بیماری لوپوس چیست؟ چه علائمی دارد؟

● لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، در درجه اول یک بیماری موضعی است، بنابراین همیشه سیستمیک نیست.

 

● بیماری خودایمنی وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن باعث التهاب و تجزیه سلول‌های خود می‌شود.

 

● بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نوع خفیفی از آن را تجربه می‌کنند، اما بدون درمان مناسب می‌تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمان شناخته شده ای برای لوپوس وجود ندارد، بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب متمرکز است.

انواع لوپوس

● متخصصان معمولاً لوپوس را به چهار نوع دسته بندی می‌کنند.

لوپوس اریتماتوی سیستمیک

● لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایع‌ترین نوع لوپوس است. وقتی می‌شنوید فردی می‌گوید که مبتلا به لوپوس است، احتمالاً به SLE اشاره می‌کند.

 

● SLE معمولاً چندین اندام مختلف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که این اندام‌ها عبارتند از:

• ○ کلیه‌ها
• ○ پوست
• ○ مفاصل
• ○ قلب
• ○ سیستم عصبی
• ○ ریه‌ها

 

● SLE می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. این بیماری علائمی را ایجاد می‌کند که ممکن است در طول زمان بدتر شده و سپس بهبود یابد. به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، زمان‌هایی که علائم بدتر می‌شود، التهاب نامیده می‌شود. دوره‌هایی که بهبود می‌یابند یا از بین می‌روند به عنوان دوره بهبودی شناخته می‌شوند.

لوپوس جلدی

● این نوع لوپوس به طور کلی به پوست محدود می‌شود. ممکن است باعث بثورات و ضایعات دائمی همراه با اسکار شود. در سال 2019 چندین نوع مختلف لوپوس پوستی را شناسایی کرند، از جمله:

• ○ لوپوس حاد جلدی. در این نوع باعث ایجاد "بثورات پروانه‌ای" می‌شود. بثورات قرمز رنگی که بر روی گونه‌ها و بینی ظاهر می‌شوند.

 

• ○ لوپوس حاد جلدی. این نوع لوپوس پوستی باعث ایجاد بثورات قرمز، برجسته و پوسته پوسته در بدن می‌شود. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید بوده‌اند و معمولاً منجر به زخم نمی‌شود.

 

• ○ لوپوس پوستی مزمن. در این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می‌شود. همچنین می‌تواند باعث تغییر رنگ پوست، زخم و ریزش مو شود. همچنین ممکن است آن را به نام لوپوس دیسکوئید مشاهده کنید.

 

● در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با لوپوس در سایر قسمت‌های بدن همراه است، لوپوس پوستی حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست ظاهر می‌شوند.

لوپوس نوزادی

● این وضعیت بسیار نادر است و نوزادانی را که والدین آنها دارای آنتی بادی‌های خودایمنی خاصی هستند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. این آنتی بادی‌های خودایمنی از طریق جفت از والدین به جنین منتقل می‌شوند.

 

● همه والدینی که این آنتی‌بادی‌ها را دارند علائم لوپوس را ندارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که حدود 25 درصد از مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند، علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می‌شود که 50 درصد این مادران در عرض 3 سال علائم را نشان می‌دهند.

 

● علائم این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ○ بثورات پوستی
• ○ تعداد کم سلول‌های خونی
• ○ مشکلات کبدی بعد از تولد

 

● در حالی که برخی از نوزادان ممکن است مشکلات رشدی در قلب داشته باشند، اکثر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می‌روند.

 

● اگر این آنتی‌بادی‌ها را دارید، باید در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشید. تیم پزشکی اغلب شامل متخصصانی مانند روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان می‌شود.

لوپوس ناشی از دارو

● استفاده از برخی داروهای تجویزی می‌تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) نامیده شود.

 

● تحقیقات نشان می‌دهد که DIL می‌تواند از طریق استفاده طولانی مدت از داروهای خاص تجویز شده ایجاد شود. معمولاً پس از چند ماه از مصرف دارو رخ می‌دهد.

