اطلاعات دارویی تیکوویریمات

● تکوویریمات یک مهارکننده مولکول کوچک پروتئین orthopoxvirus VP37 است.

● این دارو با جلوگیری از تشکیل ویروس پوششی خارج سلولی (EEV) که برای گسترش ویروس واریولا که باعث آبله می شود ضروری است، عمل می کند.

● با مهار تشکیل EEV، تکوویریمات به محدود کردن تکثیر و انتشار ویروس در بدن کمک می کند.

● فارماکودینامیک تکوویریمات شامل تعامل آن با پروتئین VP37 ویروس واریولا است.

● تکوویریمات با مهار این پروتئین از انتشار ذرات بالغ ویروس جلوگیری می کند و تکثیر و انتشار ویروس را محدود می کند.

● به کاهش شدت و طول مدت عفونت آبله کمک می کند.

● فارماکوکینتیک تکوویریمات شامل جذب، توزیع، متابولیسم و دفع آن از بدن است.

● پس از مصرف خوراکی، تکوویریمات به سرعت جذب می شود و در عرض 1-2 ساعت به حداکثر غلظت پلاسما می رسد.

● به طور گسترده در بافت ها از جمله کبد توزیع می شود.

● تکوویریمات عمدتاً در کبد متابولیزه می شود و متابولیت ها عمدتاً از طریق مدفوع دفع می شوند.

● نیمه عمر حذف تکوویریمات تقریباً 24 ساعت است.

● تکوویریمات برای درمان بیماری آبله ناشی از ویروس واریولا در بزرگسالان و بیماران کودکان با وزن حداقل 13 کیلوگرم اندیکاسیون دارد.

● بزرگسالان و بیماران اطفال با وزن حداقل 40 کیلوگرم: دو قرص 200 میلی گرمی به صورت خوراکی هر 12 ساعت به مدت 14 روز مصرف شود.

● بیماران اطفال با وزن 13 کیلوگرم تا کمتر از 40 کیلوگرم: یک قرص 200 میلی گرمی خوراکی هر 12 ساعت به مدت 14 روز مصرف شود.

● تکوویریمات در افراد با حساسیت مفرط شناخته شده به آن یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

● در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی (کلاس C Child-Pugh) نباید استفاده شود مگر اینکه فواید بالقوه آن بیشتر از خطرات باشد.

● نظارت دقیق در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی (کلاس Child-Pugh B) لازم است.

● عوارض جانبی رایج تکوویریمات ممکن است شامل سردرد، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، درد عضلانی، کمردرد و بثورات پوستی باشد.

● اگر این عوارض جانبی شدید یا پایدار شدند، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.

● تکوویریمات ممکن است با برخی داروها، از جمله محرک‌ها و مهارکننده‌های CYP3A4 قوی یا متوسط، تداخل داشته باشد.

● برای جلوگیری از تداخلات دارویی احتمالی، مهم است که اپزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای نسخه ای، بدون نسخه، و محصولات گیاهی مطلع کنید.

● تکوویریمات می تواند باعث عوارض جانبی جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی، از جمله واکنش های حساسیت مفرط و برخی بیماری های پوستی شود.

● در صورت بروز هرگونه نشانه ای از واکنش های شدید پوستی یا حساسیت مفرط، نظارت دقیق و مراقبت فوری پزشکی ضروری است.

● قبل از شروع درمان با تکوویریمات، غربالگری برای موارد منع مصرف، ارزیابی سابقه پزشکی بیمار و در نظر گرفتن تداخلات دارویی بالقوه یا واکنش های آلرژیک مهم است.

● ایمنی استفاده از تیکوویریمات در دوران بارداری ثابت نشده است.

● فقط در صورتی باید در افراد باردار استفاده شود که مزایای بالقوه آن بیشتر از خطرات باشد.

● مشاوره با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ضروری است.

● در حال حاضر هیچ دارویی با مکانیسم اثر مشابه تکوویریمات وجود ندارد.

● با این حال، داروهای ضد ویروسی دیگری وجود دارد که ممکن است در درمان عفونت های ویروسی از جمله آبله استفاده شود.

● عبارتند از سیدوفوویر، برینسیدوفوویر و ST-246.