اطلاعات دارویی آتروپین/دیفنوکسیلات ( لوموتیل )

● آتروپین/دیفنوکسیلات یک داروی ترکیبی است.

● دیفنوکسیلات یک آگونیست اپیوئیدی است که بر روی دستگاه گوارش (GI) عمل می کند تا حرکات بیش از حد روده را کاهش دهد و اسهال را کاهش دهد.

● این دارو با اتصال به گیرنده های اپیوئیدی در دستگاه گوارش، مهار آزادسازی استیل کولین و کاهش تحرک روده عمل می کند.

● آتروپین برای جلوگیری از سوء مصرف به فرمولاسیون اضافه می شود، زیرا در صورت مصرف در دوزهای بالا می تواند عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد کند.

● فارماکودینامیک آتروپین/دیفنوکسیلات شامل فعالیت آگونیست مواد افیونی دیفنوکسیلات است که زمان عبور دستگاه گوارش را کند می کند، فعالیت پریستالتیک را کاهش می دهد و جذب آب و الکترولیت را در روده افزایش می دهد.

● آتروپین، به عنوان یک عامل آنتی کولینرژیک، با ایجاد عوارض جانبی ناخوشایند مانند خشکی دهان، تاری دید و احتباس ادرار در صورت مصرف در دوزهای بالا، به جلوگیری از سوء مصرف دارو کمک می کند.

● پس از تجویز خوراکی، دیفنوکسیلات به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود و متابولیسم گسترده ای در اولین گذر در کبد انجام می شود.

● به متابولیت فعال دیفنوکسین تبدیل می شود که مسئول اثرات آگونیست مواد افیونی آن است.

● هر دو دیفنوکسیلات و دیفنوکسین به طور گسترده در سراسر بدن توزیع شده و تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرند.

● متابولیت ها عمدتاً از طریق مدفوع از طریق دفع صفراوی دفع می شوند.

● درمان اسهال حاد یا مزمن

● دوز آتروپین/دیفنوکسیلات (Lomotil®) ممکن است بسته به فرد و شدت علائم متفاوت باشد.

● پیروی از دستورالعمل های متخصص یا برچسب بسته بندی بسیار مهم است.

دوز معمول توصیه شده برای بزرگسالان عبارت است از:
● دوز اولیه: 5 میلی گرم دیفنوکسیلات (دو قرص 2.5 میلی گرمی) و 0.025 میلی گرم آتروپین (یک قرص) چهار بار در روز مصرف شود.

● دوز نگهدارنده: 5 میلی گرم دیفنوکسیلات (دو قرص 2.5 میلی گرمی) چهار بار در روز مصرف می شود، در صورت نیاز تنظیم می شود.

● آتروپین/دیفنوکسیلات در افراد دارای حساسیت مفرط شناخته شده به اجزای دارو منع مصرف دارد.

● در بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی، زردی انسدادی، گلوکوم یا اسهال عفونی شناخته شده یا مشکوک باید از مصرف آن اجتناب شود.

● مصرف آن در کودکان زیر 2 سال توصیه نمی شود.

● عوارض جانبی شایع ممکن است شامل خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، تاری دید و یبوست باشد.

● عوارض جانبی کمتر شایع اما بالقوه جدی ممکن است شامل مشکل در ادرار کردن، ضربان قلب سریع، درد شدید شکم یا واکنش های آلرژیک باشد.

● در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی شدید به پزشک مراجعه کنید.

● مصرف همزمان آتروپین/دیفنوکسیلات با داروهایی که سیستم عصبی مرکزی را تضعیف می‌کنند، مانند آرام‌بخش‌ها، آرام‌بخش‌ها یا الکل، ممکن است اثرات آرام‌بخش هر دو دارو را تشدید کند.

● ترکیب آتروپین/دیفنوکسیلات با مهارکننده های MAO می تواند منجر به افزایش اثرات آنتی کولینرژیک شود و باید از آن اجتناب شود.

● مهم است که متخصص را در مورد تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید مطلع کنید تا از تداخلات دارویی احتمالی جلوگیری شود.

● آتروپین/دیفنوکسیلات حاوی یک جزء اپیوئیدی (دیفنوکسیلات) است که ممکن است باعث تضعیف تنفسی شود، به ویژه در دوزهای بالا یا در افراد مبتلا به بیماری های تنفسی.

● دیفنوکسیلات، که یک مشتق مواد افیونی است، پتانسیل سوء مصرف و اعتیاد را دارد.

● در افرادی که سابقه سوء مصرف مواد دارند باید با احتیاط مصرف شود.

● بیماران مسن ممکن است نسبت به اثرات آتروپین/دیفنوکسیلات مانند آرام بخش و سرگیجه حساس تر باشند.

● آتروپین/دیفنوکسیلات باید با احتیاط در افراد مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی و همچنین افرادی که بیماری التهابی روده یا سابقه مگاکولون سمی دارند استفاده شود.

● استفاده از آتروپین/دیفنوکسیلات در دوران بارداری باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.

● توصیه می شود قبل از استفاده از این دارو در دوران بارداری با یک متخصص مشورت کنید.

● سایر داروهایی که برای درمان اسهال استفاده می شوند شامل لوپرامید (Imodium) و بیسموت ساب سالیسیلات (Pepto-Bismol) هستند.

● این داروها ممکن است اثرات مشابهی در کاهش تحرک روده داشته باشند.