 

● بسیاری از داروها می‌توانند باعث ایجاد DIL در شما شوند. شامل:

• ○ داروهای ضد میکروبی مانند تربینافین و پیرازین آمید
• ○ داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین و والپروات
• ○ داروهای آریتمی مانند کینیدین و پروکائین آمید
• ○ داروهای فشار خون بالا، مانند هیدرالازین
• ○ مواد بیولوژیکی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب و اتانرسپت

 

● در حالی که DIL علائم SLE را تقلید می‌کند، در بیشتر موارد این وضعیت معمولاً اندام‌های اصلی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. با این حال، می‌تواند باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً ظرف چند هفته پس از قطع دارو که باعث بروز آن شده است از بین می‌رود.

آیا لوپوس قابل درمان است؟

● در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، انواع مختلف درمان می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

 

● بر اساس یک تحقیق در سال 2019، درمان لوپوس بر چندین عامل متمرکز است:

• ○ درمان علائم لوپوس زمانی که آنها را دارید
• ○ جلوگیری از عود لوپوس
• ○ کاهش میزان آسیبی که به مفاصل و اندام‌ها وارد می‌شود

 

● پیروی از رژیم درمانی توصیه شده توسط یک متخصص برای مدیریت علائم و داشتن یک زندگی رضایت بخش مهم است.

 

● پزشکان و دانشمندان به تحقیقات خود برای درک بهتر لوپوس و ایجاد درمان‌های جدید برای این بیماری ادامه می‌دهند.

علائم لوپوس

● علائم لوپوس می‌تواند به قسمت‌هایی از بدن بستگی داشته باشد که تحت تأثیر قرار گرفته اند. التهاب مشاهده شده در لوپوس می‌تواند اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله:

• ○ مفاصل
• ○ پوست
• ○ قلب
• ○ خون
• ○ ریه‌ها
• ○ مغز
• ○ کلیه‌ها

 

● علائم بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. شامل:

• ○ دائمی باشند
• ○ ناگهان ناپدید می‌شوند
• ○ گهگاه ملتهب می‌شوند

 

● هیچ دو مورد لوپوس یکسان نیستند. اما مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) می‌گوید که شایع‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

• ○ تب شدید
• ○ خستگی
• ○ بدن درد
• ○ درد مفاصل
• ○ بثورات، از جمله بثورات پروانه‌ای روی صورت
• ○ ضایعات پوستی
• ○ تنگی نفس
• ○ سندرم شوگرن که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
• ○ پریکاردیت و پلوریت که هر دو می‌توانند باعث درد قفسه سینه شوند
• ○ سردرد
• ○ گیجی
• ○ از دست دادن حافظه

 

● التهاب ناشی از لوپوس همچنین می‌تواند باعث ایجاد عوارضی در ارگان‌های مختلف شود، مانند:

• ○ کلیه‌ها
• ○ خون
• ○ ریه‌ها

حساسیت به نور در لوپوس

● در حالی که آفتاب بیش از حد می‌تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که به لوپوس مبتلا هستند حساسیت به نور نیز دارند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه به اشعه ماوراء بنفش (UV) حساس هستید، نوعی از تابش که در نور خورشید یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی موجود است.

 

● بر اساس گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است متوجه شوند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی در آنها می‌شود. شامل:

• ○ ایجاد بثورات که در درجه اول راش‌های حساس به نور در صورت وجود آنتی بادی خاصی به نام SSA (Ro) هستند
• ○ خستگی
• ○ درد مفاصل
• ○ تورم داخلی

 

● اگر لوپوس دارید و می‌خواهید بیرون بروید، پوشیدن لباس‌های محافظ در برابر آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب بسیار مهم است.

علائم اولیه لوپوس

● علائم لوپوس معمولاً با ورود به بزرگسالی شروع می‌شود. این حالت می‌تواند از نوجوانی تا 30 سالگی رخ دهد.

 

● برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• ○ خستگی
• ○ تب
• ○ کهیر
• ○ مفاصل متورم
• ○ خشکی دهان یا خشکی چشم
• ○ ریزش مو که به آن آلوپسی آره آتا گفته می‌شود
• ○ مشکلات ریه، کلیه یا دستگاه گوارش

 

● این علائم مشابه علائم سایر بیماری‌ها هستند، بنابراین تجربه آنها لزوماً به معنای ابتلا به لوپوس نیست. با این حال، مهم است که یک قرار ملاقات با یک متخصص داشته باشید تا در مورد آنها صحبت کنید.

