اطلاعات دارویی آزاسیتیدین

● آزاسیتیدین یک آنالوگ نوکلئوزیدی است که در طول همانندسازی DNA در مولکول DNA گنجانده می شود.

● این ماده به عنوان یک مهارکننده DNA متیل ترانسفراز عمل می کند و الگوهای متیلاسیون DNA را مختل می کند.

● متیلاسیون DNA فرآیندی است که در بیان ژن و تمایز سلولی نقش دارد.

● با مهار متیلاسیون DNA، آزاسیتیدین به بازیابی الگوهای طبیعی متیلاسیون DNA کمک می کند، که می تواند بیان ژن را تنظیم کند و باعث رشد سلول های خونی سالم شود.

● آزاسیتیدین اثرات فارماکودینامیکی خود را از طریق مهار متیلاسیون DNA اعمال می کند.

● با ادغام در DNA در طول همانندسازی، فرآیند متیلاسیون DNA طبیعی را مختل می کند.

● این اختلال می تواند منجر به تغییر در الگوهای بیان ژن و تمایز سلولی شود و باعث رشد سلول های خونی سالم شود.

● پس از تجویز، آزاسیتیدین تحت دآمیناسیون سریع قرار می گیرد تا متابولیت فعال خود، 5-aza-2'-deoxycytidine را تشکیل دهد.

● این متابولیت بیشتر به شکل تری فسفات خود تبدیل می شود که در طول همانندسازی به مولکول DNA وارد می شود.

● آزاسیتیدین در درجه اول توسط سیتیدین دآمیناز کبدی متابولیزه می شود و متابولیت های آن از طریق ادرار دفع می شود.

● نیمه عمر حذف آزاسیتیدین کوتاه است و معمولاً حدود 0.4 تا 0.5 ساعت است.

سندرم های میلودیسپلاستیک (MDS):
● آزاسیتیدین برای درمان تمام زیرگروه های MDS از جمله لوسمی میلومونوسیتی متوسط، پرخطر و مزمن (CMML) اندیکاسیون دارد.

لوسمی میلوئید حاد (AML):
● آزاسیتیدین همچنین در درمان AML در بیمارانی که کاندید مناسبی برای شیمی درمانی القایی فشرده نیستند، استفاده می شود.

سندرم های میلودیسپلاستیک:
هر چرخه شامل 4 هفته است.
75mg/m² وریدی یا زیرجلدی روزانه تا 7 روز، چرخه را هر 4 هفته تکرار کنید.
در صورت عدم مشاهده ی بهبودی بعد از دو چرخه درمان و هیچگونه سمیتی غیر از تهوع و استفراغ، می توان دوز را به 100mg/m² افزایش داد.
درمان را حداقل تا 4-6 چرخه ادامه دهید.
درمان تا زمانیکه بیمار رو به بهبودی است می تواند ادامه پیدا کند.

لوسمی میلویید حاد:
هر چرخه شامل 28 روز است.
300 میلی گرم خوراکی روزانه در روزهای 1-14
تا زمان پیشرفت بیماری یا بروز سمیت غیر قابل قبول ادامه دهید.

ملاحظات دوزینگ:
درمان خوراکی را به جای وریدی/زیرجلدی قرار ندهید.
کاربرد ها و رژیم دوزینگ برای این روش ها متفاوت می باشد.

حساسیت مفرط:
● آزاسیتیدین در افراد دارای حساسیت مفرط شناخته شده به آزاسیتیدین یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

بدخیمی های پیشرفته با فیبروز بیش از حد مغز استخوان:
● آزاسیتیدین در افراد مبتلا به بدخیمی های پیشرفته همراه با فیبروز بیش از حد مغز استخوان یا در افراد مبتلا به مغز استخوان هیپوسلولی منع مصرف دارد.

سرکوب عضلانی:
● شایع ترین عارضه جانبی آزاسیتیدین سرکوب سلولی است که می تواند منجر به کاهش گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت ها شود.

● این حالت ممکن است منجر به افزایش خطر عفونت، خونریزی و کم خونی شود.

عوارض گوارشی:
● تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست از عوارض شایع گوارشی آزاسیتیدین هستند.

واکنش های محل تزریق:
● واکنش های محل تزریق، مانند درد، قرمزی و تورم ممکن است با تجویز زیر جلدی آزاسیتیدین رخ دهد.

خستگی:
● خستگی و ضعف معمولاً از عوارض جانبی درمان آزاسیتیدین گزارش شده است.

مصرف همزمان داروهای نفروتوکسیک:
● آزاسیتیدین ممکن است خطر مسمومیت کلیه را در صورت مصرف همزمان با داروهای نفروتوکسیک افزایش دهد.

● در چنین مواردی نظارت دقیق بر عملکرد کلیه توصیه می شود.

داروهای مؤثر بر عملکرد کبد:
● متابولیسم آزاسیتیدین ممکن است تحت تأثیر داروهایی قرار گیرد که بر عملکرد کبد تأثیر می گذارد.

● در بیمارانی که از چنین داروهایی استفاده می کنند، ممکن است نظارت دقیق و تنظیم دوز ضروری باشد.

سرکوب عضلانی:
● آزاسیتیدین می تواند باعث سرکوب میلوسکوپ شود که کاهش تعداد سلول های خونی است.

● این حالت ممکن است منجر به افزایش خطر عفونت، خونریزی و کم خونی شود.

● نظارت منظم بر تعداد سلول های خونی در طول درمان ضروری است.

نارسایی کلیوی و کبدی:
● آزاسیتیدین باید با احتیاط در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه یا کبد استفاده شود، زیرا ممکن است بر پاکسازی دارو تأثیر بگذارد و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

سندرم لیز تومور:
● درمان آزاسیتیدین ممکن است منجر به آزاد شدن اجزای داخل سلولی از سلول‌های سرطانی در حال تقسیم سریع شود و در نتیجه ناهنجاری‌های متابولیکی به نام سندرم لیز تومور ایجاد شود.

● نظارت دقیق و مدیریت مناسب برای پیشگیری یا درمان این بیماری مورد نیاز است.

بیماری کبدی از قبل:
● آزاسیتیدین باید با احتیاط در افراد مبتلا به بیماری کبدی از قبل موجود استفاده شود، زیرا ممکن است عملکرد کبد را بدتر کند یا باعث مسمومیت کبدی شود.

نارسایی کلیوی:
● بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت دقیق بر عملکرد کلیه در طول درمان با آزاسیتیدین داشته باشند.

اختلالات خونریزی:
● آزاسیتیدین ممکن است خطر خونریزی را در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی از قبل موجود یا کسانی که داروهای ضد انعقاد مصرف می کنند افزایش دهد. نظارت دقیق و مدیریت مناسب ضروری است.

● آزاسیتیدین به عنوان یک داروی دسته D بارداری طبقه بندی می شود، به این معنی که ممکن است به جنین در حال رشد آسیب برساند.

● فقط در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که مزایای آن بیشتر از خطراتش باشد.

● افراد باردار باید قبل از شروع درمان با آزاسیتیدین در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنند.