اطلاعات دارویی کاربامازپین

اثرات ضد تشنج کاربامازپین عمدتا با طولانی کردن مدت غیر فعال ماندن کانال سدیم در سلول عصبی پس سیناپسی می باشد که باعث کاهش تعداد پتانسیل های عمل تکراری با فرکانس زیاد می شود و در نتیجه دردهای عصبی خصوصا سه قلو تسکین می یابد.
کاربامازپین اثرات خواب آور, آنتی کولینرژیک, شل کننده عضلانی، ضد آریتمی, آنتی دیورتیک و مهار کننده هدایت عصبی عضلانی نیز دارد.

علاوه بر اثرات ضد تشنج کاربامازپین, این دارو اثرات آنتی کولینرژیک,ضد درد عصبی, آنتی دیورتیک, شل کننده عضلات, ضد استفراغ, ضد افسردگی و ضد آریتمی نیز دارد. کاربامازپین با مهار کردن کانال های سدیمی باعث کاهش انتقال سیناپسی می شود. ترشح هورمون آنتی دیورتیک را فعال کرده و باعث احتباس آب می شود. از لحاظ ساختاری نیز مشابه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است.

جذب: جذب کاربامازپین به آهستگی از مجاری گوارشی انجام می شود.
حداکثر اثر: زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی در فرم سوسپانسیون 1.5 ساعت، در قرص سریع رهش 4 تا 5 ساعت و در قرص پیوسته رهش 3 تا 12 ساعت است.
حجم توزیع: حجم توزیع آن در نوزادان 1.5 لیتر بر کیلوگرم، در کودکان 1.9 و در بزرگسالان 0.59 تا 2 لیتر بر کیلوگرم می باشد.
اتصال پروتئینی: اتصال پروتئینی کاربامازپین حدود 75 تا 90 درصد متصل به گلیکوپروتئین اسید آلفا 1 و محل های اتصال غیر اختصاصی روی آلبومین است. ممکن است اتصال پروتئینی در نوزادان کاهش یابد. اتصال پروتئینی متابولیت اپوکسید 50٪ است.
متابولیسم: آنزیم های کبدی را برای افزایش متابولیسم و کوتاه شدن نیمه عمر با گذشت زمان تحریک می کند. متابولیزه شدن در کبد توسط سیتوکروم P450 3A4 به متابولیت اپوکسید فعال صورت می گیرد. متابولیت اپوکسید توسط اپوکسید هیدرولاز به متابولیت ترانس دیول متابولیزه می شود. نسبت اپوکسید سرم به غلظت کاربامازپین ممکن است در بیمارانی که تحت درمان چند دارویی (در مقابل تک دارویی) و در نوزادان (در مقابل کودکان بزرگتر) هستند بیشتر باشد. ممکن است مردان ترشحات سریعتر کاربامازپین داشته باشند و بنابراین ممکن است به دوزهای بالاتر میلی گرم در کیلوگرم در روز کاربامازپین در مقایسه با زنان با سن و وزن مشابه نیاز داشته باشند.
فراهمی زیستی: 75٪ تا 85٪؛ فراهمی زیستی نسبی قرص پیوسته رهش نسبت به سوسپانسیون: 89٪
دفع: دفع دارو عمدتا کلیوی (72 درصد) و بقیه آن از طریق مدفوع (28 درصد) است.
نیمه عمر حذف: توجه: نیمه عمر متغیر است به دلیل خودالقایی که معمولاً 3 تا 5 هفته پس از شروع رژیم ثابت کاربامازپین کامل می شود.
نیمه عمر کاربامازپین 25 تا 65 ساعت است که با مصرف دوز بالا یا دوزهای مکرر, به علت القای آنزیم های کبدی به 8 تا 17 ساعت می رسد.

تشنج
اختلالات دوقطبی
درد عصب سه قلو

*بزرگسالان:

کاربردهای اصلی (Labeled indications):
1-تشنج کانونی(پارشیال) و تشنج های جنرالیزه (درمان تک دارویی یا درمان کمکی):
ابتدا با 200 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 100 میلی گرم 4 بار در روز شروع شده و به تدریج هر هفته 200 میلی گرم به دوز روزانه افزوده شده تا به دوز نگهدارنده 800 تا 1200 میلی گرم روزانه برسد.
حداکثر دوز مجاز روزانه 1200 میلی گرم است که در شرایط خاص ممکن است تا 1600 میلی گرم افزایش یابد.
بعد از 2 تا 3 ماه درمان ، غلظت سرم ممکن است به دلیل خودالقایی آنزیم کبدی کاهش یابد و ممکن است لازم باشد دوز بیشتر به 15 تا 20 میلی گرم در کیلوگرم در روز افزایش یابد. دوزهای حداکثر 2 گرم در روز ممکن است در برخی از بیماران برای اثر مطلوب مورد نیاز باشد.
2-درد عصب سه قلو:
ابتدا 100 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 50 میلی گرم 4 بار در روز شروع شده و هر 12 ساعت 100 میلی گرم به دوز روزانه افزوده شده تا به دوز نگهدارنده 400 تا 800 میلی گرم روزانه (بستگی به از بین رفتن درد دارد) برسد.
حداکثر دوز مجاز روزانه 1200 میلی گرم است.
3-اختلال دو قطبی ، هیپومانیا و مانیای خفیف تا متوسط یا دوره هایی با ویژگی های مختلف (عامل جایگزین) و افسردگی مازوردو قطبی (عامل جایگزین):
درمان حاد (مونوتراپی):
خوراکی: مقدار اولیه: 100 تا 400 میلی گرم در روز ؛ ممکن است دوز را بر اساس پاسخ و تحمل نیاز به افزایش میزان 200 میلی گرم در روز هر 1 تا 4 روز باشد.
محدوده معمول دوز: 600 میلی گرم در روز تا 1200 میلی گرم در روز ؛ حداکثر دوز: 1600 میلی گرم در روز. دوزهای حداکثر 1800 میلی گرم در روز ممکن است در برخی از بیماران برای پاسخ بهینه لازم باشد.

*کودکان:
1-تشنج:
مقدار مصرف باید با توجه به پاسخ بیمار و غلظت سرم تنظیم شود.
زیر 6 سال : ابتدا روزی 10 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی در 2 تا 4 دوز منقسم مصرف شده و هر هفته دوز افزایش می یابد تا به دوز موثر برسد.
حداکثر دوز روزانه 35 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است

• 6 تا 12 سال: ابتدا 100 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 50 میلی گرم 4 بار در روز شروع شده و هر هفته  100 میلی گرم به دوز روزانه افزوده شده تا به دوز نگهدارنده 400 تا 800 میلی گرم روزانه برسد.

حداکثر دوز مجاز روزانه 1000 میلی گرم است.

• بزرگتر از 12 سال : ابتدا 200 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 100 میلی گرم 4 بار در روز شروع شده و هرهفته 100 میلی گرم به دوز روزانه افزوده شود تا به دوز نگهدارنده 800 تا 1200 میلی گرم در روز برسد. در کودکان 12 تا 15 سال حداکثر دوز مجاز روزانه 1000 میلی گرم و بالای 15 سال 1200 میلی گرم است. در موارد نادری ممکن است تا 1600 میلی گرم روزانه نیز مصرف شود.

حساسیت بیش از حد به کاربامازپین ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا هر یک از اجزای فرمولاسیون
سرکوب مغز استخوان
با یا در طی 14 روز از استفاده از مهار کننده های MAO
استفاده همزمان از نفازودون ، دلاویردین یا سایر مهارکننده های ترانس کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی که سوبسترای CYP3A4 هستند.