درمان لوپوس

● در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد، داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و جلوگیری از عود بیماری لوپوس در دسترس هستند. هنگامی که درمان‌های لوپوس را توصیه می‌کند، پزشک علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می‌گیرد.

 

● مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید. این به آن‌ها اجازه می‌دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و تعیین کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می‌کند یا خیر.

 

● علائم لوپوس شما نیز می‌تواند در طول زمان تغییر کند. به همین دلیل، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد یا دوز داروی فعلی را تنظیم کند.

 

● سرویس بهداشت ملی (NHS) می‌گوید که علاوه بر دارو، پزشک شما ممکن است تغییرات سبک زندگی را نیز برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ○ اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور UV
• ○ خوردن یک رژیم غذایی سالم
• ○ مصرف مکمل‌هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کند، مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی
• ○ ورزش منظم
• ○ اگر سیگار می‌کشید، سیگار را ترک کنید

داروی لوپوس

● دارویی که به شما داده می‌شود می‌تواند به علائم و همچنین شدت علائمتان بستگی داشته باشد. داروها می‌توانند به روش‌های مختلفی به رفع علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• ○ آرام کردن سیستم ایمنی بدن
• ○ کاهش میزان تورم یا التهابی که تجربه می‌کنید
• ○ کمک به جلوگیری از آسیب به مفاصل یا اندام‌های داخلی

 

● بر اساس تحقیقی در سال 2019، برخی از نمونه داروهای لوپوس عبارتند از:

• ● داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

● این داروها می‌توانند تورم و درد را کاهش دهند. به عنوان مثال می‌توان به داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد.

 

• ● داروهای ضد مالاریا

● این داروها زمانی برای درمان بیماری عفونی مالاریا استفاده می‌شدند. ارگانیسم عامل مالاریا نسبت به داروها مقاومت نشان می‌دهد، بنابراین پزشکان اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می‌کنند.

 

● داروهای ضد مالاریا می‌توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آنها همچنین می‌توانند به متوقف کردن التهاب لوپوس کمک کنند. در دوران بارداری برای کاهش عوارض مرتبط با بارداری و خطر بدتر شدن بیماری در والد نیز توصیه می‌شوند.

 

• ● کورتیکواستروئیدها

● این داروها به آرام کردن سیستم ایمنی کمک می‌کنند و می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم‌های موضعی و قرص‌ها وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئیدها پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. حتم دوز و مدت استفاده را به حداقل برسانید.

 

• ● داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

● این داروها باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌شوند. از آنجایی که بسیار قوی هستند و می‌توانند دفاع بدن را در برابر عفونت کاهش دهند، معمولاً فقط زمانی استفاده می‌شوند که لوپوس شدید باشد یا بر بسیاری از اندام‌ها تأثیر گذاشته باشد. همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می‌شوند.

 

● به همین دلیل است که از آنها به عنوان داروهای حفظ کننده استروئید نیز یاد می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به متوترکسات، مایکوفنولات موفتیل، اسید مایکوفنولیک و آزاتیوپرین اشاره کرد. این داروها به عنوان درمان‌های غیرقابل اعتماد برای لوپوس استفاده می‌شوند.

 

• ● بیولوژیک

●  بیولوژیک‌ها داروهایی هستند که منشا بیولوژیکی دارند. بلیموماب یک داروی بیولوژیکی است که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود. این دارو آنتی بادی است که می‌تواند پروتئینی را در بدن که برای پاسخ ایمنی مهم است مسدود کند.

 

● نظارت بر اینکه چگونه داروها بر علائمتان تأثیر می‌گذارند بسیار مهم است. اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائمتان اثر نمی‌کند، به پزشک خود اطلاع دهید.

رژیم غذایی لوپوس

● متخصصان رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به لوپوس تعیین نکرده اند. اما یک بررسی در سال 2019 نشان می‌دهد که تغییر رژیم غذایی ممکن است مفید باشد.

