اطلاعات دارویی اینداکاترول

اینداکاترول با تحریک گیرنده های بتا2 آدرنرژیک در ماهیچه های صاف مجاری هوایی عمل می کند و باعث شل شدن عضله و در نتیجه افزایش قطر مجاری هوایی می شود که در آسم و COPD منقبض می شوند. این دارو بدلیل تمایل زیادش به بخش های لیپیدی غشای مجاری تنفسی طول اثر بالایی دارد و بنابراین به آرامی از گیرنده ها جدا می شود. اینداکاترول همچنین اثر ذاتی بالایی دارد بنابراین بسیار سریع عمل می کند، شروع اثر آن حدود 5 دقیقه است.

اثرات فارماکولوژیک داروهای آگونیست بتا2 آدرنورسپتور، مثل اینداکاترول، حداقل تا حدی ناشی از تحریک آدنیل سیکلاز داخل سلولی می باشد، آنزیمی که تبدیل آدنوزین تری فسفات(ATP) را به 3 و5 آدنوزین مونوفسفات حلقوی (cAMP) کاتالیز می کند. افزایش سطح cAMP باعث شل شدن عضله صاف برونش می شود. مطالعات آزمایشگاهی، نشان داده اند که اینداکاترول در رسپتورهای بتا2، فعالیتی بیشتر از 24 برابر گیرنده های بتا1 و 20 برابر گیرنده های بتا3 دارد. این توانایی انتخابیت مشابه فورمترول است. اهمیت بالینی این یافته ها هنوز مشخص نیست.

داروهای گشادکننده ی برونش پایه ای برای درمان بیماری انسدادی مزمن ریوی هستند. درمان های اصلی گشادکننده ی برونش استنشاقی، به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروها، آگونیست های بتا2 و آنتی کولینرژیک ها هستند. بتا2 آگونیست های موجود حال حاضر یا کوتاه اثر هستند و چند بار در روز استفاده می شوند یا طولانی اثر هستند که نیازمند استفاده بصورت دوبار در روز می باشند. اینداکاترول یک داروی بتا2 آگونیست بسیار طولانی اثر می باشد که اخیرا برای استفاده در US تایید شده است. طول اثر آن تقریبا 24 ساعت می باشد که بصورت یک بار در روز استفده می شود. علاوه بر این، این ترکیب کایرال، بصورت R-انانتیومر عرضه می شود و بعنوان یک آگونیست کامل عمل می کند. سرفه رایج ترین عارضه ی اینداکاترول در پی مصرف آن بوده است. در مقایسه با سالمترول، 35% اثر آگونیستی بیشتری دارد. سرفه معمولا طی 15 ثانیه بعد از استنشاق دارو رخ می دهد و 6 ثانیه طول می کشد که مرتبط با برونکواسپاسم نیست و منجر به قطع مصرف دارو نگردیده است. در غیر این صورت، پروفایل ایمنی دارو مشابه سایر برونکودیلاتور ها می باشد.

جذب:
فراهمی زیستی: 43-45% پس از استنشاق (مجموع جذب ریوی و روده ای)
زمان پیک پلاسما: 15 دقیقه

توزیع:
اتصال به پروتئین: 95% پس از تجویز IV
حجم توزیع: 2361-2557 لیتر پس از تجویز IV

متابولیسم:
توسط UGT1A1، CYP3A4 (غالب در هیدروکسیلاسیون)، CYP1A1 و CYP2D6 متابولیزه می شود.
تمایل پایینی برای پمپ خروجی P-gp دارد.
تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده اند که اینداکاترول با مهار یا القای آنزیم های سیتوکروم P450 یا القای UGT1A1، پتانسیل ناچیزی در ایجاد تداخلات متابولیک با داروها دارد.

حذف:
نیمه عمر(ترمینال): 45.5-126 ساعت، نیمه عمر چند مرحله ای
نیمه عمر(موثر): 40-56 ساعت، که از تجمع بعد از چندین دوز مکرر محاسبه می شود.
کلیرانس کلیوی: 0.46-1.2 لیتر در ساعت
کلیرانس کل بدن: 18.8-23.3 لیتر در ساعت

دفع:
مدفوع » 54% بدون تغییر و 23% متابولیت های هیدروکسیله
ادرار » کمتر از 2%

75 میکروگرم استنشاقی از راه دهان هر روز، بیشتر از روزی یکبار استفاده نشود.

