● هرپس سیمپلکس یک ویروس است که به آن تبخال نیز می‌گویند. دو نوع تبخال وجود دارد. HSV-1 روی دهان و صورت و HSV-2 بر ناحیه تناسلی تأثیر می‌گذارد.
● هنگامی که فردی به تبخال مبتلا می‌شود، دچار یک بیماری مادام‌العمر شده است. علائم معمولاً شامل زخم‌هایی است که تا 10 روز طول می‌کشند. برخی از افراد هیچ علامتی ندارند. برخی از درمان‌های ضدویروسی برای کاهش شیوع بیماری استفاده می‌کنند.
هرپس سیمپلکس چیست؟
● هرپس سیمپلکس ویروسی است که باعث عفونت‌های پوستی می‌شود. این عفونت در تمام طول عمر در بدنتان باقی می‌ماند و باعث ایجاد زخم‌ها و تاول‌های دردناک یا خارش‌دار می‌شود که می‌آیند و می‌روند. ویروس هرپس سیمپلکس معمولاً مشکل شدیدی ایجاد نمی‌کند؛ اما در نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی بدن ضعیفی دارند می‌تواند خطرناک باشد.
● دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد:
○ هرپس سیمپلکس 1 (HSV-1 که معمولاً به‌عنوان تبخال دهان شناخته می‌شود) بر دهان یا صورت تأثیر می‌گذارد. HSV-1 از طریق تماس با بزاق (تف) گسترش می‌یابد.
○ هرپس سیمپلکس 2 (HSV-2 که معمولاً به‌عنوان تبخال تناسلی شناخته می‌شود) یک عفونت مقاربتی (STI) است. این ویروس باعث ایجاد زخم‌هایی روی پوست می‌شود که در تماس با اندام تناسلی فرد آلوده بوده است.
● گاهی اوقات عفونت تبخال می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مانند چشم‌ها یا سایر قسمت‌های پوست را تحت‌تأثیر قرار دهد.
تفاوت بین تبخال نوع 1 و تبخال نوع 2 چیست؟
● HSV-1 از طریق تماس با ویروس در بزاق یا پوست پخش می‌شود. معمولاً دهان و صورت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
● HSV-2 از طریق تماس جنسی پخش می‌شود و معمولاً اندام تناسلی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. هر یک از انواع HSV می‌توانند در هر ناحیه‌ای از پوست که در تماس با ویروس باشد ظاهر شوند.
چه کسانی ممکن است به هرپس سیمپلکس مبتلا شوند؟
● افراد در هر سنی می‌توانند به هرپس سیمپلکس مبتلا شوند. اگر:
- ○ از بدو تولد مؤنث هستید
- ○ داشتن چندین شریک جنسی
- ○ شروع رابطه جنسی از سنین پایین
- ○ سابقه هرگونه عفونت مقاربتی
- ○ سیستم ایمنی ضعیف
- ○ استفاده نکردن از کاندوم برای مقاربت و محافظ دندان برای رابطه جنسی دهانی
چه کسانی به HSV-1 مبتلا می‌شوند که معمولاً به‌عنوان تبخال دهان شناخته می‌شود؟
● هر کسی می‌تواند مبتلا شود. اکثر افراد در دوران کودکی به تبخال نوع 1 مبتلا می‌شوند. هنگامی که یک بزرگسال مبتلا به ویروس در تماس نزدیک با کودک باشد، مانند زمانی که یکی از اعضای خانواده کودکی را می‌بوسد، شیوع می‌یابد.
چه کسانی به HSV-2 مبتلا می‌شوند که معمولاً به‌عنوان تبخال تناسلی شناخته می‌شود؟
● تبخال تناسلی یا تبخال نوع 2 بر نوجوانان و بزرگسالان فعال جنسی از هر جنسیت و نژادی تأثیر می‌گذارد. اگر چندین شریک جنسی داشته باشید و از کاندوم یا محافظ دهان استفاده نکنید، می‌تواند گسترش یابد.