 

● به طور کلی، سعی کنید یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. مانند مصرف:

• ○ ماهی‌های سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مانند سالمون، ماهی تن یا ماهی خال مخالی
• ○ غذاهای سرشار از کلسیم، مانند لبنیات کم چرب
• ○ منابع کربوهیدرات غلات کامل
• ○ ترکیبی از میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ

 

● اگر ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 می‌خورید، ممکن است لازم باشد مصرف را کنترل کنید. این ماهی‌ها می‌توانند سطح جیوه بالایی داشته باشند.

 

● همچنین برخی از مواد غذایی وجود دارند که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً باید از مصرف آنها اجتناب کنند، بیشتر به دلیل داروهایی که معمولاً مصرف می‌کنند. چند نمونه از غذاهایی که باید از آنها دوری کرد عبارتند از:

○ الکل. الکل می‌تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. به عنوان مثال، در افرادی که از NSAID استفاده می‌کنند، می‌تواند باعث خونریزی گوارشی شود. همچنین می‌تواند التهاب را افزایش دهد.

 

○ یونجه. اسید آمینه ای به نام ال-کاناوانین در جوانه‌ها و دانه‌های یونجه یافت می‌شود. این اسید آمینه ممکن است التهاب را افزایش دهد و منجر به عود لوپوس شود.

 

○ غذاهای سرشار از نمک و کلسترول. کاهش نمک و کلسترول فقط برای سلامت کلی بدن مفید نیست. همچنین به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید کمک می‌کند.

 

● علاوه بر این، اگر به دلیل لوپوس حساسیت به نور دارید، ممکن است کمبود ویتامین D هم داشته باشید. مصرف مکمل ویتامین D ممکن است کمک کننده باشند.

کهیر

● بثورات پوستی یکی از علائم شایع لوپوس است که بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند.

 

● بثورات پوستی معمولاً پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شوند. بر اساس یک تحقیق در سال 2019، اغلب به صورت بثورات پروانه‌ای شکل روی گونه‌ها و پل بینی ظاهر می‌شوند.

 

● بثورات پوستی همچنین ممکن است به صورت لکه‌ها یا ضایعات حلقه ای شکل در موارد زیر ظاهر شوند:

• ○ بازوها
• ○ پاها
• ○ قسمت بالایی پشت
• ○ قفسه سینه
• ○ گردن
• ○ پوست سر
• ○ صورت
• ○ شانه‌ها

 

● این بثورات ممکن است برجسته، صاف یا پوسته پوسته و در برخی موارد دردناک یا خارش دار باشند. بر اساس تحقیقی در سال 2015، بثورات معمولاً قرمز یا بنفش به نظر می‌رسند و ممکن است در افرادی که رنگ پوست تیره‌تر دارند بیشتر قابل توجه باشد.

علل و عوامل خطر لوپوس

● در حالی که متخصصان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث لوپوس می‌شود، آنها فکر می‌کنند ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه ای باشد. شامل:

○ محیط. یک بررسی در سال 2019، محرک‌های بالقوه ای مانند سیگار کشیدن، استرس، و قرار گرفتن در معرض سمومی مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان عوامل بالقوه لوپوس شناسایی کرد.

 

○ ژنتیک. براساس بنیاد لوپوس آمریکا، بیش از 50 ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر کمی بالاتر برای تجربه این بیماری قرار دهد.

 

○ هورمون‌ها. یک بررسی در سال 2019 نشان می‌داد که سطوح غیر معمول هورمون، مانند افزایش سطح استروژن، می‌تواند به لوپوس کمک کند.

 

○ عفونت‌ها. بر اساس یک بررسی در سال 2021، کارشناسان هنوز در حال بررسی ارتباط بین لوپوس و عفونت‌هایی مانند سیتومگالوویروس و اپشتین بار هستند.

 

○ داروها. استفاده طولانی مدت از برخی داروها، مانند هیدرالازین، پروکائین آمید و کینیدین، با DIL مرتبط اند. همچنین، افرادی که داروهای مسدودکننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، بیماری التهابی روده و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند به DIL مبتلا شوند.

 

● اگرچه نادر است، تتراسایکلین‌ها، مانند مینوسیکلین، که برای درمان آکنه و روزاسه استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث ایجاد DIL نیز شوند.

 

● همچنین ممکن است هیچ یک از علل بالقوه شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و در عین حال هنوز بیماری خود ایمنی را داشته باشید.

