اطلاعات دارویی آسوناپرویر

● اسوناپرویر یک داروی ضد ویروسی با اثر مستقیم است که متعلق به کلاس مهارکننده‌های پروتئاز ویروس هپاتیت C (HCV) است.

● این دارو با مهار فعالیت آنزیم پروتئاز NS3/4A که برای تکثیر ویروس HCV ضروری است، عمل می کند.

● آسوناپرویر با مهار این پروتئاز از جدا شدن پلی پروتئین های ویروسی جلوگیری می کند و در نتیجه تکثیر ویروس را مختل می کند.

● این عمل به کاهش بار ویروسی و توقف پیشرفت عفونت HCV کمک می کند.

● فارماکودینامیک آسوناپرویر شامل تعامل آن با آنزیم پروتئاز NS3/4A ویروس هپاتیت C است.

● آسوناپرویر با مهار این آنزیم، جداسازی پلی پروتئین های ویروسی را مختل می کند و از تکثیر ویروس جلوگیری می کند و بار ویروسی را در بدن کاهش می دهد.

● کاهش بار ویروسی به بهبود عملکرد کبد کمک می کند و منجر به پاسخ ویروسی پایدار در بسیاری از بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن می شود.

● پس از مصرف خوراکی، آسوناپرویر به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود.

● جذب آن در صورت مصرف با یک وعده غذایی پرچرب افزایش می یابد.

● آسوناپرویر تحت متابولیسم گسترده ای در کبد، عمدتاً از طریق اثر آنزیم های سیتوکروم P450، از جمله CYP3A4، قرار می گیرد.

● متابولیت ها عمدتاً از طریق مدفوع دفع می شوند و قسمت کوچکی از آن از طریق ادرار دفع می شود.

● نیمه عمر آسوناپرویر تقریباً 12-10 ساعت است.

● فارماکوکینتیک آسوناپرویر ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند عملکرد کبد، تداخلات دارویی و خصوصیات فردی بیمار قرار گیرد.

● در طول درمان ممکن است نظارت منظم بر عملکرد کبد و سطح دارو ضروری باشد.

● Asunaprevir برای درمان عفونت مزمن ویروس هپاتیت C (HCV) در بیماران بزرگسال نشان داده شده است.

● این معمولاً در ترکیب با سایر داروهای ضد ویروسی به عنوان بخشی از یک رژیم درمانی جامع استفاده می شود.

● مدت زمان درمان خاص و ترکیب دارو ممکن است بر اساس عواملی مانند ژنوتیپ HCV و سابقه درمان قبلی متفاوت باشد.

● دوز توصیه شده آسوناپرویر ممکن است بسته به رژیم درمانی خاص و وجود سایر داروهای ضد ویروسی متفاوت باشد.

● پیروی از دستورالعمل های دوز ارائه شده توسط متخصص بسیار مهم است.

● به طور معمول، آسوناپرویر به صورت خوراکی به صورت کپسول 200 میلی گرمی، معمولاً همراه با سایر داروهای ضد ویروسی مصرف می شود.

● دوز دقیق و مدت زمان درمان توسط پزشک بر اساس عوامل فردی بیمار، از جمله ژنوتیپ HCV، تاریخچه درمان و عملکرد کبد تعیین می شود.

● حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آسوناپرویر یا هر یک از اجزای آن.

● مصرف همزمان با القا کننده ها یا مهارکننده های قوی CYP3A که ممکن است به طور قابل توجهی متابولیسم آسوناپرویر را تغییر دهد.

● نارسایی شدید کبدی (کلاس C Child-Pugh) یا سیروز جبران نشده.

● عفونت همزمان با ویروس هپاتیت B (HBV) یا ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) مگر اینکه استراتژی های درمانی مناسب به کار گرفته شود.

● استفاده از برخی از داروهای خاص که تداخلات بالقوه جدی با آسوناپرویر دارند، که توسط پزشک تعیین شده است.

● عوارض جانبی شایع آسوناپرویر ممکن است شامل خستگی، سردرد، حالت تهوع، اسهال و بثورات پوستی باشد.

● سایر عوارض جانبی بالقوه عبارتند از: افزایش آنزیم های کبدی، کم خونی، خارش و حساسیت به نور (افزایش حساسیت به نور خورشید).

● عوارض جانبی جدی، هرچند نادر، ممکن است شامل مسمومیت کبدی، واکنش های آلرژیک و علائم روانپزشکی مانند افسردگی یا افکار خودکشی باشد.

● مهم است که فوراً هر گونه عوارض جانبی را به یک متخصص گزارش کنید.

● داروهایی که سیستم آنزیمی CYP3A را القا یا مهار می کنند، مانند ریفامپین، کاربامازپین و ریتوناویر.

● داروهای متابولیزه شده توسط CYP3A، از جمله استاتین ها، عوامل ضد قارچی، و سرکوب کننده های ایمنی خاص.

● مصرف همزمان این داروها ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت دقیق برای جلوگیری از تداخلات بالقوه یا عوارض جانبی داشته باشد.

● آسوناپرویر فقط باید تحت نظارت یک متخصص با تجربه در مدیریت عفونت هپاتیت C استفاده شود.

● ممکن است باعث مشکلات جدی کبدی، از جمله سمیت کبدی یا نارسایی کبدی شود. نظارت منظم بر عملکرد کبد در طول درمان ضروری است.

● آسوناپرویر می تواند با داروهای متعددی از جمله داروهای متابولیزه شده توسط سیستم آنزیمی CYP3A تداخل داشته باشد. تداخلات دارویی بالقوه باید به دقت ارزیابی شود و ممکن است تنظیم دوز ضروری باشد.

● عفونت همزمان با هپاتیت B یا HIV باید قبل از شروع درمان با آسوناپرویر در نظر گرفته شود، زیرا ممکن است به رویکرد درمانی متفاوتی نیاز داشته باشد.

● استفاده از آسوناپرویر در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی یا سیروز جبران نشده ممکن است توصیه نشود.

● استفاده از آسوناپرویر در دوران بارداری توصیه نمی شود.

● ممکن است بر اساس مطالعات حیوانی باعث آسیب به جنین شود و اطلاعات محدودی در مورد ایمنی آن در زنان باردار وجود دارد.

● اگر حاملگی در طول درمان با آسوناپرویر یا ظرف 6 ماه پس از اتمام آن رخ دهد، بیمار باید در مورد خطرات احتمالی برای جنین و گزینه های مدیریت مناسب مشاوره شود.

● گلکاپرویر

● واکسیلاپرویر