*محدودیت های مصرف:
فاقد کاربرد برای بدتر شدن حاد COPD و آسم

لووبونولول , اومکلیدینیوم بروماید + ویلانترول استنشاقی , جمتوزومب , کارتئولول , انترکتینیب , سارسایکلین , لاسمیدیتان

هشداااار:
بتا2 آگونیست های طولانی اثر (LABA) باعث افزایش خطر مرگ مرتبط با آسم می شوند.
داده های حاصل از یک مطالعه ی بزرگ کنترل شده با پلاسبو در US، که ایمنی یک آگونیست طولانی اثر بتا2 آدرنرژیک (سالمترول) را با پلاسبوی اضافه شده به درمان معمولی آسم را مقایسه کرد، یک افزایش در مرگ و میر ناشی از آسم را در مصرف کننده های سالمترول نشان داد.
این یافته در مورد سالمترول، بعنوان یک اثر گروهی از LABA بیان می شود که اینداکاترول هم از این دسته است.
ایمنی و اثربخشی اینداکاترول در بیماران مبتلا به آسم تایید نشده است.
اینداکاترول در درمان آسم کاربردی نیست.

احتیاطات:
درمان با این دارو را در بیماران COPD رو به زوال شروع نکنید.

برای رهایی از علایم حاد استفاده نکنید، در این موارد از بتا2 آگونیست های کوتاه اثر استفاده نمایید.

از دوز توصیه شده ی روزانه تجاوز نکنید؛ دوز اضافه ممکن است منجر به عوارض قلبی عروقی شود و کشنده باشد.

برونکواسپاسم متناقض تهدید کننده ی حیات ممکن است رخ دهد؛ فورا درمان را قطع کنید.

واکنش های ازدیاد حساسیت فوری گزارش شده است، فورا درمان را قطع و داروی دیگری جایگزین کنید.

ایمنی و اثربخشی در بیماران مبتلا به آسم تایید نشده است و در این مورد کاربردی ندارد.

در بیماران مبتلا به بیماری های قلب عروقی، صرع، تیروتوکسیکوز یا حساسیت به سمپاتومیمتیک ها با احتیاط مصرف شوند.

حاوی مقادیر کمی از پروتئین شیر است.

تحمل عوارض بتا آگونیست های استنشاقی در مصرف منظم طولانی ایجاد می شود.

عوارض سمپاتومیمتیک در مصرف همزمان با سایر داروهای آدرنرژیک، بیشتر ممکن است رخ دهد.

ممکن است هیپوکالمی ایجاد کند، این عارضه در مصرف همزمان با مشتقات گزانتین، کورتیکواستروئید ها یا دیورتیک ها بیشتر می شود.

تغییرات نوار قلب یا هیپوکالمی که ممکن است ناشی از دیورتیک های کاهنده ی پتاسیم (مثل تیازید ها یا لوپ دیورتیک ها) باشد، می تواند با مصرف بتا آگونیست های بدتر شود، مخصوصا در دوز های بالا، با احتیاط مصرف شود.

در مصرف همزمان با MAOI ها، TCA ها و سایر داروهای طولانی کننده ی QTc احتیاط کنید.

بتابلوکر ها ممکن است اثر اینداکاترول را آنتاگونیزه کنند.

مهارکننده های دوگانه ی قوی CYP3A4 و P-gp (یعنی کتوکونازول، اریترومایسین، وراپامیل و ریتوناویر) ممکن است کلیرانس سیستمیک اینداکاترول را به تاخیر بیاندازند (AUC به مقدار 1.9 برابر)، هیچ تنظیم دوزی با 75 میکروگرم روزانه تضمین نمی شود.

آگونیست های بتا2، ممکن است گلوکز سرم را افزایش دهند، در بیماران دیابتی با احتیاط مصرف شوند.

با احتیاط در اختلالات صرع مصرف شوند.

مصرف دارو:
فقط جهت مصرف استنشاقی از راه دهان می باشد.
کپسول های استنشاقی را قورت ندهید، در صورت بلعیدن کپسول، اثر مورد نیاز برای ریه ها حاصل نمی شود.
فقط برای استفاده در دستگاه استنشاق NEOHALER می باشد.
بصورت روزی یکبار سر ساعت مشخص و فقط برای استنشاق دهانی تجویز شود.
درصورت فراموشی یک دوز، دوز بعدی به محض یادآوری باید سریعا مصرف شود.
بیشتر از روزی یک بار تجویز نشود.
کپسول را در بسته ی بلیستر خود نگهداری کنید تا بلافاصله قبل از مصرف آن را دربیاورید و استفاده کنید.

عوارض جانبی:
سرفه ی پس از استنشاق، سرفه، التهاب نازوفارنکس، سردرد، تهوع، درد اوروفارنکس، واکنش های ازدیاد حساسیت، برونکواسپاسم متناقض، تاکی کاردی/افزایش ضربان قلب/تپش قلب، خارش/بثورات، کیجی، خارش

موارد منع مصرف:
ازدیاد حساسیت
استفاده از یک بتا2 آگونیست طولانی اثر(LABA) بدون یک کورتیکواستروئید استنشاقی در بیماران مبتلا به آسم

رده بارداری: C

آگونیست های بتا مشخصا از انقباضات رحم جلوگیری می کنند.

مشخص نیست که در شیر ترشح می شود یا نه، با احتیاط مصرف کنید.

فورمترول , بیتولترول , آرفورموترول