● زنان بیشتر در معرض خطر هستند. بافت ظریف واژن می‌تواند پاره و ورود عفونت را آسان‌تر کند. زنان سیاه‌پوستان آسیب‌پذیرتر هستند، به‌طوری که تخمین زده می‌شود از هر ۲ نفر زن بین ۱۴ تا ۴۹ سال، ۱ نفر به HSV-2 آلوده شده است.
هرپس سیمپلکس چقدر شایع است؟
● هرپس سیمپلکس در سراسر جهان شیوع دارد. حدود 2 نفر از هر 3 نفر در سراسر جهان (و حداکثر 80٪ آمریکایی‌ها) تا سن 50 سالگی به HSV-1 مبتلا می‌شوند. حدود 15٪ از افراد 15 تا 49 ساله به HSV-2 مبتلا می‌شوند.
هرپس سیمپلکس چگونه گسترش می‌یابد؟
● تبخال از طریق تماس نزدیک با فردی که مبتلا به عفونت است گسترش می‌یابد. ویروس را می‌توان در پوست و بزاق یافت. اگر به هرپس سیمپلکس مبتلا هستید، به‌احتمال زیاد در صورت داشتن زخم، ویروس را به فرد دیگری منتقل خواهید کرد.
● حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید می‌توانید شخص دیگری را آلوده کنید. پزشکان به آن ریزش ویروسی بدون علامت می‌گویند.
● افراد ممکن است از طریق راه‌های زیر به HSV-1 مبتلا شوند:
- ○ بوسیدن
- ○ لمس کردن پوست فرد در نزدیکی دهان
- ○ اشتراک ظروف غذا، بالم لب یا تیغ
- ○ اگر با کسی که تبخال دارد رابطه دهانی داشته باشید، ممکن است عفونت تبخال را به اندام تناسلی‌تان منتقل کند.
● افراد ممکن است از طریق راه‌های زیر به HSV-2 مبتلا شوند:
- ○ مقاربت مقعد، واژینال - آلت تناسلی و واژن - واژن.
- ○ رابطه جنسی دهانی با فردی که آلوده است.
- ○ تماس پوست به پوست بدون انزال
- ○ لمس زخم‌های باز، از جمله در هنگام شیردهی
- ○ در زمان زایمان توسط مادر به کودک
● امکان ابتلا به تبخال تناسلی از اشیایی مانند توالت‌فرنگی نیز امکان‌پذیر است و می‌توانید تبخال تناسلی را از طریق اسباب‌بازی‌های جنسی مشترک منتقل کنید. (برای ایمن ماندن، اسباب‌بازی‌های جنسی را قبل و بعد از استفاده از آنها بشویید و آنها را به اشتراک نگذارید. اگر این کار را می‌کنید، آنها را با کاندوم محافظت کنید.)
علائم هرپس سیمپلکس چیست؟
● بسیاری از افراد مبتلا به عفونت هرگز علائم تبخال را تجربه نمی‌کنند. اگر متوجه علائم شدید، بسته به اینکه اولین بار است یا نه آنها را متفاوت تجربه خواهید کرد. علائم عود کننده معمولاً خفیف‌تر از شیوع اول هستند.
● علائم با شیوع‌های بعدی طولانی نمی‌شوند. برخی از افراد ممکن است در طول زندگی خود فقط یک یا دو شیوع داشته باشند. برخی دیگر ممکن است تا چهار یا پنج بار در سال شیوع داشته باشند.
