● افسردگی به‌عنوان یک اختلال خلقی طبقه بندی می‌شود. می‌تواند به‌صورت احساس غم، از دست دادن یا خشم بیان شود که با فعالیت‌های روزمره فرد تداخل ایجاد می‌کند.
● اگرچه افسردگی و اندوه در برخی از ویژگی‌ها مشترک هستند، اما افسردگی با اندوهی که پس از از دست دادن یکی از عزیزان احساس می‌شود یا غم و اندوه پس از یک رویداد آسیب‌زا در زندگی متفاوت است. افسردگی معمولاً شامل بیزاری از خود یا از دست دادن عزت نفس است، در حالی که غم و اندوه معمولاً چنین نیست.
● در غم و اندوه، احساسات مثبت و خاطرات شاد متوفی معمولاً با احساس درد عاطفی همراه است. در اختلال افسردگی اساسی، احساس غم و اندوه ثابت است.
● افراد افسردگی را به طرق مختلف تجربه می‌کنند. ممکن است در کار روزانه شما اختلال ایجاد کند و در نتیجه باعث از دست رفتن زمان و کاهش بهره‌وری شود. همچنین می‌تواند بر روابط و برخی از بیماری‌های مزمن تأثیر بگذارد.
● شرایطی که ممکن است به‌دلیل افسردگی بدتر شوند عبارتند از:
- ○ آرتروز
- ○ آسم
- ○ بیماری قلب و عروقی
- ○ سرطان
- ○ دیابت
- ○ چاقی
● درک این نکته مهم است که احساس ناراحتی گاهی بخشی عادی از زندگی است. حوادث غم‌انگیز و ناراحت کننده برای همه اتفاق می‌افتد. اما اگر به‌طور منظم احساس افسردگی یا ناامیدی می‌کنید، ممکن است که واقعاً با آن دست و پنجه نرم می‌کنید.
● افسردگی یک وضعیت پزشکی جدی در نظر گرفته‌می‌شود که بدون درمان مناسب می‌تواند بدتر شود.
علائم افسردگی
● افسردگی می‌تواند بیش از یک حالت غمگینی یا احساس بد باشد.
● افسردگی شدید می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند. برخی از آنها بر خلق و خویتان و برخی دیگر بر بدن تأثیر می‌گذارند. علائم همچنین ممکن است ادامه داشته‌باشند یا بیایند و بروند.
علائم و نشانه‌های عمومی
● همه افراد مبتلا به افسردگی علائم مشابهی را تجربه نمی‌کنند. علائم ممکن است از نظر شدت، تعداد دفعات بروز و مدت زمان آنها متفاوت باشند.
● اگر تقریباً هر روز و به‌مدت حداقل 2 هفته برخی از علائم و نشانه‌های زیر را تجربه می‌کنید، ممکن است با دچار افسردگی شده‌اید:
- ○ احساس غمگینی، مضطرب یا «خالی بودن»
- ○ احساس ناامیدی، بی‌ارزشی و بدبینی
- ○ گریه زیاد
- ○ احساس ناراحتی، عصبانیت یا عصبانیت
- ○ از دست دادن علاقه به سرگرمی‌ها و علایقی که زمانی از آنها لذت می‌بردید
- ○ کاهش انرژی یا خستگی
- ○ مشکل در تمرکز، به‌خاطر سپردن یا تصمیم‌گیری
- ○ آهسته‌تر حرکت کردن یا صحبت‌کردن
- ○ مشکل در خوابیدن، صبح زود بیدار شدن یا خواب زیاد
- ○ اشتها یا تغییر وزن
- ○ درد فیزیکی مزمن بدون علت مشخص که با درمان بهبود نمی‌یابد (سردرد، درد، مشکلات گوارشی، گرفتگی عضلات)
- ○ افکار مرگ، خودکشی، خودآزاری یا اقدام به خودکشی
● علائم افسردگی در میان مردان، زنان، نوجوانان و کودکان متفاوت است.
