اطلاعات دارویی پورفیمر

آسیب سلولی ناشی از پورفیمر حاصل از تکثیر واکنش های رادیکالی است. شروع رادیکالی ممکن است پس از جذب نوری پورفیمر رخ دهد که وضعیت پورفیرین تحریک شده را ایجاد می کند. انتقال اسپین از پورفیمر به اکسیژن مولکولی، ممکن است اکسیژن تک تولید کند. واکنش های رادیکالی بعدی می تواند رادیکال های سوپراکسید و هیدروکسیل را تشکیل دهد.
مرگ تومور نیز به خاطر نکروز ایسکمیک ثانویه به انسداد عروقی رخ می دهد که به نظر می رسد تا حدودی با واسطه آزادسازی ترومبوکسان A2 است.

انتخابیت توموری در درمان به خاطر ترکیبی از احتباس انتخابی پورفیمر و تابش نور انتخابی است.

نیمه عمر: 17 روز (دوز اول)؛ 30 روز (دوز دوم)؛ طولانی ترین احتباس در تومورها، پوست و اندام های رتیکولواندوتلیالی است.

حاکثر غلظت پلاسمايي: 15 ميکروگرم بر ميلي ليتر

اتصال به پروتئین: 90٪

حجم توزیع : 0.49 لیتر / کیلوگرم

کلیرانس: 0.051 میلی لیتر در دقیقه در کیلوگرم

سرطان مری

بزرگسالان

سرطان مری، NSCLC داخل برونشی

2 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی در عرض 3-5 دقیقه  

با طیف مربوطه از نور لیزر 40-50 ساعت پس از تزریق، سپس 96-120 ساعت بعد از تزریق ادامه میابد؛ دوره ها را با فواصل 30 روزه تکرار کنید؛ بیش از 3 دوره نشود.

تخریب دیسپلازی درجه بالا در مری بارت

2 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی در عرض 3-5 دقیقه  

با طیف مربوطه از نور لیزر 40-50 ساعت پس از تزریق، سپس 96-120 ساعت بعد از تزریق ادامه میابد؛ دوره ها را با فواصل 30 روزه تکرار کنید؛ بیش از 3 دوره نشود.

کودکان

ایمنی و کارایی ثابت نشده است.

پورفیری , حساسیت شدید , زخم مری , واریس مری یا معده

فیستول برونکوازوفاژیال یا تراکوازوفاژیال، نفوذ تومور به عروق خونی بزرگ، سندرم دیسترس تنفسی حاد ناشی از ضایعات اندوبرونشیال

بی خوابی , اسهال , یبوست , ادم , سرفه , درد قفسه سینه , ضعف , افزایش فشارخون , ادم محیطی , تب1 , پنومونی , فیبریلاسیون دهلیزی , نارسایی قلبی , درد شکمی , آنمی , افت فشارخون , دیس پنه , فارنژیت , کمردرد , استفراغ خونی , افیوژن پلورال , تاکی کاردی , دیسترس تنفسی , دهیدراسیون , دیسفاژی

تیروفیبان , فنوپروفن , تالیدومید , پالیفرمین , کوبیمتینیب , آمینولوولینیک اسید موضعی , سارسایکلین , اماداساکلین

2 تا 4 هفته از رادیوتراپی فاصله داشته باشد.

پس از تزریق از نور آفتاب اجتناب شود.

تنگی مری در طی 6 ماه بعد از شروع درمان (معمولا طی 6 ماه درمان) گزارش شده است.

التهاب ناشی از درمان ممکن است راه هوایی را مسدود کند (برای استفاده در بیماران مبتلا به تومورهای مری که به داخل تراشه یا درخت برونش نفوذ می کند نیست).

بعد از درمان، ممکن است نکروز و سوراخ شدگی دستگاه گوارش و مری کشنده رخ دهد.

ممکن است درد قفسه سینه زیرجناغ ناشی از پاسخ های التهابی ناحیه درمانی رخ دهد.

خطر خونریزی در بیماران مبتلا به واریس مری یا تومورهای وارد شده به رگ های خونی ریه وجود دارد.

ناراحتی چشمی گزارش شده است.

واکنش های حساسیت به نور در بیماران تحت مواجهه مستقیم با نور خورشید یا نور روشن ساختمان گزارش شده است.

ترومبوآمبولیسم، به ویژه در بیماران با سایر عوامل خطر ( به عنوان مثال سرطان پیشرفته، پس از جراحی ، بی حرکتی طولانی مدت، بیماری قلبی-عروقی) گزارش شده است.

• - به همه ی متخصصان مراقبت های سلامتی خود بگویید که این دارو را مصرف می کنید. این شامل پزشکان، پرستاران، داروسازان و دندانپزشکان شما می شود.
• - اگر ناراحتی معده ، استفراغ، اسهال ، یا عدم گرسنگی دارید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است راه هایی برای کاهش این عوارض وجود داشته باشد.
• - عملکرد خونی را طبق دستور پزشک بررسی کنید. با پزشک خود صحبت کنید.
• - شما ممکن است به راحتی آفتاب سوخته شوید. از خورشید، لامپ های خورشیدی، نورهای روشن ساختمان و تخت برنزه اجتناب کنید. لباس و عینک آفتابی محافظت کننده استفاده کنید. کرم های ضد آفتاب از شما محافظت نمی کنند.
• - نورهای روشن ممکن است شما را برای مدتی پس از مصرف دارو اذیت کند.تا زمانی که پزشک به شما گفته است عینک آفتابی بزنید.
• - افراد استفاده کننده از پورفیمر ممکن است در ناحیه استفاده شده واکنش های پوستی داشته باشند.این واکنش ها می تواندشامل تاول، سوزش، خارش، قرمزی، ورم باشد که بسیار بد، آزاردهنده است یا برطرف نمی شود.
• - اگر نیاز به ثابت ماندن طولانی مانند سفرهای طولانی، استراحت مطلق بعد از عمل جراحی، یا بیماری دارید با پزشک خود صحبت کنید. بی تحرکی طولانی مدت خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد.
• - در صورتی که نشانه هایی از لخته شدن خون مانند درد قفسه سینه یا فشار، سرفه خونی ، تنگی نفس، تورم، گرمی، بی حسی ، تغییر رنگ، یا درد در پا یا دست، مشکل تکلم یا بلع دارید فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
• - در صورت بارداری یا قصد بارداری، به پزشک خود بگویید. شما باید در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در حین بارداری صحبت کنید.
• - اگر شیردهی دارید، به پزشک خود بگویید. شما باید درباره هر گونه خطری برای کودک خود صحبت کنید.

گروه C . عوارض مصرف این دارو در جنین نامشخص است