 

● گروه‌های خاصی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. با توجه به بنیاد لوپوس آمریکا، عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

○ جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به لوپوس هستند، اما این بیماری می‌تواند در مردان شدیدتر ظاهر شود.

 

○ سن. در حالی که لوپوس می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اغلب در افراد بین 15 تا 44 سال تشخیص داده می‌شود.

 

○ سابقه خانوادگی. داشتن سابقه خانوادگی لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

 

● به یاد داشته باشید که داشتن عوامل خطر برای لوپوس به معنای ابتلا به آن نیست. فقط به این معنی است که شما در مقایسه با کسانی که فاکتورهای خطر ندارند در معرض خطر بیشتری هستید.

تشخیص لوپوس

● پزشکان از آزمایش خون یا تست تصویربرداری برای تشخیص لوپوس استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها علائم و نشانه‌های فرد را در نظر می‌گیرند و سایر شرایط بالقوه‌ای را که می‌توانند باعث بروز شوند را رد می‌کنند.

 

● تحقیقات نشان داده است که برخی از آنتی‌بادی‌ها برای لوپوس بسیار خاص هستند، از جمله DNA دو رشته ای (ds-DNA) و آنتی بادی اسمیت (Sm). آنتی بادی Sm همچنین با بیماری کلیوی مرتبط با SLE (نفریت) مرتبط است.

 

● پزشک ابتدا سابقه پزشکی شما را درخواست می‌کند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. آنها در مورد علائمتان، از جمله مدت زمانی که آنها را داشته اید، و اینکه آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری‌های خود ایمنی را دارید سوال می‌پرسند.

 

● بر اساس تحقیقی در سال 2019، پزشک علاوه بر درخواست تاریخچه پزشکی دقیق و انجام معاینه فیزیکی، ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهد:

 

○ آزمایش خون. می‌تواند شامل شمارش کامل خون باشد. پزشکان از این آزمایش برای تعیین تعداد و نوع گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌های خون استفاده می‌کنند.

 

● آزمایش‌های دیگری که ممکن است درخواست کنند عبارتند از: میزان رسوب گلبول قرمز، آزمایش پروتئین واکنش‌گر C، و آزمایش آنتی‌بادی ضد هسته‌ای که می‌تواند نشان‌دهنده افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.

 

○ آزمایش ادرار. استفاده از آزمایش ادرار می‌تواند تعیین کند که آیا سطح خون یا پروتئین در ادرارتان افزایش یافته است یا خیر. این آزمایش می‌تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه‌هایتان تأثیر بگذارد.

 

○ تست‌های تصویربرداری. اشعه ایکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا تجمع مایع در داخل یا اطراف قلب و ریه باشند.

 

○ بیوپسی بافت. پزشک می‌تواند نمونه ای از سلول‌های ناحیه‌ای که جوش‌های لوپوس مانند دارد، بگیرد. در صورت وجود آسیب کلیه، بیوپسی کلیه ممکن است برای کمک به تعیین درمان مناسب ضروری باشد.

عوارض لوپوس

● انواع مختلفی از عوارض مربوط به لوپوس هستند. آنها به دلیل التهاب مرتبط با این بیماری ایجاد می‌شوند. عوارض احتمالی لوپوس می‌توانند شامل:

○ کلیه‌ها. بر اساس یک مطالعه در 2020، التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند باعث آسیب کلیه و حتی منجر به نارسایی کلیه شود.

 

○ خون یا رگ‌های خونی. یک بررسی در سال 2020 نشان می‌دهد که رگ‌های خونی می‌توانند به دلیل لوپوس ملتهب شوند. به این حالت واسکولیت می‌گویند. علاوه بر این، لوپوس می‌تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.

 

○ قلب. با تحقیقی در سال 2020، لوپوس می‌تواند منجر به التهاب قلب و بافت‌های اطراف آن شود. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی، حمله قلبی یا سکته قرار دهد.

 

○ ریه‌ها. یک بررسی در سال 2020 نشان داد که التهاب ریه‌ها به دلیل لوپوس می‌تواند منجر به تنفس دردناک شود.

 

○ سیستم عصبی. بر اساس تحقیقی در سال 2017، هنگامی که لوپوس بر مغز تأثیر می‌گذارد، می‌توانید حملات سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را تجربه کنید.

