اطلاعات دارویی سلکسی پگ

Selexipag یک آگونیست انتخابی گیرنده IP پروستاسیکلین است. پروستاسیکلین در سلولهای اندوتلیال تولید می شود و باعث اتساع عروق می شود. همچنین تجمع پلاکت را مهار می کند. به نظر می رسد بیماران مبتلا به فشار خون شریانی ریوی اختلال در تنظیم مسیرهای متابولیکی پروستاسیکلین دارند (گالی 2013).

در حداکثر دوز قابل تحمل 1600 میکروگرم دو بار در روز ، سلکسی پگ فاصله QT را تا حد بالینی مرتبط طولانی نکرد . سلکسی پگ و متابولیت آن باعث مهار تجمع پلاکت در وابسته به غلظت با IC50 به ترتیب 5.5 میکرومولار و 0.21 میکرومولار شدند. با این حال ، در غلظت های مربوط به کلینیک ، هیچ تأثیری بر پارامترهای آزمون تجمع پلاکت به دنبال تجویز دوز چندگانه سلکسی پگ در بیماران سالم وجود نداشت.

جذب:
پس از تجویز خوراکی ، حداکثر غلظت سلکسی پگ و متابولیت آن به ترتیب در 3-1 و 3-3 ساعت مشاهده شد. جذب در حضور غذا مختل شد ، و در نتیجه باعث تاخیر در حداکثر غلظت شده و  همچنین باعث کمتر شدن زمان رسیدن به غلظت اوج پلاسما شد. با این حال ، مشخص نشد که به طور ویژه تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض غذا قرار گیرد.

اتصال پروتئین:
selexipag و متابولیت فعال آن ، تقریباً 99٪ به پروتئین متصل می شوند.

متابولیسم:

Selexipag متابولیت فعال خود را با هیدرولیز آسیل سولفونامید توسط آنزیم کربوکسیل استراز 1 تولید می کند. متابولیسم اکسیداتیو که توسط CYP3A4 و CYP2C8 کاتالیز می شود منجر به محصولات هیدروکسیله و دی الکیل می شود. UGT1A3 و UGT2B7 در گلوکورونیداسیون متابولیت فعال نقش دارند. غیر از متابولیت فعال ، سایر متابولیت های در گردش از 3٪ کل ماده مرتبط با دارو تجاوز نمی کنند.

مسیر حذف:
93٪ در مدفوع ، 12٪ در ادرار.

نیمه عمر:
نیمه عمر Selexipag 0.8-2.5 ساعت است. نیمه عمر متابولیت فعال 6.2-13.5 ساعت است.

افزایش فشار ریوی

توجه: برای کلیه تصمیمات مدیریتی باید از یک پزشک بالینی که در زمینه فشار خون شریانی ریوی تبحر دارد مشاوره شود (ACCP [Klinger 2019]).

خوراکی: اولیه: 200 میکروگرم دو بار در روز ؛ افزایش 200 میکروگرم دو بار در روز ، معمولاً در فواصل هفتگی ، به بالاترین دوز قابل تحمل افزایش دهید. حداکثر دوز: 1600 میکروگرم دو بار در روز. اگر دوز تحمل نمی شود ، دوز را به دوز قابل تحمل قبلی کاهش دهید.

دوز فراموش شده: در صورت فراموش شدن دوز ، در اسرع وقت دارو را مصرف کنید مگر اینکه دوز بعدی ظرف 6 ساعت بعدی باشد. اگر ≥3 روز از درمان از دست رفته باشد ، با دوز کمتری مجدداً شروع کرده و دوباره عود کنید.

مصرف همزمان با مهارکننده های قوی CYP2C8 (به عنوان مثال ، جمفیبروزیل).

اسهال , سردرد , کاهش اشتها , تهوع , استفراغ , گرگرفتگی , راش پوستی , آنمی , آرترالژی , کاهش هموگلوبین , میالژی , هایپرتیروئیدیسم

جم فیبروزیل , کانابیدیول , لاسمیدیتان , نسیریتاید

نگرانی های مربوط به عوارض جانبی:

• ادم ریوی: در صورت بروز علائم یا نشانه های ادم ریوی ، احتمال بیماری انسداد ریوی همراه (PVOD) را در نظر بگیرید. در صورت تایید PVOD ، درمان را قطع کنید.

نگرانی های مربوط به بیماری

• اختلال کبدی: در بیماران با اختلال متوسط کبدی با احتیاط مصرف شود (اصلاح دوز توصیه می شود). از مصرف در بیماران با اختلال شدید کبدی اجتناب کنید (مطالعه نشده است).

گروه N ( طبقه بندی نشده )

در مطالعات تولید مثلی حیوانات عوارض جانبی مشاهده نشده است. زنان مبتلا به فشار خون شریانی ریوی (PAH) تشویق می شوند که از بارداری جلوگیری کنند (مک لاولین 2009).

مشخص نیست که سلکسی پگ در شیر مادر وجود دارد یا خیر. با توجه به احتمال بروز عوارض جانبی جدی در نوزاد شیرخوار ، تولید کننده توصیه می کند با توجه به اهمیت درمان برای مادر ، تصمیم به قطع شیردهی یا قطع دارو گرفته شود.

وازودیلاتاسیون عروق محیطی افزایش فشار ریوی