● علائم افسردگی در مردان:
- ○ تغییر خلق و خوی مانند عصبانیت، پرخاشگری، تحریک‌پذیری، اضطراب یا بی‌قراری
- ○ بهزیستی عاطفی، مانند احساس پوچی، غمگینی یا ناامیدی
- ○ رفتارهایی مانند از دست دادن علاقه، عدم لذت بردن از فعالیت‌های مورد علاقه، احساس خستگی آسان، افکار خودکشی، نوشیدن بیش از حد، مصرف مواد مخدر، یا شرکت در فعالیت‌های پرخطر
- ○ تغییر علاقه جنسی، مانند کاهش میل جنسی یا عدم عملکرد جنسی
- ○ توانایی‌های شناختی، مانند ناتوانی در تمرکز، مشکل در انجام وظایف، یا پاسخ‌های تأخیری در طول مکالمه
- ○ الگوهای خواب، مانند بی خوابی، خواب بی‌قرار، خواب آلودگی بیش از حد، یا نخوابیدن در طول شب
- ○ سلامت جسمانی مانند خستگی، درد، سردرد یا مشکلات گوارشی
● علائم افسردگی در زنان:
- ○ خلق و خو، مانند تحریک‌پذیری
- ○ بهزیستی عاطفی، مانند احساس غمگینی یا پوچی، مضطرب یا ناامیدی
- ○ رفتارهایی مانند از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها، کناره گیری از مشارکت‌های اجتماعی یا افکار خودکشی
- ○ توانایی‌های شناختی، مانند فکر کردن یا صحبت کردن آهسته‌تر
- ○ الگوهای خواب، مانند مشکل در خوابیدن در طول شب، زود بیدار شدن یا خواب زیاد
- ○ سلامت جسمانی، مانند کاهش انرژی، خستگی بیشتر، تغییر در اشتها، تغییر وزن، درد، سردرد یا افزایش گرفتگی عضلات
● علائم افسردگی در کودکان:
- ○ خلق و خوی، مانند تحریک‌پذیری، عصبانیت، تغییر سریع خلق و خو یا گریه کردن
- ○ بهزیستی عاطفی، مانند احساس بی‌کفایتی (به‌عنوان مثال، "من نمی‌توانم هیچ‌کاری را درست انجام دهم") یا ناامیدی، گریه کردن، یا غمگینی شدید
- ○ رفتارهایی، مانند ایجاد مشکل در مدرسه یا امتناع از رفتن به مدرسه، دوری از دوستان یا خواهر و برادرها، افکار مرگ یا خودکشی، یا آسیب رساندن به خود
- ○ توانایی‌های شناختی، مانند مشکل در تمرکز، کاهش عملکرد مدرسه، یا تغییر در نمرات
- ○ الگوهای خواب، مانند مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
- ○ سلامت جسمانی، مانند از دست دادن انرژی، مشکلات گوارشی، تغییر در اشتها، یا کاهش یا افزایش وزن
علل افسردگی
● دلایل متعددی برای افسردگی وجود دارد. می‌توانند از عوامل بیولوژیکی تا شرایط دیگر متغیر باشند.
● علل شایع عبارتند از:
○ شیمی مغز. ممکن است یک عدم تعادل شیمیایی در قسمت‌هایی از مغز که خلق و خو، افکار، خواب، اشتها و رفتار در افراد مبتلا به افسردگی را مدیریت می‌کنند، وجود داشته‌باشد.
○ سطوح هورمونی. تغییر در هورمون‌های زنانه استروژن و پروژسترون در دوره‌های زمانی مختلف مانند دوره قاعدگی، دوره پس از زایمان، پیش از یائسگی یا یائسگی ممکن است خطر ابتلا به افسردگی را در فرد افزایش دهد.
○ سابقه خانوادگی. اگر سابقه خانوادگی افسردگی یا اختلال خلقی دیگری دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی هستید.
○ تروما اوایل دوران کودکی. برخی از رویدادها بر نحوه واکنش بدن به ترس و موقعیت‌های استرس‌زا تأثیر می‌گذارد.
○ ساختار مغز. اگر لوب پیشانی مغز شما کمتر فعال باشد، خطر افسردگی بیشتر است. با این حال، دانشمندان نمی‌دانند که آیا این حالت قبل یا بعد از شروع علائم افسردگی اتفاق می‌افتد.
○ شرایط پزشکی. برخی شرایط ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد، مانند یک بیماری مزمن، بی خوابی، درد مزمن، بیماری پارکینسون، سکته مغزی، حمله قلبی و سرطان.
○ مصرف مواد. سابقه سوء مصرف مواد یا الکل می‌تواند بر خطر ابتلا تأثیر بگذارد.
○ درد. افرادی که برای مدت طولانی احساس درد عاطفی یا مزمن جسمی می‌کنند، به میزان قابل توجهی احتمال ابتلا به افسردگی را دارند.
عوامل خطر
● عوامل خطر افسردگی می‌تواند بیوشیمیایی، پزشکی، اجتماعی، ژنتیکی یا شرایطی باشد. عوامل خطر رایج عبارتند از:
○ جنسیت. شیوع افسردگی اساسی در زنان دو برابر بیشتر از مردان است.
○ ژنتیک. در صورت داشتن سابقه خانوادگی افسردگی، خطر ابتلا به افسردگی در شما افزایش می‌یابد.
○ وضعیت اجتماعی و اقتصادی. وضعیت اجتماعی و اقتصادی، از جمله مشکلات مالی و وضعیت اجتماعی پایین درک شده، می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
○ داروهای خاص. برخی از داروها از جمله برخی از انواع کنترل بارداری هورمونی، کورتیکواستروئیدها و بتابلوکرها ممکن است با افزایش خطر افسردگی مرتبط باشند.
○ کمبود ویتامین D. مطالعات منبع معتبر علائم افسردگی را با سطوح پایین ویتامین D مرتبط کرده‌اند.