 

● افراد مبتلا به لوپوس نیز بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. این نه تنها به دلیل خود این بیماری است، بلکه به این دلیل است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شوند، سیستم ایمنی را ضعیف یا سرکوب می‌کنند.

 

● اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که پزشکتان برایتان تهیه کرده است پایبند باشید. انجام این کار می‌تواند به جلوگیری از عود لوپوس و همچنین آسیب اندام کمک کند.

نفریت لوپوس

● بر اساس یک مطالعه در 2020، نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که می‌تواند به دلیل لوپوس رخ دهد. زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به بخشی از کلیه‌ها که برای تصفیه خون کار می‌کنند حمله می‌کند.

 

● باید علائم نفریت لوپوس را بشناسید تا بتوانید سریعاً خود را درمان کنید. علائم شامل:

• ○ ادرار تیره
• ○ ادرار کف آلود
• ○ ادرار خونی
• ○ تکرر ادرار، به ویژه در عصر یا شب
• ○ پف کردن پاها، قوزک‌ها و پاها که با گذشت روز بدتر می‌شود
• ○ افزایش وزن
• ○ فشار خون بالا

 

● چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد که با کلاس I تا VI تعیین می‌شود. کلاس I کم شدت ترین است، در حالی که کلاس VI شدیدترین است.

خستگی لوپوس

● خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. طبق یک مطالعه در سال 2012، بین 53 تا 80 درصد از افراد مبتلا به لوپوس، خستگی را به عنوان یکی از علائم اصلی خود تجربه می‌کنند.

 

● مشخص نیست دقیقاً چه چیزی باعث خستگی در افراد مبتلا به لوپوس می‌شود. با این حال، برخی از عوامل ممکن است باعث خستگی شوند، از جمله:

• ○ خواب ضعیف
• ○ فعالیت بدنی کم
• ○ کمبود ویتامین D
• ○ چاقی
• ○ درد ناشی از آرتریت لوپوس
• ○ عوارض جانبی داروهای لوپوس
• ○ شرایط همراه مانند افسردگی، کم خونی یا بیماری تیروئید

 

● برخی از کارهایی که می‌توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:

○ محدودیت‌های فیزیکی خود را درک کنید. در حالی که فعال ماندن مهم است، در آن زیاده روی نکنید. حتماً بین فعالیت‌ها استراحت کنید.

 

○ سعی کنید در طول روز از خوابیدن خودداری کنید. این کار می‌تواند خواب شما را در شب مختل کند.

 

○ برنامه ریزی و اولویت بندی وظایف. این کار به شما کمک می‌کند تا زمانی را که فعال هستید و زمانی که می‌توانید استراحت کنید، بهتر مدیریت کنید. برای مثال، اگر در حال انجام کارهایتان هستید، سعی کنید آنها را با هم برنامه ریزی کنید تا مجبور نباشید مجدداً به بیرون از خانه مراجعه کنید.

لوپوس و افسردگی

● مقابله با لوپوس گاهی اوقات می‌تواند دشوار باشد. داشتن احساس ناامیدی یا غمگینی بسیار رایج است. با این حال، مهم است که بین احساسات منفی موقت و شرایطی مانند افسردگی تمایز قائل شوید.

 

● افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند رخ می‌دهد. طبق یک مطالعه در سال 2018، تخمین زده می‌شود که 25 درصد از افراد مبتلا به لوپوس نیز افسردگی دارند. به همین دلیل، مهم است که علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید کمک بگیرید. این علائم شامل:

• ○ احساس غم، ناامیدی یا گناه
• ○ عزت نفس پایین
• ○ گریه کردن، که می‌تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد
• ○ مشکل در تمرکز
• ○ مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
• ○ تغییر در اشتها که باعث افزایش یا کاهش وزن می‌شود
• ○ توجه داشته باشید که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آنها لذت می‌بردید علاقه ای ندارید

 

● اگر هر یک از این علائم را در خود مشاهده کردید، کمک بگیرید. افسردگی اغلب از طریق درمان و دارو قابل کنترل است.

آرتریت لوپوس

● زمانی که مفاصل شما ملتهب می‌شوند دچار آرتروز می‌شوید. این حالت می‌تواند باعث تورم، درد و محدودیت دامنه حرکتی در مفاصل آسیب دیده شود.