عوارض جانبی شایع (بیشتر از 10%):
سیستم عصبی مرکزی: سرگیجه (44٪) ، خواب آلودگی (32٪) ، آتاکسی (15٪)
دستگاه گوارش: حالت تهوع (29٪) ، استفراغ (18٪)

عوارض جانبی با شیوع کمتر (1% تا 10%):
قلب و عروق: فشار خون بالا (3٪)
سیستم عصبی مرکزی: اختلال گفتاری (6٪) ، اختلال در تفکر (2٪) ، پارستزی (2٪) ، انقباض (2٪) ، سرگیجه (2٪)
پوست: خارش (8٪) ، بثورات پوستی (7٪)
دستگاه گوارش: یبوست (10٪) ، خشکی دهان (8٪)
عصبی - عضلانی و اسکلتی: ضعف (8٪) ، لرزش (3٪)
چشم: تاری دید (5٪ تا 6٪)

آلبندازول , آلپرازولام , اریترومایسین , استرادیول والرات , اورولیموس , پروتامین سولفات , هیدروکسی پروژسترون کاپروات , توپیرامات , تیابندازول , تیموگلوبولین , لوونورژسترول , نیمودیپین , وارفارین , والپروات سدیم , وراپامیل , اپرپیتانت , ارلوتینیب , ایرینوتکان , بورتزومیب , تنوفوویر , دفریپرون , ایکسیکیزوماب , وکسلاتور , داینوژست/استرادیل والرات , پیپراکوئین , آسوناپرویر , ریمجپنت , توکاتینیب , ایگزابپیلون , لوماتپرون , زانوبروتینیب , فوس اپرپیتانت , تازمتوستات , بیکتگراویر , دیپیرون , پکسیدارتینیب , فدراتینیب , پرتومانید , الگزاکافتور/ تزاکافتور و ایواکافتور , لفامولین , لمبورکسانت , میدوستارین , اردافیتینیب , لورلاتینیب , نالوکسگول , نالدمدین , انترکتینیب , ونتوکلاکس , فوسیدیک اسید , کوبیمتینیب , انکورافنیب , ازوگابین , ایووزیدنیب , لیناگلیپتین , فلیبانسرین , کاریپرازین , کابوزانتینیب , پرامپانول , سونیدگیب | sonidegib , اراواسایکلین , دوراویرین , آوانافیل , بوسوتینیب , کریزوتینیب , پوناتینیب , گوانفاسین , سریتینیب , پیماوانسرین , رومیدپسین , لوماکافتور , روفلومیلاست , ایوابرادین , والبنازین , دروندارون , مفلوکین , پانوبینوستات , ریبوسیکلیب , کینین , تورمیفن , تلیترومایسین , لوپیناویر , پردنیزولون , میپومرسن , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , ویلازودون , نفازودون , نویراپین , تاموکسیفن , اتوپوزاید , کلاریترومایسین , کلوزاپین , کلومیپرامین , دابیگاتران , انزالوتامید , برکسی پیپرازول , گایافنزین , لاموتریژین , لووتیروکسین , نیلوتینیب , هالوپریدول , وریکونازول , دفلازاکورت , دوکسوروبیسین , ریسپریدون , ریفامپین , سایمتیدین , سورافنیب , اینوفولیک , داکلاتاسویر , سوفوسبوویر , ریفابوتین , پرازی کوانتل , رانولازین , ایواکافتور , افاویرنز , روکورونیوم , بوپرنورفین , فنلزین , ایندیناویر , ریتوناویر , فلوکسی مسترون , افاتینیب , دی هیدرو اپی آندرستندیون , فنین دیون | فنیندیون , نلفیناویر , آرمودافینیل , فلبامات , بپریدیل , پازوپانیب , تولواپتان , کنتراسپتیو تری فازیک , بوتالبیتال و استامینوفن , داساتینیب , ومورافنیب , بازدوکسیفن + استروژن کنژوگه , تیبولون , ابیراترون , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , تیپراناویر , ایکسازومیب , الیگلوستات , جفیتینیب , ادوکسابان , آرتمتر , ریلپیویرین , پارکوکسیب , ماراویروک , نیزولدیپین , نیکاردیپین , فوستاماتینیب , دابرافنیب , اتراویرین , دولوتگراویر , استروپیپات , پیرفنی دون , داریفناسین , کاناگلیفلوزین , کوبیسیستات , دلاویردین , تلاپرویر , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , نراتینیب , دینوژست , گلیسرول فنیل بوتیرات , تاسیملتئون , ابماسیکلیب , آپرمیلاست , الویتگراویر , استری پنتول , ترابکتدین , بداکیلین , سیمپرویر , پالبوسیکلیب , لوماکافتور / ایواکافتور , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , ترولیندومایسین , لاروترکتینیب , دوولیزیب , الباسویر/گرازوپرویر , تمسیرولیموس , وراپاکسار , بندروفلومتازید , پیتولیسانت , ایسترادیفیلین , تزاکافتور/ایواکافتور , متاکسالون , لوپیناویر + ریتوناویر , امبی تاسویر/پاریتاپرویر/ریتوناویر , رمدسیویر , بلونانسرین , کانابیدیول , رولاپیتانت , وکسلوتور , بریواراستام , آرتسونات , آواپریتینیب , نتوپیتانت , سکوکینوماب , کپماتینیب , برومازپام , دینسترول