○ هویت جنسیتی. بر اساس یک مطالعه در سال 2018، خطر ابتلا به افسردگی برای افراد تراجنسیتی تقریباً 4 برابر افراد تک جنسیتی است.
○ استفاده از مواد. حدود 21 درصد از افرادی که دارای اختلال مصرف مواد هستند نیز افسردگی را تجربه می‌کنند.
○ بیماری‌های دیگر. افسردگی با سایر بیماری‌های مزمن پزشکی همراه است. افراد مبتلا به بیماری قلبی تقریباً دو برابر بیشتر از افرادی که مبتلا به افسردگی هستند، احتمال ابتلا به افسردگی را دارند، در حالی که از هر 4 نفر مبتلا به سرطان، 1 نفر ممکن است افسردگی را تجربه کند.
درمان افسردگی
● ممکن است با موفقیت بتوان علائم را با یک نوع درمان مدیریت کرد، یا ممکن است متوجه شوید که ترکیبی از درمان‌ها بهترین اثر را دارد.
● ترکیب درمان‌های پزشکی و تغییر سبک‌زندگی، شامل:
داروها
● داروهایی که پزشک ممکن است تجویز کند:
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
● SSRI ها رایج‌ترین داروهای ضد افسردگی هستند و معمولاً عوارض جانبی کمی دارند. آنها افسردگی را با افزایش در انتقال دهنده عصبی سروتونین در مغز درمان می‌کنند.
● SSRI ها را نباید با داروهای خاصی از جمله مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) و در برخی موارد تیوریدازین یا اوراپ (پیموزید) مصرف کرد.
● افرادی که باردار هستند باید با پزشک خود در مورد خطرات مصرف SSRI در دوران بارداری صحبت کنند. همچنین اگر مبتلا به گلوکوم با زاویه بسته هستید، باید با پزشک مشورت کنید.
● نمونه‌هایی از SSRI ها عبارتند از:
- ○ سیتالوپرام
- ○ اسیتالوپرا
- ○ فلووکسامین
- ○ پاروکستین
- ○ سرترالین
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)
● SNRI ها افسردگی را با افزایش میزان انتقال دهنده‌های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز درمان می‌کنند.
● SNRI ها نباید با MAOI مصرف شوند. اگر مشکلات کبدی یا کلیوی یا گلوکوم با زاویه باریک دارید، باید احتیاط کنید.
● نمونه‌هایی از SNRI ها عبارتند از دسوونلافاکسین، دولوکستین، لوومیلناسیپران و ونلافاکسین.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و چهار حلقه‌ای
● داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs) و ضد افسردگی‌های چهار حلقه‌ای (TECAs) با افزایش میزان انتقال دهنده‌های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز، افسردگی را درمان می‌کنند.
● TCA ها می‌توانند عوارض جانبی بیشتری نسبت به SSRI یا SNRI ایجاد کنند. از مصرف TCA یا TECA با MAOI خودداری کنید. اگر مبتلا به گلوکوم با زاویه باریک هستید با احتیاط استفاده‌کنید.
● نمونه‌هایی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای عبارتند از:
- ○ امی تریپتیلین
- ○ دوکسپین
- ○ ایمی پرامین
- ○ تریمیپرامین
- ○ دزیپرامین
- ○ نورتریپتیلین
- ○ پروتریپتیلین
داروهای ضد افسردگی غیر معمول
مهارکننده‌های بازجذب نورآدرنالین و دوپامین (NDRIs)
● این داروها با افزایش سطح دوپامین و نورآدرنالین در مغز می‌توانند افسردگی را درمان کنند.
● نمونه‌ای از NDRI ها شامل بوپروپیون (ولبوترین) است.
مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
● MAOIها افسردگی را با افزایش سطح نوراپی نفرین، سروتونین، دوپامین و تیرامین در مغز درمان می‌کنند.
● به‌دلیل عوارض جانبی و نگرانی‌های ایمنی، MAOI ها اولین انتخاب برای درمان اختلالات سلامت روان نیستند. معمولاً فقط در صورتی استفاده می‌شوند که سایر داروها در درمان افسردگی ناموفق باشند.
● نمونه‌هایی از MAOIها عبارتند از:
- ○ ایزوکاربوکسازید (مارپلان)
- ○ فنلزین (ناردیل)
- ○ سلژیلین (امسام)
- ○ ترانیل سیپرومین (پارنات)
آنتاگونیست‌های N-متیل D-آسپارتات (NMDA)
● آنتاگونیست‌های N-methyl-D-aspartate (NDMA) افسردگی را با افزایش سطح گلوتامات در مغز درمان می‌کنند. گلوتامات یک انتقال دهنده عصبی است که اعتقاد بر این است که در ایجاد افسردگی نقش دارد.
● آنتاگونیست‌های NMDA فقط در بیمارانی استفاده می‌شود که به سایر درمان‌های ضد افسردگی جواب نداده‌اند.
● FDA یک داروی NDMA به نام اسکتامین را برای درمان افسردگی تایید کرده است.