 

● التهاب مفاصل معمولاً به دلیل آرتریت خودایمنی مانند RA است. با این حال، بسیاری از موارد آرتریت به دلیل ساییدگی یا استئوآرتریت در مفاصل ما با افزایش سن رخ می‌دهند.

 

● تحقیقات نشان می‌دهد که آرتریت معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس رخ می‌دهد. با این حال، آرتریت مرتبط با لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

 

● سطوح التهاب و آسیب بافتی در مفاصل در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند RA است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس و هم آرتریت روماتوئید را داشته باشند.

 

● در مورد لوپوس و RA، ممکن است یک ارتباط ژنتیکی بین این دو بیماری وجود داشته باشد.

التهاب در لوپوس

● التهاب در لوپوس زمانی اتفاق می‌افتد که علائم لوپوس بدتر می‌شوند. التهابات می‌آیند و می‌روند. گاهی اوقات علائم هشدار دهنده ای قبل از التهاب رخ می‌دهد، در حالی که گاهی اوقات التهاب ممکن است بدون هشدار رخ دهد.

 

● چندین عامل مختلف می‌توانند باعث ایجاد التهاب شوند. بر اساس تحقیقی در سال 2016، برخی از آنها عبارتند از:

• ○ قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت
• ○ استرس
• ○ عدم استراحت کافی
• ○ داشتن عفونت یا آسیب
• ○ انواع خاصی از داروها
• ○ عدم مصرف داروهای لوپوس

 

● در حالی که درمان لوپوس می‌تواند به جلوگیری از بروز التهاب کمک کند، شما همچنان ممکن است در حین مصرف داروهای لوپوس بار هم آن را تجربه کنید. برای مثال، اگر ساعت‌های طولانی بدون استراحت کافی، کار کرده‌اید، حتی اگر دارو مصرف کنید، ممکن است دچار التهاب شوید.

علائم التهاب لوپوس

● برخی از علائم هشدار دهنده می‌توانند به شما اطلاع دهند که التهاب لوپوس در حال شروع شدن است. توانایی تشخیص این علائم می‌تواند به شما کمک کند تا سریع‌تر به دنبال درمان باشید.

 

● به گفته CDC، علائم هشدار دهنده التهاب لوپوس عبارتند از:

• ○ احساس خستگی بیشتر از حد معمول
• ○ کهیر
• ○ درد، به ویژه درد قفسه سینه که ممکن است در نتیجه پریکاردیت یا پلوریت باشد
• ○ تب
• ○ ناراحتی معده
• ○ احساس سرگیجه داشتن
• ○ سردرد شدید
• ○ پدیده رینود
• ○ تورم غدد لنفاوی

 

● التهاب لوپوس می‌تواند از شدت خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از آنها ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که عودهای جدی‌تر می‌توانند باعث آسیب به اندام‌های داخلی شوند. به همین دلیل، همیشه باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

امید به زندگی و چشم انداز لوپوس

● نوآوری‌های پزشکی و پیشرفت در آزمایش‌های تشخیصی باعث شده است افراد مبتلا به لوپوس بیشتر از همیشه عمر کنند. در واقع، میزان بقا در طول 10 سال اول حدود 85 تا 90 درصد برآورد شده است.

 

● افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط می‌توانند برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض موارد زیر را انجام دهند:

• ○ به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.
• ○ برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنید و تمام داروها را طبق دستور مصرف کنید.
• ○ اگر علائم جدید یا عوارض جانبی دارویی را تجربه کردید، کمک بگیرید.
• ○ عوامل خطر را بررسی کنید و سعی کنید اقداماتی را برای کاهش آنها انجام دهید.
• ○ اگر سیگار می‌کشید، با پزشک خود یک برنامه ترک سیگار تهیه کنید.

 

● کسانی که علائم لوپوس شدید دارند یا التهاب شدید را تجربه می‌کنند، نسبت به افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض هستند. برخی از عوارض لوپوس می‌تواند تهدید کننده زندگی باشند.

سوالات متداول در مورد لوپوس

آیا لوپوس مسری است؟

● لوپوس یک بیماری مسری نیست.

