اطلاعات دارویی لوومتادیل استات

گیرنده های اپیوئیدها (مو ، کاپا ، دلتا) با گیرنده های پروتئین G همراه هستند و به عنوان تنظیم کننده های مثبت و منفی انتقال سیناپسی از طریق پروتئین های G که پروتئین های مؤثر را فعال می کنند ، عمل می کنند. اتصال اپیوئیدها تبدیل GTP به GDP را در کمپلکس G پروتئین تحریک می کند.
از آنجا که سیستم مؤثر آدنیلات سیکلاز و cAMP است که در سطح داخلی غشای پلاسمایی قرار دارد ،اپیوئیدها با مهار آدنیلات سیکلاز باعث کاهش cAMP داخل سلولی می شوند. سپس ترشح جزئی انتقال دهنده های عصبی مانند زیرواحد P، گابا، دوپامین، استیل کولین و نورآدرنالین مهار می شود.
اپیوئیدها همچنین باعث مهار شدن ترشح وازوپرسین ، سوماتوستاتین ، انسولین و گلوکاگون می شود. Levomethadyl استات به طور مؤثر کانالهای پتاسیم وابسته به کلسیم (آگونیست گیرنده OP1) را به سمت داخل باز می کند ، و در نتیجه باعث هایپرپلاریزاسیون  و کاهش تحریک پذیری عصبی می شود.

لوومتادیل استات (با نام LAAM نیز شناخته می شود) یک ضد درد مصنوعی یا سنتتیک با اقدامات متعدد است که از لحاظ کمی شبیه به مورفین است که برجسته ترین آنها شامل سیستم عصبی مرکزی و اندامهایی است که از عضله صاف تشکیل شده است. با این حال ، لوومتادیل استات از مورفین فعال تر و سمی تر است. اقدامات اصلی با ارزش درمانی ، ضد دردی و آرام بخشی و سم زدایی یا نگهداری موقت در اعتیاد به مواد مخدر است.
از این نظر ، این دارو مشابه متادون است و همچنین از لحاظ ساختاری شباهت ساختاری دارد. سندروم محرومیت از لوومتادیل استات ، از نظر کیفی شبیه به مورفین است ، با این تفاوت که از نظر شروع کندتر است ، این روند طولانی تر است و علائم آن شدیدتر است.

جذب سریع از راه خوراکی
اتصال به پروتئین : تقریبا 80%
متابولیسم: لوومتادیل استات به نور-لوومتادیل استات دی متیله می شود و دوباره از طریق دمتیلاسیون تبدیل به دی نور-لوومتادیل استات می شود.این متابولیسم گسترده عبور اول ، 2 متابولیت تولید می کند که از داروی اصلی فعال تر هستند.
نیمه عمر: 2.6 روز

وابستگی

دوز اولیه ORLAAM (لوومتادیل استات) برای معتادان خیابانی باید 20 تا 40 میلی گرم باشد. هر دوز بعدی ، که در فواصل 48 یا 72 ساعت تجویز می شود ، ممکن است با افزایش 5 تا 10 میلی گرم تنظیم شود تا زمانی که یک حالت پایدار فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک برسد ، معمولاً در طی 1 یا 2 هفته

ORLAAM (لوومتادیل استات) در بیمارانی که  QT طولانی شناخته شده یا مشکوک دارند (فاصله QTc بیشتر از 430 [مرد] یا 450 [ms] ms) منع مصرف دارد.
این شامل بیماران مبتلا به سندرم QT مادرزادی طولانی مدت یا شرایطی است که ممکن است منجر به طولانی شدن QT شود مانند: 1) برادی کاردی بالینی قابل توجه (کمتر از 50 بار در دقیقه) ، 2) هر بیماری قلبی قابل توجه از نظر بالینی ، 3) درمان با آنتی آریتمی کلاس I و کلاس III ، 4) درمان با مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) ، 5) درمان همزمان با سایر داروهای شناخته شده برای طولانی شدن فاصله QT و 6)  عدم تعادل الکترولیت ، به ویژه هیپوکالمی و هیپومنیزیمی.

ORLAAM (لوومتادیل استات) در بیمارانی که حساسیت بالایی به LAAM دارند ، منع مصرف دارد.

ORLAAM (لوومتیدیل استات) برای استفاده دیگری به جز برای درمان وابستگی به مواد افیونی توصیه نمی شود.

پزشکان باید نسبت به تپش قلب ، سینکوپ یا سایر علائم نشان دهنده ریتم قلبی نامنظم در بیمارانی که از ORLAAM استفاده می کنند ، آگاه باشند و سریعاً چنین مواردی را ارزیابی کنند.

ترفنادین , وندتانیب , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , دوفتیلید , بپریدیل , پرومازین , داساتینیب , استازولام , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , میبفرادیل , دوکسیلامین , مولیندون , تروگلیتازون , کوبیسیستات , دلاویردین , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , اکسی مورفون , پاراآلدهاید , برکسانولون , نابیلون , روفینامید , وکسلوتور , سوماترم

هیچ مطالعه تداخل دارویی در انسان انجام نشده است. ORLAAM (لوومتادیل استات) توسط ایزوفرم سیتوکروم CYP3A4 ،P450 متابولیزه می شود. افزودن داروهایی که باعث تحریک این آنزیم می شوند می توانند سطح متابولیت های فعال را در بیمار که قبلاً در حالت پایدار قرار داشت ، افزایش دهد.

موارد طولانی شدن QT و آریتمی جدی (Torsade de pointes) در طول درمان پس از درمان با ORLAAM (لومتادیل استات) مشاهده شده است.

گروه C . عوارض مصرف این دارو در جنین نامشخص است

گروه C بارداری
مطالعات مربوط به تولید مثل حیوانات کامل نیست و هیچگونه داده بالینی در مورد ایمنی ORLAAM (لوومتیدیل استات) در بارداری وجود ندارد. به همین دلایل ، ORLAAM (لوومتیدیل استات) برای استفاده در بارداری توصیه نمی شود