










آلمینوپروفن Alminoprofen
● المینوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که برای تسکین درد و کاهش التهاب استفاده می شود.
● این دارو به کلاس پروپیونیک اسید NSAID ها تعلق دارد و معمولاً برای درمان بیماری های مختلف مانند دردهای اسکلتی عضلانی، آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت تجویز می شود.
● آلمینوپروفن با مهار تولید پروستاگلاندین ها، که مواد شیمیایی هستند که به درد و التهاب در بدن کمک می کنند، عمل می کند.
● با کاهش سطح پروستاگلاندین، آلمینوپروفن به کاهش درد و التهاب کمک می کند و کیفیت کلی زندگی افراد مبتلا به این شرایط را بهبود می بخشد.
مکانیسم اثر
● آلمینوپروفن مانند سایر NSAID ها با مهار فعالیت آنزیم های سیکلواکسیژناز (COX) عمل می کند.
● این آنزیمها در تولید پروستاگلاندینها که واسطههای شیمیایی هستند که باعث ایجاد درد، التهاب و تب در بدن میشوند، نقش دارند.
● آلمینوپروفن با مهار آنزیم های COX، سنتز پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد و منجر به کاهش درد و التهاب در ناحیه آسیب دیده می شود.
فارماکودینامیک
● فارماکودینامیک آلمینوپروفن شامل توانایی آن در مهار آنزیم های COX، به ویژه COX-1 و COX-2 است، در نتیجه سنتز پروستاگلاندین را کاهش می دهد.
● آلمینوپروفن با کاهش پروستاگلاندین ها درد را کاهش می دهد، التهاب را کاهش می دهد و همچنین می تواند تب را کاهش دهد.
فارماکوکینتیک
● پس از تجویز خوراکی، آلمینوپروفن به سرعت از دستگاه گوارش به جریان خون جذب می شود.
● این دارو عمدتاً در کبد متابولیسم می شود و به دنبال آن از طریق کلیه ها به شکل متابولیت ها دفع می شود.
● نیمه عمر حذف آلمینوپروفن بسته به عوامل فردی متفاوت است اما عموماً از چند ساعت تا چند ساعت متغیر است.
موارد مصرف آلمینوپروفن
● آلمینوپروفن برای تسکین درد و التهاب مرتبط با شرایط مختلف، از جمله درد اسکلتی عضلانی، آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت نشان داده شده است.
مقدار مصرف آلمینوپروفن
● دوز آلمینوپروفن بسته به فرمول خاص و شرایط تحت درمان ممکن است متفاوت باشد.
● به طور معمول، دوز توصیه شده آلمینوپروفن برای بزرگسالان برای تسکین درد 200 میلی گرم است که به صورت خوراکی، 2 تا 3 بار در روز همراه با غذا مصرف می شود.
● با این حال، دوز ممکن است بر اساس پاسخ فردی و شدت بیماری تنظیم شود.
موارد منع مصرف
● آلمینوپروفن در افرادی که سابقه حساسیت مفرط به NSAID ها یا هر یک از اجزای دارو دارند منع مصرف دارد.
● در بیمارانی که سابقه بیماری آسم، واکنش های آلرژیک، یا سایر عوارض جانبی جدی مرتبط با NSAID ها دارند، نباید استفاده شود.
عوارض جانبی آلمینوپروفن
● ناراحتی یا درد معده
● تهوع و استفراغ
● سردرد
● سرگیجه
● بثورات پوستی یا خارش
تداخلات دارویی
● سایر NSAID ها: استفاده همزمان از چندین NSAID ممکن است خطر عوارض گوارشی و مشکلات کلیوی را افزایش دهد.
● داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون): آلمینوپروفن ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد را افزایش داده و خطر خونریزی را افزایش دهد.
● دیورتیک ها: NSAID ها، از جمله آلمینوپروفن، می توانند اثربخشی داروهای ادرارآور را کاهش دهند و به طور بالقوه باعث احتباس مایعات شوند.
هشدارها
● آلمینوپروفن می تواند باعث تحریک معده، زخم معده و خونریزی شود.
● مصرف دارو همراه با غذا برای به حداقل رساندن این خطر ضروری است.
مصرف در بارداری
● استفاده از آلمینوپروفن در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه سوم توصیه نمی شود، زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند.
مصرف در شیردهی
● بنابراین، به طور کلی برای افراد شیرده توصیه نمی شود.
اشکال دارو آلمینوپروفن
● کپسول: آلمینوپروفن به شکل کپسول نیز موجود است که ممکن است دوزهای متفاوتی داشته باشد.
● پودر محلول خوراکی: برخی از فرمولاسیون ها ممکن است به شکل پودر باشند که می تواند با آب مخلوط شود تا محلول خوراکی ایجاد شود.
پرسش از دکتر داروساز