آباماتاپیر: ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 را افزایش دهد (خطر بالا برای مهارکننده ها). تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ابماسیکلیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ابماسیکلیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ابیراترون استات: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ابیراترون استات را کاهش دهد. مدیریت: تا حد امکان از این ترکیب خودداری کنید. اگر نمی توان از چنین ترکیبی اجتناب کرد ، در طول استفاده همزمان ، فرکانس دوز ابیراترون استات را از یک بار در روز به دو بار در روز افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آکالابروتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آکالابروتینیب را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان القا کننده های قوی CYP3A در بیمارانی که آکالابروتینیب مصرف می کنند خودداری کنید. اگر نمی توان از القا کننده های قوی CYP3A جلوگیری کرد ، دوز آکالابروتینیب را به 200 میلی گرم دو بار در روز افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آدنوزین: کاربامازپین ممکن است اثر نامطلوب یا سمی آدنوزین را افزایش دهد. به طور خاص ، خطر انسداد قلب با درجه بالاتر ممکن است افزایش یابد. مدیریت: استفاده از دوز اولیه پایین تر آدنوزین را در بیمارانی که کاربامازپین دریافت می کنند در نظر بگیرید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آفاتینیب: القا کننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی آفاتینیب را کاهش دهند. مدیریت: دوز آفاتینیب را به میزان 10 میلی گرم افزایش دهید در صورتی كه در بیمارانی كه نیاز به مصرف مزمن همزمان القاكننده های P-gp با آفاتینیب دارند ، تحمل می شود. 2 تا 3 روز پس از قطع القا کننده P-gp ، دوز آفاتینیب را به دوز اصلی کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آلفنتانیل: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آلفنتانیل را کاهش دهند. مدیریت: اگر استفاده همزمان از آلفنتانیل و القاکننده های قوی CYP3A4 لازم است ، افزایش دوز آلفنتانیل را تا رسیدن به اثرات دارویی پایدار در نظر بگیرید. بیماران را از نظر علائم ترک مواد اپیوئیدی کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آلپلیسیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی Alpelisib را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
محصولات ترکیبی ضد هپاتیت سی ویروسی: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی محصولات ترکیبی ضد هپاتیت سی ویروسی را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آپیکسابان: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی آپیکسابان را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اپرمیلاست: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اپرمیلاست را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اپرپیتانت: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اپرپیتانت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آریپیپرازول: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آریپیپرازول را کاهش دهد. مدیریت: برای موارد دیگر به غیر از اختلال افسردگی اساسی: دوز خوراکی آریپیپرازول خوراکی را طی 1 تا 2 هفته دو برابر کنید و از نزدیک نظارت کنید. بیش از 14 روز با استفاده از آریپیپرازول تزریقی با انتشار طولانی مدت از استفاده از القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
آرتمتر و لومفانترین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (های) آرتمتر و لومفانترین را کاهش دهند. به طور خاص ، غلظت دی هیدروآرتمیزینین (DHA) ، متابولیت فعال آرتمتر ممکن است کاهش یابد. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آرتمتر و لومفانترین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آسوناپرویر: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آسوناپرویر را کاهش دهند. تداخل X: منع مصرف همزمان
آوانافیل: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آوانافیل را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آواپریتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اواپریتینیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آکسیتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آکسیتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
واکسن ب ث ژ داخل مثانه ای: عوامل میلوساپرسیو ممکن است از اثر درمانی واکسن ب ث ژ داخل مثانه ای بکاهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بداکوئیلین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال بداکوئیلین را کاهش دهند. القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی بداکوئیلین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بروترالستت: القا کننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی Berotralstat را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بتریکسابان: القاکننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی بتریکسابان را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بیکتگراویر: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی بیکتگراویر را کاهش دهد. مدیریت: در صورت امکان استفاده از داروی ضدتشنج جایگزین با همزمان بیکتاگراویر ، امتریسیتابین و تنوفوویر آلافنامید را در نظر بگیرید. در صورت استفاده از این ترکیب ، از نزدیک شاهد شواهد مربوط به کاهش اثر ضد ویروسی هستید. تداخل رده D: اصلاح درمان
بورتزومیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی بورتزومیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بوسوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی بوسوتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
برکسی پیپرازول: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی برکسی پیپرازول را کاهش دهند. مدیریت: اگر از برکسی پیپرازول همراه با یک القاکننده قوی CYP3A4 استفاده شود ، دوز برکسی پیپرازول باید طی 1 تا 2 هفته به تدریج دو برابر شود. در صورت قطع القاکننده قوی CYP3A4 ، برکسی پیپرازول را به دوز اصلی در طی 1 تا 2 هفته کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
بریگاتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی بریگاتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
بوسپیرون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی بوسپیرون را کاهش دهند. مدیریت: گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید. اگر همراستایی این عوامل ضروری تشخیص داده شود ، بیماران را از نظر کاهش اثرات بوسپیرون کنترل کرده و در صورت لزوم دوز بوسپیرون را افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
کابوتگراویر: القاکننده های UGT1A1 ممکن است غلظت سرمی کابوتگراویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کابوزانتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کابوزانتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان القا کننده های قوی CYP3A4 با کابوزانتینیب خودداری کنید. در صورت ترکیب ، کپسول های کابوزانتینیب (Cometriq) را 40 میلی گرم از دوز قبلی ، حداکثر 180 میلی گرم در روز افزایش دهید. قرص های کابوزانتینیب (Cabometyx) را 20 میلی گرم از دوز قبلی ، حداکثر 80 میلی گرم در روز افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
مسدود کننده های کانال کلسیم (غیردی هیدروپیریدینی): ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی مسدود کننده های کانال کلسیم (غیردی هیدروپیریدینی) را کاهش دهد. مدیریت: در صورت امکان گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید. در صورت ترکیب ، افزایش غلظت و سمیت کاربامازپین را کنترل کرده و میزان اثربخشی مسدد کانال کلسیم را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
کاپماتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کاپماتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
كاریپرازین: القاكننده های CYP3A4 (قوی) ممكن است غلظت سرمی كاریپرازین را كاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کاسپوفانژین: القاکننده های کلیرنس دارو ممکن است غلظت سرمی کاسپوفانژین را کاهش دهند. مدیریت: مصرف همزمان دوز كاسپوفونژین 70 میلی گرم در بزرگسالان (یا 70 میلی گرم در مترمربع ، حداكثر تا 70 میلی گرم در روز در بیماران كودكان) را در صورت مصرف همزمان با القا كننده های کلیرنس دارو ، در نظر بگیرید. تداخل رده D: اصلاح درمان
سریتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سریتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کلادریبین: ممکن است اثر میلوساپرسیو این داروها را افزایش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کلاریترومایسین: کلاریترومایسین ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های فعال) کلاریترومایسین را افزایش دهد. کلاریترومایسین ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی کلاریترومایسین را کاهش دهد. مدیریت: در صورت امکان گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید. در صورت ترکیب ، از نظر افزایش اثرات یا سمیت کاربامازپین و کاهش اثر کلاریترومایسین نظارت کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
کلوزاپین: کاربامازپین ممکن است اثر میلوساپرسیو کلوزاپین را افزایش دهد. به طور خاص ، خطر سرکوب مغز استخوان با این ترکیب ممکن است به دلیل اثرات میلوساپرسیو مستقل داروها افزایش یابد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی کلوزاپین را کاهش دهد. مدیریت: در صورت امکان از مصرف القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. در صورت ترکیب ، بیماران را از نزدیک تحت نظر داشته و افزایش دوز کلوزاپین را در نظر بگیرید. افزایش نظارت بر نوتروپنی را در نظر بگیرید. تداخل رده D: اصلاح درمان
کوبی سیستات: ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی کوبی سیستات را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کوبیمتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کوبیمتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کوپانلیسیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کوپانلیسیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کریزوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کریزوتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سیکلوسپورین (سیستمیک): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سیکلوسپورین (سیستمیک) را کاهش دهند. مدیریت: از نظر غلظت سیکلوسپورین که با القاکننده های قوی CYP3A4 ترکیب می شود از نزدیک نظارت کنید. برای حفظ غلظت سرمی کافی احتمالاً افزایش دوز سیکلوسپورین مورد نیاز است. تداخل رده D: اصلاح درمان
سوبستراهایCYP3A4 (در معرض خطر زیاد با القا کنندگان): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است باعث افزایش متابولیسم سوبستراهای CYP3A4 (خطر بالای القاکننده ها) شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
دابیگاتران اتکسیلات: القاکننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی دابیگاتران اتکسیلات را کاهش دهند. مدیریت: تا حد امکان از مصرف همزمان دابیگاتران با القاکننده های P-گلیکوپروتئین خودداری کنید. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دارولوتامید: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی دارولوتامید را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
داساتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی داساتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان داساتینیب با القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. اگر نمی توان از چنین ترکیبی جلوگیری کرد ، افزایش دوز داساتینیب را در نظر بگیرید و پاسخ بالینی و سمیت را از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
دفريپرون: عوامل میلوساپرسیو ممکن است اثر نوتروپنيك دفريپرون را افزايش دهند. مدیریت: تا حد امکان از مصرف همزمان داروهای دفریپرون و داروی میلوساپرسیو خودداری کنید. اگر نمی توان از این ترکیب جلوگیری کرد ، تعداد مطلق نوتروفیل ها را با دقت بیشتری کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
دفلازاکورت: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال دفلازاکورت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دلامانید: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی دلامانید را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دلاویردین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی دلاویردین را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دگزامتازون(سیستمیک): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی دگزامتازون (سیستمیک) را کاهش دهند. مدیریت: افزایش دوز دگزامتازون را در بیمارانی که القاکننده های قوی CYP3A4 دریافت می کنند در نظر بگیرید و از نظر کاهش اثر دگزامتازون از نزدیک نظارت کنید. در هنگام درمان بیماری های تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال مولتیپل میلوما) ، از این ترکیب اجتناب کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
داینوژست: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی داینوژست را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دیپیرون: ممکن است اثر سوء یا سمی داروهای میلوساپرسیو را افزایش دهد. به طور خاص ، خطر آگرانولوسیتوز و پان سیتوپنی ممکن است افزایش یابد تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دولوتگراویر: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی دولوتگراویر را کاهش دهد. مدیریت: دولوتگراویر را در بزرگسالان دو بار در روز به 50 میلی گرم افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
دوراویرین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی دوراویرین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دوکسوروبیسین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی دوکسوروبیسین (معمولی) را کاهش دهند. القا کننده های P-گلیکوپروتئین / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی دوکسوروبیسین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
داکسی سایکلین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی داکسی سایکلین را کاهش دهد. مدیریت: افزایش دوز داکسی سایکلین یا استفاده از مشتق دیگر تتراسایکلین را در نظر بگیرید که به دلیل احتمال مصرف اثرات درمانی داکسی سایکلین در صورت استفاده همزمان با کاربامازپین ، ممکن است. در صورت ترکیب ، اثر داکسی سایلین را کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
دروندارون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی دروندارون را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
دولیسیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی Duvelisib را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
الباسویر: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی الباسویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
الیگلوستات: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی الیگلوستات را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
الویتگراویر: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی الویتگراویر را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
انکورافنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی انکورافنیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
انترکتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی انترکتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
انزالوتامید: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (انزالوتامید) را کاهش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی انزالوتامید را کاهش دهند. مدیریت: استفاده از یک عامل جایگزین را در نظر بگیرید که در صورت امکان پتانسیل القا CYP3A4 را ندارند یا حداقل است. اگر نمی توان از این ترکیب جلوگیری کرد ، دوز انزالوتامید را از 160 میلی گرم در روز به 240 میلی گرم در روز افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
اراواساکلین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اراوایاسکلین را کاهش دهند. مدیریت: در صورت ترکیب با القا کننده های قوی CYP3A4 ، دوز اراواسیکلین را هر 12 ساعت به 1.5 میلی گرم در کیلوگرم افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
اردافیتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اردافیتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ارلوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهند. مدیریت: تا حد امکان از ترکیب ارلوتینیب و القاکننده های CYP3A4 قوی خودداری کنید. در صورت استفاده از این ترکیب ، دوز ارلوتینیب را با تحمل 50 میلی گرم هر 2 هفته یکبار ، به حداکثر 450 میلی گرم در روز افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
مشتقات استروژن (پیشگیری از بارداری): کاربامازپین ممکن است اثر درمانی مشتقات استروژن (پیشگیری از بارداری) را کاهش دهد. تداخل رده D: اصلاح درمان
اتوپوزاید: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اتوپوزاید را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان ، در بیمارانی که اتوپوزاید دریافت می کنند ، به دنبال گزینه هایی برای داروهای قوی القا کننده CYP3A4 باشید. در صورت ترکیب ، بیماران را از نظر پاسخ  کاهش یافته اتوپوزاید و نیاز به افزایش دوز اتوپوزاید از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
اتوپوزید فسفات: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اتوپوزاید فسفات را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان ، در بیمارانی که اتوپوزاید فسفات دریافت می کنند ، به دنبال گزینه هایی برای داروهای قوی القا کننده CYP3A4 باشید. اگر نمی توان از این ترکیبات جلوگیری کرد ، بیماران را از نظر پاسخ اتوپوزاید فسفات از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
اتراویرین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اترارویرین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اورولیموس: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی اورولیموس را کاهش دهد. مدیریت: Afinitor: دوز روزانه Everolimus را دو برابر کنید ، با افزایش 5 میلی گرم یا کمتر ، با نظارت دقیق. افزایش های متعدد ممکن است لازم باشد. Zortress: در صورت امکان از این ترکیب خودداری کنید و در صورت ترکیب غلظت اورولیموس را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
اگزمستان: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اگزمستان را کاهش دهند. مدیریت: در بیمارانی که القاکننده های قوی CYP3A4 همزمان دارند ، دوز اگزمستان را به یک بار در روز افزایش دهید. بیماران را از نظر سمیت یا پاسخ بالینی ناکافی از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ازوگابین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی ازوگابین را کاهش دهد. مدیریت: در هنگام افزودن کاربامازپین ، دوز ازوگابین را در نظر بگیرید. بیماران را با استفاده از این ترکیب از نزدیک بررسی کنید تا شواهدی از درمان مناسب با ایزوگابین داشته باشید. تداخل رده D: اصلاح درمان
فدراتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی فدراتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فلبامات: ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال کاربامازپین را افزایش دهد. به طور خاص ، غلظت متابولیت اپوکسید کاربامازپین ممکن است افزایش یابد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی فلبامات را کاهش دهد. فلبامات ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را کاهش دهد. مدیریت: فلبامات را در دوزهای معمول شروع کنید (1200 میلی گرم در روز در 3 یا 4 دوز منقسم برای بزرگسالان و کودکان 14 سال یا بیشتر ؛ 15 میلی گرم در کیلوگرم در روز در 3 یا 4 دوز منقسم در کودکان 2 تا 14 سال) در حالی که دوز کاربامازپین را 20٪ کاهش می دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
فلودیپین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی فلودیپین را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید. در صورت ترکیب ، میزان اثر بخشی فلودپین را کاهش داده و نیاز به دوز فلودیپین را افزایش می دهد. تداخل رده D: اصلاح درمان
فلیبانسرین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی فلیبانسرین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فوس اپرپیتانت: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی فوس اپرپیتانت را کاهش دهند. به طور خاص ، القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی آپریپیتانت متابولیت فعال را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فوس نتوپیتانت: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های) فعال  فوس نتوپیتانت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فوستاماتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (Fostamatinib) را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فوستمزاویر: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (Fostemsavir) را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
فوسیدیک اسید(سیستمیک): ممکن است غلظت سرمی سوبستراهای CYP3A4 را افزایش دهد (خطر بالا با مهارکننده ها). تداخل رده X: منع مصرف همزمان
جفیتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی جفیتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت عدم وجود عوارض جانبی شدید ، در بیمارانی که القاکننده های قوی CYP3A4 دارند ، دوز جفیتینیب را به 500 میلی گرم در روز افزایش دهید. 250 میلی گرم دوز را 7 روز پس از قطع القا کننده قوی از سر بگیرید. پاسخ بالینی را با دقت کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
جمیگلیپتین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (جمیگلیپتین) را کاهش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی جمی گلیپتین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
گیلتری تینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی گیلتری تینیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
گلادسدگیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی گلاسدگیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
گلكاپروویر و پبرنتاسویر: کاربامازپین ممكن است غلظت سرمی گلكاپروویر و پیبرنتاسویر را كاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
گرازوپرویر: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی گرازوپرویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
گوانفاسین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی گوانفاسین را کاهش دهند. مدیریت: در هنگام شروع گوانفاسین در بیمارانی که از القاکننده های CYP3A4 استفاده می کنند و یا در صورت شروع القاکننده CYP3A4 در بیمارانی که قبلاً از گوانفاسین استفاده کرده است ، دوز گوانفاسین با رهش طولانی را تا دو برابر افزایش دهید. نظارت بر اثر گوانفاسین نیاز است. تداخل رده D: اصلاح درمان
ایبروتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایبروتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایدلالیسیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایدلالیسیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایماتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایماتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف داروهای ایماتینیب و CYP3A4 قوی خودداری کنید. در صورت استفاده از چنین ترکیبی ، حداقل 50٪ دوز ایماتینیب را افزایش دهید و پاسخ بالینی بیمار را از نزدیک کنترل کنید. از دوزهای حداکثر 1200 میلی گرم در روز (600 میلی گرم دو بار در روز) استفاده می شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
ایندیناویر: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایندیناویر را کاهش دهند. مدیریت: در نظر داشته باشید که از ترکیب ایندیناویر و القاکننده های قوی CYP3A4 در هر زمان ممکن به دلیل خطر کاهش غلظت ایندیناویر ، کاهش اثربخشی و ایجاد مقاومت جلوگیری کنید. در صورت ترکیب ، عدم موفقیت در درمان با ایندیناویر را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ایرینوتکان: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های) فعال ایرینوتکان را کاهش دهند. به طور خاص ، غلظت سرمی SN-38 ممکن است کاهش یابد. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایرینوتکان را کاهش دهند. مدیریت: از تجویز القا کننده های قوی CYP3A4 در طول درمان با ایرینوتکان خودداری کنید و حداقل 2 هفته قبل از شروع ایرینوتکان، در صورت امکان ، عوامل غیر القا کننده CYP3A4 را جایگزین کنید. در صورت ترکیب ، میزان اثربخشی ایرینوتکان را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ایزاووکونازونیوم سولفات: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (سدیم) ایزاووکونازونیوم سولفات را کاهش دهند. به طور خاص ، القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایزووکونازونیوم سولفات را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایسترادفیلین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایسترادفیلین را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایتراکونازول: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایتراکونازول را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایوابرادین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایوابرادین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایواکافتور: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایواکافتور را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایووزیدنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایووزیدنیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ایگزابپیلون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایگزابپیلون را کاهش دهند. مدیریت: تا حد امکان از این ترکیب خودداری کنید. در صورت استفاده از این ترکیب ، باید افزایش تدریجی دوز ایگزابپیلون از 40 میلی گرم در متر مربع به 60 میلی گرم در متر مربع (به صورت 4 ساعت تزریق داده می شود) ، به دلیل تحمل ، باید در نظر گرفته شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
ایکسازومیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ایکسازومیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
کتوکونازول (سیستمیک): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی کتوکونازول (سیستمیک) را کاهش دهند. مدیریت: استفاده از کتوکونازول همزمان یا در عرض 2 هفته از یک القاکننده قوی CYP3A4 توصیه نمی شود. اگر از چنین ترکیبی نمی توان اجتناب کرد ، بیماران را از نظر مشاهده پاسخ بالینی کاهش یافته به کتوکونازول از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
لاموتریژین: کاربامازپین ممکن است اثر نامطلوب یا سمی لاموتریژین را افزایش دهد. به طور خاص ، خطر ابتلا به سمیت خونی ممکن است افزایش یابد. کاربامازپین ممکن است اثر آریتوموژنیک لاموتریژین را افزایش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی لاموتریژین را کاهش دهد. مدیریت: خطر آریتمی های جدی یا مرگ را در مقابل فایده این ترکیب در نظر بگیرید. برای بیمارانی که کاربامازپین بدون والپروات مصرف می کنند ، تنظیمات دوز لاموتریژین برای شروع لاموتریژین توصیه می شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
لاپاتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لاپاتینیب را کاهش دهند. مدیریت: اگر نمی توان از مصرف همزمان جلوگیری کرد ، لاپاتینیب را به تدریج از 1250 میلی گرم در روز تا 4500 میلی گرم در روز (سرطان پستان متاستاتیک HER2 مثبت) یا 1500 میلی گرم در روز تا 5500 میلی گرم در روز تیتر کنید تا زمانی که تحمل می شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
لاروترکتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لاروترکتینیب را کاهش دهند. مدیریت: از استفاده از القا کننده های قوی CYP3A4 همراه با لاروترکتینیب خودداری کنید. اگر نمی توان از این ترکیب جلوگیری کرد ، دوز لاروترکتینیب را دو برابر کنید. پس از توقف القا کننده پس از یک دوره 3 تا 5 برابر نیمه عمر القا به دوز قبلی کاهش می یابد. تداخل رده D: اصلاح درمان
لدیپاسویر: القا کننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی لدیپاسویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لفامولین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لفامولین را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان لفامولین با القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید ، مگر اینکه مزایای آن بیشتر از خطرات باشد. تداخل رده D: اصلاح درمان
لفامولین (داخل وریدی): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لفامولین (داخل وریدی) را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان تزریق وریدی لفامولین با القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید ، مگر اینکه مزایای آن بیشتر از خطرات باشد. هم چنین  القای P-گلیکوپروتئین / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی لفامولین (داخل وریدی) را کاهش دهد. مدیریت: از مصرف همزمان لفامولین (وریدی) با القاکننده های P-glycoprotein / ABCB1 خودداری کنید ، مگر اینکه مزایای آن بیشتر از خطرات باشد. تداخل رده D: اصلاح درمان
لمبورکسانت: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لمبورکسانت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لترموویر: القاکننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی لترموویر را کاهش دهند. هم چنین ممکن است غلظت سرمی القاکننده های UGT1A1 را افزایش دهد.
تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لیناگلیپتین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لیناگلیپتین را کاهش دهند. القا کننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی لیناگلیپتین را کاهش دهند. مدیریت: کاملاً در نظر بگیرید که در بیمارانی که تحت درمان با لیناگلیپتین هستند ، از گزینه ای برای هر القا کننده P-گلیکوپروتئین استفاده کنید. در صورت استفاده از این ترکیب ، بیماران را از نظر کاهش اثر لیناگلیپتین از نزدیک کنترل کنید. در صورت استفاده از این ترکیب ، بیماران را از نظر کاهش اثر لیناگلیپتین از نزدیک کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
لونافارنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لونافارنیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لوپیناویر: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی لوپیناویر را کاهش دهد. لوپیناویر ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. مدیریت: از یک بار در روز رژیم لوپیناویر ریتوناویر همراه با کاربامازپین استفاده نکنید. در صورت استفاده با رژیم دو بار در روز لوپیناویر / ریتوناویر ، میزان اثربخشی لوپیناویر / ریتوناویر را کنترل کنید. همچنین برای افزایش اثرات یا سمیت کاربامازپین نظارت کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
لورلاتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است اثر کبدی سمی لورلاتینیب را افزایش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لورلاتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لوماکافتور/ایواکافتور: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لوماکافتور و ایواکافتور را کاهش دهند. به طور خاص ، غلظت سرمی ایواکافتور ممکن است کاهش یابد. تداخل رده  X: منع مصرف همزمان
لوماتپرون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لوماتپرون را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لوراسیدون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لوراسیدون را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
لوربینکتدین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی لوربینکتدین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ماکیمورلین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ماکیمورلین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ماسیتنتان: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ماسیتنتان را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
مانیدیپین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی مانیدیپین را کاهش دهند. مدیریت: در نظر داشته باشید که از مصرف همزمان مانییدپین و القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. در صورت ترکیب ، از نزدیک اثرات مانیدیپین و از دست دادن اثر را کنترل کنید. ممکن است به افزایش دوزهای مانیدیپین نیاز باشد. تداخل رده D: اصلاح درمان
ماراویروک: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ماراویروک را کاهش دهند. مدیریت: دوز بزرگسالان ماراویروک را به دوز 600 گرم در روز افزایش دهید ، اما فقط در صورت عدم وجود یک مهار کننده قوی CYP3A4. برای کودکان که مهارکننده قوی CYP3A4 نیز دریافت نم کنند توصیه نمی شود. در بیماران با CrCl کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه استفاده نکنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
مفلوکین: ممکن است اثر درمانی داروهای ضد تشنج را کاهش دهد. مفلوكین ممكن است غلظت سرمی داروهای ضدتشنج را كاهش دهد. مدیریت: مصرف مفلوكین برای پیشگیری از مالاریا در افرادی كه سابقه تشنج دارند ، منع مصرف دارد. اگر از داروهای ضدتشنج برای موارد دیگری استفاده می شود ، غلظت های ضد تشنج و پاسخ درمان را با استفاده همزمان کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
متیل پردنیزولون: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متیل پردنیزولون را کاهش دهند. مدیریت: افزایش دوز متیل پردنیزولون را در بیمارانی که القاکننده های قوی CYP3A4 دریافت می کنند در نظر بگیرید و از نظر کاهش اثر استروئید از نزدیک نظارت کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
میدوستارین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی میدوستارین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
میفه پریستون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی میفه پریستون را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
میرودنافیل: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی میرودنافیل را کاهش دهد. مدیریت: از مصرف همزمان میرودنافیل و القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. در صورت ترکیب ، اثرات میرودنافیل را کاهش دهید. برای دستیابی به اثرات مطلوب ممکن است نیاز به افزایش دوز میرودنافیل باشد. تداخل رده D: اصلاح درمان
بازدارنده های مونوآمین اکسیداز: کاربامازپین ممکن است اثر سوء یا سمی مهارکننده های مونوآمین اکسیداز را افزایش دهد. مدیریت: از مصرف همزمان کاربامازپین در طول یا در طی 14 روز پس از قطع درمان با مهارکننده مونوآمین اکسیداز خودداری کنید. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نالدمدین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نالدمدین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نالوکسگول: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نالوکسگول را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نفازودون: ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. همچنین ، ممکن است غلظت متابولیت اپوکسید کاربامازپین فعال کاهش یابد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی نفازودون را کاهش دهد. غلظت متابولیتهای نفازودون فعال نیز ممکن است کاهش یابد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نراتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نراتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نتوپیتانت: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نتوپیتانت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نویراپین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی نویراپین را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نیفدیپین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نیفدیپین را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان نیفدیپین با القاکننده های قوی CYP3A4 در صورت امکان خودداری کنید و در صورت ترکیب ، بیماران را از نظر کاهش علائم بالینی پاسخ نیفدیپین تحت نظر قرار دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
نیلوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نیلوتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نیمودیپین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نیمودیپین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نینتدانیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی نینتدانیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
نیزولدیپین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی نیزولدیپین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اولاپاریب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اولاپاریب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اوسیمرتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اوسیمرتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان اوسیمرتینیب و القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. در صورت اجتناب ناپذیری مصرف همزمان ، اوسیمرتینیب را به 160 میلی گرم در روز افزایش دهید. 3 هفته پس از قطع القاکننده قوی CYP3A4 ، اوسیمرتینیب را به 80 میلی گرم در روز کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
پالبوسیکلیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پالبوسیکلیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پانوبینوستات: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پانوبینوستات را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پازوپانیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پازوپانیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پمیگاتینیب: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پمیگاتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پرامپانل: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی پرامپانل را کاهش دهد. مدیریت: در صورت استفاده از پرمپانل با کاربامازپین ، دوز اولیه پرمپانل را به 4 میلی گرم در روز افزایش دهید. بیمارانی که این ترکیب را دریافت می کنند باید برای نظارت از نزدیک دنبال شوند ، خصوصاً با هرگونه تغییر در اثر کاربامازپین. تداخل رده D: اصلاح درمان
پکسیدارتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پکسیدارتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پیماوانسرین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پیماوانسرین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پیپراکوئین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پیپراکوئین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پیتولیسانت: القاکننده های  CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پیتولیسانت را کاهش دهد. تداخل رده D: اصلاح درمان
پوناتینیب: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پوناتینیب را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف همزمان پوناتینیب با القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید ، مگر اینکه مزیت بالقوه درمان همزمان بیش از خطر کاهش قرار گرفتن در معرض پوناتینیب باشد. در صورت ترکیب ، بیماران را برای کاهش اثر پوناتینیب کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
پونزیمود: القا کننده های UGT1A1 ممکن است غلظت سرمی پونزیمود را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پرالستینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پرالستینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان پرالستینیب با القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. در صورت ترکیب ، دوز اولیه پرالستینیب را افزایش دهید تا دوز فعلی پرالستینیب تا روز 7 بعد از تجویز همزمان، دو برابر شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
پرازیکوانتل: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پرازیکوانتل را کاهش دهند. مدیریت: استفاده از پرازیکوانتل با القا کننده های قوی CYP3A4 منع مصرف ندارد. مصرف ریفامپین را 4 هفته قبل از شروع درمان با پرازیکوانتل قطع کنید. ریفامپین ممکن است روز بعد از تکمیل پرازیکوانتل از سر گرفته شود. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پرتومانید: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی پرتومانید را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
پروژستین ها (پیشگیری از بارداری): کاربامازپین ممکن است اثر درمانی پروژستین ها (پیشگیری از بارداری) را کاهش دهد. تداخل در پیشگیری از بارداری امکان پذیر است. مدیریت: استفاده از داروهای ضد بارداری غیر هورمونی جایگزین توصیه می شود. هنگام استفاده از لوونورژسترل به عنوان پیشگیری از بارداری اضطراری ، پیشنهاد می شود در صورت استفاده از کاربامازپین در 4 هفته گذشته ، دوز لوونورژسترل به 3 میلی گرم افزایش یابد. تداخل رده D: اصلاح درمان
کوئتیاپین: ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال کاربامازپین را افزایش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی کوئتیاپین را کاهش دهد. مدیریت: برای حفظ خاضیت درمانی دوز کوئتیاپین به 5 برابر دوز معمول افزایش می یابد. در طی 7 تا 14 روز پس از قطع مصرف کاربامازپین ، دوز کوئتیاپین را به دوز قبلی کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
کینین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی کینین را کاهش دهد. کینین ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. مدیریت: اجتناب از این ترکیب را در نظر بگیرید. اگر نمی توان از مدیریت همزمان جلوگیری کرد ، میزان اثربخشی کینین و علائم و نشانه های سمیت کاربامازپین را کنترل کنید. غلظت سرمی کاربامازپین را به طور مناسب کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
رادوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی رادوتینیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید زیرا خطر شکست درمان با رادوتینیب ممکن است افزایش یابد. تداخل رده D: اصلاح درمان
رانولازین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی رانولازین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
رگورافنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی رگورافنیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
رلوگولیکس: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی رلوگولیکس را کاهش دهد. مدیریت: از مصرف رلوگولیکس با داروهایی که هر دو القاکننده های قوی CYP3A4 و P-گلیکوپروتئین (P-gp) هستند تا حد امکان خودداری کنید. در صورت ترکیب ، دوز رلوگولیکس را به 240 میلی گرم یک بار در روز افزایش دهید. با قطع مصرف القاکننده ترکیبی ، دوز دارو را به 120 میلی گرم در روز کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ریبوسیکلیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ریبوسیکلیب را کاهش دهد. تداخل رده X: امنع مصرف همزمان
ریلپیویرین: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی ریلپیویرین را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ریمجپنت: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ریمجپنت را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ریپرتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ریپرتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ریسپریدون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ریسپریدون را کاهش دهند. مدیریت: در صورت شروع یک القاکننده قوی CYP3A4 ، دوز خوراکی ریسپریدون (بیش از دو برابر دوز اصلی) را تنظیم کنید. برای بیماران مصرف کننده عضلانی ریسپریدون ، افزایش دوز عضلانی یا دوزهای اضافی ریسپریدون خوراکی را در نظر بگیرید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ریواروکسابان: القاکننده های CYP3A4 (قوی) و P-گلیکوپروتئین ممکن است غلظت سرمی ریواروکسابان را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
روفلومیلاست: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی روفلومیلاست را کاهش دهد. مدیریت: اطلاعات تجویز شده توسط ایالات متحده توصیه نمی کند که القا کننده های قوی CYP3A4 با روفلومیلاست ترکیب شود. در تک نگاری محصول کانادایی چنین توصیه ای ارائه نشده است اما خاطرنشان می شود که چنین عواملی ممکن است اثرات درمانی روفلومیلاست را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
رولاپیتانت: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی رولاپیتانت را کاهش دهند. مدیریت: از مصرف رولاپیتانت در بیمارانی که نیاز به تجویز مزمن القاکننده های قوی CYP3A4 دارند خودداری کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
رومیدپسین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی رومیدپسین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ساکیتوزومب گویتکان: القا کننده های UGT1A1 ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های) فعال Sacituzumab Govitecan را کاهش دهند. به طور خاص ، غلظت SN-38 ممکن است کاهش یابد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سلومتینیب: القایی CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سلومتینیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سیمپرویر: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سیمپرویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سیپونیمود: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی سیپونیمود را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سیرولیموس: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سیرولیموس را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان القاکننده های قوی CYP3A4 و سیرولیموس خودداری کنید. در صورت ترکیب ، میزان غلظت سیرولیموس سرم را کاهش دهید. افزایش دوز سیرولیموس احتمالاً برای جلوگیری از سطح پایین سیرولیموس ضروری خواهد بود. تداخل رده D: اصلاح درمان
سوفوسبوویر: القا کننده های P-glycoprotein / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی سوفوسبوویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سونیدگیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سونیدگیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سورافنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سورافنیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
استریپنتول: ممکن است غلظت سرمی کاربامازپین را افزایش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
سونیتینب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی سونیتینب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان خودداری کنید. در صورت ترکیب ، هنگام درمان GIST یا RCC ، دوز سونیتینیب را به حداکثر 87.5 میلی گرم در روز برسانید. هنگام درمان PNET دوز سونیتینیب را به حداکثر 62.5 میلی گرم در روز افزایش دهید. بیماران را از نظر کاهش کارایی و افزایش سمیت کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
تاکرولیموس (سیستمیک): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تاکرولیموس (سیستمیک) را کاهش دهند. مدیریت: نظارت بر میزان غلظت و اثرات تاکرولیموس در صورت ترکیب با القاکننده های قوی CYP3A4. در طول استفاده همزمان احتمالاً افزایش دوز تاکرولیموس مورد نیاز خواهد بود. تداخل رده D: اصلاح درمان
تادالافیل: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تادالافیل را کاهش دهند. مدیریت: اختلال نعوظ یا BPH: نظارت بر میزان اثربخشی - هیچ تنظیم دوز استاندارد توصیه نمی شود. از مصرف تادالافیل برای فشار خون شریانی ریوی در بیمارانی که یک القا کننده قوی CYP3A4 دریافت می کنند خودداری کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
تاموکسیفن: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (تاموکسیفن) را کاهش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تاموکسیفن را کاهش دهند. تداخل رده D: اصلاح درمان
تازیملتئون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تازیملتئون را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تازمتوستات: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تازمتوستات را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تلیترومایسین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تلیترومایسین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تمزیرولیموس: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی تمزیرولیموس را کاهش دهد. غلظت متابولیت فعال ، سیرولیموس نیز احتمالاً کاهش می یابد (و ممکن است حتی به میزان بیشتری). مدیریت: اطلاعات تجویز شده با تمزیرولیموس ، جلوگیری از همزمان با القا کننده های قوی CYP3A4 مانند کاربامازپین را توصیه می کند. با این حال ، در صورت نیاز به درمان همزمان ، افزایش دوز بزرگسالان تمزیرولیموس به 50 میلی گرم در هفته باید در نظر گرفته شود. تداخل رده D: اصلاح درمان
تنوفوویر آلافنامید: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی تنوفوویر آلافنامید را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تپوتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تپوتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تیوتپا: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال تیوتپا را افزایش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تیوتپا را کاهش دهند. مدیریت: اطلاعات تجویز شده تیوتپا توصیه می کند از مصرف همزمان تیوتپا و القا کننده های قوی CYP3A4 پرهیز کنید. اگر مصرف همزمان اجتناب ناپذیر است ، عوارض جانبی را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
تیاگابین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تیاگابین را کاهش دهند. مدیریت: در بیمارانی که همزمان با این دارو یک القاکننده قوی CYP3A4 مصرف می کنند ، تقریباً دو برابر دوز بالاتر تیاگابین و تیتراسیون سریعتر دوز مورد نیاز خواهد بود. تداخل رده D: اصلاح درمان
تیکاگرلور: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (تیکاگرلور) را کاهش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تیکاگرلور را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تیووزانیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تیووزانیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
توفاسیتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی توفاسیتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تولواپتان: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تولواپتان را کاهش دهد. مدیریت: از استفاده همزمان القاکننده های قوی CYP3A4 با تولواپتان با نام تجاری Jynarque خودداری کنید. برای بیمارانی که مارک تولواپتان با نام تجاری Samsca دریافت می کنند ، پاسخ بیمار به تولواپتان را کنترل کرده و در صورت نیاز دوز تولواپتان را تنظیم کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
تورمیفن: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های) فعال تورمیفن را کاهش دهند. القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تورمیفن را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ترابکتدین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ترابکتین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ترامادول: ممکن است اثر مهارکننده CNS کاربامازپین را افزایش دهد. ترامادول ممکن است اثر درمانی کاربامازپین را کاهش دهد. کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی ترامادول را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
تریازولام: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تریازولام را کاهش دهد. مدیریت: در صورت امکان گزینه های دیگری را برای این ترکیب در نظر بگیرید. احتمالاً افزایش قابل توجهی از دوز تریازولام مورد نیاز است. تداخل رده D: اصلاح درمان
توکاتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی توکاتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X:منع مصرف همزمان
یوبروجپانت: القایی CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی یوبروجپانت را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
یولی پریستال: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی یولی پریستال را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
اپاداسیتینیب: القایی CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی اپاداسیتینیب را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
والبنازین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت (های) فعال والبنازین را کاهش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی والبنازین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
واندتانیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی متابولیت فعال (واندتانیب) را افزایش دهند. القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی واندتانیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ولپاتاسویر: القاکننده های CYP2B6 (متوسط) ممکن است غلظت سرمی ولپاتاسویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ومورافنیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرم ومورافنیب را کاهش دهند. مدیریت: در صورت امکان از مصرف همزمان ومورافنیب و القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. اگر تجویز همزمان اجتناب ناپذیر است ، دوز ومورافنیب را 240 میلی گرم افزایش دهید. دوز قبلی ومورافنیب را 2 هفته پس از قطع القاکننده قوی CYP3A4 از سر بگیرید. تداخل رده D: اصلاح درمان
ونتوکلاکس: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ونتوکلاکس را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ویلازودون: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ویلازودون را کاهش دهند. مدیریت: در بیماران مبتلا به القا کننده های CYP3A4 قوی برای 14 روز ، دوز ویلازودون را تا 2 برابر افزایش دهید (از 80 میلی گرم در روز بیشتر نباشد). بیش از 1 تا 2 هفته پس از قطع القا ، به دوز اصلی ویلازودون کاهش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
وین کریستین (لیپوزومال): القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی وین کریستین (لیپوزومی) را کاهش دهد. القا P کننده های P-گلیکوپروتئین / ABCB1 ممکن است غلظت سرمی وین کریستین (لیپوزومی) را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
وینفلونین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی وینفلونین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
آنتاگونیست های ویتامین K (به عنوان مثال وارفارین): کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی آنتاگونیست های ویتامین K را کاهش دهد. مدیریت: برای کاهش INR و اثرات آنتاگونیستهای ویتامین K در صورت شروع کاربامازپین یا افزایش دوز ، یا افزایش INR و اثرات در صورت قطع کاربامازپین یا کاهش دوز ، نظارت کنید. تنظیمات دوز آنتاگونیست ویتامین K احتمالاً مورد نیاز خواهد بود. تداخل رده D: اصلاح درمان
وکلوسپورین: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی وکلوسپورین را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
وراپاکسار: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی وراپاکسار را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
وریکونازول: کاربامازپین ممکن است غلظت سرمی ووریکونازول را کاهش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
ورتیوکستین: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ورتیوکستین را کاهش دهند. مدیریت: دوز ورتیوكستین باید ظرف 14 روز پس از قطع مصرف القاكننده ، به حد نرمال برگردد. تداخل رده D: اصلاح درمان
وکسلوتور: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی وکسلوتور را کاهش دهد. مدیریت: از مصرف همزمان وکسلوتور و القاکننده های قوی CYP3A4 خودداری کنید. اگر مصرف همزمان اجتناب ناپذیر است ، دوز وکسلوتور را یک بار در روز به 2500 میلی گرم افزایش دهید. تداخل رده D: اصلاح درمان
وکسیلاپرویر: القا کننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی ووکسیلاپرویر را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
زالپلون: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی زالپلون را کاهش دهند. مدیریت: استفاده از خواب آور دیگری را در نظر بگیرید که توسط CYP3A4 در بیمارانی که القا کننده های قوی CYP3A4 دریافت می کنند متابولیزه نمی شود. اگر زالپلون با یک القاکننده قوی CYP3A4 ترکیب شده است ، میزان اثربخشی زالپلون را کنترل کنید. تداخل رده D: اصلاح درمان
زانوبروتینیب: القاکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی زانوبروتینیب را کاهش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان

