اطلاعات دارویی ریلوناسپت

پیام رسانی اینترلوکین 1 بتا را از طریق باند شدن به اینترلوکین 1 بتا مسدود می­کند و از واکنش بین آن و رسپتورهای سطحی سلول جلوگیری می­کند.

درمان با ریلوناسپت منجر به کاهش اساسی در CRP و سرم آمیلوئید A (SAA) می­شود. سطوح بالاتر CRP و SAA با فعالیت بیماری التهابی در بیماران با CAPS یافت می­شود.

نیمه عمر: 8.6 ساعت

سایر ویژگی­های فارماکوکینتیکی در دسترس نیست.

ریلوناسپت سیستمیک از داروهای دسته­ی مهارکننده­ی اینترلوکین است و در درمان سنروم­های دوره­ای وابسته به Cryopyrin (CAPS)، سندروم خودایمنی سرماخوردگی خانوادگی (FCAS)، نقرس و سنروم Muckle Wells استفاده می­شود.

دوز اولیه:

320 میلی­گرم زیرجلدی در دو تزریق 2 میلی­لیتری (هرکدام 160 میلی­گرم) در یک روز در دو محل متفاوت

دوز نگهدارنده: 160میلی­گرم زیرجلدی هر هفته

ندارد.

بالای 10 درصد: واکنش محل تزریق، عفونت، عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی

1 تا 10 درصد: سرفه، سینوزیت

کمتر از یک درصد: واکنش ازدیاد حساسیت، نوتروپنی

باسی لیکسی مب , کاناکینومب , واکسن مننگوکوک کنژوگه , هیدروکسی کلروکین , مایکوفنولات سدیم , واکسن زنده ب ث ژ , سرتولیزوماب , گولیمومب , توسیلیزومب , موروموناب cd3 , اوریکما لانگیفولیا- تونگات الی

واکسن غیرفعل هپاتیت A ، واکسن هپاتیت a/b 

اگر بیمار دچار عفونت­های جدی شود نباید ادامه پیدا کند

همراه با TNF-alpha و اینترلوکین 1 توصیه نمی­شود.

گروه C . عوارض مصرف این دارو در جنین نامشخص است

دوز اولیه:

320 میلی­گرم زیرجلدی در دو تزریق 2 میلی­لیتری (هرکدام 160 میلی­گرم) در یک روز در دو محل متفاوت

دوز نگهدارنده: 160میلی­گرم زیرجلدی هر هفته