● افرادی که علائم تبخال دارند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
- ○ زخم‌های سرد در اطراف لب، دهان یا زبان. ممکن است پوسته پوسته یا شبیه تاول‌های پر از مایع به نظر برسند
- ○ زخم در ناحیه تناسلی یا اطراف مقعد آنها
- ○ گزگز، خارش یا سوزش
- ○ تب، غدد لنفاوی متورم یا درد عضلانی
- ○ درد هنگام ادرار کردن
زخم‌های ناشی از هرپس سیمپلکس چقدر طول می‌کشد؟
● اگر به HSV-1، که معمولاً به‌عنوان تبخال دهانی شناخته می‌شود، آلوده‌شده‌اید، ممکن است در روزهای قبل از ظهور تبخال، متوجه گزگز یا سوزش در اطراف دهان خود شوید. این تاول‌ها باز می‌شوند و قبل از تشکیل پوسته مایع ترشح می‌کنند. معمولاً زخم‌ها هفت تا 10 روز طول می‌کشد.
● اگر به HSV-2 که معمولاً به‌عنوان تبخال تناسلی شناخته می‌شود، آلوده‌شده‌اید، اولین شیوع شما ممکن است بین دو تا چهار هفته طول بکشد. شیوع مکرر معمولاً بین سه تا هفت روز طول می‌کشد.
چه چیزی باعث شیوع تبخال می‌شود؟
● هنگامی که ویروس تبخال را دارید، برای همیشه در سلول‌های عصبیتان باقی می‌ماند - حتی اگر هرگز علائمی نداشته باشید. معمولاً غیرفعال است.
● یک محرک ممکن است ویروس را فعال کند. این فعال‌سازی که شیوع نامیده می‌شود، علائمی مانند زخم ایجاد می‌کند.
● محرک‌های شایع شیوع عبارتند از:
- ○ تب یا بیماری
- ○ دوره‌های قاعدگی
- ○ قرارگیری در معرض نور خورشید
- ○ فشار عصبی
هرپس سیمپلکس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
● پزشکان هرپس سیمپلکس را بر اساس ظاهر زخم‌ها تشخیص می‌دهند. پزشک ممکن است نمونه‌ای از زخم بگیرد. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نمونه می‌تواند ویروس هرپس را تأیید یا رد کند.
● اگر زخم ندارید، پزشک می‌تواند از آزمایش خون برای بررسی آنتی‌بادی HSV-1 و HSV-2 استفاده کند، نشانگری که نشان می‌دهد در معرض ویروس قرار گرفته‌اید. آزمایش خون عفونت فعال را نشان نمی‌دهد (به‌ویژه در صورت عدم وجود زخم یا ضایعات باز). اما برای پزشک مشخص می‌کند که آیا در گذشته در معرض ویروس تبخال قرار گرفته‌اید یا خیر.
● اگر این اولین عفونت شماست، اگر زمان کافی برای تولید آنتی‌بادی در بدنتان وجود نداشته باشد، ممکن است آزمایش تبخالتان مثبت نشود. آزمایش آنتی‌بادی HSV-1 و HSV-2 ممکن است در 8 تا 12 هفته تکرار شود.
هرپس سیمپلکس چگونه درمان می‌شود؟
● برخی از افراد شیوع تبخال کمی دارند یا اصلاً شیوع ندارند و ترجیح می‌دهند آن را درمان نکنند. اما بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند از داروهایی استفاده کنند که شیوع بیماری را کوتاه و علائم را کاهش می‌دهد.
● در طول شیوع، ممکن است از یک پماد یا کرم ضدویروسی برای کمک به کاهش علائم و کمک به برطرف شدن سریع‌تر آنها استفاده کنید، اما فقط در صورتی اثر دارد که بلافاصله پس از شروع شیوع آن را مصرف کنید. بسیاری از افراد مبتلا به HSV-2 از داروهای خوراکی روزانه برای جلوگیری از شیوع بیماری استفاده می‌کنند.
● پزشک ممکن است داروی موضعی یا دارو خوراکی تجویز کند مانند:
- ○ آسیکلوویر
- ○ فامسیکلوویر
- ○ وال آسیکلوویر
آیا می‌توانم هرپس سیمپلکس را در خانه درمان کنم؟
● اجتناب از محرک‌های شناخته‌شده، مانند بیماری یا استرس، می‌توانند به کاهش تعداد دفعات شیوع تبخال کمک کنند.
