اطلاعات دارویی تترابنازین

تترابنازین متعلق به دسته داروهای نورولوژیک می باشد و در واقع یک تخلیه کننده ی مونوآمین مرکزی است. این دارو با مهار برگشت پذیر گیرنده های versicular mono amine transportorter type2 )VMAT2) می تواند باعث کاهش دریافت مونوآمین توسط وزیکول های سیناپسی شده و در نتیجه منجر به کاهش ذخیره ی مونوآمین گردد.

تترابنازین یک مهارکننده سیستم عصبی مرکزی با اثر بر گیرنده VMAT2 می باشد . از این دارو در کنترل بیماری کره هانتینگتون و دیستونی ها و دیسکنزی استفاده می شود.

جذب : دارو پس از مصرف خوراکی 75 درصد است. اتصال پروتئینی آن 82 تا 85 درصد می باشد و سریعا در مغز منتشر می شود.
متابولیسم : دارو به سرعت و به میزان گسترده ای در کبد از طریق آنزیم کربونیل ردوکتاز به متابولیت های فعال متابولیزه می شود. متابولیت های فعال عمدتا از طریق CYP2D6 متابولیزه می شوند.
‎ دفع : نیمه عمر تترابنازین ۵-۷ ساعت می باشد. 75 درصد دفع دارو از طریق ادرار و درصد کمی از راه مدفوع می باشد و عمدتا نیز به صورت متابولیت است.
‎‎** نکته: در افراد با نارسایی کبدی نیمه عمر تترابنازین افزایش می یابد .

درمان حرکات هایپرکینتیک در بیماری هانتینگتون , سندروم تورت , تاردیو دیسکینزی

ابتدا مقدار 12/5 میلی‌گرم دو بار در روز (در سالمندان mg/day 12/5 ) مصرف و سپس با افزایش تدریجی مقدار مصرف به 25-12/5 میلی‌گرم سه بار در روز می‌رسد. حداکثر مقدار مصرف mg/day 200 است.

نارسایی کبدی , سرطان پستان , حساسیت به این دارو , CHF , آریتمی , سکته قلبی , برادیکاردی , اختلالات الکترولیتی , سندروم نورولپتیک بدخیم , بیماران مبتلا به افسردگی , بیماران دارای سابقه ی خودکشی , نقص مادرزادی قلبی , افراد دارای نقص CYP2D6

تهوع , سردرد2 , بی خوابی , کاهش اشتها , استفراغ , سرگیجه , افسردگی , اضطراب , اشکال در بلع , عدم هماهنگی عضلات , خستگی , تنگی نفس , آتاکسی , اختلالات خواب , افزایش حساسیت , پارکینسونیسم , اختلال در دفع ادرار , علائم شبه پارکینسون , اکاتزیا , کند شدن حرکات , زمین خوردن , عفونت تنفسی , خون مردگی و کبودی سطح بدن , رفتار وسواس گونه , مشکلات مفصلی , برونشیت , اقدام به خودکشی , افسردگی شدید , افزایش QT در نوار قلبی , سندرم نورولپتیک بدخیم , تاردیو دیسکینزی , آسپیراسیون

پیموزاید , اریترومایسین , پروکاربازین , تیوریدازین , سیزاپراید , هیدروکسی کلروکین , کلاریترومایسین , کلوزاپین , لینزولید , فنلزین , ایزوکربوکسازید , ترانیل سیپرومین , اسپارفلوکساسین , وندتانیب , رزرپین , راساژیلین (رازاگیلین) , سافینامید , دولاسترون , مفلوکین , اینوتوزوماب , دوفتیلید , بپریدیل , پرومازین , پیماوانسرین , بوپروپیون + نالترکسون , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , مولیندون , تریمپرازین , کاریپرازین , داکومیتینیب , انترکتینیب , بروموپراید

- در مدت مصرف این دارو احتمال بروز افسردگی و افکار خطرناک مانند فکر خودکشی در بیمار وجود دارد . لذا در صورت مشاهده ی تغییرات خلق و خو و یا چنین افکاری در بیمار باید فواید و مضرات ادامه ی مصرف دارو توسط پزشک ارزیابی گردد. ‎همچنین به بیمار یا همراه وی توصیه های لازم در مورد احتمال بروز افسردگی و راهکار های مناسب جهت کاهش خطرات ناشی از آن ارائه گردد.
- وضعیت بیمار به صورت منظم از نظر روحی ( افکار و رفتار )، فشار خون و ضربان قلب کنترل گردد تا در صورت احتمال افت فشار خون ، اقدامات لازم انجام شود .
- با توجه به تداخلات دارویی گسترده تترابنازین لازم است لیست داروهای بیمار به طور کامل بررسی گردد. خصوصا سابقه مصرف MAOIs حداقل۱۴ روز پیش از شروع درمان با تترابنازین و سابقه مصرف رزرپین ۲۰ روز پیش از شروع مصرف تترابنازین از بیمار یا همراه پرسیده شود.

• در دوران بارداری با احتیاط زیاد و تحت نظر پزشک مصرف شود.
• در دوران شیردهی مصرف نشود.
• تا مشخص شدن اثر دارو بر هوشیاری فرد ، از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری و تمرکز دارند خودداری شود.
• در فواصل منظم فشار خون خود را کنترل نمایید.
• جهت پیشگیری از احتمال سرگیجه و افتادن ، در هنگام برخاستن از موقعیت های خوابیده یا نشسته ، به آرامی این کار را انجام دهید.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

والبنازین