• دیسکرازی های خونی: در درمان با کاربامازپین احتمال ایجاد آنمی یا آگرانولوسیتوز وجود دارد. بنابراین باید قبل از شروع داروی کاربامازپین و طی درمان به صورت دوره ای شمارش سلول های خونی انجام شود. در صورت بروز علائم تضعیف مغز استخوان به صورت جدی, باید مصرف دارو قطع شود. طیف وسیعی از اختلالات خونی مانند آگرانولوسیتوز, آنمی آپلاستیک, نوتروپنی, لکوپنی, ترومبوسایتوپنی, پان سایتوپنی و آنمی ممکن است ایجاد شود. بیماران با سابقه قبلی عوارض خونی به هر دارویی, ممکن است در خطر بیشتری برای عوارض خونی کاربامازپین باشند. بیمار باید در صورت بروز تب, آفت دهان, زخم های دهانی, عفونت یا خون ریزی سریعا به پزشک مراجعه کند.
• تضعیف سیتم عصبی مرکزی : دارو ممکن است باعث اختلال در عملکرد ذهنی و جسمی شود. بیمار باید از انجام کارهای نیازمند هوشیاری مانند کار با وسایل خطرناک یا رانندگی خودداری کند.
• سمیت پوستی: واکنش های شدید و گهگاه کشنده مانند نکروز اپی درمال توکسیک و سندرم استیونس-جانسون ممکن است روی دهد. این احتمال به صورت ژنتیکی در بیماران آسیایی بیشتر است و در مصرف این دارو با سایر داروهای ضد تشنج این احتمال افزایش می یابد.
• سمیت کبدی: احتمال ایجاد اختلالات کبدی با طیف وسیعی از عوارض از افزایش خفیف آنزیم های کبدی تا نارسایی کبدی وجود دارد. این عوارض در کنار سندرم های ایمونوآلرژنیک دیگری مانند ازدیاد حساسیت چند اندامه (سندرم DRESS) و واکنش های شدید پوستی (مثل استیون جانسون) ممکن است ایجاد شود. عملکرد کبد خصوصا در بیماران دارای اختلال کبدی, باید به صورت دوره ای بررسی شود و در صورت وجود شواهدی از درگیری کبدی بلافاصله دارو قطع شود. هرچند در مواردی علی رغم قطع کاربامازپین تاثیر کبدی دارو ادامه پیدا کرده است.
• هایپوناترمی : با مصرف کاربامازپین ممکن است کاهش سدیم خون رخ دهد که معمولا ناشی از ترشح نامناسب هورمون آنتی دیورتیک است. این احتمال بروز این وضعیت وابسته به دوز است و در بیماران مسن یا بیمارانی که دیورتیک مصرف می کنند محتمل تر است. در بیماران مبتلا به هایپوناترمی علامت دار ممکن است نیاز به قطع داروی کاربامازپین باشد.
• اثرات روانی : کاربامازپین ممکن است باعث ایجاد سایکوز نهفته، گیجی و برانگیختگی شود. در بیماران مسن ریسک اختلالات روانپزشکی بیشتر است.
• سمیت کلیوی: به علت احتمال ایجاد عوارض کلیوی گاها شدید, عملکرد کلیوی باید در ابتدا و طی درمان به دقت تحت کنترل باشد.
• حساسیت آنتی کولینرژیک : این دارو اثرات آنتی کولینرژیکی خفیفی دارد و در بیماران دارای حساسیت به اثرات آنتی کولینرژیک (احتباس ادراری, افزایش فشار داخل چشم و یبوست) با احتیاط مصرف شود.
• قلبی عروقی: اختلالات هدایتی قلب شامل بلاک گره AV ممکن است ایجاد شود بنابراین در بیماران دارای اختلالات هدایتی قلب با احتیاط مصرف شود چراکه احتمال تشدید عوارض قلبی وجود دارد.

