اطلاعات دارویی دیازپام

● مکانیسم اصلی اثر دیازپام شامل افزایش انتقال دهنده عصبی مهاری GABA است.

● با اتصال به یک محل خاص در گیرنده GABA-A، عملکرد گیرنده را به صورت آلوستریک تعدیل می کند و منجر به افزایش هجوم یون کلرید و هایپرپلاریزاسیون می شود.

● این حالت منجر به یک اثر آرام بخش بر روی سیستم عصبی مرکزی می شود و خواص ضد اضطراب، ضد تشنج، شل کننده عضلانی و آرام بخش آن را توضیح می دهد.

● دیازپام، مانند سایر بنزودیازپین ها، اثرات مهاری GABA را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می دهد.

● با اتصال به مکان‌های خاص روی گیرنده GABA-A، هجوم یون کلرید را تسهیل می‌کند، که منجر به هایپرپولاریزاسیون عصبی و کاهش تحریک‌پذیری می‌شود.

● جذب: پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض 1 تا 1.5 ساعت رخ می دهد.

● متابولیسم: به طور گسترده در کبد از طریق سیستم سیتوکروم P450، عمدتاً CYP3A4 متابولیزه می شود.

● حذف: نیمه عمر حذف متفاوت است و معمولاً بین 20 تا 50 ساعت متغیر است. متابولیت ها عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● اختلالات اضطرابی: اختلال اضطراب فراگیر و اختلال هراس.

● اسپاسم عضلانی: تسکین اسپاسم عضلات اسکلتی.

● تشنج: مدیریت تشنج های مکرر حاد و صرع.

● ترک الکل: درمان کمکی در مدیریت ترک حاد الکل.

● داروی قبل از بیهوشی: به عنوان یک عامل پیش بیهوشی برای کاهش اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی استفاده کنید.

اختلالات اضطرابی:
● به طور معمول، دوز اولیه خوراکی برای بزرگسالان 2 تا 10 میلی گرم، دو تا چهار بار در روز است. تنظیم دوز ممکن است بر اساس پاسخ فردی انجام شود.

اسپاسم عضلانی:
● برای اسپاسم عضلانی، دوز معمول خوراکی 2 تا 10 میلی گرم، سه تا چهار بار در روز است.

تشنج:
● تجویز داخل وریدی یا عضلانی در مدیریت تشنج حاد رایج است و دوزهای اولیه آن بین 5 تا 10 میلی گرم است. ممکن است در صورت نیاز دوزهای مکرر داده شود.

● نارسایی شدید تنفسی: در بیماران مبتلا به نارسایی حاد تنفسی اجتناب شود.

● نارسایی شدید کبدی: در افراد با نارسایی شدید کبدی منع مصرف دارد.

● آپنه خواب: از مصرف در بیماران مبتلا به آپنه خواب خودداری کنید، به خصوص اگر از تهویه کمکی استفاده نمی کنید.

● خواب آلودگی و بی حالی

● سرگیجه به خصوص در مراحل اولیه درمان

● ضعف عضلانی

● گیجی به ویژه در افراد مسن یا در دوزهای بالاتر

● استفاده طولانی مدت می تواند منجر به وابستگی جسمی و روانی شود.

● با قطع ناگهانی مصرف، علائمی مانند اضطراب، بی خوابی و لرزش ممکن است رخ دهد.

● مضعف‌کننده‌های CNS: افزایش آرام‌بخشی و افسردگی تنفسی هنگام استفاده با سایر داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی، مانند مواد افیونی یا الکل.

● مهارکننده‌های CYP3A4: مصرف همزمان با مهارکننده‌های قوی CYP3A4 ممکن است سطح دیازپام را افزایش داده و اثرات آرام‌بخش آن را تشدید کند.

● مصرف طولانی مدت ممکن است منجر به وابستگی جسمی و روانی شود که با قطع ناگهانی علائم ترک همراه می شود.

● با احتیاط مصرف شود، به خصوص در افراد مبتلا به بیماری های تنفسی، زیرا دیازپام می تواند باعث افسردگی تنفسی شود.

● هنگام تجویز برای سالمندان احتیاط می شود، زیرا ممکن است نسبت به اثرات آرام بخش حساس تر باشند و خطر سقوط را افزایش دهند.

● بیماران با سابقه سوء مصرف مواد باید در طول درمان با دیازپام به دقت تحت نظر باشند.

● مصرف دیازپام در دوران بارداری باید با احتیاط انجام شود.

● در حالی که ممکن است در شرایط خاص، به ویژه برای مدیریت شرایط پزشکی خاص، ضروری باشد، مشاوره با پزشک برای ارزیابی خطرات احتمالی در مقابل منافع، به ویژه در سه ماهه اول بسیار مهم است.