چگونه می‌توانم علائم خود را در طول شیوع HSV-1 (تبخال دهان) کاهش دهم؟
- ○ کرم‌های بدون نسخه مانند آل - لیزین، بنزوکائین یا دوکوسانول
- ○ داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
- ○ قرار دادن یخ روی تاول یا زخم‌ها
چگونه می‌توانم علائم خود را در طول شیوع HSV-2 (تبخال تناسلی) کاهش دهم؟
- ○ کیسه یخ را به اندام تناسلی خود بمالید. کیسه یخ را در یک پارچه شستشو بپیچید یا آن را روی لباس زیر خود بمالید.
- ○ اندام تناسلی خود را خشک نگه‌دارید. زیر شلواری نخ بپوشید و از لباس‌های تنگ خودداری کنید. زخم‌های مرطوب مدت بیشتری طول می‌کشند تا بهبود یابند.
- ○ برای تسکین درد از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) استفاده کنید.
- ○ لیدوکائین 1٪ یا 2٪ موضعی را می‌توان به‌عنوان مسکن استفاده کرد.
عوارض تبخال تناسلی (HSV-2) چیست؟
● افرادی که زخم‌های باز ناشی از تبخال تناسلی دارند در مقایسه با افراد بدون تبخال دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به HIV هستند. این خطر دلیل دیگری برای اهمیت استفاده از کاندوم است.
چگونه می‌توانم خطر ابتلا به هرپس سیمپلکس را کاهش دهم؟
پیشگیری از HSV-1 یا تبخال دهانی
● با اجتناب از تماس فیزیکی با فردی که تبخال دارد، می‌توان خطر ابتلا به HSV-1 را کاهش داد. افراد هنوز هم می‌توانند HSV-1 را در زمانی که تبخال وجود ندارد منتقل کنند، اما احتمال آن کمتر است.
● اگر فردی عفونت HSV-1 فعال دارد، از فعالیت‌های زیر باید اجتناب کند:
- ○ بوسیدن
- ○ رابطه جنسی دهانی
- ○ ظروف مشترک، فنجان، بالم لب یا سایر محصولات مراقبت شخصی
- ○ دست زدن به پوست نزدیک دهان
پیشگیری از HSV-2 یا تبخال تناسلی
● اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید این اقدامات را برای محافظت از خود و دیگران در برابر ویروس تبخال و سایر بیماری‌های مقاربتی انجام دهید:
- ○ تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید و اصطلاحاً تک همسری داشته باشید.
- ○ برای بررسی عفونت‌های مقاربتی آزمایش دهید و هر گونه درمان تجویز شده را تکمیل کنید.
- ○ اگر تبخال تناسلی دارید به شرکای جنسی خود بگویید تا آزمایش دهند.
- ○ در هنگام مقاربت از کاندوم و در هنگام رابطه دهانی از دندان‌گیر استفاده کنید.
● اگر تبخال دارید یا در اطراف فردی با علائم آن هستید، مرتباً دستان خود را بشویید.
● اگر شریک جنسی شما تبخال تناسلی دارد، این اقدامات می‌توانند خطر ابتلا به این ویروس را کاهش دهند:
- ○ هنگامی که شریک زندگی شما علائم فعال دارد، رابطه جنسی نداشته باشید. کاندوم ممکن است تمام زخم‌ها را پوشش ندهد، بنابراین احتمالاً همچنان به ویروس مبتلا می‌شوید.
- ○ مطمئن شوید که همسرتان داروهای ضدویروسی را طبق دستور مصرف می‌کند.
- ○ ترجیحاً تا بهبود ضایعات و علائم رابطه جنسی نداشته باشید.