• در صورت وجود سابقه تضعیف مغز استخوان یا آلرژی به کاربامازپین یا هر کدام از داروهای ضد افسردگی آمی تریپتیلین, ایمی پیرامین, نورتریپتیلین, دوکسپین و دزی پیرامین, نباید کاربامازپین مصرف شود.
• در صورت مصرف مهار کننده های MAO شامل فورازولیدون, ایزوکربوکسازید, لینزولید, فنلزین, سلژلین و ترانیل سیپرومین, تا 14 روز قبل از شروع کاربامازپین, باید از مصرف کاربامازپین خودداری شود چراکه احتمال افزایش شدید فشار خون وجود دارد.
• کاربامازپین ممکن است باعث ایجاد راش پوستی تهدید کننده حیات شود. این احتمال در افراد بومی قاره آسیا بیشتر است.

برای اطمینان از بی ضرری دارو در خصوص موارد زیر با پزشک مشورت شود:

• بیماری قلبی, فشارخون یا چربی خون بالا, اختلالات کبدی یا کلیوی, گلوکوم, اختلالات تیروئیدی, لوپوس, پورفیری, سابقه بیماری های روانی یا خودکشی.
• در صورت بارداری تنها با نظر پزشک دارو قطع شود یا ادامه یابد و به صورت خودسرانه قطع نشود. کاربامازپین ممکن است برای جنین مضر باشد اما وقوع تشنج در طی بارداری هم ممکن است هم برای مادر و هم برای چنین مشکل زا باشد. سودمندی پیشگیری از تشنج ارجح بر وجود خطرات برای جنین است. بنابراین با توجه به شرایط، پزشک برای ادامه یا قطع درمان تصمیم می گیرد.
• کاربامازپین ممکن است باعث کاهش اثربخشی قرص های ضد بارداری شود بنابراین باید یک روش فیزیکی نیز برای جلوگیری از بارداری استفاده شود.
• کاربامازپین در شیر ترشح می شود بنابراین طی مصرف این دارو نباید به نوزاد شیر داده شود.
• در صورت فراموش کردن یک دوز، دارو باید بلافاصله استفاده شود ولی اگر تا دوز بعدی زمان زیادی باقی نیست از دوز فراموش شده صرف نظر شده و برنامه عادی مصرف دارو ادامه یابد و دوز دارو 2 برابر نشود.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

