اطلاعات دارویی آلترتامین

● مکانیسم دقیق اثر آلترتامین به طور کامل شناخته نشده است.

● با این حال، به عنوان یک عامل آلکیله کننده، متعلق به گروه داروهای ضد نئوپلاستیک طبقه بندی می شود.

● عوامل آلکیله کننده با تشکیل پیوندهای شیمیایی با مولکول های DNA در سلول هایی که به سرعت تقسیم می شوند، از جمله سلول های سرطانی، کار می کنند.

● این فرآیند با تکثیر DNA و فرآیندهای تقسیم سلولی سلول‌های سرطانی تداخل می‌کند و منجر به مرگ آنها و مهار رشد تومور می‌شود.

● آلترتامین به طور خاص در برابر سلول های سرطان تخمدان که به درمان های دیگر مقاوم شده اند موثر است و آن را به گزینه ای ارزشمند در مدیریت سرطان تخمدان پیشرفته یا عود کننده تبدیل می کند.

● فارماکودینامیک آلترتامین شامل خواص آلکیله کننده و فعالیت خاص آن در برابر سلول های سرطان تخمدان است.

● آلترتامین به عنوان یک عامل آلکیله کننده، پیوندهای کووالانسی با DNA ایجاد می کند و باعث تغییرات شیمیایی می شود که در همانندسازی DNA و تقسیم سلولی اختلال ایجاد می کند.

● این حالت منجر به مرگ سلول های سرطانی در حال تقسیم سریع می شود و به مهار رشد و پیشرفت تومور کمک می کند.

● فعالیت انتخابی آلترتامین در برابر سلول های سرطان تخمدان، آن را به یک گزینه درمانی با ارزش در زمانی که سایر درمان ها مؤثر نبوده اند تبدیل می کند.

● پس از مصرف خوراکی، آلترتامین از دستگاه گوارش به جریان خون جذب می شود.

● این متابولیسم در کبد، عمدتاً توسط آنزیم CYP3A4، برای تشکیل متابولیت‌های فعال انجام می‌شود.

● سپس دارو و متابولیت های آن عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● فارماکوکینتیک آلترتامین ممکن است تحت تأثیر عوامل فردی بیمار مانند عملکرد کبد و متابولیسم قرار گیرد.

● نظارت منظم و تنظیم دوز ممکن است برای دستیابی به نتایج بهینه درمان و مدیریت عوارض جانبی بالقوه ضروری باشد.

● آلترتامین برای درمان سرطان تخمدان پیشرفته که به درمان های دیگر پاسخ نداده یا عود کرده است، توصیه می شود.

● ممکن است به عنوان بخشی از رژیم شیمی درمانی ترکیبی برای مدیریت سرطان تخمدان استفاده شود.

● دوز آلترتامین می تواند بر اساس سرطان خاص تحت درمان و پاسخ فردی بیمار به دارو متفاوت باشد.

● معمولاً به شکل کپسول خوراکی تجویز می شود.

● دوز توصیه شده و برنامه درمانی توسط یک متخصص انکولوژیست تعیین می شود و ممکن است شامل چرخه های مختلف درمان با دوره های استراحت در بین باشد.

● بیماران باید به شدت از دستورالعمل های پزشک را در مورد دوز تجویز شده، زمان تجویز و مدت درمان برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن پیروی کنند.

● آلترتامین در افراد مبتلا به حساسیت یا آلرژی شناخته شده به دارو منع مصرف دارد.

● در دوران بارداری یا در زنانی که ممکن است به دلیل خطر آسیب به جنین باردار شوند، نباید استفاده شود.

● مادران شیرده باید از مصرف آلترتامین خودداری کنند، زیرا ممکن است به شیر مادر وارد شود و به نوزاد شیرخوار آسیب برساند.

● عوارض جانبی رایج آلترتامین ممکن است شامل تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، خستگی و سرکوب مغز استخوان باشد که منجر به کم خونی، لکوپنی یا ترومبوسیتوپنی می شود.

● نوروپاتی محیطی که باعث گزگز، بی حسی یا ضعف در دست ها و پاها می شود نیز ممکن است رخ دهد.

● ممکن است در برخی بیماران اختلالات گوارشی و واکنش های آلرژیک مشاهده شود.

● آلترتامین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد و به طور بالقوه بر اثربخشی آنها تأثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

● برای جلوگیری از تداخلات مضر، ضروری است که پزشک تحت درمان را در مورد سایر داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکمل های گیاهی که در طول درمان با آلترتامین مصرف می شود، اطلاع دهید.

سرکوب مغز استخوان:
● آلترتامین ممکن است باعث سرکوب مغز استخوان شود و منجر به کاهش گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها شود.

● این حالت می تواند منجر به کم خونی، افزایش حساسیت به عفونت ها و افزایش خطر خونریزی شود.

سمیت عصبی:
● آلترتامین ممکن است باعث نوروپاتی محیطی شود که با بی حسی، گزگز و ضعف در اندام ها مشخص می شود.

بدخیمی های ثانویه:
● پس از درمان با آلترتامین خطر ابتلا به بدخیمی های ثانویه مانند لوسمی حاد وجود دارد.

عملکرد کلیه و کبد:
● بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه یا کبد ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت دقیق در هنگام استفاده از آلترتامین داشته باشند.

شمارش خون:
● آزمایش خون منظم برای نظارت بر تعداد سلول های خونی در طول درمان ضروری است.

● آلترتامین ممکن است به جنین در حال رشد آسیب برساند و در دوران بارداری منع مصرف دارد.

● در طول درمان باید از روش‌های پیشگیری از بارداری کافی استفاده شود و به زنانی که در سنین باروری هستند باید توصیه شود که در حین مصرف آلترتامین باردار نشوند.