آیا درمانی برای هرپس سیمپلکس وجود دارد؟
● هیچ درمانی برای هرپس سیمپلکس وجود ندارد. ویروس تا آخر عمر در بدنتان باقی می‌ماند.
آینده بهبودی افراد مبتلا به هرپس سیمپلکس چیست؟
● برای بسیاری از افراد، اولین شیوع تبخال شدیدترین آن است. بسیاری از شیوع‌ها پس از سال اول عفونت، کمتر و خفیف‌تر می‌شوند. برخی از افراد ممکن است فقط یک شیوع داشته باشند و دیگر هرگز شیوع دیگری را تجربه نکنند.
● عفونت تبخال معمولاً خطر جدی برای سلامتی ندارد. خطر عوارض سلامتی ناشی از تبخال در نوزادان و در صورت ابتلا به HIV/AIDS، سرطان یا پیوند عضو بیشتر است.
در صورت ابتلا به تبخال تناسلی چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
● بسیاری از افرادی که متوجه می‌شوند تبخال دارند، احساس افسردگی می‌کنند زیرا می‌دانند که برای همیشه ویروس را در بدنشان دارند و می‌توانند آن را به دیگران بدهند. اما شما تنها نیستید؛ تبخال یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی در سراسر جهان است. اگر تبخال دارید، باید:
- ○ هر چه می‌توانید در مورد آن بیاموزید. این اطلاعات به شما کمک می‌کنند تا بیماری‌تان را مدیریت و احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید.
- ○ در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید.
● اگر تبخال دارید، همچنان می‌توانید:
● اگر از کاندوم یا محافظ دندان استفاده کنید (و یا از شریک زندگی‌تان بخواهید استفاده کند) می‌توانید رابطه جنسی داشته باشید و همچنین در مورد بیماری به همسرتان بگویید.
● برخی از زوج‌ها که فقط با یکدیگر رابطه جنسی دارند، ممکن است ترجیح دهند از کاندوم استفاده نکنند، حتی اگر یکی از زوجین تبخال داشته باشد. از آنجایی که هر موقعیت متفاوت است، باید از پزشک خود بپرسید که آیا این گزینه برای در رابطه‌تان مناسب است یا خیر.
● افراد مبتلا به تبخال هنوز هم می‌توانند نوزادان سالمی به دنیا بیاورند. اگر تبخال دارید و قصد دارید بچه‌دار شوید، بیماری خود را با پزشک در میان بگذارید.
● اگر تبخال دارید، باید از نظر HIV (ایدز) و سایر بیماری‌های مقاربتی (مانند سیفلیس، سوزاک و کلامیدیا) نیز معاینه شوید.
چگونه می‌توانم به بهترین شکل یاد بگیرم که با هرپس سیمپلکس کنار بیایم؟
● برخی از افراد در مورد عفونت هرپس سیمپلکس خود احساس ناراحتی یا خجالت می‌کنند. مهم است که بدانیم ویروس هرپس شایع است. برای اکثر مردم، تبخال به طور قابل توجهی در زندگی روزمره تداخل ندارد.
کی باید با دکتر تماس بگیرم؟
● در صورت داشتن علائم زیر به پزشک مراجعه کنید:
- ○ تحریک یا خارش ناحیه تناسلی
- ○ تاول‌های تناسلی یا مقعد
- ○ مقاربت دردناک (دیسپارونی)
- ○ ادرار دردناک (دیسوریا)
- ○ ترشحات آلت تناسلی یا واژن غیرمعمول یا بدبو
- ○ قرمزی، درد یا تورم واژن یا آلت تناسلی
چه سؤالاتی باید از پزشکم بپرسم؟
- ○ بهترین درمان برای من چیست؟
- ○ اگر تبخال را درمان نکنم چه اتفاقی می‌افتد؟
- ○ عوارض جانبی داروهای ضدویروسی چیست؟
- ○ چگونه می‌توانم خطر شیوع آتی را کاهش دهم؟
- ○ بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مقاربتی دیگر چیست؟
- ○ چگونه می‌توانم از شریک زندگی خود در برابر ابتلا به تبخال تناسلی محافظت کنم؟
- ○ آیا باید به دنبال علائم عوارض باشم؟
تبخال تناسلی چگونه بر بارداری تأثیر می‌گذارد؟
● ویروس هرپس سیمپلکس بر باروری یا توانایی‌تان برای باردار شدن تأثیر نمی‌گذارد. زنان باردار مبتلا به HSV-2 (تبخال تناسلی) باید از هفته 36 بارداری طبق تجویز داروی ضدویروسی روزانه مصرف کنند تا از شیوع بیماری در حین زایمان جلوگیری شود.
