اطلاعات دارویی لوومیلناسیپران

● لوومیلناسیپران یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI) است.

مکانیسم عمل آن شامل موارد زیر است:
● مهار بازجذب سروتونین: لوومیلناسیپران غلظت سروتونین را در شکاف سیناپسی افزایش می دهد و اثرات تنظیم کننده خلق و خوی آن را افزایش می دهد.

● مهار بازجذب نوراپی نفرین: لوومیلناسیپران همچنین سطح نوراپی نفرین را افزایش می دهد که در هوشیاری و برانگیختگی عاطفی نقش دارد.

● اثرات ترکیبی: لوومیلناسیپران با تأثیر بر سطوح سروتونین و نوراپی نفرین، به کاهش علائم افسردگی و بهبود خلق و خو می پردازد.

● فارماکودینامیک لوومیلناسیپران شامل اثرات آن بر سیستم های انتقال دهنده عصبی است:
● افزایش فعالیت سروتونین: با مهار بازجذب سروتونین، لوومیلناسیپران در دسترس بودن سروتونین را افزایش می دهد که می تواند اثرات تنظیم کننده خلق و خو داشته باشد.

● افزایش سطح نوراپی نفرین: اثرات لوومیلناسیپران بر نوراپی نفرین به افزایش هوشیاری و برانگیختگی عاطفی کمک می کند.

● جذب: لوومیلناسیپران پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● پخش: به پروتئین های پلاسما متصل می شود و حجم توزیع متوسطی دارد.

● متابولیسم: لوومیلناسیپران تحت متابولیسم کبدی، عمدتاً از طریق آنزیم های CYP3A4 و CYP2D6 قرار می گیرد.

● دفع: از طریق ادرار، با نیمه عمری که امکان دوز یک بار در روز را فراهم می کند، دفع می شود.

● اختلال افسردگی اساسی (MDD)

● دوز لوومیلناسیپران می تواند بر اساس پاسخ بیمار و برنامه درمانی خاص که توسط پزشک مشخص شده است متفاوت باشد.

● لوومیلناسیپران معمولاً به صورت خوراکی به شکل کپسول مصرف می شود. یک رژیم دوز معمولی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

● دوز اولیه: به طور معمول حدود 20 میلی گرم به صورت خوراکی یک بار در روز مصرف می شود.

● دوز نگهدارنده: بسته به پاسخ فردی و تحمل، دوز ممکن است به تدریج به 40 میلی گرم یا 80 میلی گرم در روز افزایش یابد.

● حساسیت به لوومیلناسیپران یا هر یک از اجزای دارو.

● مصرف همزمان با یا طی 14 روز پس از قطع MAOI به دلیل خطر ابتلا به سندرم سروتونین.

● گلوکوم با زاویه باریک کنترل نشده.

● بیماری کلیوی در مرحله پایانی یا نارسایی شدید کلیوی.

● حالت تهوع
● دهان خشک
● افزایش ضربان قلب
● یبوست
● تعریق
● سرگیجه
● بی خوابی
● تاری دید

● داروهای سروتونرژیک: ترکیب لوومیلناسیپران با سایر عوامل سروتونرژیک می تواند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد.

● MAOI: لوومیلناسیپران نباید در 14 روز قبل یا بعد از درمان با MAOI به دلیل خطر سندرم سروتونین استفاده شود.

● داروهای مؤثر بر فشار خون: لوومیلناسیپران می تواند فشار خون را افزایش دهد، بنابراین هنگام استفاده از آن با سایر داروهایی که بر فشار خون تأثیر می گذارند، احتیاط می شود.

● افکار خودکشی: لوومیلناسیپران ممکن است خطر افکار خودکشی را افزایش دهد، به ویژه در افراد جوانتر یا در مراحل اولیه درمان. نظارت دقیق بسیار مهم است.

● سندرم سروتونین: ترکیب لوومیلناسیپران با سایر داروهایی که بر سطح سروتونین تأثیر می گذارند، می تواند منجر به سندرم سروتونین شود که با تحریک و ضربان قلب سریع مشخص می شود.

● فشار خون بالا: لوومیلناسیپران می تواند فشار خون را افزایش دهد، که نیاز به نظارت دارد، به ویژه در افراد مبتلا به فشار خون از قبل موجود.

● سلامت قلب و عروق: بیماران با سابقه بیماری قلبی باید قبل از شروع مصرف لوومیلناسیپران به دلیل اثرات بالقوه آن بر ضربان قلب و فشار خون مورد ارزیابی دقیق قرار گیرند.

● اختلال دوقطبی: کسانی که سابقه اختلال دوقطبی دارند باید قبل از استفاده از لوومیلناسیپران به دقت مورد ارزیابی قرار گیرند تا از ایجاد دوره های شیدایی یا هیپومانیا جلوگیری شود.

● نارسایی کبدی: در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کبد ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.

● ایمنی لوومیلناسیپران در دوران بارداری به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است.

● افراد باردار یا کسانی که قصد باردار شدن دارند باید وضعیت خود را با پزشک در میان بگذارند تا تصمیمات آگاهانه بگیرند.