● اسکتامین یک اسپری بینی است و فقط به‌طور محدود در دسترس است.
● بیماران ممکن است پس از مصرف دارو دچار خستگی و گسستگی (مشکل در توجه، قضاوت و تفکر) شوند. به همین دلیل، اسکتامین در یک بالینی تجویز می‌شود که در آن یک متخصص می‌تواند بر روی بیمار نظارت داشته باشد.
روان درمانی
● صحبت کردن با یک درمانگر می‌تواند در یادگیری مهارت‌های مقابله با احساسات منفی کمک کند. همچنین ممکن است جلسات درمانی خانوادگی یا گروهی برایتان نیز مفید باشند.
● روان درمانی که به‌عنوان «گفتگو درمانی» نیز شناخته می‌شود، زمانی است که فرد با یک درمانگر آموزش دیده صحبت می‌کند تا عواملی را که به وضعیت سلامت روان او کمک می‌کنند، شناسایی و یاد بگیرد که با آنها کنار بیاید.
● نشان داده شده‌است که روان درمانی به‌عنوان درمانی مؤثر در بهبود علائم در افراد مبتلا به افسردگی و سایر اختلالات روانپزشکی است.
● روان درمانی اغلب در کنار درمان دارویی استفاده می‌شود. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و برخی افراد به یک نوع بهتر از نوع دیگر پاسخ می‌دهند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
● در درمان شناختی رفتاری (CBT)، یک درمانگر با شما کمک می‌کند تا الگوهای فکری ناسالم را کشف و شناسایی کنید که چگونه ممکن است باعث ایجاد رفتارها، واکنش‌ها و باورهای مضر در مورد شما شود.
● درمانگر حتی ممکن است «تکلیف خانگی» به شما محول کند که در آن افکار مثبت را جایگزین افکار منفی کنید.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
● رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) مشابه CBT است، اما به‌جای مبارزه با آنها، بر اعتبارسنجی یا پذیرش افکار، احساسات و رفتارهای ناراحت کننده تأکید دارد.
● تئوری این است که با کنار آمدن با افکار یا احساسات مضر خود، می‌توانید بپذیرید که تغییر امکان‌پذیر است و یک برنامه بهبودی ایجاد کنید.
درمان روان پویشی
● درمان روان پویایی شکلی از گفتار درمانی است که برای کمک به درک بهتر و کنار آمدن با زندگی روزمره طراحی شده است. درمان روان پویشی بر اساس این ایده استوار است که واقعیت امروزی شما بر اساس تجربیات ناخودآگاه دوران کودکی تان شکل گرفته است.
● در این شکل از درمان، درمانگر به شما کمک می‌کند تا دوران کودکی و تجربیات خود را بازتاب داده و بررسی کنید تا به شما در درک و کنار آمدن با زندگی خود کمک کند.
نور درمانی
● قرار گرفتن در معرض مقدار مشخصی نور سفید می‌تواند به تنظیم خلق و خو و بهبود علائم افسردگی کمک کند. نور درمانی معمولاً در اختلال عاطفی فصلی استفاده می‌شود که امروزه به آن اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی می‌گویند.
درمان تشنج الکتریکی (ECT)
● درمان تشنج الکتریکی (ECT) از جریان‌های الکتریکی برای ایجاد تشنج استفاده و به افراد مبتلا به افسردگی بالینی کمک می‌کند. این دارو در افراد مبتلا به افسردگی شدید یا افسردگی که به سایر درمان‌ها یا داروهای ضد افسردگی مقاوم است استفاده می‌شود.
● در طی یک روش ECT، یک ماده بیهوشی دریافت خواهید کرد که شما را تقریباً 5 تا 10 دقیقه می‌خواباند.
● متخصص پدهای مانیتورینگ قلب را روی قفسه سینه و چهار الکترود را در مناطق خاصی از سر قرار می‌دهد. سپس آنها پالس‌های الکتریکی کوتاهی را برای چند ثانیه ارسال می‌کنند. شما نه تشنج می‌کنید و نه جریان الکتریکی را احساس می‌کنید و حدود 5 تا 10 دقیقه پس از درمان از خواب بیدار می‌شوید.
● عوارض جانبی عبارتند از سردرد، حالت تهوع، درد، درد عضلانی و گیجی.
● بیماران همچنین ممکن است دچار مشکلات حافظه شوند، اما این مشکلات معمولاً در هفته‌ها و ماه‌ها پس از درمان باقی می‌مانند.
درمان‌های جایگزین
● از پزشک خود در مورد درمان‌های جایگزین برای افسردگی سؤال کنید. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از درمان‌های جایگزین در کنار روان درمانی و دارو درمانی سنتی استفاده‌کنند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از:
مدیتیشن
● استرس، اضطراب و خشم محرک‌های افسردگی هستند، اما مدیتیشن می‌تواند به تغییر نحوه واکنش مغز به این احساسات کمک کند. مطالعات نشان می‌دهند که تمرین‌های مدیتیشن می‌تواند به بهبود علائم افسردگی و کاهش احتمال عود افسردگی کمک کند.
