Raloxifene
اطلاعات دارویی رالوکسیفن
رالوکسیفن Raloxifene
رالوکسیفن (raloxifene) یک داروی تنظیم کننده انتخابی نسل دوم استروژن می باشد که در پیشگیری از استئوپروز (پوکی استخوان) در زنان یائسه به کار می رود. رالوکسیفن با کند کردن روند پوکی استخوان کمک می کند تا استخوان ها کمتر دچار شکستگی شوند.
رالوکسیفن همچنین احتمال سرطان پستان مهاجم در زنان یائسه را کاهش می دهد.
این دارو دارای اثرات آگونیستی استروژن بر روی متابولیسم استخوان و کلسترول است، اما به عنوان یک آنتاگونیست کامل استروژن در غدد پستان و بافت رحمی عمل می کند.مکانیسم اثر
رالوکسیفن تنظیم کننده انتخابی گیرنده استروژن است. دارای اثرات شبه استروژنی روی استخوان (کاهش بازجذب استخوانی، افزایش دانسیته یا توده استخوانی) و چربی (کاهش LDL) ؛ آنتی استروژنی روی رحم و پستان می باشد.
فارماکودینامیک
رالوکسیفن، تنظیم کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERM) از رده بنزوتیوفن و شبیه به تاموکسیفن است از آن جهت که بر روی متابولیسم استخوان و چربی اثرات شبه استروژنی ایفا می کند، در حالی که در بافت رحمی و پستان آنتاگونیست اثرات استروژن می باشد. رالوکسیفن از لحاظ شیمیایی و فارماکولوژیکی با استروژن های طبیعی، ترکیبات استروئیدی و غیر استروئیدی مصنوعی با فعالیت استروژنی و آنتی استروژنی، متفاوت است.
استروژن ها نقش مهمی در سیستم های تولید مثل، اسکلتی، قلب و عروق و سیستم عصبی مرکزی زنان دارند و به طور عمده با تنظیم بیان ژن عمل می کنند. هنگامی که استروژن به ناحیه اتصال لیگاند گیرنده استروژن متصل می شود، پاسخ زیستی به عنوان نتیجه ای از تغییر ساختمانی گیرنده استروژن آغاز می شود که منجر به رونویسی ژن هدف می شود.
فعال شدن یا سرکوب بعد از ژن هدف، وابسته به دو دامنه مجزا از گیرنده می باشد: AF-1 و AF-2.
گیرنده استروژن همچنین رونویسی ژن را با استفاده از عناصر پاسخ مختلف و سایر مسیرهای فرعی دارای سیگنال میانجی گری می نماید. نقش استروژن به عنوان یک تنظیم کننده توده استخوانی به خوبی مشخص شده است.
در زنان بعد از سن یائسگی، کاهش پیش رونده توده استخوانی، به کاهش عملکرد تخمدان و کاهش میزان استروژن های گردش خون مربوط می شود.
استروژن همچنین اثرات مطلوبی بر کلسترول خون دارد.فارماکوکینتیک
جذب خوراکی رالوکسیفن 60 ٪ است ولی میزان فراهمی زیستی آن 2 ٪ می باشد.
شروع اثر دارو 8 هفته پس از مصرف است.
بیش از 95٪ رالوکسیفن به پروتئین های پلاسما متصل می شوند.
حجم توزیع دارو 2348 لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد.
رالوکسیفن به طور گسترده ای تحت متابولیسم عبور اول کبدی به کونژوگه های گلوکورونید تبدیل می شود.
متابولیت های دارو شامل رالوکسیفن- 4 گلوکورونید و رالوکسیفن- 6 گلوکورونید (غیر فعال) می باشد.
نیمه عمر دارو 27.7 تا 32.5 ساعت است.
دفع داروی رالوکسیفن از طریق مدفوع (بیش از 93٪) و ادرار (کمتر از 0.2٪) صورت می گیرد.موارد مصرف رالوکسیفن
مقدار مصرف رالوکسیفن
- پیشگیری و درمان پوکی استخوان در زنان بعد از سن یائسگی
60 میلی گرم خوراکی روزانه
- کاهش خطر ابتلا به سرطان مهاجم پستان در زنان یائسه
موارد منع مصرف
عوارض جانبی رالوکسیفن
تداخلات دارویی
ترانکسامیک اسید ، لنالیدوماید، تالیدوماید: افزایش خطر بروز وقایع ترومبوتیک
هشدارها
- افزایش خطر ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی این داروی رالوکسیفن گزارش شده است.
- زنانی که در گذشته یا حال دچار مشکلات در زمینه ترومبوآمبولی وریدی هستند نباید رالوکسیفن را مصرف کنند.
- در یک کارآزمایی بالینی در زنان یائسه دچار بیماری های قلبی عروقی یا در معرض خطر بالای ابتلا به وقایع عروق کرونر، افزایش خطر مرگ ناشی از سکته مغزی مشاهده شد.
- نسبت مزایا به معایب مصرف این دارو را در زنان با ریسک بالای سکته مغزی در نظر بگیرید.
- در صورت عدم تحرک طولانی مدت از 72 ساعت قبل دارو را قطع کنید.
- مصرف کلسیم و ویتامین دی همراه این دارو توصیه می شود.
- سطح تری گلیسرید خون در زنان با سابقه افزایش تری گلیسرید ناشی از استروژن خوراکی ممکن است افزایش یابد.
- درمان با استروژن را به تدریج متوقف نمایید، سپس 1 ماه با شروع رالوکسیفن فاصله بگذارید.
- خونریزی های ناشناخته رحمی را بررسی کنید.
- اختلال عملکرد کبدی را بررسی نمایید.
نکات قابل توصیه
- مصرف رالوکسیفن با یا بدون غذا تفاوتی ندارد.
- مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D همراه با این دارو توصیه می شود.
- آزمایشات مربوط به پستان را به طور منظم انجام دهید. پزشک شما زمان های نیاز به آزمایش را مشخص می کند و همانطور که پزشک گفته است، باید آزمایشات را انجام دهید.
- عملکرد خونی را همانطور که توسط پزشک گفته شده است کنترل کنید.
- آزمایش تراکم استخوان را همانطور که پزشک گفته، انجام دهید.
- نوشیدن الکل خود را محدود کنید.
- اگر به دلیل مواردی مانند سفرهای طولانی، بستری شدن طولانی مدت پس از جراحی یا بیماری نیاز دارید که برای مدت طولانی تحرک نداشته باشید به دلیل افزایش خطر احتمال لخته شدن خون با پزشک خود مشورت نمایید.
- رژیم غذایی و برنامه تمرینی را بر اساس دستور پزشک، دنبال کنید.
پرسش از دکتر داروساز