اطلاعات دارویی آلیسکایرن

● آلیسکیرن یک مهارکننده مستقیم رنین است، به این معنی که از عملکرد رنین، آنزیمی که در سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) دخیل است، جلوگیری می کند.

● رنین مجموعه‌ای از واکنش‌ها را آغاز می‌کند که در نهایت منجر به تولید آنژیوتانسین II می‌شود، یک منقبض‌کننده عروق قوی که فشار خون را افزایش می‌دهد.

● آلیسکیرن با مهار رنین، تولید آنژیوتانسین II را کاهش می‌دهد که منجر به شل شدن و گشاد شدن رگ‌های خونی، کاهش احتباس مایعات و در نهایت کاهش فشار خون می‌شود.

● فارماکودینامیک آلیسکیرن شامل مهار خاص آن از رنین است که مسیر RAAS را مختل می کند.

● با کاهش سطح آنژیوتانسین II، آلیسکیرن منجر به اتساع عروق (گشاد شدن عروق خونی)، کاهش احتباس مایعات و کاهش فشار خون می شود.

● این اثرات به اثر ضد فشار خون آن کمک می کند.

● جذب: آلیسکیرن پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● پخش: به مکان های هدف خود از جمله سلول های ترشح کننده رنین کلیه می رسد.

● متابولیسم: آلیسکیرن عمدتاً در کبد متابولیسم می شود.

● دفع: اکثر آلیسکیرن و متابولیت های آن از طریق ادرار دفع می شوند.

● درمان فشار خون بالا در بزرگسالان

● می توان از آن به عنوان تک درمانی یا همراه با سایر داروهای ضد فشار خون استفاده کرد.

● دوز آلیسکایرن می تواند بر اساس شرایط فرد و پاسخ به درمان متفاوت باشد.

● این دارو معمولا به صورت خوراکی به صورت قرص مصرف می شود.

● پزشک دوز مناسب را برای شما تعیین می کند.

● پیروی از دستورالعمل های دوز تجویز شده و هرگونه تنظیمی که توسط پزشک انجام شده است، مهم است.

● آلیسکایرن در بیمارانی که دیابت دارند و از مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهارکننده‌های ACE) یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs) استفاده می‌کنند، به دلیل افزایش خطر مشکلات کلیوی، فشار خون پایین و هیپرکالمی منع مصرف دارد.

● همچنین در بیماران مبتلا به حساسیت مفرط شناخته شده به آلیسکیرن یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

● عوارض جانبی رایج ممکن است شامل اسهال، درد معده و سرفه باشد.

● فشار خون پایین و هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) از عوارض جانبی احتمالی هستند.

● برخی از افراد ممکن است دچار سرگیجه، خستگی یا سردرد شوند.

● خطر ابتلا به فشار خون پایین (هیپوتانسیون)، به ویژه هنگام شروع درمان یا افزایش دوز.

● هایپرکالمی احتمالی (سطح پتاسیم بالا) در افراد مستعد.

● مشکلات کلیوی بالقوه، به ویژه در بیمارانی که از قبل نارسایی کلیوی دارند.

● هر گونه مشکل کلیوی یا سایر شرایط پزشکی را به پزشک خود اطلاع دهید.

● اگر داروهایی مصرف می کنید که می توانند سطح پتاسیم را افزایش دهند مراقب باشید.

● فشار خون و عملکرد کلیه را به طور منظم کنترل کنید.

● مصرف آلیسکیرن در دوران بارداری به دلیل خطر احتمالی برای جنین توصیه نمی شود.

● اگر در سنین باروری هستید و آلیسکیرن مصرف می کنید، از پیشگیری موثر از بارداری استفاده کنید.

● اگر در حین مصرف آلیسکیرن باردار شدید، برای جایگزین های مناسب با پزشک خود مشورت کنید.