طب سوزنی
● طب سوزنی نوعی طب سنتی چینی است که ممکن است به کاهش برخی از علائم افسردگی کمک کند. در طی طب سوزنی، یک پزشک از سوزن برای تحریک نواحی خاصی در بدن به منظور درمان طیف وسیعی از شرایط استفاده می‌کند. تحقیقات نشان‌می‌دهد که طب سوزنی ممکن است به درمان‌های بالینی کمک کند تا بهتر عمل کنند و ممکن است به اندازه مشاوره مؤثر باشد.
درمان‌های طبیعی و نکات سبک زندگی
ورزش
● 3 تا 5 روز در هفته 30 دقیقه فعالیت بدنی داشته‌باشید. ورزش می‌تواند تولید اندورفین را در بدن افزایش دهد، هورمونی که خلق و خوی شما را بهبود می‌بخشد.
از مصرف الکل و مواد خودداری کنید
● نوشیدن الکل یا استفاده نادرست از مواد ممکن است برای مدتی احساس بهتری در شما ایجاد کند. اما در دراز مدت، این مواد می‌توانند علائم افسردگی و اضطراب را بدتر کنند.
یاد بگیرید که چگونه محدودیت ایجاد کنید
● احساس غرق شدن در امور می‌تواند علائم اضطراب و افسردگی را بدتر کند. تعیین حد و مرز در زندگی حرفه‌ای و شخصی می‌تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته‌باشید.
مراقب خودتان باشید
● همچنین می‌توانید با مراقبت از خود علائم افسردگی را بهبود بخشید. شامل خواب کافی، خوردن یک رژیم غذایی سالم، دوری از افراد منفی و شرکت در فعالیت‌های لذت بخش است.
● گاهی اوقات افسردگی به دارو پاسخ نمی‌دهد. اگر علائم بهبود نیابد، متخصص ممکن است گزینه‌های درمانی دیگری را توصیه کند.
● این گزینه‌ها شامل درمان تشنج الکتریکی (ECT) یا تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS) برای درمان افسردگی و بهبود خلق و خوی می‌باشد.
مکمل‌ها
● چندین نوع مکمل ممکن است تأثیر مثبتی بر علائم افسردگی داشته‌باشند.
اس آدنوزیل متیونین (SAMe)
● برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که این ترکیب ممکن است علائم افسردگی را کاهش دهد. اثرات در افرادی که SSRI مصرف می‌کردند به بهترین شکل مشاهده شد. اما نتایج این تحقیق قطعی نیست و نیاز به تحقیقات بیشتری است.
5-هیدروکسی تریپتوفان (5-HTP)
● 5-HTP ممکن است سطح سروتونین را در مغز افزایش دهد که می‌تواند علائم را کاهش دهد. بدن این ماده شیمیایی را زمانی که تریپتوفان، بلوک سازنده پروتئین، مصرف می‌کنید، می‌سازد. با این حال، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
اسیدهای چرب امگا 3
● این چربی‌های ضروری برای رشد عصبی و سلامت مغز مهم هستند. افزودن مکمل‌های امگا 3 به رژیم غذایی می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. با این حال، شواهد متناقضی وجود دارد و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
● همیشه قبل از مصرف مکمل‌ها با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است با سایر داروها تداخل یا اثرات منفی داشته باشند.
ویتامین‌ها
● ویتامین‌ها برای بسیاری از عملکردهای بدن مهم هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که دو ویتامین به‌ویژه برای کاهش علائم افسردگی مفید هستند:
ویتامین B
● B-12 و B-6 برای سلامت مغز حیاتی هستند. هنگامی که سطح ویتامین ب پایین است، خطر ابتلا به افسردگی ممکن است بالاتر باشد.
ویتامین D
● گاهی اوقات ویتامین خورشید نامیده می‌شود، ویتامین دی برای سلامت مغز، قلب و استخوان مهم است. ممکن است ارتباطی بین کمبود ویتامین D و افسردگی وجود داشته باشد، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
● بسیاری از گیاهان، مکمل‌ها و ویتامین‌ها ادعا می‌کنند که به کاهش علائم افسردگی کمک می‌کنند، اما اکثر آنها در تحقیقات بالینی مؤثر نبوده‌اند.
تست افسردگی
● هیچ آزمایشی برای تشخیص افسردگی وجود ندارد. اما متخصص می‌تواند بر اساس علائم شما و ارزیابی روانشناختی آن را تشخیص دهد.
● در بیشتر موارد، یک سری سؤالات از شما پرسیده می‌شود:
- ○ خلق و خوی
- ○ اشتها، میل
- ○ الگوی خواب
- ○ سطح فعالیت
- ○ نوع تفکرات
● از آنجایی که افسردگی می‌تواند با سایر مشکلات سلامتی مرتبط باشد، متخصص نیز ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد و دستور آزمایش خون بدهد. گاهی اوقات مشکلات تیروئید یا کمبود ویتامین D می‌تواند علائم افسردگی را ایجاد کند.
