اطلاعات دارویی تولوکساتون

● پروتریپتیلین اثرات خود را با مهار بازجذب نوراپی نفرین و به میزان کمتر سروتونین در سیناپس های نورون های مغز اعمال می کند.

● با مسدود کردن بازجذب این انتقال دهنده های عصبی، پروتریپتیلین غلظت آنها را در شکاف سیناپسی افزایش می دهد و منجر به افزایش انتقال عصبی می شود.

● این مکانیسم به تنظیم خلق و خو، کاهش علائم افسردگی و تسکین بالقوه درد کمک می کند.

● فارماکودینامیک پروتریپتیلین شامل تعامل آن با سیستم های انتقال دهنده عصبی در مغز است.

● با مهار بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین، دسترسی به این انتقال دهنده های عصبی را در سیناپس ها افزایش می دهد.

● این افزایش فعالیت انتقال دهنده عصبی به تثبیت خلق و خو، تسکین علائم افسردگی و کاهش بالقوه درد کمک می کند.

جذب:
● پروتریپتیلین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض 2 تا 6 ساعت به دست می آید.

توزیع:
● این دارو به طور گسترده در سراسر بدن از جمله مغز توزیع می شود.

متابولیسم:
● پروتریپتیلین عمدتاً از طریق سیستم آنزیمی سیتوکروم P450 به ویژه CYP2D6 متابولیسم کبدی را متحمل می شود و متابولیت های مختلفی تولید می کند.

حذف:
● نیمه عمر حذف پروتریپتیلین تقریباً 48 ساعت است، اگرچه این می تواند در بین افراد متفاوت باشد.
● دارو و متابولیت های آن عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● اختلال افسردگی اساسی: برای درمان دوره های افسردگی در بزرگسالان استفاده می شود.

● درد مزمن: مدیریت برخی شرایط درد مزمن، مانند دردهای عصبی یا میگرن.

● دوز پروتریپتیلین بر اساس عوامل فردی متفاوت است.

● به طور کلی، بزرگسالان با 15-30 میلی گرم در روز، تقسیم شده شروع می کنند.

● دوز ممکن است به تدریج افزایش یابد.

● بدون راهنمایی پزشکی از دوز تجویز شده تجاوز نکنید.

● حساسیت مفرط: حساسیت مفرط شناخته شده به پروتریپتیلین.

● سکته قلبی اخیر: در موارد اخیر حمله قلبی اجتناب شود.

● مصرف MAOI: به دلیل تداخلات جدی منع مصرف دارد.

● فاز بهبودی حاد: در طول نقاهت انفارکتوس حاد میوکارد از مصرف خودداری کنید.

● گلوکوم: بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه باریک درمان نشده نباید از آن استفاده کنند.

● شایع: خشکی دهان، تاری دید، یبوست، احتباس ادرار، سرگیجه.

● قلبی عروقی: تغییرات ضربان/ریتم قلب، تپش قلب.

● عصبی: خواب آلودگی، گیجی، لرزش.

● دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، افزایش اشتها.

● خلق و خو: ممکن است بر خلق و خوی/رفتار تأثیر بگذارد.

● واکنش های آلرژیک: راش، خارش، تورم، مشکلات تنفسی.

● مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): خطر تداخلات جدی؛ از مصرف همزمان یا ظرف 14 روز پس از قطع MAOI خودداری کنید.

● داروهای سروتونرژیک: ترکیب با سایر داروهای سروتونرژیک می تواند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد.

● داروهای آنتی کولینرژیک: تداخل ممکن است منجر به افزایش اثرات آنتی کولینرژیک شود.

● افکار خودکشی: افزایش خطر، به ویژه در افراد جوان تر.

● سندرم سروتونین: هنگامی که با سایر داروهای مؤثر بر سروتونین ترکیب شود، خطر دارد.

● اثرات قلبی: ممکن است منجر به ضربان قلب نامنظم و عوارض شود.

● گلوکوم: می تواند علائم را در بیماران گلوکوم بدتر کند.

● واکنش های آلرژیک: پاسخ های آلرژیک جدی ممکن است.

● ایجاد حساسیت در سالمندان: در افراد مسن به دلیل افزایش عوارض جانبی احتیاط کنید.

● سابقه تشنج: ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد.

● مشکلات کبد/کلیه: ممکن است تنظیمات مرتبط با دوز و زمان لازم باشد.

● جراحی: قبل از جراحی مصرف این دارو را به پزشک اطلاع دهید.

● سایر شرایط: در موارد احتباس ادرار، پرکاری تیروئید و اختلال دوقطبی احتیاط کنید.

● برای ارزیابی فواید و خطرات احتمالی در دوران بارداری با پزشک مشورت کنید.