 

● اینکه دقیقاً چه چیزی باعث لوپوس می‌شود بسیار پیچیده است. اعتقاد بر این است که لوپوس می‌تواند توسط ترکیبی از عوامل ایجاد شود. این موارد شامل:

• ○ محیط پیرامونتان
• ○ هورمون‌ها
• ○ ژنتیک

 

● بنابراین حتی اگر برخی از افراد با سابقه خانوادگی لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند، آن را از شخص دیگری نمی‌گیرند. در واقع، ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به آن مبتلا نشوید.

لوپوس در مردان چگونه است؟

● لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در واقع، یک مطالعه در سال 2019 تخمین زد که از هر 10 نفری که به لوپوس مبتلا هستند، تنها 1 نفر مرد است.

 

● به طور کلی، علائم لوپوس بین مردان و زنان مشابه است. با این حال، شدت بیماری ممکن است بین جنسیت‌ها متفاوت باشد. در واقع، مردان ممکن است بیماری شدیدتری نسبت به زنان داشته باشند، از جمله بیماری کلیوی و پلوریت.

 

● یک مطالعه در سال 2016 هیچ تفاوتی در ویژگی‌های بیماری لوپوس بین جنسیت‌ها نشان نداد، به جز اینکه ریزش مو در زنان آشکارتر است. با این حال، آنها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در هنگام تشخیص شدت بیماری بالاتری داشتند.

لوپوس در زنان چگونه است؟

● لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد. CDC می‌گوید که این بیماری در زنان بین 15 تا 44 سال شایع است.

 

● ابتلا به لوپوس همچنین می‌تواند باعث بروز برخی از بیماری‌ها زودتر از حد معمول شود.

 

● مهم است که بدانید زنان مبتلا به لوپوس هنوز هم می‌توانند باردار شوند و فرزندان سالمی داشته باشند. با این حال، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پرخطر در نظر گرفته می‌شود. به این دلیل که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است بیشتر در معرض خطر انواع خاصی از عوارض باشند، از جمله:

• ○ عودهای مکرر لوپوس
• ○ پره اکلامپسی
• ○ فشار خون بالا
• ○ مشکلات کلیوی
• ○ دیابت

 

● برخی از زنان مبتلا به لوپوس در دوران بارداری در معرض خطر بالایی هستند. این شامل زنان مبتلا به لوپوس می‌شود که دارای موارد زیر نیز هستند:

• ○ در 6 ماه گذشته عود لوپوس داشته اند
• ○ فشار خون بالا
• ○ نارسایی قلبی
• ○ بیماری ریه
• ○ بیماری یا نارسایی کلیه
• ○ سابقه قبلی پره اکلامپسی

 

● اکثر زنان مبتلا به لوپوس، نوزادان سالمی خواهند داشت. این حالت بسیار نادر است، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند نوزادی با لوپوس نوزادی به دنیا بیاورند. این نوع لوپوس معمولاً پس از چند ماه از بین می‌رود. با این حال، برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است مشکلات رشدی جدی در قلب داشته باشند.

لوپوس در کودکان چگونه است؟

● لوپوس در کودکان نادر است.

 

● مشابه بزرگسالان، اکثر کودکانی که به لوپوس مبتلا می‌شوند، مونث هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است. طبق بنیاد لوپوس آمریکا، علائم آنها می‌تواند شامل:

• ○ خستگی
• ○ تب
• ○ راش پروانه‌ای
• ○ کاهش وزن
• ○ درد مفاصل
• ○ از دست دادن اشتها
• ○ ریزش مو
• ○ تورم غدد لنفاوی

 

سخن آخر

● در حالی که لوپوس می‌تواند بر سلامتتان تأثیر بگذارد، لازم نیست بر کیفیت زندگی تان نیز تأثیر بگذارد. با تمرکز بر داروها و سلامتی کلی خود، می‌توانید تا حد امکان زندگی سالمی داشته باشید.

 

● علاوه بر پایبندی به برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می‌توانید در خانه برای کمک به تمرکز بر سلامتی خود انجام دهید عبارتند از:

• ○ فعال ماندن و ورزش زیاد
• ○ خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• ○ یافتن راه‌هایی برای مدیریت استرس
• ○ مطمئن باشید که به اندازه کافی استراحت کرده و بیش از حد کار نکنید