● نباید علائم افسردگی را نادیده بگیرید. اگر خلق و خویتان بهتر نشد یا بدتر شد، به‌دنبال کمک پزشکی باشید. افسردگی یک بیماری جدی سلامت روان با پتانسیل عوارض بالا است.
● اگر درمان نشود، عوارض می‌تواند شامل:
- ○ افزایش یا کاهش وزن
- ○ درد فیزیکی
- ○ اختلال مصرف مواد
- ○ موارد وحشت‌زدگی
- ○ مشکلات رابطه
- ○ ایزوله ساز اجتماعی
- ○ افکار خودکشی
- ○ خود آزاری
انواع افسردگی
● بسته به‌شدت علائم افسردگی را می‌توان به دسته‌هایی تقسیم کرد. برخی از افراد دوره‌های خفیف و موقتی را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر دوره‌های افسردگی شدید و مداوم را تجربه می‌کنند.
● دو نوع اصلی وجود دارد: اختلال افسردگی اساسی و اختلال افسردگی مداوم.
اختلال افسردگی اساسی
● اختلال افسردگی اساسی (MDD) شکل شدیدتر افسردگی است. با احساس مداوم غم، ناامیدی و بی‌ارزشی مشخص می‌شود که به خودی خود از بین نمی‌روند.
● برای تشخیص افسردگی بالینی، باید پنج یا بیشتر از علائم زیر را در یک دوره 2 هفته‌ای تجربه کنید:
- ○ بیشتر روز احساس افسردگی می‌کند
- ○ از دست دادن علاقه به بیشتر فعالیت‌های منظم
- ○ کاهش یا افزایش وزن قابل‌توجه
- ○ زیاد خوابیدن یا نخوابیدن
- ○ کند شدن تفکر یا حرکت
- ○ خستگی یا کم انرژی در اکثر روزها
- ○ احساس بی‌ارزشی یا گناه
- ○ از دست دادن تمرکز یا عدم تصمیم‌گیری
- ○ افکار مکرر مرگ یا خودکشی
● انواع مختلفی از اختلال افسردگی اساسی وجود دارد که انجمن روانپزشکی آمریکا از آنها به‌عنوان "مشخص‌کننده" یاد می‌کند.
● عبارتند از:
- ○ ویژگی‌های غیر معمول
- ○ پریشانی
- ○ ویژگی‌های ترکیبی
- ○ شروع در حین زایمان، در دوران بارداری یا درست پس از زایمان
- ○ الگوهای فصلی
- ○ ویژگی‌های مالیخولیایی
- ○ ویژگی‌های روان‌پریشی
- ○ کاتالونیا
اختلال افسردگی مداوم
● اختلال افسردگی مداوم (PDD) در گذشته به نام دیس تایمیا شناخته می‌شد. یک نوع خفیف‌تر، اما مزمن، افسردگی است.
● برای اینکه تشخیص داده شود، علائم باید حداقل 2 سال طول بکشد. PDD می‌تواند زندگی را بیشتر از افسردگی اساسی تحت‌تأثیر قرار دهد زیرا مدت طولانی‌تری ادامه دارد.
● برای افراد مبتلا به PDD حالت‌های زیر معمول است:
- ○ از دست دادن علاقه به فعالیت‌های عادی روزانه
- ○ احساس ناامیدی
- ○ کمبود بهره‌وری
- ○ عزت نفس پایین
● افسردگی را می‌توان با موفقیت درمان کرد، اما مهم است که به برنامه درمانی خود پایبند باشید.
افسردگی پس از زایمان
● یک اختلال شایع پس از بارداری است که از هر 9 والد جدید 1 نفر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
● برای افراد عادی است که بعد از زایمان دچار "بی‌بی بلوز" یا احساس غم و اندوه یا پوچی شوند. برای بسیاری از افراد، این علائم ظرف چند روز از بین می‌روند.
● اما اگر بیش از 2 هفته پس از زایمان احساس غمگینی، ناامیدی یا پوچی می‌کنید، ممکن است افسردگی پس از زایمان داشته‌باشید.
● علائم افسردگی پس از زایمان می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و می‌تواند شامل:
- ○ احساس بی‌قراری یا بدخلقی
- ○ احساس غمگینی، ناامیدی
- ○ داشتن افکار صدمه زدن به نوزاد یا خود
- ○ عدم علاقه به کودک، احساس عدم ارتباط یا اینکه انگار کودک شما مال شخص دیگری است
- ○ بدون انرژی و انگیزه
- ○ خوردن خیلی کم یا زیاد
- ○ خوابیدن خیلی کم یا زیاد
- ○ داشتن مشکل در تمرکز
- ○ داشتن مشکلات حافظه
- ○ احساس بی‌ارزشی، گناه، یا حس یک پدر و مادر بد
- ○ کناره گیری از فعالیت‌هایی که زمانی از آن لذت می‌بردید
- ○ کناره گیری از دوستان و خانواده
- ○ داشتن سردرد، درد یا مشکلات معده که از بین نمی‌روند
- ○ احساس پوچی، عدم ارتباط، یا اینکه انگار ممکن است کودک را دوست نداشته‌باشید یا از او مراقبت نکنید
● تصور می‌شود که افسردگی پس از زایمان توسط تغییرات هورمونی چشمگیری که پس از بارداری رخ می‌دهد، ایجاد می‌شود.
● افسردگی دوقطبی در انواع خاصی از اختلال دوقطبی زمانی رخ می‌دهد که فرد یک دوره افسردگی را تجربه می‌کند.
افسردگی دو قطبی
● اختلال دوقطبی یک اختلال روانی است که باعث تغییرات مشخصی در خلق و خو، انرژی، تمرکز و توانایی انجام وظایف روزانه شما می‌شود.
● سه نوع اختلال دوقطبی وجود دارد که همگی شامل دوره‌هایی هستند که به‌عنوان دوره‌های شیدایی شناخته می‌شوند، که در آن احساس می‌کنید به‌شدت «بالا»، خوشحال یا پرانرژی می‌شوید، و دوره‌های افسردگی که در آن احساس «افسردگی»، غمگینی یا ناامیدی می‌کنید.
● اگر مبتلا به اختلال دوقطبی هستید، تشخیص اثرات مضر هر «اپیزود خلقی» دشوار است.
● افرادی که یک دوره افسردگی دارند ممکن است:
- ○ احساس غمگینی، ناامیدی یا پوچی کنید
- ○ احساس کندی یا بی‌قراری
- ○ در به خواب رفتن مشکل دارید، خیلی زود بیدار می‌شوید یا زیاد می‌خوابید
- ○ افزایش اشتها و افزایش وزن
- ○ خیلی آهسته صحبت کنید، چیزها را فراموش کنید یا احساس کنید که چیزی برای گفتن ندارید
- ○ در تمرکز یا تصمیم‌گیری مشکل دارید
- ○ احساس ناتوانی در انجام وظایف اساسی
- ○ علاقه کمی به فعالیت‌ها دارید
- ○ کاهش یا عدم وجود میل جنسی
- ○ فکر مرگ یا خودکشی
● علائم در طول یک دوره افسردگی در بیشتر روز ادامه دارد و می‌تواند چندین روز یا چند هفته ادامه داشته‌باشد.
● اگر اختلال دوقطبی درمان شود، بسیاری از آنها علائم افسردگی کمتر و شدیدتری را تجربه خواهند کرد.
افسردگی و اضطراب
● افسردگی و اضطراب می‌تواند همزمان در فرد بروز کند. در واقع، تحقیقات نشان داده است که بیش از 70 درصد از افراد مبتلا به اختلالات افسردگی دارای علائم اضطراب هستند.
● اگرچه تصور می‌شود که آنها به‌دلایل مختلف ایجاد می‌شوند، افسردگی و اضطراب می‌توانند چندین علامت مشابه ایجاد کنند که شامل:
- ○ تحریک‌پذیری
- ○ مشکل در حافظه یا تمرکز
- ○ مشکلات خواب
● این دو بیماری همچنین دارای برخی درمان‌های مشترک هستند.
● هم اضطراب و هم افسردگی را می‌توان با موارد زیر درمان کرد:
- ○ درمان، مانند درمان شناختی رفتاری
- ○ دارو
- ○ درمان‌های جایگزین، از جمله هیپنوتیزم درمانی
● اگر فکر می‌کنید علائم یکی از این بیماری‌ها یا هر دو آنها را تجربه می‌کنید، با متخصص مشورت کنید. می‌توانید با آنها همکاری کنید تا علائم اضطراب و افسردگی و نحوه درمان آنها را شناسایی کنید.
افسردگی و اختلال وسواس اجباری (OCD)
● اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) نوعی اختلال اضطرابی است. باعث ایجاد افکار، اصرار و ترس‌های ناخواسته و مکرر (وسواس) می‌شود.
● این ترس‌ها باعث می‌شود که رفتارها یا تشریفات (اجبار) مکرری را انجام دهید که امیدوارید استرس ناشی از وسواس را کاهش دهد.
● افراد مبتلا به OCD اغلب خود را در حلقه‌ای از وسواس و اجبار می‌بینند. اگر این رفتارها را داشته‌باشید، ممکن است به‌خاطر آنها احساس انزوا کنید. این حالت می‌تواند منجر به کناره گیری از دوستان و موقعیت‌های اجتماعی شود که می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
● غیرمعمول نیست که فرد مبتلا به OCD نیز افسردگی داشته‌باشد. داشتن یک اختلال اضطرابی می‌تواند شانس شما را برای ابتلا به اختلال دیگر افزایش دهد. تا 80 درصد افراد مبتلا به OCD دارای دوره‌های افسردگی هستند.