● اگر در زمان زایمان عفونت فعال دارید، می‌توانید ویروس تبخال را به کودک خود منتقل کنید. تبخال نوزادی (در بدو تولد) نوزاد را در معرض خطر نابینایی، آسیب مغزی، عفونت‌های پوستی و مرگ قرار می‌دهد. پزشک سزارین را برای کاهش این خطر انجام می‌دهد.
تبخال نوزادی چیست؟
● تبخال نوزادی می‌تواند یک عفونت بسیار جدی باشد. نوزادان معمولاً ویروس را از والدین خود در دریافت می‌کنند حتی اگر والدین ضایعات فعال نداشته باشند. همچنین اگر یک فرد بزرگسال مبتلا به تبخال فعال آنها را ببوسد، ممکن است HSV-1 دریافت کنند.
● در صورت وجود ضایعات، نوزادان شیرخوار نیز می‌توانند HSV-1 را از پستان دریافت کنند. اما نمی‌توانند تبخال را از شیر مادر دریافت کنند، بنابراین پمپاژ و تغذیه با شیر بی‌خطر است.
● هرپس سیمپلکس می‌تواند برای نوزادان جوان خطرناک‌تر باشد؛ زیرا سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند. اما اکثر نوزادان مبتلا به تبخال نوزادی می‌توانند با درمان به طور کامل بهبود یابند.
● اگر عفونت به اندام‌های نوزاد سرایت کند، خطر تبخال نوزادی بسیار بیشتر است. اگر باردار هستید و تبخال دارید، با پزشک در مورد چگونگی کاهش خطر انتقال عفونت به کودک خود صحبت کنید.
در صورت ابتلا به تبخال تناسلی، شیر دادن با شیر مادر بی‌خطر است؟
● بله - تا زمانی که ضایعه باز روی سینه وجود نداشته باشد. اگر در حین شیردهی شیوع فعال داشته باشید، ممکن است از طریق لمس، عفونت را به نوک سینه‌های خود منتقل کنید. شستن دقیق دست‌ها می‌تواند از این گسترش جلوگیری کند.
● نباید از پستانی که زخم‌های تبخال دارد شیر بدهید. می‌توانید شیرتان را تا زمان بهبودی زخم‌ها پمپ کنید. اگر پمپ با زخم باز تماس پیدا کرد، به نوزاد خود شیر دوشیده ندهید.
آیا هرپس سیمپلکس مربوط به هرپس زوستر (زونا) است؟
● هرپس سیمپلکس و ویروس واریسلا زوستر (VZV) مرتبط هستند، اما یکسان نیستند. VZV باعث آبله مرغان و زونا می‌شود.
● مانند HSV-1 و HSV-2، زونا نیز می‌تواند باعث ایجاد بثورات دردناک و تاول‌دار شود. بثورات زونا معمولاً در پشت، پهلو، شکم، گردن و صورت ظاهر می‌شود. اغلب فقط بر روی نیمی از بدن قرار دارد و از الگوی اعصابتان پیروی می‌کند. اگر بثورات جدیدی دارید و مشکوک به زونا هستید، به پزشک خود مراجعه کنید.
درج نظر