کاربامازپین و متابولیت فعال آن از جفت عبور می کنند. غلظت متغیر است اما با غلظت سرم مادر ارتباط دارد.
کاربامازپین ممکن است با اثرات تراتوژنیک ، از جمله اسپینا بیفیدا ، نقایص جمجمه و صورت و ناهنجاری های قلبی عروقی همراه باشد. داده های ثبت شده بین المللی داروهای ضد صرع و بارداری (EURAP) و ثبت بارداری صرع انگلیس و ایرلند (UKEPR) نشان می دهد که خطر ناهنجاری های مادرزادی با دوزهای بالاتر افزایش می یابد. خطر اثرات تراتوژنیک با درمان چند دارویی ضد تشنج بیشتر از مونوتراپی است. تأخیر در رشد نیز در اثر قرار گرفتن در معرض رحم به کاربامازپین (برای هر سازنده) مشاهده شده است.
به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از بارداری ، برخی از خواص فارماکوکینتیک کاربامازپین ممکن است تغییر کند. با این حال ، مطالعات موجود نتایج کمی متناقضی دارند. نظارت بر داروی کاربامازپین در خانم های باردار توصیه می شود.
کاربامازپین برای درمان اختلال دوقطبی در بارداری توصیه نمی شود.

کاربامازپین و متابولیت اپوکسید فعال آن در شیر مادر ترشح می شود.
دپرسیون تنفسی ، تشنج ، حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال و یا کاهش تغذیه در برخی از نوزادان در معرض کاربامازپین مشاهده شده است و ممکن است نشان دهنده سندرم محرومیت نوزاد باشد.
به گفته سازنده ، تصمیم برای ادامه یا قطع شیردهی در طول درمان باید خطر قرار گرفتن در معرض نوزاد و مزایای درمان برای مادر را در نظر بگیرد. WHO کاربامازپین را با شیردهی سازگار می داند. نوزادان باید از نظر عوارض جانبی کنترل شوند. هنگامی که برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود ، کاربامازپین برای استفاده در زنان شیرده قابل قبول است.
اندازه گیری غلظت کاربامازپین در سرم نوزادان شیرخوار توصیه نمی شود. با این حال ، در صورت مشاهده عوارض جانبی ، شیردهی باید قطع شود.

اکس کاربازپین , توپیرامات , گاباپنتین , والپروات سدیم , زونیساماید , فنی توئین , لاموتریژین , ویگاباترین , فن فلورامین , فلبامات , دی والپروئکس سدیم , روفینامید , لاکوزامید , لیتیوم

اطلاعات دارویی تشنج ضد تشنج کاربامازپین اختلالات دو قطبی