● این تشخیص دوگانه برای کودکان نیز نگران کننده است. رفتارهای اجباری آنها، که ممکن است ابتدا در سنین جوانی ایجاد شود، می‌تواند باعث شود آنها احساس غیرعادی کنند. این حالت می‌تواند منجر به کناره گیری از دوستان شود و احتمال ابتلای کودک به افسردگی را افزایش دهد.
افسردگی همراه با روان‌پریشی
● برخی از افرادی که افسردگی اساسی برای آنها تشخیص داده شده‌است ممکن است علائم اختلال روانی دیگری به نام روان‌پریشی را نیز داشته‌باشند. هنگامی که این دو وضعیت با هم رخ می‌دهند، به‌عنوان "اختلال افسردگی اساسی، شدید با ویژگی‌های روان‌پریشی" یا روان‌پریشی افسردگی شناخته می‌شود.
● روان‌پریشی افسردگی باعث می‌شود افراد چیزهایی را ببینند، بشنوند، باور کنند یا ببویند که واقعی نیستند. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است احساس غم، ناامیدی و تحریک‌پذیری را نیز تجربه کنند.
● ترکیب این دو حالت به‌ویژه خطرناک است. به این دلیل است که فرد مبتلا به روان‌پریشی افسردگی ممکن است هذیان‌هایی را تجربه کند که باعث می‌شود افکار خودکشی یا خطرات غیرعادی را متحمل شوند.
● مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد این دو بیماری می‌شود یا چرا می‌توانند با هم رخ دهند، اما درمان می‌تواند با موفقیت علائم را کاهش دهد. درمان‌ها شامل داروها و درمان تشنج الکتریکی (ECT) است.
افسردگی در بارداری
● بارداری اغلب اوقات اتفاقی هیجان انگیزی برای افراد است. با این حال، هنوز هم ممکن است یک زن باردار افسردگی را تجربه کند.
● علائم افسردگی در دوران بارداری عبارتند از:
- ○ تغییر در اشتها یا عادات غذایی
- ○ احساس ناامیدی
- ○ اضطراب
- ○ از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها و چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید
- ○ غم و اندوه مداوم
- ○ مشکلات تمرکز یا به‌خاطر سپردن
- ○ مشکلات خواب، از جمله بی‌خوابی یا خواب زیاد
- ○ افکار مرگ یا خودکشی
● درمان افسردگی در دوران بارداری ممکن است کاملاً بر روی صحبت درمانی و سایر درمان‌های طبیعی متمرکز شود.
● در حالی که برخی از زنان در دوران بارداری خود داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کنند، مشخص نیست که کدام یک از آنها بی خطرتر هستند. پزشک ممکن است شما را تشویق کند تا یک گزینه جایگزین را تا پس از تولد نوزاد خود امتحان کنید.
● خطرات افسردگی می‌تواند پس از تولد نوزاد ادامه یابد. افسردگی پس از زایمان که به آن اختلال افسردگی اساسی با شروع حوالی زایمان نیز گفته‌می‌شود، یک نگرانی جدی برای مادران جدید است.
افسردگی و الکل
● تحقیقات ارتباط بین مصرف الکل و افسردگی را نشان داده است. افرادی که افسردگی دارند بیشتر احتمال دارد از الکل استفاده‌کنند.
● نوشیدن مکرر الکل می‌تواند علائم افسردگی را بدتر کند و افرادی که افسردگی دارند بیشتر احتمال دارد از الکل استفاده‌کنند یا به آن وابسته شوند.
پیشگیری از افسردگی
● به‌طور کلی افسردگی قابل پیشگیری در نظر گرفته نمی‌شود. تشخیص علت آن دشوار است، به این معنی که پیشگیری از آن دشوارتر است.
● اما هنگامی که یک دوره افسردگی را تجربه کردید، ممکن است با یادگیری اینکه کدام تغییر در سبک‌زندگی و درمان‌ها مفید هستند، برای پیشگیری از دوره بعدی آماده باشید.
● تکنیک‌هایی که ممکن است کمک کنند عبارتند از:
- ○ ورزش منظم
- ○ خواب مناسب
- ○ ادامه درمان‌ها
- ○ کاهش استرس
- ○ ایجاد روابط قوی با دیگران
● تکنیک‌ها و ایده‌های دیگر نیز ممکن است به شما در پیشگیری از افسردگی کمک کنند.
چشم‌انداز افسردگی
● افسردگی می‌تواند موقتی باشد یا می‌تواند یک چالش طولانی مدت باشد. درمان همیشه باعث از بین رفتن کامل افسردگی نمی‌شود.
● با این حال، درمان اغلب علائم را قابل‌کنترل‌تر می‌کند. مدیریت علائم افسردگی شامل یافتن ترکیب مناسبی از داروها و روش‌های درمانی است.
● اگر یکی از درمان‌ها مؤثر نبود، با متخصص خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما در ایجاد یک برنامه درمانی متفاوت کمک کنند که ممکن است در مدیریت شرایط شما بهتر عمل کند.
درج نظر