اطلاعات دارویی اینترفرون گاما- 1b

● IFN-γ1b به گیرنده‌های خاصی روی سلول‌های ایمنی متصل می‌شود، و باعث ایجاد آبشاری از رویدادهای سیگنال‌دهی می‌شود که بیان ژن و عملکرد سلولی را تغییر می‌دهند.

● این تغییرات منجر به افزایش فاگوسیتوز، افزایش تولید گونه‌های فعال اکسیژن و افزایش ارائه آنتی‌ژن می‌شود که همگی به حذف پاتوژن‌ها کمک می‌کنند.

● IFN-γ1b اثرات خود را با تعدیل فعالیت سلول های ایمنی مختلف، از جمله ماکروفاژها، سلول های کشنده طبیعی و لنفوسیت های T اعمال می کند.

● تولید واسطه های ایمنی مانند سیتوکین ها و کموکاین ها را افزایش می دهد که پاسخ ایمنی را در برابر عفونت ها هماهنگ می کنند.

● IFN-γ1b همچنین باعث تمایز مونوسیت ها به ماکروفاژها می شود که برای فاگوسیتوز و ارائه آنتی ژن حیاتی هستند.

● پس از تزریق زیر جلدی، IFN-γ1b به آرامی در جریان خون جذب می شود.

● در سراسر بدن گردش می کند و به محل های عفونت و التهاب می رسد.

● نیمه عمر حذف IFN-γ1b تقریباً 2-3 ساعت است.

IFN-γ1b در درجه اول برای درمان عفونت های مزمن ناشی از باکتری ها، قارچ ها و ویروس های خاص استفاده می شود، از جمله:

● بیماری گرانولوماتوز مزمن (CGD)، یک اختلال ژنتیکی که با عفونت های مکرر مشخص می شود

● استئوپتروز بدخیم، یک بیماری نادر استخوانی با اختلال در عملکرد ایمنی

● کاندیدیازیس پوستی مخاطی مزمن (CMC)، یک عفونت قارچی که پوست، ناخن ها و غشاهای مخاطی را تحت تاثیر قرار می دهد.

● هپاتیت مزمن B و هپاتیت C، عفونت های ویروسی کبد

IFN-γ1b همچنین ممکن است برای درمان برخی از اختلالات سیستم ایمنی در نظر گرفته شود، مانند:

● نقص ایمنی مادرزادی شدید (SCID)

● لنفوهیستوسیتوز هموفاگوسیتیک (HLH)، یک اختلال نادر و تهدید کننده حیات در فعال شدن سیستم ایمنی

● فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF)، یک بیماری مزمن ریوی است که با ایجاد اسکار و اختلال در عملکرد ریه مشخص می شود.

● IFN-γ1b معمولاً به صورت تزریق زیر جلدی تجویز می شود.

● دوز و دفعات تجویز خاص بسته به شرایط فرد و پاسخ به درمان متفاوت است.

● به طور کلی، دوز بین 50 تا 200 میکروگرم در هر متر مربع از سطح بدن است که سه بار در هفته تجویز می شود.

● IFN-γ1b در افراد با سابقه واکنش های آلرژیک شدید به هر یک از اجزای دارو منع مصرف دارد.

● همچنین در افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی که می تواند با درمان IFN-γ1b تشدید شود، منع مصرف دارد.

● علائمی شبیه آنفولانزا مانند خستگی، سردرد، دردهای عضلانی و تب

● واکنش های محل تزریق، مانند درد، قرمزی، تورم، گرما یا خارش

● ناراحتی های گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال

● تغییرات خلقی، مانند افسردگی و اضطراب

● IFN-γ1b ممکن است با برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها و سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تداخل داشته باشد.

● این فعل و انفعالات به طور بالقوه می تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد یا اثربخشی IFN-γ1b را کاهش دهد.

● قبل از شروع درمان با IFN-γ1b، پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید.

● یک عارضه جانبی بسیار نادر اما جدی IFN-γ1b واکنش های آلرژیک شدید است که می تواند شامل علائمی مانند بثورات پوستی، کهیر، خس خس سینه، مشکل در تنفس و تورم صورت، گلو یا زبان باشد.

● اگر پس از دریافت IFN-γ1b هر یک از این علائم را تجربه کردید، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

● اگر سابقه حساسیت به هر یک از اجزای IFN-γ1b دارید یا واکنش آلرژیک شدید به درمان قبلی IFN-γ1b را تجربه کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

● اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید یا از داروهایی استفاده می کنید که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند، خطرات و مزایای IFN-γ1b را با پزشک خود در میان بگذارید.

● در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.

● ایمنی IFN-γ1b در دوران بارداری به طور کامل ثابت نشده است.

● فواید بالقوه دارو باید با خطرات احتمالی برای جنین سنجیده شود.

● فاکتور تحریک کننده کلنی گرانولوسیت-ماکروفاژ (GM-CSF)

● اینترلوکین-2 (IL-2)

● اینترلوکین-12 (IL-12)