اطلاعات دارویی اوپرلویکین

● فرم بیوسنتز (مشتق شده از DNA نوترکیب) اینترلوکین -11 انسان (IL-11)؛ یک عامل رشد ترومبوپوئتیک که اساساً بر مگاکاریوسیتوپوئسی تأثیر می گذارد.

● اوپرولوکین برای پیشگیری از ترومبوسیتوپنی شدید و کاهش نیاز به تزریق پلاکت در بیماران مبتلا به بدخیمی‌های غیر میلوئیدی که شیمی‌درمانی سرکوب‌کننده میلودرمانی دریافت می‌کنند، اندیکاسیون دارد.

● دوز توصیه شده اوپرلوکین 50 میکروگرم بر کیلوگرم یک بار در روز با تزریق زیر جلدی برای حداکثر 21 روز است.
● دوز باید بر اساس شمارش پلاکت تنظیم شود و برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی یا کبدی تنظیم شود.

● این دارو در بیماران با سابقه واکنش های آنافیلاکتیک یا حساسیت شدید به اوپرلوکین یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.
● همچنین در بیمارانی که تعداد پلاکت آنها بیش از 50000 در میکرولیتر یا سطح کراتینین سرم بیش از 2.0 میلی گرم در دسی لیتر است، نباید استفاده شود.

● عوارض جانبی متداول اوپرلوکین شامل احتباس مایعات، سردرد، خستگی، تهوع، استفراغ و اسهال است.
● سایر عوارض جانبی ممکن است شامل سرگیجه، تاکی کاردی، آریتمی دهلیزی، تنگی نفس و واکنش های حساسیت مفرط باشد.

● اوپرلوکین باید با احتیاط در بیمارانی که داروهایی که ممکن است بر عملکرد پلاکت ها تأثیر بگذارند، مانند داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد پلاکتی و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) استفاده شود.

● علاوه بر این، مصرف همزمان اوپرلوکین با داروهایی که ممکن است باعث احتباس مایعات شوند، مانند کورتیکواستروئیدها، ممکن است خطر اضافه بار مایعات و نارسایی احتقانی قلب را افزایش دهد.

● اوپرلوکین نباید در بیمارانی که سابقه واکنش های آنافیلاکتیک یا حساسیت شدید به اوپرلویکین یا هر یک از اجزای آن دارند استفاده شود.
● همچنین در بیماران مبتلا به احتباس مایعات، نارسایی احتقانی قلب یا سابقه آریتمی دهلیزی باید با احتیاط مصرف شود.

● بیماران باید از نظر علائم احتباس مایعات از جمله تنگی نفس، افزایش وزن سریع و ادم محیطی به دقت تحت نظر باشند.
● علاوه بر این، اوپرلویکین باید با احتیاط در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی از قبل موجود استفاده شود، زیرا ممکن است خطر آریتمی قلبی و انفارکتوس میوکارد را افزایش دهد.

● مصرف اوپرلویکین در دوران بارداری توصیه نمی شود، زیرا مطالعات کافی و کنترل شده ای در زنان باردار وجود ندارد.