماهه اول) مگر اینکه فواید آن بیشتر از خطرات باشد و درمان های جایگزین نامناسب باشند.

● خونریزی، از جمله خونریزی بینی، خونریزی لثه و کبودی، شایع ترین عارضه جانبی است

● نکروز پوست در محل های تزریق (نادر)

● سندرم انگشتان بنفش (نادر)

● ریزش مو (آلوپسی) در برخی موارد

● حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا درد شکم

● بثورات پوستی یا خارش

● تغییر در درک طعم

● افزایش آنزیم های کبدی (نادر)

● به ندرت، واکنش های شدید پوستی، مانند سندرم استیونز-جانسون

● واکنش های حساسیت مفرط، از جمله آنافیلاکسی (بسیار نادر)

آموکسی سیلین+پنتوپرازول , استرادیول والرات , ایماتنیب , ایمونوگلوبولین وریدی , پرازوسین , پنتوکسی فیلین , تربینافین , داکسی سیکلین , دی هیدرو ارگوتامین , دیپیریدامول , ریزاتریپتان , سیکلوسپورین , فنوباربیتال , فیناستراید , ماینوکسیدیل , میکونازول , نیتروفورازون , فلوکونازول , وریکونازول , کاربامازپین , جینکوبیلوبا , خار مریم , آسپرین , والپروات سدیم , بیکالوتامید , استیمول , منیزیوم هیدروکساید , تری فلونوماید , آنالوگ پروستاگلاندین , التریپتان , آمرینون , آمینوگلوتتیماید , نفسیلین , پروترومبین انسانی , اکسناتید , دولاگلوتاید , دوتاستراید , آمینوسالیسیلیک اسید , لیکسی سناتاید , بالسالازید , اولیندومایسین , اکسیپامید , استوهیدروکسامیک اسید , فاکتور 10 , فاکتور 13

● آنتی بیوتیک ها (مانند فلوروکینولون ها، سولفونامیدها)

● داروهای ضد قارچ

● داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

● عوامل ضد پلاکتی

● داروهای ضد صرع

● مکمل های گیاهی

خطر خونریزی:
● وارفارین به طور قابل توجهی خطر خونریزی را افزایش می دهد که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

نظارت مکرر:
● آزمایش خون منظم (INR) برای تنظیم دوز و به حداقل رساندن خطرات خونریزی یا لخته شدن ضروری است.

تداخلات دارویی:
● وارفارین می تواند با داروهای متعدد و مکمل های گیاهی تداخل داشته باشد و به طور بالقوه اثربخشی یا ایمنی آن را تغییر دهد.

محدودیت های غذایی:
● مصرف مداوم ویتامین K ضروری است، زیرا تغییرات در مصرف ویتامین K می تواند بر اثربخشی وارفارین تأثیر بگذارد.

اجتناب از الکل:
● مصرف الکل می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد و در متابولیسم وارفارین اختلال ایجاد کند.

سن و وضعیت سلامتی:
● افراد مسن و آنهایی که دارای شرایط پزشکی خاص هستند ممکن است به دوزهای کمتر وارفارین و نظارت دقیق‌تر نیاز داشته باشند.

عوامل ژنتیکی:
● تغییرات ژنتیکی می تواند بر متابولیسم وارفارین تأثیر بگذارد و بر نیازهای دوز فردی تأثیر بگذارد.

پیشگیری از آسیب:
● بیماران باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از صدمات انجام دهند، زیرا وارفارین خونریزی را شدیدتر می کند.

مراقبت از دندان:
● دندانپزشکان را در مورد استفاده از وارفارین برای به حداقل رساندن خطرات خونریزی در طول عمل مطلع کنید.

پیگیری های منظم:
● ارتباط مداوم با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای اطمینان از درمان بهینه و ایمنی ضروری است.

● مصرف وارفارین در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه اول، به دلیل خطرات احتمالی برای جنین در حال رشد، به طور کلی توصیه نمی شود.

● اگر وارفارین برای زنان باردار با شرایط پزشکی خاص ضروری باشد، ممکن است نیاز به نظارت دقیق و تنظیم باشد.

● افراد باردار باید در مورد خطرات و مزایای وارفارین با پزشک صحبت کنند و در صورت امکان گزینه های جایگزین ضد انعقاد را در نظر بگیرند.

● وارفارین وارد شیر مادر می شود و سیستم انعقادی نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد.

● شیردهی در حین مصرف وارفارین باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت شود، که ممکن است داروهای جایگزین یا تغذیه با شیر خشک را توصیه کند.

● اگر شیردهی در حین مصرف وارفارین ادامه یابد، نظارت دقیق بر نوزاد برای علائم خونریزی یا کبودی غیر معمول ضروری است.

پنتوکسی فیلین , دیپیریدامول , انوکساپارین , هپارین , دابیگاتران , آپیکسابان , ادوکسابان , ریواروکسابان , فاکتور 10 , فاکتور 13